راهکارهایی برای کنترل بهتر والدین بر روی بازی های رایانه ای فرزندان

۱- سعی کنید خودتان نیز در جریان بازی های رایج در سن فرزندتان باشید و قبل از تهیه بازی در مورد داستان و نقد آن بازی تحقیق و جستجویی داشته باشید و یک بار خودتان آن بازی را انجام دهید.
۲- توسط امکانات کنترل گر نرم­ افزاری تعبیه شده در سیستم عامل­ رایانه ­ها و انواع کنسول­ های بازی، محدودیت­ هایی را در دسترسی به بازی­ها برای فرزندتان ایجاد کنید تا به بازی های ناسالم دسترسی نداشته باشد.

۳- حتی الامکان سعی کنید جایگزینی برای بازی رایانه ای فرزندتان پیدا کنید و اوقات فراقت او را با کارهای مورد علاقه او که آسیب روانی نداشته باشد پر کنید. در غیر اینصورت در انتخاب بازی، به رده بندی سنی آن توجه کنید. حتما به آرم رده سنی “ASRA” که بر روی جلد بازی ها درج شده است دقت کنید.
۴- می توانید گاهی در کنار فرزندتان بازی کنید. در این حالت لازم است خود را به اندازه سن او پایین بیاورید و در هیجان ناشی از بازی با او همراهی کنید تا او شما را به هنوان یک همبازی بپذیرد. در این حالت نظرات شما را درباره درست و نادرست بودن بازی ها بیشتر می پذیرد. 
۵- سعی کنید فضایی را برای بازی فرزندتان در نظر بگیرید که در دید و کنترل شما باشد و بتوانید بصورت نامحسوس در جریان بازی هایی که انجام می دهد قرار بگیرید. حتی المقدور از بازی کردن فرزندتان در اتاق خصوصی­ اش جلوگیری کنید.
۶- حتماً برای بازی فرزندتان با مشارکت خود او یک برنامه ریزی و زمان بندی در نظر بگیرید و سعی کنید همواره با آرامش و تدبیر، اجرای دقیق آن را پیگیری نمایید و برای اجرای این برنامه جایزه ای را برای او در نظر بگیرید. می توانید گاهی جایزه تشویقی او را افزایش زمان بازی با رایانه قرار دهید.
۷- به دلیل هیجان و مشغله ذهنی که این بازی ها به وجود می آورند همواره باید تلاش کنید که فرزندتان پس از انجام تکالیف خود به بازی بپردازد و نه قبل از آن، زیرا بازدهی و دقت او در درس و یادگیری بلافاصله بعد از بازی، قطعاً کاهش خواهد یافت و ذهن او درگیر مراحل مختلف بازی خواهد بود.

۸- برخی از بازی های رایانه ای که بصورت آنلاین انجام می شود، نیازمند برقراری ارتباط با بازیکنان دیگر است. می بایست به فرزندتان آموزش دهید که هیچ گاه در این ارتباط ها اطلاعات شخصی خود را بازگو نکند و در صورت دیدن رفتارهای ناشایست آن ها را با شما در میان بگذارد.
۹- بطور کلی برای اینکه بتوانید کنترل دقیقی بر روی فرزندتان داشته باشید و در عین حال او محدودیت هایی که شما برای او در نظر می گیرید را بپذیرد لازم است ارتباطی صمیمانه با او داشته باشید. برای رسیدن به چنین ارتباطی از کودکی به فکر باشید تا در نوجوانی و جوانی، بتوانید به راحتی با او ارتباط برقرار کنید و او نیز شما را به عنوان یک دوست و همراه مطمئن و دانا بپذیرد.