درگيری و مبارزه
درافتادن با شركها ، خرافه ها ، جهالتها ، ساخته های خيالبافانه ،
ظلمها و ستمها و ستمگريها يكی ديگر از علائم و نشانه های صداقت پيامبری‏
يك مدعی پيامبری است ، يعنی محال است كه يك نفر پيامبر واقعی از
جانب خدا برگزيده شود و در پيامش چيزی باشد كه بوی شرك بدهد و يا به‏
كمك ظالم و ستمگر بشتابد و ظلم و بی‏عدالتی را تاييد نمايد و يا در برابر
شركها ، جهالتها ، خرافات و ستمگريها سكوت كند و به ستيزه و مبارزه‏
برنخيزد .
توحيد ، عقل ، عدل از اصول دعوت همه پيامبران است و تنها دعوت‏
افرادی كه در اين مسير دعوت می‏كنند ، قابل مطالعه و مطالبه دليل و معجزه‏
است ، يعنی اگر شخصی در پيام خود چيزی بر ضد توحيد يا بر ضد حكم قطعی و مسلم همه عقول و يا بر ضد عدل و تاييد ظلم‏
بياورد ، پيامش ارزش مطالعه و مطالبه دليل هم ندارد ، همچنانكه اگر يك‏
مدعی پيامبری مرتكب گناه يا اشتباه شود و يا توانايی رهبری خلق را
نداشته باشد - هر چند منشا اين ناتوانی يك عيب جسمانی و يك بيماری‏
نفرت آور نظير جذام باشد - يا دعوتش در مسير سازندگی انسانها نباشد ،
پيامش ارزش مطالبه دليل و معجزه ندارد عليهذا چنين اشخاصی به فرض ( به‏
فرض محال ) اعجازگر هم باشند و معجزات فراوانی هم ارائه نمايند ، عقل‏
پيروی آنها را جايز نمی‏شمارد.

منبع کتاب وحی ونبوت ،ص20