علت سودنبردن از به بندكشيده شدن شياطين

در چارچوب تحليلي كه گذشت ـ كه مي رساند در اين ماه شياطين نسبت به انسان و دست كم نسبت به روزه داران سلطه ندارند ـ سوال اساسي دومي مطرح مي شود; چرا كه مي بينيم گاهي روزه داران هم در اين ماه دچار غفلت و گناه مي شوند. تشريع كفاره هايي كه براي درمان اين حالت هاست نيز گواه آن است . سيد ابن طاووس در تصوير اين نكته مي گويد :
يكي از دينداران از من پرسيد : « من از به بند كشيده شدن شياطين بهره چنداني نمي برم ; چون همان حالت غفلت را كه پيش از ماه رمضان داشتم دارم و گويا فرقي نكرده است و با زنجيرشدن ياران شيطان از آن كاسته نشده است … » .
دو پاسخ به اين پرسش مي توان داد :

1 -شيطان به تنهايي زمينه ساز گناهان نيست .
اين پاسخ بر اين نكته استوار است كه خطاها و گناهاني كه از انسان سرمي زند تنها به شيطان و اغواگري او مربوط نمي شود; بلكه دو منشا اساسي ديگر هم دارد : نفس اماره و زنگارهاي متراكمي كه پيامد گناهان پيشين اند و دل را آلوده و سياه ساخته اند.
در واقع عنايت الهي اي كه در ماه رمضان شامل انسان مي شود تنها تاثير عامل نخستين را كه مربوط به شيطان است از بين مي برد; اما دو عامل ديگر همچنان نقش ايفا مي كنند و جهت زمينه سازي براي انحراف انسان و سرزدن گناهان از او و غافل ماندن وي كافي اند.
بر فرض كه روزه بتواند همه كشش هاي نفس اماره را بپوشاند و تاثير آن را در كشاندن انسان به طرف خطاها و گناهان از بين ببرد زنگارهاي متراكم از گناهان گذشته كافي اند كه براي روزه دار خطرآفرين باشند و او را در معرض غفلت و گناه قرار دهند.

2 -دربندبودن شيطان ها نسبي است .
از تحليل گذشته روشن شد كه زنجيري كه شيطان را به بند مي كشد از خود روزه ماه رمضان فراهم مي شود و نه از چيز ديگري . بنابراين هرچه روزه مستحكم تر و كامل تر باشد زنجيري كه شيطان را به بند مي كشد و جلوي نفس اماره را مي گيرد محكم تر خواهد بود و از ميزان غفلت و انحراف هاي ناشي از آن خواهد كاست .
بر اين پايه مي توان گفت : روزه آنان كه در ماه رمضان گناهاني مرتكب مي شوند روزه كاملي نيست . (ماه خدا محمدي ري شهري جلد اول مركز تحقيقات دارالحديث )

علت به بند كشيده شدن شياطين در ماه رمضان
تحليل و بررسي روايات ديني در موضوع به بند كشيده شدن شياطين و جلوگيري از آنها در ماه رمضان دو علت را نشان مي دهد با اين توضيح كه علت دوم در طول علت اول است :

1. طبيعت پيشگيرانه روزه
روزه به طور طبيعي زمينه اي را كه شيطان بر اساس آن انسان را به گم راهي مي كشاند از بين مي برد. به تعبير دقيق تر زنجيري كه در ماه رمضان شيطان را به بند مي كشد چيزي جز خود روزه نيست . از اين رو در حديث پيامبر خدا آمده است :
ان الشيطان ليجري من ابن آدم مجري الدم فضيقوا مجاريه بالجوع ;
« شيطان در انسان جاري مي شود همچون جريان خون . پس با گرسنگي مجاري او را تنگ كنيد. »
اين حديث به روشني بر اين نكته دلالت دارد كه روزه به طور طبيعي مانع تسلط شيطان بر انسان مي شود. زنجيري كه روزه دارد نه تنها شيطان را به بند مي كشد بلكه كشش هاي نفس اماره را هم مهار مي كند آن را به اسارت درمي آورد و جلوي سلطه آن را بر انسان مي گيرد و به فرموده امير مومنان (علیه السلام) :
نعم العون علي اسر النفس و كسر عادتها التجوع ;
« گرسنگي چه خوب ياوري براي اسيركردن نفس و شكستن عادت آن است ! »
بر اين اساس همه رواياتي كه در ستايش گرسنگي و نقش آن در خودسازي و تربيت نفس وارد شده اند هدف آنها ايجاد مانع طبيعي در برابر سلطه شيطان بر انسان و نگهداري انسان از كشش ها و اغواگري هاي نفس و نيز آزادسازي نيروهاي عقلي و شكوفاسازي استعدادهاي انساني است آن گونه كه از اين دو روايت ـ كه از مجموعه احاديث اين گونه برگزيده ايم ـ روشن مي شود4. پيامبر خدا فرمود :
جاهدوا انفسكم بالجوع و العطش فان الاجر في ذلك كاجر المجاهد في سبيل الله ;
« به وسيله گرسنگي و تشنگي با نفس خويش جهاد كنيد; چرا كه پاداش آن مثل پاداش جهادكننده در راه خداست . »
نيز فرمود :
احيوا قلوبكم بقله الضحك و قله الشبع و طهروها بالجوع تصفو (تصف ) و ترق ;
« دل هاي خود را با كم خنديدن و كم خوردن زنده كنيد و آن را با گرسنگي پاك سازيد تا صاف و رقيق شود. »

2. عنايت ويژه خداوند
افزون بر پشتوانه اي كه روزه به طور طبيعي براي روزه داران جهت جلوگيري از سلطه شيطان و اغواگري هاي او پديد مي آورد اين برنامه عبادي خود به خود زمينه ساز شمول عنايت هاي خدا بر آنان مي گردد. آنچه در روايات با عنوان به بند كشيدن شياطين در اين ماه آمده است به همين نكته اشاره دارد.
به عبارت ديگر عنايت الهي گزاف نيست تا سئوال شود چرا خداي سبحان مانع سلطه شيطان نمي شود و در بقيه ماه ها بين انسان و سلطه او فاصله نمي اندازد هرگز; بلكه ريشه اين توفيق و عنايت الهي در انتخاب خود انسان و ورود او به ميهمان سراي رمضان نهفته است .

فلسفه روزه

1 - تقویت اراده و ایمان:
امام علی (ع) می فرمایند: ان افضل ما توسل به المتوسلون الی الله سبحانه الایمان به و برسوله . . .؛ همانا بهترین چیز که نزدیکی خواهان به خدای سبحان بدان توسل می جوید، ایمان به خدا و پیامبر، و جهاد در راه خداست، که موجب بلندی کلمه مسلمانی است و یکتا دانستن پروردگار که مقتضای فطرت انسانی است; و برپا داشتن نماز که آن ستون دین است، و دادن حق مستمندان - زکات - که واجب شرع مبین است . و روزه ماه رمضان که نگهدارنده از عقاب است - و بازدارنده عذاب  ایمان به اینکه روزه ماه رمضان نگهدارنده از عقاب است و بازدارنده عذاب خود باعث تقویت ایمان می گردد و موجب امیدواری نسبت به سرنوشت آینده و چنین کاری ایمان و اراده انسان را قوی می کند و سرنوشت و آینده انسان را روشن و از هاله ابهام بدر می آورد .
امام علی (ع) در جای دیگر می فرمایند: «علیکم بصیام شهر رمضان فان صیامه جنة حصینة ؛ بر شما باد به روزه ماه رمضان، زیرا روزه این ماه سپری است، نگهدارنده از آتش جهنم .»

2 - خودسازی:
روزه دروازه بزرگ عبادت است . به این معنا که خودسازی و مقاومت در انجام عبادات را از روزه باید شروع نمود .
امیرالمؤمنین در این زمینه می فرمایند:
«بندگان خدا; پرهیز از نافرمانی خدا، دوستان او را از در افتادن در حرامهای او نگهداشته است، و دل آنان را به ترس وی همراه داشته است; چندانکه شبها بیدارشان می دارد، و روزهای گرم را با تشنگی بر آنان به سر می آرد .
آسایش عقبی را با رنج دنیا به دست آورند، و سیرآبی - آنجا - را با تشنگی خوردن - در اینجا - .»
این پیام خداوند است که:
«فان مع العسر یسرا، ان مع العسر یسرا» .
به دنبال هر سیاهچاله، دو سپید چشمه ای است .
به دنبال هر تشنگی ای، تشریفات و تشویقاتی است و به دنبال هر گرسنگی و خودسازی، سودی .
امیرالمؤمنین (ع) در این زمینه به درمانگاه و درمانگران بزرگی اشاره می کند که هم مجهز به تمام امکانات درمانی هستند و هم مجهز به درمانگران متخصص .
می فرماید: «. . . خمص البطون من الصیام » .
مردمی که چشمانشان از گریه تباه، شکمهایشان از روزه لاغر، و به پشت چسبیده، لبهایشان از دعا خشک، و پژمرده گردیده، رنگها زرد از شب زنده داری - بسیار - بر رخسارشان گرد فروتنی پدیدار .
مولوی می گوید:
هست روزه ظاهر، امساک طعام
روزه معنا، توجه دان تمام
این دهان بستن دهانی باز شد
که خورنده دانه های راز شد
جوع مر خاصان حق را داده اند
تا شود از جوع شیر زورمند
به هر تقدیر «روزه درمانی » را بیگانگان از اسلام عزیز و روح آیات و روایات ما گرفته اند، نه اینکه خودشان خلاقیت به خرج داده اند و آن را کشف کرده اند .
سعدی گوید:
اندرون از طعام خالی دار
تا در او نور معرفت بینی
تهی از حکمتی بعلت آن
که پری از طعام تا بینی
حضرت امیر (ع) می فرمایند:
«والصیام ابتلاء لاخلاص الخلق » .
خداوند روزه را واجب کرد تا اخلاص آفریدگان آزموده گردد .»
اخلاص باید در آزمایشگاه بزرگ رمضان، کاربردی گردد، نه تنها اخلاص بلکه تمام تئوریهای دینی و ارزشی را باید آزمود و در آزمایشگاه بزرگ رمضان و . . . ، کاربردی ساخت .
در جای دیگر حضرت امیر (ع) می فرمایند:
«و مجاهدة الصیام فی الایام المفروضات، تسکینا لاطرافهم، و تخشیعا لابصارهم . . .» .
و روزه گرفتنهای دشوار، در روزهایی که واجب است تا اندامشان بیارامد با این کار، و دیده هایشان خاشع شود و جانهاشان خوار . و سبک ساختن دلهای آنان، و بردن خودبینی از ایشان، به فروتنی که در این عبادتهاست: از چهره های شاداب را به تواضع برخاک سودن، و با چسبانیدن اندامهای پاکیزه بر زمین، خردی خویش را نمودن، و رسیدن شکمها به پشت به فروتنی و خواری به خاطر روزه داری .»
بیگانگان بی خبر، از روزه دراسلام یا روزه ها و امساک هایی که خود تجویز می کنند را، فقط ضامن سلامی تن و جسم تنها می دانند ولی غافل از اینکه روزه در اسلام، بر فراروان هم اثر گذار است و بسیاری از بیماریهای روانی، فشارهای عصبی و فشارهای روانی را می توان از طریق روزه درمان کرد . و راز اصلی از روزه در اسلام، دست یافتن به سلامتی جان است، که اگر انسان به سلامتی جان دست نیابد، تمام هستی خویش را باخته است .
ولی موحدان واقعی، شیعیان و انسانهای کامل سلامتی تن را مرتبه نازله روزه می دانند و هدف بلند از روزه، درمان روانهاو فراروان است بلکه برد و گستره روزه در اسلام، الی یوم القیامة ادامه دارد .

3 - استکبار زدایی و استکبار ستیزی:
بنیانگذار استکبار، ابلیس رجیم است، برای درمان بیماری استکبار، باید به ستیز با آن برخاست و از راه جهاد اصغر و بدنبال آن جهاد اکبر، با آن به مبارزه پرداخت .
این جنگ الی یوم القیامة ادامه خواهد داشت و پایان ندارد وصلح و سازش در آن صورت نمی گیرد . بقیه در صفحه 36
حضرت امیر (ع) می فرمایند:
«اگر خدا رخصت کبر ورزیدن را به یکی از بندگانش می داد، به یقین منتی را بر پیامبران گزیده و دوستانش می نهاد، لکن خدای سبحان بزرگمنشی را بر آنان ناپسند دید وفروتنی را پسندید . پس پیامبران - از روی فروتنی - گونه های خود را بر زمین چسبانیدند، و چهره های خود را به خاک مالیدند، و برابر مؤمنان فروتنی نمودند و خود مردمانی مستضعف بودند . خدای شان به گرسنگی آزمود و به سختی مبتلایشان فرمود، و با ترس و بیماری امتحانشان کرد و با زیر و زبر کردنشان در سختیها، ایمانشان را پدید آورد .»
اهداف همه پیامبران استکبار زدایی و استکبار ستیزی بود از یک طرف و تربیت نیروی انسانی بود از طرف دیگر .
علی (ع) در جای دیگر می فرمایند، یکی از اهداف بزرگ عبادات از جمله روزه، استکبار زدایی است .
می فرمایند:
«والتصاق کرائم الجوارث بالارض تصاغرا، و لحوق البطون بالمتون من الصیام تزللا» .
و با چسبانیدن اندامهای پاکیزه بر زمین خردی خویش را نمودن، و رسیدن شکمها به پشت به فروتنی به خواری به خاطر روزه داری .

انواع روزه:
روزه به عبارات مختلف، تقسیمات مختلفی را به خود اختصاص می دهد .
تقسیمات روزه در فقه عبارت است از:
1 - روزه واجب، 2 - روزه حرام، 3 - روزه مستحب، 4 - روزه مکروه .
روزه های واجب عبارتند از:
1 - روزه ماه رمضان، 2 - روزه قضاء ماه رمضان، 3 - روزه کفاره، 4 - روزه قضای پدر [یا مادر] بر پسر بزرگتر، 5 - روزه های نذر و عهد، 6 - روزه های استیجاری .
روزه های حرام عبارتند از:
1 - عید فطر (اول شوال)، 2 - عید قربان (دهم ماه ذی الحجة)، 3 - روزه های ضرری، 4 - روزه های مستحبی زن و فرزند اگر حق شوهر از بین برود و باعث اذیت پدر و مادر شود جایز نیست .
روزه های حرام دیگر نیز هست که در کتابهای مفصل گفته شده است .
روزه های مکروه عبارتند از:
1 - روزه روز عاشورا، 2 - روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا روز عید قربان، 3 - روزه میهمان بدون اجازه میزبان .
روزه های مستحب:
روزه تمام روزهای سال، غیر از روزهای حرام و مکروه که در بالا بیان گشت، مستحب است، ولی بعضی از روزها تاکید بیشتری دارد . که برای توضیح بیشتر به رساله عملیه، به همین بخش مراجعه نمائید .

تقسیم روزه به اعتبار دیگر:
امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند:
«صیام القلب عن الفکر فی الآثام افضل من صیام البطن عن الطعام »
روزه دل از [برای] اندیشه در [ترک] گناهان، بهتر از روزه شکم است از غذا خوردن و آشامیدن .
در این حدیث شریف به دو نوع روزه اشاره شد:
1 - روزه جان .
2 - روزه جسم .
روزه جسم مرحله نازله روزه است و گستره آن محدود به زمان خاص می باشد . روزه جسم و شکم آسان است و هر کس با اراده اندک می تواند از عهده آن برآید .
نخوردن و نیاشامیدن چند ساعت، چیزی نیست که برای یک انسان متدین مشکل ساز باشد . انسان توانایی دارد چندین روز، چیزی نخورد و نیاشامد و در عین حال زنده و سالم بماند .
آنچه مهم است، روزه جان است که دامنه بسیار گسترده دارد و در عین حال بسیار سخت و دشوار است . چیزی نیست که هر کس بتواند به آسانی بدان دسترسی پیدا کند و یا به صرف دست یازیدن به روزه جسم و شکم، بتواند بدان دست یابد .
ملازمه ای بین روزه جسم و روزه جان وجود ندارد . روزه جسم و شکم، تنها می تواند مقدمه ای برای رسیدن به مرحله روزه جان باشد . رفع و دفع از خطورات ذهنی، خیالات، شبهات، انگیزه ها و غرضها، شهوات عملی و . . . ، چیزی نیست که به صرف روزه جسم بدست آید .
در مرحله روزه دل، تمام اعضا و جوارح انسان روزه دار است .
گوش انسان روزه دارد . چشم و نگاه انسان روزه دارد . زبان انسان روزه دارد . ذهن انسان روزه دارد . نفس کشیدن و نفسها روزه دارند . در خوردن و خوابیدن و در خلوت و جلوت روزه دارند .
در حدیثی دیگر، امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند:
«صوم النفس امساک الحواس الخمس عن سائر المآثم و خلو القلب من جمیع اسباب الشر» .
روزه جان، خودداری کردن حواس پنجگانه از باقیمانده گناهان است و خلوت و آسوده ماندن دل از تمام اسباب پلید .
اگر «جان » انسان روزه باشد، حواس پنجگانه، برای همیشه حواسش جمع خواهد بود وبه سوی پلیدیها و پلشتیها، پا نخواهد نهاد .
این نماز و روزه و حج و جهاد
هم گواهی دادنست از اعتقاد
علی (ع) می فرمایند:
«صوم النفس عن لذات الدنیا انفع الصیام » .
روزه جان از خوشیهای (پست) دنیا سودمندترین روزه ها است .
سرچشمه تمام بیماریهای روانی، شبهات علمی واخورده است و شهوات عملی .
برای مبارزه با این نوع بیماریهای خطرساز و خانمانسوز چه باید کرد؟
آیا با «سلاحهای هسته ای » می توان آن را مهار کرد؟ بطور یقین جواب این سؤال منفی است و اگر تمام سلاحهای گرم و سرد موجود در دنیا را بر سر «شهوات عملی » فرو نشانند، نه تنها شعله آتش آن خاموش نمی شود بلکه آتش آن شعله ورتر خواهد گشت . سرطان پنهانی است که با هیچ دارویی درمان نیابد .
تنها راه معقول مبارزه با آن، «سیر و سلوک علمی و عملی » است و این بدست نمی آید مگر از راه دین خداپسند و آن دین خداپسند، دین اسلام است که دارای شاخ و برگهای بیشماری است .
روزه یکی از شاخ و برگهای دین اسلام است که در درمان بیماریهای روانی بسیار نقش آفرین است، همانطوریکه به اعتراف دوست و دشمن، در درمان بیماریهای «تن » نقش بسزایی دارد .
در بخشی از کتاب «روزه روش نوین برای درمان بیماریها» آمده:
«امساک و روزه اختیاری و منظم، آثار مخصوصی در بدن پدید می آورد که بیماریهای غیر قابل علاج از نظر پزشکان را بهبودی می بخشد . همان بیماریهایی که اگر تمام داروها و وسایل پزشکی جهان را در اختیار پزشکان قرار دهید آنها را قابل علاج نمی دانند .

دینداران آدم‌های عاشقی می‌شوند؛ هرچند ممکن است عاشقانه شروع نکنند.

عشق و محبت شدید، چگونه می‌تواند تجربه شود؟ برای اینکه سختی ‌های دین برای ما جابیفتد، باید بدانیم که سختی در ذات حیات دنیا هست.

ما چون «انسان» هستیم، بین تمایلات‌مان درگیری وجود دارد؛ چه دین باشد و چه نباشد! دین برای مدیریت تمایلات و عبور بهتر از تلخی‌های حیات، به ما برنامه می‌دهد.

️ مدیریت علاقه‌ها، یک‌طرفش تضعیف علاقه‌های بد است و یک‌طرفش تقویت علاقه‌های خوب.

دین برنامه‌ای است برای تقویت علاقه‌ها و افزایش محبت در دل انسان، دین انسان را به علاقه‌های بسیار شدید می‌رساند.

هر کسی که با دین مواجه می‌شود، اول سختی‌های دین را می‌بیند. اما برای اینکه سختی‌های دین و اساساً فلسفۀ دین برایش جابیفتد، باید سختی‌های حیات را متوجه شود و بداند که این سختی در ذات حیات دنیا هست.

انسان یک موجود «انتخاب‌گر» است و طبیعتاً در این انتخاب «تلخی» هست. چون وقتی می‌خواهد انتخاب کند و به یک علاقه‌اش پاسخ دهد حتماً باید یک علاقه‌اش را کنار بزند که این با تلخی همراه است. ما باید تلخی حیات را به بچه‌های خودمان یاد بدهیم تا تصور نکنند این تلخی‌ها تصادفاً برای‌شان پیش می‌آید و فکر نکنند که می‌توانند از تلخی‌ها فرار کنند.

ما چون «انسان» هستیم، بین تمایلات‌مان درگیری وجود دارد؛ چه دین باشد و چه نباشد. ما چون انسان هستیم، باید بین تمایلات‌مان انتخاب کنیم و طبیعتاً باید از برخی تمایلات خودمان بگذریم. از هر کسی می‌توان پرسید: «تو کدام تمایلت را زیر پا گذاشته‌ای و کدام تمایلت را پاسخ داده‌ای؟»

دین برای مدیریت تمایلات انسان و عبور بهتر از تلخی‌های حیات و بالا بردن شیرینی‌ها در متن این رنج‌ها، به ما «برنامه» می‌دهد. دین به ما می‌گوید: شما علاقه‌های کمتر را کنار بزن و علاقه‌های باارزش‌تر را انتخاب کن.

دین آمده است علاقه‌های ما را مدیریت کند؛ این مدیریت علاقه‌ها یک ‌طرفش این است که علاقه‌های بد را تضعیف می‌کند و یک طرفش این است که علاقه‌های خوب را تقویت می‌کند.

دین نمی‌گوید: «هرچیزی را دوست داری، کنار بگذار!» بلکه شما باید با علاقه‌های خوب خودتان به جنگ علاقه‌های بد بیایید. و این علاقه‌های خوب ظرفیت‌شان خیلی بالاتر است و از این علاقه‌های خوب بیشتر می‌شود لذت برد.

دین برنامه‌ای است برای تقویت علاقه‌ها و افزایش محبت در دل انسان. دین انسان را به علاقه‌های بسیار شدید می‌رساند. حتی می‌توان ادعا کرد: کسی که دین ندارد نمی‌تواند عاشق شود، اصلاً نمی‌تواند معنای عشق را بفهمد

ما باید به اوج محبت برسیم؛ و کار دین هم این است. دین در آنِ واحد دو کار را هم‌زمان انجام می‌دهد: علاقه‌های بی‌ارزش را در انسان تضعیف می‌کند، و علاقه‌های باارزش را در انسان تقویت می‌کند

عشق و محبت شدید، چگونه می‌تواند تجربه شود؟ با زدن علاقه‌های کم که همیشه مزاحمند. وقتی این علاقه‌های کم را بزنی، به آن علاقه‌های برتر می‌رسی و آنها تقویت خواهد شد، آن‌وقت تازه می‌توانی در وجود خودت گرمای محبت را بچشی

دینداران بر اساس عشق‌شان سنجیده می‌شوند. بنده از دیندارانی که علاقه‌های باارزش در آنها تقویت نشده است، تعجب می‌کنم! اینها باید در دینداری‌شان یک تجدید نظر اساسی کنند.

دینداران را این‌گونه به اهل عالم معرفی کنید که «دینداران آدم‌های عاشقی می‌شوند؛ ممکن است عاشقانه شروع نکنند، ولی امورشان ختمِ به عشق می‌شود» اینها به محبت شدید می‌رسند. و شما هم هر لحظه خودتان را در این زمینه امتحان کنید؛ مثلاً بینید که در اول ماه رمضان و آخر ماه رمضان، تفاوت‌تان چقدر شده است؟

بیایید دوست داشتن را دوست بداریم و این غصۀ ما بشود که چرا عاشق نیستیم؟! آرزو کنیم که «ای کاش می‌توانستیم بامحبت باشیم و به مقام محبت برسیم» و این‌را از خدا تمنا کنیم و از اینکه این‌گونه نیستیم، اشک بریزیم.

انسان می‌تواند دوست داشتن را دوست داشته باشد؛ آنهایی که عاشق نیستند هم وقتی فیلم عشقی می‌بینند، خوش‌شان می‌آید و می‌فهمند. حتماً ما نباید عاشقی را تجربه کرده باشیم تا آن‌را بفهمیم.

گاه سفر آمد برادر گام بردار چشم از هوس از خوف از آرام بردار

گاه سفرآمد برادر ره دراز است پروامکن بشتاب،همت چاره ساز است

استاد حمید سبزواری-پدرشعرانقلاب- دارفانی را وداع گفت.

برای انقلابی بودن و انقلابی عمل کردن لازم نیست در خط مقدم جنگ باشی و اسلحه بدست بگیری

میتوان هنرمندبود و هنر را انقلابی عرضه کرد.

میتوان شاعربود و انقلابی زیست

میتوان هرجا و هرزمان بود ولی انقلابی عمل کرد و با انقلاب همگام بود.

فقط کافیست زمان و مقتضیات آنرا درک کنی.

فقط کافیست در کارت اخلاص و بصیرت داشته باشی.

فقط باید نیاز زمان و انقلابت را بشناسی و اسلحه بدست بگیری و قدم در میدان جهاد بگذاری.

حال فرقی نمی کند که رزمنده باشی و یا مهندس و یا تولید کننده و یا - یک شاعر -

تواز جنس انقلاب هستی و نام تو با تاریخ انقلاب عجین خواهد شد .

استاد سبزواری پیش قدم عرصه شعر انقلابی ،بود که انقلابی در شعر ایجادکرد .همگامی ایشان با وقایع انقلاب و به تصویر کشیدن آنها در اذهان ملت با زبان روان شعر خدمتی است که هرگز از ذهن ها خارج نخواهد شد .

ایشان مصداق هنرمند متعهد و بابصیرت بودندو ثابت کردند که هرقدمی درراه تعالی اسلام و انقلاب در هر قالبی که باشد ماندنی و جاودانه خواهد بود.

سفری عاشقانه به شهر خدا !

شهرها همه در ظرف مکان جای ندارند. خداوند مهربان در عالم شهری دارد، که در ظرف زمان قرار یافته است.

شهر خدا که در زمانی معلوم و با گنجایشی نامحدود، همه ساله محل اقامت مهمانان خدای بزرگ می‌شود.

مهمانان خدا مُحرِم می‌شوند

این شهر باستانی که قدمت آن به ابتدای خلقت می‌رسد و در جای‌جای آن اثر قدم‌های پاک اولیاء الهی پیداست در ابتدا مهمان‌خانۀ پیامبران خدا بوده است و هم اکنون آن‌قدر وسعت یافته است که تمام امت آخرین پیامبر می‌توانند به آن راه یابند.

کوچه پس کوچه‌های این شهر قدیمی، همه به خود خدا منتهی می‌شوند. در خم هر کوچه‌ای نمای دلنشین خانه‌ای از خانه‌های اولیاء خدا با نوای دلکشی از تلاوت، توجه تو را به آیه‌های خدای رحمان جلب می‌کند.

هزاران فرشتۀ زیبای الهی که هیچ همهمه‌ای ندارند و جایی را اشغال نمی‌کنند، در حال پذیرائی‌اند. با لب‌هایشان به تسبیح خدا مأمورند و با نگاه مهربانشان به تحسین مهمانان مشغول.

تشنگی و گرسنگی بر زیبایی نگاه پرتمنّای دوستان خدا افزوده است. حالت عاشقی و دلدادگی در دست به سوی سفرۀ نان دراز نکردن مهمانان، و ضعف و بی‌رمقی بدن‌هایشان دیدنی است.

انگار همه عاشقند که آب در اختیار دارند ولی لب تر نمی‌کنند و دیوانه‌اند که خوردنی در اختیار دارند ولی به روی خود نمی‌آورند.

روزها بر گرسنگی هم صبر می‌کنند. اما شب‌ها برای اطعام یکدیگر سبقت می‌جویند.

شاید کسی باور نکند اهالی این شهر که به عشق خدا زنده‌اند، و به آرزوی وصال او به این مهمانی آمده‌اند، خودِ خدا، به آنها امر کرده است که گرسنه بمانند و تشنگی بکشند. اما جالب این است که هیچ‌کس شکایت ندارد و همه با رضایت به امر میزبان تن می‌دهند. گویا می‌خواهند در نمایش مباهات معشوق شرکت کنند، و دلیل برازندگی او برای معبود بودن باشند.

آن‌قدر این امر مهم است که اگر گرسنگی کشیدن، آن رابطه را نزدیک می‌کند، همه با کمال رضایت آن را می‌پذیرند.

کتاب «شهر خدا»، اثر علیرضا پناهیان

قسمتی از وصیتنامه شهید:

امروز روزیست که ایمان آورندگان واقعی از ایمان آورندگان زبانی مشخص می شوندوباید در مقابلگفته های خود عمل داشته باشیم چون گفته بدون عمل ارزشی ندارد.امروز باید مثل یاران حسین که در روز عاشورا در رکاب امام حسین(علیه السلام)جان دادند،خون بدهند تا اسلام سرافراز بماند.امروز روزی نیست که مادرکنارزن وفرزندمان بنشینیم وشعار بدهیم.باید خون داد تا پیروز شد

نگاهی مختصر به زندگی شهید ذبیح الله عالی :

(شهید ذبیح الله عالی کرد کلایی در سال ۱۳۳۲ متولد شد. وی بعد از انقلاب اسلامی مدت ۲ سال دریکی از هنرستانهای بابل و مدت کمی هم در کمیته ی انقلاب اسلامی [سابق] در قائم شهر مشغول خدمت بود. در تاریخ ۱۳۶۰/۷/۲۶ به عضویت رسمی سپاه درآمد و در سپاه ساری مشغول به خدمت شد. در کنار تحصیل به ورزش کشتی محلی علاقه بسیار داشت. دارای روحیه پهلوانی و منش مردانگی بود.از همان دوران جوانی، فردی پر شور و طرفدار محرومان بود و با همه با تواضع و احترام رفتار می کرد. به خاطر همین روحیه بود که با آغاز مبارزات مردم ایرن علیه رژیم طاغوت فعالانه در مبارزات، راهپیماییها و پخش اعلامیه های حضرت امام (ره) شرکت کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کنار شرکت در مجالس مذهبی در انجمن اسلامی محل فعالیت داشت و با هزینه خود برای محل مسجدی بنا نهاد.
از آغاز تجاوز عراق به ایران در آخرین روز شهریور ۱۳۵۹ هنوز یک ماه نگذشته بود که عالی با عضویت در بسیج نیروهای مردمی برای آموزش نظامی به پادگان امام حسین (ع) تهران رفت و پس از پانزده روز آموزش به جبهه های سرپل ذهاب و غرب کشور اعزام شد. وی برای بار سوم در ۱۰ اسفند ۱۳۶۰ به جبهه جنگ تحمیلی عازم شد و به عنوان جانشین گردان در منطقه عملیاتی مریوان تا ۱۵ اردیبهشت ۱۳۶۱ انجام وظیفه می کرد)

چای کم‌رنگ، شیر، خرما، حلوا یا شله زرد، سوپ رقیق، نان و پنیر و سبزی از غذاهای مناسب برای افطار است. بهتر است روزه‌تان را با خرما و شیر یا چای کم رنگ باز کنید. در نوشیدن مایعات زیاده‌روی نکنید. مصرف زیاد مایعات هنگام افطار به معده فشار می‌آورد و باعث سوء‌هاضمه می‌شود. کمی استراحت کنید و خوردن بیشتر را به زمان شام موکول کنید.
در وعده افطار مصرف مواد قندی ساده برای بالابردن میزان قند خون لازم است، اما باید مراقب باشید در مصرف مواد قندی زیاده‌روی نکنید. شاید باور نکنید اما یکی از علت‌های افت قند خون بعد از افطار مصرف زیاد مواد قندی است. علتش هم این است که در لحظه افطار قند خون به پایین ترین مقدار رسیده و بعد از خوردن غذا قند خون یکباره بالا می‌رود.
بدن برای مقابله با افزایش قند خون هورمون انسولین ترشح می‌کند و این هورمون به فاصله نیم تا یک ساعت بعد از خوردن غذا قند خون را به حالت اولیه می‌رساند. اما معمولا از آنجایی که قندهای ساده و تصفیه شده در رژیم غذایی ما زیاد است، انسولین زیادی هم ترشح می‌شود و همین باعث می‌شود بدن دچار افت قند خون شود. بهتر است شام چند ساعت بعد از افطار میل شود. کارشناسان تغذیه توصیه می‌کنند افطار و شام را همزمان میل نکنید. این کار به سیستم گوارش فشار وارد می‌کند.

تاثیر روزه بر کاهش و افزایش وزن

ماه رمضان و روزه داری با تغییر رژیم معمول روزانه و وعده های غذایی، در دریافت میزان انرژی روزانه تغییراتی به وجود می آورد. گذشته از تغییر زمان وعده ها،مواد غذایی که در این ماه وارد الگوی مصرف روزانه می شوند نیز تغییراتی را در همین روند ایجاد می کنند. این تغییرات برای کسانی که به هر دلیل از رژیم غذایی خاصی در روزهای عادی پیروی می کرده اند مهم تلقی می شود، برای مثال افرادی که برای افزایش وزن تلاش می کنند و یا آنهایی که برای کاهش وزن خود به رژیم لاغری روی آورده اند، در معرض این تغییرات قرار می گیرند و چنانچه نتوانند خود را با این تغییرات وفق داده و برنامه غذایی خود را با این تغییرات متناسب کنند، ممکن است در ادامه رژیم های غذایی خود با شکست مواجه شوند. یکی از مهم ترین فواید روزه داری، بهبود وضعیت بدن و تناسب اندام است که با سوخت بافت چربی و کاهش انرژی دریافتی میسر می شود، بنابراین در صورتی که فرد روزه دار توصیه های بهداشتی را رعایت کند، به طور طبیعی پس از ماه رمضان، به دلیل کاهش چربی های بدنباید تا چند کیلوگرم کاهش وزن پیدا کند.روزه و کاهش وزناین روزها سفره های سحری و افطار خیلی ها با انواع غذاهای چرب و شیرین مانند حلوا، کاچی، خرما، شله زرد، شیربرنج چرب و شیرین و بالاخره زولبیا و بامیه رنگین می شود. نتیجه اینکه پس از یک ماه روزه داری نه تنها وزن کم نمی کنیم، بلکه با چند کیلو اضافه وزن دوباره به رژیم غذایی معمول خود برمی گردیم و روند چاقی و اضافه وزن را با الگوی غذایی غلط همچنان دنبال می کنیم. تهیه انواع و اقسام خوراکی ها، شیرینی های گوناگون در مهمانی های افطار نه تنها موجب از بین بردن آثار معنوی روزه می شود، بلکه با اسراف و پرخوری سرانجام اضافه وزن و چاقی رابه همراه دارد.چاقی با ذخیره بیش از حد انرژی به صورت چربی در بدن تعریف می شود. این مشکل در اثر عدم تعادل بین انرژی دریافتی و انرژی مصرفی ایجاد می شود. چاقی از عوامل خطر بروز بیماری های مزمن مانند فشار خون بالا، افزایش چربی های خون، دیابت نوع دو، بیماری های قلبی عروقی و بعضی ازانواع سرطان ها است. بر اساس تحقیقات انجام شده حدود 60 درصد جمعیت میانسال کشور مبتلا به اضافه وزن و چاقی هستند.
با توجه به شیوع بالای اضافه وزن و چاقی در این گروه سنی و نقش چاقی بهعنوان عامل خطر در بروز بیماری های مزمن و عواقب اقتصادی و اجتماعی آن، لزوم توجه به این معضلبهداشتی بیش از پیش آشکار می شود. به ویژه آن که تحقیقات نشان داده است حتی مقادیر متوسط کاهش وزن به میزان 5 تا 10 درصد، در کاهش خطر بروز بیماری های مرتبط با چاقی بسیار موثر است. بیماری های مرتبط با چاقی و عوارض ناشی از آنها باعث ایجاد بار مالی بر کشور می شود، به طوری که بر اساس برآوردها هزینه ناشی از چاقی 2 تا 8 درصد کل بودجه مراقبت های بهداشتی را در بر می گیرد. با توجه به این نکات مشخص می شود کسانی که برای کاهش وزن خود تلاش می کنند، باید در این ایام نیز مراقب دریافت کالری خود باشند تا تلاش های آنها بیهوده نشود.یک نکته قابل تاملیکی دیگر از مشکلاتی که ممکن است به علت ناترازی تغذیه ای طی ماه رمضان به وجود آید، افزایش چربی های خون بر خلاف انتظار است. بسیاری از افراد طی این ماه دچار بد خوری و یا پرخوری می شوند و در مصرف مواد غذاییافراط می کنند، به گونه ای که ممکن است حتی در عین کاهش وزن، میزان چربی خونشان افزایش یابد. علت اصلی این مشکل افراط در مصرف شیرینی ها و مواد غذایی چرب ناسالم از جمله زولبیا و بامیهاست.با برنامه ریزی درست برای تغذیه و مصرف صحیح مواد غذایی در این ماه و پرهیز از زیاده روی درخوردن غذا، می توان از برکات معنوی این ماه سود بیشتری جست و فواید بهداشتی روزه را به دست آورد.مصرف بی رویه این مواد غذایی می تواند متابولیسم (سوخت وساز) بدن را مختل کرده و عوارضی برای بدن ایجاد کند. بنابراین باید از مصرف زیاد غذاهای چرب و سرخ کرده به شدت خودداری کرد، چون بر خلاف آنچه مردم گمان می کنند که طی ماه رمضان به واسطه روزه گرفتن وزن افراد کم می شود و همچنین افرادی که دچار چربی خون بالا هستند، چربی خون آنها کاهش می یابد، در بسیاری از موارد مشاهده شده که پس از ماه رمضان نه تنها کاهش وزن ایجاد نشده، بلکه موجب افزایش وزن و چربی خون هم شده است.
اگر روزه داری به شیوه صحیح انجام شده باشد، می تواند با کاهش کالری دریافتی، نوع خوب کلسترول یا hdl را در بدن افزایش داده و موجب کاهش کلسترول بد یا ldl شود، در غیر این صورتکلسترول بد خون افزایش می یابد. به علاوه مصرف زیاد مواد غذایی چرب هنگام افطار موجب بی اشتهاییدر هنگام سحر می شود، چون هضم چربی ها در بدن نیازمند مدت زمان طولانی تر است. خوردن خوراکی ها و مواد غذایی تا دیر وقت و به تاخیر انداختن زمان خواب، موجب بی اشتهایی و بی حوصلگی هنگام سحر می شود، بنابراین اگر وعده افطار به صورت مناسب مصرف شود، مشکلی برای وعده سحر ایجاد نخواهد شد.روزه و افزایش وزنبر خلاف افراد چاق، افراد لاغری که برای افزایش وزن تلاش می کنند، سوال می کنند که چگونه می توانند طی ماه رمضان، به رژیم خود ادامه دهند. در پاسخ به این گروه موارد زیرتوصیه می شود: شما می توانید در طول ماه مبارک رمضان نیز از رژیم افزایش وزن خود پیروی کنید. برای این کار می توانید غذاهای با کالری بالا و حجم کم که بیشتر غذاهای چرب و شیرین هستند را البته با در نظر گرفتن سالم بودن آنها استفاده کنید؛ برای مثال در سوپ های خود خامه اضافه کنید. برنج خود را باکره میل کنید. همچنین می توانید به خورش ها، قدری آرد اضافه کنید تا هم غلیظ تر شوند و هم میزان کالری آنها بیشتر شود.استفاده مناسب از مواد غذایی شیرین مانند خرما، شله زرد ، فرنی، حلوا ، کاچیو شیربرنج با عسل، راه دیگری برای دریافت کالری بالا است.استفاده از تمام وعده های غذایی و میان وعده ها در مدت زمان مجاز، به دریافت مقادیر اضافی کالری کمک می کند، بنابراین به خصوص وعده سحری را از دست ندهید و آن را جایگزین وعده ناهار که حذف می شود، کنید.