در سوره آل عمران آيه61 آمده است که: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ. هر گاه بعد از علم و دانشى که به تو رسیده، کسانى با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را; ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را; ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود; آنگاه مباهله کنیم; و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.»
همه مفسران شیعه و سنی معتقدند که« انفسنا» خطاب به حضرت علي (ع) است و ارتباط واقعه غدیر با مباهله و ولایت حضرت علی(ع) در این آیه معنا پیدا می کند.
شأن نزول این آیه، اثبات توحید ربوبی توسط کسانی بود که خود، مظهر توحید بودند. پيامبر(ص) و اهل بيت(ع) براي اثبات خودشان نيامده بودند، بلکه هدفشان اثبات توحيد و حقانیت خداوند بود.