خطبه امام صادق(ع) در وصف حضرت محمد(ص)
خطبه امام صادق(ع) در وصف حضرت محمد(ص)
برد بارى، وقار و مهربانى خدا سبب شدتا گناهان بزرگ و كارهاى‌زشت مردم مانع نشود كه دوست‌ترين و شريف‌ترين پيغمبرانش، يعنى‌محمد بن عبدالله(ص) را براى مردم بر گزيند.
محمد بن عبدالله(ص) در حريم عزت تولد يافت: در خاندان شرافت‌اقامت گزيد، حسب و نسبش آلوده نگشت، صفاتش را دانشمندان بيان‌كردند و حكميان در وصفش انديشه نمودند، او پاكدامنى بى نظير،هاشمى نسبى بى مانند و بى مانندى از اهل مكه بود.
حيا صفت او بود و سخاوت طبيعتش، بر متانت‌ها و اخلاق نبوت سرشته‌شده بود. اوصاف خويشتن دارى‌هاى رسالت‌بر او مهر شده بود تا آن‌گاه كه مقدرات و قضا و قدر الهى عمر او را به پايان رسانيد وحكم حتمى پروردگار او را به سرانجامش منتهى ساخت. هر امتى، امت‌پس از خود را به آمدنش مژده داد. نسل به نسل از حضرت آدم تاپدر بزرگوارش، عبدالله، هر پدرى او را به پدر ديگر تحويل داداصل و نسبش به ناپاكى آميخته نشد و ولادت او با ازدواج نا مشروع‌پليد نگشت. ولادتش در بهترين طايفه، گرامى‌ترين نواده (بنى‌هاشم)، شريف‌ترين قبيله (فاطمه مخزوميه) و محفوظترين شكم باردار (آمنه دختر وهب) و امانت دارترين دامن بود.
خدا او را برگزيد، پسنديد و انتخاب كرد سپس كليدهاى دانش وسرچشمه‌هاى حكمت را به او داد. او را مبعوث نمود تا رحمت‌بربندگان و بهار جهانيان باشد.
خداوند كتابى را بر او نازل كرد، كه بيان و توضيح هر چيزى درآن است و آن را به لغت عربى، بدون هيچ انحرافى قرار داد، به‌اميد اين كه مردم پرهيزكار شوند. آن را براى مردم بيان كرد ومعارف آن را روشن ساخت و با آن، دينش را آشكار ساخت و واجباتى‌را لازم شمرد و حدودى را براى مردم وضع نمود و بيان كرد. آن‌هارا براى مردم آشكار نمود و آن‌ها را آگاه ساخت. آن حضرت در آن‌امور، راهنمايى به سوى نجات و نشانه‌هاى هدايت‌به سوى خدامى‌باشد.
رسول خدا(ص) رسالتش را تبليغ كرد، ماموريتش را آشكار ساخت،بارهاى سنگين نبوت را كه به عهده گرفته بود، به منزل رسانيد وبه خاطر پرورگارش صبر كرد و در راهش جهاد نمود.
با برنامه‌ها و انگيزه‌هايى كه براى مردم پى ريزى نمود و مناره‌هايى كه نشانه‌هاى آن را بر افراشت، براى امتش خير خواهى كرد، وآن‌ها را به سوى نجات و رستگارى فرا خواند و به ياد خدا تشويق وبه راه هدايت دلالت كرد، تا مردم پس از او گمراه نشوند. آن حضرت‌نسبت‌به مردم دلسوز و مهربان بود.
