کلمات قصار امیرالمومنین از کتاب غررالحکم دررالکلم
26 شهریور 1394
لا أجبن من مريب.
نيست ترسناكتر از شكّ زدهه، يعنى كسى كه در واقعه كه شكّى در خود داشته باشد و خاطرش از بيگناهى خود جمع نباشد چنانكه در شرح فقره سابق سابق مذكور شد.
لا أشجع من لبيب.
نيست دليرتر از كسى كه عاقل باشد زيرا كه عاقل كارى نكند كه از آن خوف و ترسى داشته باشد.
لا أذلّ من طامع.
نيست خوارتر از طمع كننده.
لا تدفع المكاره الّا بالصّبر.
دفع كرده نمىشود مكروهها مگر بصبر.
لا تحاط النّعم الّا بالشّكر.
نگاهداشته نمىشود نعمتها مگر بشكر.
لا يصبر على الحقّ الّا الحازم الأريب.
صبر نمىكند بر حقّ مگر دور انديشى عاقل، يعنى بر ضررى كه در حقّ باشد.
لا يدرك العلم براحة الجسم.
دريافت نمىشود علم با راحت بدن «1»، يعنى تحصيل آن بى تعب و زحمت دادن بدن نمىشود چنانكه قبل ازين قدرى تفصيل داده شد.