جوانی با دست پیغمبر اکرم ^{صلی الله و علیه و آله} به خاک سپرده شد ، یعنی حضرت غسل و،کفن و دفنش شرکت نمودند.

بعد از آن که او را در قبر گذاشتند و روی قبر را پوشاندند ، مادرش سر قبر آمد و گفت:«پسرم ! برایت خیلی ناراحت بودم ، اما حال دیدم به دست پیغمبر اکرم ^{صلی الله و علیه و آله} به خاک سپرده شدی ناراحت نیستم ، می دانم که سعادتمندی!»

پیغمبر ^{صلی الله و علیه و آله} چیزی نگفتند. مادرش رفت ، بعد فرمودند: قبر چنان فشاری به او داد که استخوان های سینه اش در هم شکسته شد.

گفتند: یا رسول الله ،جوان خوب و آدم رو به راهی بود .

فرمود : بلی ! اما ما لایعنی ، زیاد داشت.

ما لایعنی، این است که آدم حرفی بزند که نتیجه دنیایی داشته باشد و نه آخرتی !

این گونه حرف ها ، اول مصیبتش فشار قبر است ، ولو آدم خوب و بهشتی باشد.