ضََحِکَ ربُّنا مِن قُنُوطِ عِبادِه.
خداوند از ناامیدی بنده‌هایش خنده‌اش می‌گیرد.

اگر همة درهای دنیا روی شما بسته شد، تازه باید مثل یوسف(ع) شروع کنید به دویدن. حرکت راه را هموار می‌کند. راه‌ها بسته می‌شوند؛ اما دستهای خداوند همواره باز است.