نظافت و آرايش‏
نظافت، نظم، آراستن خانه و آرايش و آماده كردن خود براي شوهر يكي از مسؤوليت‏هاي اخلاقي زن در برابر اوست. رعايت اين امر نيز، باعث ايجاد روابط عاشقانه و صميمانه و جلب خاطر و رضايت شوهر مي‏گردد. چه بسا زن با اين كار نقش مهّمي در حفظ عفت شوهر خود و سلامت جامعه ايفا مي‏كند. از طرفي با آماده كردن خود براي همسرش، با پوشيدن لباسهاي مناسب و نظافت و آرايش اندام، توجه او را جلب نموده؛ و خواسته‏ هاي او را از طريق مشروع تأمين مي‏كند و باعث محبّت و علاقه بيشتر شوهر شده و موجب مي‏شود كه شوهرش از نامحرمان و بيگانگان چشم بپوشد و تنها به او عشق بورزد. لذا رعايت اين اصل به عنوان يك مسؤوليت تأكيد شده است.
نبي اكرم‏ صلي الله عليه وآله مي‏فرمايد: «بر زن لازم است؛ كه خود را با خوشبوترين عطرها خوشبو نمايد و به بهترين وجه آرايش كند و بهترين لباسهاي خود را بپوشد و بامدادان و شامگاهان خود را براي شوهر آماده كند». «وَ عَلَيْها اَنْ تَتَطيَّبَ بِأَطْيَبِ طيبِها وَ تَلْبِسَ اَحْسَنَ ثِيابِها وَ تَزَيَنَ بِاَحْسَنِ زِينَتِها وَ تَعْرِضَ نَفْسَها عَلَيْهِ غُدُوةً و عَشيّةً»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 14، ص 211).

در روايت ديگر از حضرت آمده: «بر زن روا نيست؛ كه به خواب برود جز اينكه خود را براي همسرش آماده نموده باشد». «لا يَحِلُّ اَنْ تَنامَ حَتَّي تَعْرِضَ عَلَي زَوْجِها وَ تَخْلَعَ ثِيابَها»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 14، ص 21).

لازم به تذكر است كه خوشبويي و آراستگي اختصاص به زن ندارد، بلكه وظيفه‏اي مشترك است. رعايت اين اصل از دو طرف، نقش مهم در حفظ عفت زن و شوهر دارد، چنانكه در روايت آمده: رعايت نكردن اين وظيفه از طرف شوهر باعث ضربه زدن به عفت همسرش مي‏شود «و لقَد تَركَ النِّساء العِفَّةَ بِتَرْكِ ازواجِهنَّ التَّهيِّه»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 14، ص 381)..

و نيز در روايتي از امام باقرعليه السلام آمده: «همان‏گونه كه مردان دوست دارند زينت و آرايش را در زنانشان ببينند، زنان نيز دوست دارند زينت و آرايش را در مردانشان ببيند». «النِساءُ يُحْبِبْنَ اَنْ يَرينَ الرَّجُلَ فِي مِثْلِ ما يُحبُّ الرَّجُل اَنْ يَري‏ فِيهِ النِّساء مِنَ الزِينَةِ»؛ (مكارم‏الاخلاق، ص‏80).

از سوي ديگر، زن نبايد با آشكار كردن زينت‏ها و آرايش كردن براي غيرشوهر خود، خويش را در معرض تماشاي ديگران قرار داده و با پوشيدن لباس‏هاي نامناسب و محرك كه موجب جلب توجه ديگران است از منزل خارج شود. اين‏گونه حركات موجب بي‏ مهري شوهر رواج فساد در جامعه مي‏گردد.

خداوند مي‏فرمايد: «وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها»؛ نور (24)، آيه 13.؛ «زنان زينت ‏هاي خود را جز آن مقدار كه آشكار است (قُرص صورت و دستها تا مچ) براي ديگران آشكار نكنند». و خطاب به زنان پيامبر كه شامل همگان است مي‏فرمايد: «وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولي‏»؛ احزاب (33)، آيه 33.؛ «زنان همانند زمان جاهليت قبل از اسلام در بين مردم آشكار نشوند».

در حديث آمده: «زني كه براي غير همسرش آرايش كند، عبادت و نماز او مورد قبول و پذيرش خداي سبحان نيست؛ تا اينكه خود را از آن آلودگي شستشو دهد». «اَيُّما إِمْرَأةِ تَطَيَّبَ لِغَيْرِ زَوْجِها لَمْ يُقْبَلِ اللَّهُ مِنها صَلاةً حَتَّي تَغْتَسِلَ مِنْ طيبِها»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 14، ص 311).

و نيز از نبي اكرم ‏صلي الله عليه وآله نقل شده: «هر زني كه خود را خوشبو كند و از منزل خارج شود، تا زماني كه به خانه برگردد، مشمول لعن و نفرين خواهد بود». «اَيُّ اِمْرَأَةِ تَطَيِّبَ وَ خَرَجَتْ مِنْ بَيْتِها لاهِيَ تُلْعَنْ حَتّي تَرْجَعَ اِلي بَيْتِهَا»؛ (وسائل‏ الشيعه، ج 14، ص 411).

حجت الاسلام علوی تهرانی: قلب مؤمن جای الهی شدن است!
برنامه تلویزیونی یاد خدا با حضور حجت الاسلام و المسلمین علوی تهرانی روز گذشته از شبکه قرآن پخش شد.

در ادامه بخشی از سخنان ایشان در خصوص ویژگی های پیروان امام عصر(عج) و اهل بیت(ع) را می خوانید و در پایان می توانید متن کامل این سخنان خواندنی را در قابل یک فایل PDF دریافت نمائید.

تقوا چه ثمره ای دارد؟

اگر می خواهید در طول زندگی بن بستی وجود نداشته باشد راهش تقوا است.

اگر کسی تقوا داشت یعنی پیرو امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است. در آیه 71 و 72 سوره مبارکه مریم آمده است:

وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى‏ رَبِّكَ حَتْماً مَّقْضِيّاً71

و ثُمَّ نُنَجِّى الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيّاً72

هیچ كس از شما نیست مگر آنكه وارد دوزخ مى‏شود، (و این ورود شما) از جانب پروردگارت حكمى قطعى است71

سپس اهل تقوا را (از دوزخ) نجات مى‏دهیم و ستمكاران را (در حالى كه از ضعف و ذلّت) به زانو درآمده (اند) در آن رها مى‏كنیم72.

تقوا تنها راه نجات از جهنم است وگرنه کالبرق خاطف (برقی که چشم را می زند) و مانند اسب راهوار خواهند بود.

کسانی که تقوا پیشه می کنند از صراط نجات پیدا می کنند.

تقوا راه ورود به بهشت: “تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيًّا".

اين، همان بهشتي است كه به هر يك از بندگان پرهيزكار خود به ارث مي دهيم.

دلیل ورود به بهشت تقوا است.

حُسن خدا این است که همه چیز را به ما گفته است و چیزی را بعداً روشن نمی کند.

ممکن است افرادی در دنیا باشند و محسناتی داشته باشند. اما نتوانند به آن دنیا ببرند. چون اهل تقوا نبوده اند!

درمان همه ی درد های معنوی ما تقواست.

در سوره احزاب آیه ی 79 خدا می فرماید: “ما امانت خودمان را بر آسمان ها و بر کوه ها عرضه داشتیم آنها با تما م استواری و بزرگواریشان اِبا کردند که این امانت را بپذیرند. ثانیاً ترسیدند. ولی به راحتی می فرماید ” وحملها الإنسان ” انسان این امانت را به دوشش کشید. حالا انسان این امانت الهی را با کدام وجهه ی الهی به دوش کشید؟

انسان موجودی دوساحتی است: مادی: جسم

روحانی(روح): قلب، نفس ، عقل

روح، یک حقیقت است. اما حیثیت مختلفی دارد.

خدا در حدیث قدسی می فرماید: نه زمینِ من و نه آسمانِ من، وسعتش را نداشت. اما بنده ی مومن من قلبش وسعت من را دارد. قلب، جایگاهش الهی زندگی کردن است. کسی بخواهد ملکوتی بشود باید قلبش الهی بشود. از مرتبه ی نفس و عقل باید بگذرد تا به قلب برسد.

قلب مومن، عرش الله است. قلب مومن، حرم خداست. قلب مومن جای الهی شدن است.

شیخ جعفر شوشتری می فرمودند: مردم 124 هزار پیغمبر آمدند گفتند “فقط خدا را بپرستید” ولی منِ شیخ جعفر شوشتری می گویم “مردم! خدا را هم بپرستید! “

خدا در کجای زندگی ما قرار دارد؟ من اگر خدا ترس باشم و تقوا داشته باشم، یعنی خدا در زندگی من نقش دارد.

محل الهی شدن قلب انسان است. لکن بعضی اوقات در تعابیر قرآنی آمده است: “فی قلوبهم مرضٌ”

برای اینکه قلبمان الهی شود باید این دوازده بیماری را درمان کنیم:

1-"زَیغُ القلب” آیه ی 5 سوره مبارکه صف

2-"رَینُ القلب” آیه ی 14 سوره مبارکه مطففین

3- ” تَعْمَى القلوب” آیه 46 سوره مبارکه حج

4-"خَتَم القلب” آیه ی 7 سوره مبارکه بقره

5-"يَطْبَعُ القلب"آیه ی 35 سوره مبارکه غافر

6-"قُفل القلب” آیه ی 24 سوره مبارکه محمد

7-"اَشداءُ القلب” آیه 88 سوره مبارکه یونس

8-"حَمیّة القلب” آیه ی 26 سوره مبارکه فتح

9- “قَسیُ القلب” آیه ی 13 سوره مبارکه مائده( که دلیل قساوت قلب نقض پیمان است. یعنی کسی عهدی می بندد و عهدش را می شکند)

10- “لَاهِيَة القلب” آیه ی 2و3 سوره ی مبارکه انبیاء

11- “تغفلُ القلب” آیه 28 سوره مبارکه کهف

12-"موتُ القلب”

این بیماری ها تا “غفلت قلب” قابل درمان است. اما اگر قلب مُرد، دیگر درمانی ندارد!

امام علی علیه السلام می فرماید: “کسی که قلبش بمیرد، وارد جهنم می شود.”

داروی بیماری های قلب تقواست. برحسب تقوا می توانیم این امراض 12 گانه را مداوا کنیم.

تحلیل مفهومی از تقوا:

تقوا از نظر لغت (وقایه) به معنای خود نگه داشتن است. حفظ و نگه داری. نگه داشتن انسانها چه موقع اتفاق می افتد؟

انسان وقتی در زندگی احساس خطر کند و خطری او را تهدید کند، خودش را نگه می دارد. انسان اگر از گناه بترسد به سمت تقوا می رود.

سخنان حجت الاسلام علوی تهرانی،95/2/3

جوانی با دست پیغمبر اکرم ^{صلی الله و علیه و آله} به خاک سپرده شد ، یعنی حضرت غسل و،کفن و دفنش شرکت نمودند.

بعد از آن که او را در قبر گذاشتند و روی قبر را پوشاندند ، مادرش سر قبر آمد و گفت:«پسرم ! برایت خیلی ناراحت بودم ، اما حال دیدم به دست پیغمبر اکرم ^{صلی الله و علیه و آله} به خاک سپرده شدی ناراحت نیستم ، می دانم که سعادتمندی!»

پیغمبر ^{صلی الله و علیه و آله} چیزی نگفتند. مادرش رفت ، بعد فرمودند: قبر چنان فشاری به او داد که استخوان های سینه اش در هم شکسته شد.

گفتند: یا رسول الله ،جوان خوب و آدم رو به راهی بود .

فرمود : بلی ! اما ما لایعنی ، زیاد داشت.

ما لایعنی، این است که آدم حرفی بزند که نتیجه دنیایی داشته باشد و نه آخرتی !

این گونه حرف ها ، اول مصیبتش فشار قبر است ، ولو آدم خوب و بهشتی باشد.

اگر جامعه‌‌ای به غیبت دچار شد به تهمت دچار می‌‌شود

مولی الموالی، علی‌بن ابی‌طالب علیه السلام می‌‌فرمایند: «البُهتانُ عَلی البَری اَعظَمُ مِنَ السَّماء؛ تهمت زدن به آدم بی‌‌گناه بزرگ‌تر از آسمان‌‌هاست.»

ذیل این روایت شریف ملّای نراقی فرمودند: «یعنی آسمان تحمّل ندارد كه تهمت و بهتان به بی‌‌گناه زده شود و به ‌‌واسطه این بهتان ملائكة الله و اهل آسمان آن كسی را كه تهمت ناروا به دیگری زده لعن می‌‌كنند».

ایشان به نقل از حضرت سلطان‌‌العارفین، آیت‌‌الله سلطان‌‌آبادی بزرگ، آن مرد الهی و عظیم‌الشّأن فرمودند: اگر در منطقه‌‌ای یا جایی غیبت و تهمت زیاد شد، آن قسمت از زمین سنگین است و وضعیت بدی دارد.

ایشان فرمودند: پدر من یک موقعی از یكی از مكان‌‌ها گذشت ‌ـ‌ایشان اسم آن مكان را هم نفرمودند، به خاطر اینكه آبروی آن‌‌ها را حفظ كنند‌ ـ بنا بر این بود ساعاتی در آنجا استراحت كنیم بعد به سفر ادامه دهیم، همان لحظات اول گفتند: حالم بسیار بد است، سینه‌‌ام گرفته است. گفتم: آقا استراحت كنیم بعد از اینكه حالتان بهتر ‌شد حركت می‌‌كنیم. بعد از ظهر نزدیك به غروب بود، ایشان گفتند: هر طوری هست از این جا برویم. هر چه اصرار كردم چرا؟ فرمودند: اصرار نكن دلیلش را نمی‌‌گویم، فقط به شما می‌‌گویم برویم. ایشان آن لحظات آخر عمرشان فرمودند: می‌‌دانید در آن منطقه به من چه گذشت؟ دیدم آن منطقه پر از دود و سیاهی است كه از غیبت و تهمت پر شده بود و سنگینی آن نفس من را می‌‌گرفت.

ملّا محسن فیض كاشانی به نقل از آیت‌‌الله العظمی سلطان‌‌آبادی می‌‌فرمایند: آن منطقه طوری سنگین می‌‌شود كه انسان مومن قادر به نفس كشیدن نیست، آسمان‌‌ها هم با آن پاكی خودشان صددرصد نمی‌‌توانند تحمّل كنند..

وجود مقدّس امام جعفر صادق علیه السلام می‌‌فرمایند: «الْبُهْتَانُ عَلَى الْبَرِیِّ أَثْقَلُ مِنَ الْجِبَالِ الرَّاسِیَاتِ؛ بهتان و تهمت زدن به انسان بی‌‌گناه سنگین‌‌تر از كوه‌‌های استوار است.» (الخصال، ج 2، ص 5)

به تعبیر بزرگان كوه استوار با زلزله‌‌های شدید هم تكان نمی‌‌خورد، امّا تهمت آن‌‌قدر سنگین است كه به تعبیری كوه با عظمت و استوار را هم می‌‌لرزاند و نمی‌‌تواند بار این گناه باعظمت و كبیره را تحمّل كند.

 در محضر مرحوم مجتهدی تهرانی (ره)

اگر ماشین خوب کار کند و جاده هم هموار باشد امکان به خواب رفتن انسان در آن بیشتر است( چرا که به راحتی رانندگی می کند) ولی اگر ماشین خراب باشد یا جاده ناهموار و دشوار باشد احتمال به خواب رفتن و غافل شدن انسان کمتر است، انسان در مسیر آخرت نیز اینگونه است.

گاهی سختی ها احتمال بیدار ماندن را بیشتر می کند، زمانی خداوند خیر بنده ای را می خواهد، سختی هایی را در زندگی اش قرار می دهد که متنبّه شود و به خواب نرود ولی اگر خیر کسی را نخواهد او را در ناز و نعمت قرار می دهد تا غفلت او را فرا بگیرد و خدا را فراموش کند.

امام صادق علیه السلام: اِنَ الله اِذا اَرادَ بِعبد شَراً فَاَذنَب ذَنبًا اَتبَعَه بِنقمَة و یَذکُرُهُ الاستغفارَ و اِذاَ اَرادَ بِعبد شَراً فَاَذنَبَ ذَنبًا اَتبَعَه بِنِعمَة لیُنسِیَه الاستغفارَ وَ یَتَمادی بها و هُو قَولُ الله عَزَ و جَل سَنَستَدرِ جُهُم مِن حَیثُ لایعلمونَ بالنَعَم عندَ المعصی (کافی /2/452).

هنگامی خدا خیر بنده ای را بخواهد و آن بنده گناهی را مرتکب شود خدا دنبالش او را کیفری دهد و استغفار را به یاد او اندازد و زمانی که برای بنده ای بدی خواهد و او گناهی بکند خدا دنبالش نعمتی به او دهد تا استغفار را از یاد او برد و به آن حال ادامه دهد و این است گفتار خدای عزوجل «به تدریج و آهستگی آنها را غافلگیر می کنیم از راهی که ندانند» (اعراف/182).

یکی را پای بشکستی و خواندی             یکی را بال و پر دادی و راندی

ندانم تا من مسکین کدامم                    ز محرومان و مقبولان چه نامم

اگر برای برآورده شدن حاجت هم صلوات مي‌فرستيم، خوب است حاجت‌مان را در پيشگاه حضرت ولي عصر سلام‌الله‌عليه اين قرار دهيم: آقا من هزار صلوات مي‌فرستم تا شما از خدا بخواهيد معرفت مرا به شما زياد کند! اگر مزد مي‌خواهيم اين‌گونه مزد بخواهيم. لذتها و رنجهاي دنيا مي‌گذرند، اما اين معرفت و محبت است که در عمق دل ما تا ابد باقی مي‌ماند و باعث مي‌شود انسان در عالم آخرت هم با ائمه اطهار علیهم‌السلام محشور باشد. اين کجا و آن کجا؟! باید همت‌مان را بلندتر کنيم و اگر حاجت هم مي‌خواهيم بيشتر روي حاجت‌هاي معنوي تکيه کنيم.

علامه مصباح یزدی

مومن جزايي جز قرب خدا قبول نمي‌کند. او همه زمين و آسمان و بهشت را گردش مي‌کند ولي فقط طالب قرب است.

غضّوا ابصارهُم عَمّا حَرَّمَ اللّه عَلَيهم: ديدگانش را از آنچه خداوند حرام نموده است فرو پوشيدند؛ که از صفات متّقين است، مرحله اوّل آن، نگاه نکردن به نامحرم است، مرحله دوم به اين معنا است که اگر با مال حرام يا شبهه ناک برخورد کنند از آن غَضّ بصر کرده و صرف نظر مي‌کنند. امّا از اين دو بالاتر اين است که اصلاً (به ما سوي الله) نگاه نمي‌کنند که اين مال خصّيصين است.

از دنيا نگو، از خلق نگو ، از خودت هم نگو، از خدا بگو. چند وقت که از تنها از خدا بگويي اگر غير از او چيزي هم وجود داشته باشد از يادت مي‌رود و غير او را فراموش مي‌کني.

ما فَقَدَ مَن وَجَدَک و ما الّذي وَجَدَ مَن فَقَدک: آن کسي که تو را يافت ديگر چه چيزي را فاقد است و کسي که تو را فاقد شد ديگر چه چيزي دارد

مبادا گل، شما را از گلکار غافل کند.

طلبه، يعني کسي که مؤدّبانه طالب خداست.

در مسير کمال بايد طالب بود ولي با ادب، نه با زور.

دوجور طلب داريم، يکي به ضرر آدمي است يکي به نفع اوست. طلبي که با صدق و ادب باشد به نفع عبد است و او با آن مثل سلمان طلبه فقه آل محمّد مي‌شود. اگر طلب توأم با ادب نباشد و شلوغ کند مثل دومي مي‌شود که طلبکار بود و در را سوزاند و شکست. هرچه ادب و صفاي عبد بهتر، ريزش رحمت از جانب خدا بيشتر.

چند وقت است که خداوند اين معنا را مرحمت کرده است که آياتي که مي‌گويند: يضلّ من يشاء و يهدي من يشاء، يعني اينکه اگر شما بخواهيد، اين کارها را مي‌کند. خداوند هدايت ميکند کسي را که خودش را که بخواهد هدايت شود. (ضمير مستتر در يشاء به من راجع است و فاعل يهدي و يرزق، خداوند است.) چون او که همه درها را باز کرده است و سعادت و هدايت و رزق رساندن به عباد را مي‌خواهد، عمده اين است که شما بخواهيد.

اين که پيامبر(ص) فرمود: يا ليت لم يخلق محمّد: اي کاش محمّد(ص) آفريده نمي‌شد، شايد به اين جهت بوده است که حضرت عطري از خود استشمام کرده و نمي‌خواستند که در کنار جمال و حسن خداي تعالي جمال ديگري باشد. مي‌فرموده است: حيف است که در کنار حسن و نور خودت، کس ديگري را آفريده باشي.

شيفته ي وجود حق ، حاج آقا دولابي مي فرمايند :

در دنيا اگر خودت را مهمان حساب كني و حق تعالي را ميزبان ، همه غصه ها مي رود . چون هزار غصه به دل ميزبان است كه دل ميهمان از يكي از آنها خبر ندارد . هزار غم به دل صاحبخانه است كه يكي به دل مهمان راه ندارد . در زندگي خودت را ميهمان خدا بدان تا راحت شوي . اگر در ميهماني يك شب بلايي به تو رسيد شلوغ نكن و آبروي صاحبخانه را حفظ كن .

نماز بدون حضور قلب موجب قساوت قلب میشود

تکان میخوری بگو یا صاحب الزمان،
می نشینی بگو یا صاحب الزمان،
برمیخیزی بگو یا صاحب الزمان،
صبح که از خواب بیدار میشوی مؤدب بایست و صبحت را با سلام به امام زمانت شروع کن و بگو آقا جان دستم به دامانت خودت یاری ام کن،
شب که میخواهی بخوابی اول دست به سینه بگذار و بگو"السلام علیک یا صاحب الزمان"بعد بخواب.
شب و روزت را به یاد محبوب سر کن که اگر اینطور شد,شیطان دیگر در زندگی تو جایگاهی ندارد،دیگر نمیتوانی گناه کنی،دیگر تمام وقت بیمه امام زمانی…
و خود امیرالمؤمنین(ع) فرموده است: که در حیرت دوران غیبت فقط کسانی بر دین خود ثابت قدم می مانند که با روح یقین مباشر و با مولا و صاحب خود مأنوس باشن.
آيت الله بهجت