زندگی ائمه علیهم السلام سرشار از حضور قرآن است. در سیره آن ها آمده است که ختم قرآن جزء مهم ترین کارهای روزمره شان بوده. مثلاً از امام رضا علیه السلام نقل شده است که در طول ماه بارها قرآن را ختم می کرده اند. امّا این جا چند نمونه از زندگی بزرگان و عالمان دین و چگونگی انس شان با قرآن را آورده ایم.

امام خمینی (ره)

در شبانه روز، مخصوصاً موقع نماز شب، به تلاوت قرآن می پرداختند و در هر فرصتی که به دست می آوردند، مشغول تلاوت قرآن می شدند. یکی از یاران نزدیک ایشان در این زمینه این طور می گوید که: امام هر روز مقید بودند چند صفحه قرآن بخوانند. ایشان معتقدند که خواندن قرآن و انس با قرآن، توفیق انسان را زیاد کرده و ایمان  انسان را قوی می کند. ایشان حتی در روزهای آخر عمر شریفشان و شب پیش از عمل جراحی نیز خواندن قرآن و نماز شب شان را ترک نکردند.

شیخ انصاری:

عیادت هایی که ایشان از سن بلوغ تا آخر عمر به آن می پرداختند. غیر از واجبات، خواندن یک جزء قرآن، به جا آوردن هر روزه نماز جعفر طیار، خواندن زیارت جامعه و عاشورا بود.

شیخ مفید

شیخ مفید شب ها کمی می خوابیدند و بیشتر به نماز و مطالعه یا تلاوت قرآن مجید می پرداخت.

میرداماد

محدث قمی می نویسد: میرداماد قرآن مجید را بسیار تلاوت می کرد، به گونه ای که یکی از افراد مورد اعتماد برای من نقل می کرد که هر شب، پانزده جزء قرآن می خواند.

علامه طباطبایی

شب های ماه رمضان را تا صبح بیدار بودند. بخش از وقت شان را مطالعه می کردند و بعد به دعا و خواندن قرآن، نماز و ذکر می پرداختند.

 میرزای شیرازی

در شرح احوال این عالم بزرگ آورده اند که ایشان، بیشتر آیه های قرآن و دعاهای ماه مبارک رمضان و زیارت ها را از حفظ می خواندند و به خاطر رقّت قلب، همیشه اشک از چشم شان سرازیر بود.

مجلّه ی بوستان قرآن، شماره دوم، شهریورماه 89/68 صفحه ی 59.