ازدواج سفید چیست؟
هم باشی نوعی از زندگی است که به زندگی زناشویی بدون ازدواج معروف است، که در آن دختر و پسر بدون ازدواج رسمی باهم زندگی می‌کنند. پیوندی به مدت زمان نامعلوم بین دو فرد برقرار می‌شود که فاقد مشروعیت اجتماعی و حقوقی است. این امر از نظر قانونی جرم و از نظر شرعی نیز گناه محسوب می‌شود.
برخی «ازدواج سفید» را که به معنای «هم‌باشی» (cohabitation) هست، برقراری رابطه جنسی بدون ثبت پیوند ازدواج در نظر گرفته‌اند.
دکتر امید علی احمدی جامعه‌شناس می گوید: «این ازدواج که در غرب رایج است و به معنای «هم‌باشی» نیز شناخته می‌شود، پیوندی به مدت زمان نامعلوم بین دو فرد برقرار می‌شود که فاقد مشروعیت اجتماعی و حقوقی است».
مهدی بیاتی روانشناس نیز معتقد است زندگی دختر و پسر زیر یک سقف را بدون عقد شرعی نمی‌توان ازدواج نامید؛ بلکه چنین رابطه‌ای با اهدافی مانند برآوردن نیازهای جنسی و روانی برقرار می‌شود.
«ازدواج سفید» از کدام کشور و چگونه شروع شده؟
جاوید ثمودی دکترای روانشناسی کاربردی می گوید: ازدواج سفید پدیده نامتعارف و ناآشنایی است که به تازگی در ایران نیز رواج یافته است البته این پدیده نخستین بار در آمریکا و در پی جنبشی پدیدار شد که “جنبش آزادی زن” نام داشت.
او در این خصوص گفت: این جنبش ظاهرا با هدف ایجاد تغییراتی در نظام اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه آمریکا انجام شد و هدف آن برقراری شرایط عادلانه و مساوی برای زنان بود.
ثمودی ادامه داد: اما آنچه واقعا اتفاق افتاد پدیده‌ای بود که بعدها “انقلاب جنسی” نام گرفت و نتیجه آن رواج رفتارهای نابهنجار و بی‌بند و باری‌هایی بود که به غلط آزادی زنان نام گرفت.
تا پیش از ۱۹۷۰، زندگی بدون ازدواج در ایالات متحده غیرقانونی بود. طبق آمار آمریکا، تعداد زوج‌های ازدواج‌ نکرده‌ای که با یکدیگر زندگی کرده‌اند، از ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۰ ده برابر شده و اکنون، زندگی بدون ازدواج، به مرحله‌ای عادی در روند آشنایی دو فرد تبدیل شده‌است. آمارها نشان می‌دهد امروزه، زندگی بدون ازدواج یکی از شیوه‌های رایج زندگی در غرب است. بیش از دوسوم زوج‌های آمریکایی پیش از ازدواج رسمی، مدتی را بدون ازدواج با یکدیگر زیر یک سقف می‌گذرانند. در سال ۱۹۹۴، حدود ۳/۷ میلیون زوج آمریکایی بدون ازدواج با یکدیگر زندگی می‌کردند و نزدیک به اواخر دهه ۱۹۹۰، حداقل ۵۰ تا ۶۰ درصد زوج‌ها حداقل پیش از ازدواج رسمی، مدتی را بدون ازدواج با یکدیگر می‌گذراندند.[۱]
اما در ادامه بحث باید باید دید روایات ما چه نگاهی به این روایات دارند و واقعا عاقبت این ارتباطات به کجا می انجامد. ادبیات دین ما به این حرکت مدرن ولی غیر اخلاقی زنا است و برای نهی از این عمل زشت دلایلی را ذکر می کند تا از نظر عقل هم، زشتی این عمل را اثبات کند.
وقتی از امام صادق (علیه‌السلام) سوال شد چرا زنا حرام است؟ حضرت فرمود:
«برای اینکه این عمل مفاسد زیادی را ایجاد می‌کند، قانون ارث و ارتباط مالی پدر و فرزند را نابود می‌سازد، ریشه نسب‌ها را قطع می‌کند، زن بدکار نمی‌داند از نطفه چه کسی باردار شده و فرزندش هم پدر و بستگان پدری خود را نمی‌شناسد و نمی‌داند نزدیکان قانونی او کیستند… .» [۲]
خوب ببینیم برای یک لحظه دفع شهوت و برآورده کردن نیاز جنسی، ولی از راه غیر شرعی چقدر عواقب بدی را معصوم ذکر می کند.
۱- از بین رفتن قانون ارث در فرزند زنا
خوب چرا باید فرزندی که هیچ گناهی ندارد، چون محصول این ارتباط حرام است، از ارث و حمایت مالی پدر محروم بماند؟ و تا پایان عمر باید بلاتکلیف باشد. این نهایت خود خواهی است که دو نفر به خاطر لذت خود، انسانی را از بهترین نعمت در دنیا محروم کنند.
۲- قطع ارتباطات فامیلی
امروزه بعد از خانواده بهترین پشتیبان اقوام نزدیک و نسب های انسان هستند، حال فرزند حاصل از زنا بلا تکلیف و بدون حامی می ماند و از این نعمت الهی باید محروم بماند.
۳- نامشخص بودن پدر در این رابطه
بالاترین محبت که ما تا به حال شنیدیم و دیده ایم، ارتباط مادر و فرزند است و این مربوط به زمانی است که مادر بداند فرزند متعلق به شوهر و همسر قانونی خودش است، اما به خاطر خرابی این رابطه، قطعا مادر هم از انتساب فرزند به پدرش بلاتکلیف می ماند و به ناچار باید اقدام به سقط جنین کند. به همین خاطر آمار سقط در جهان و متاسفانه کشور های اسلامی رو به افزایش است. طبق آمار جهانی سالانه حدود پنجاه میلیون سقط جنین در جهان رخ می دهد که سی میلیون از این تعداد قانونی و بیست میلیون به طور غیر قانونی انجام می گیرد.[۳]
پی می بینیم اگر حکم خدا جاری شود قطعا مشکلات جامعه و خانواده کاهش پیدا می کند و زندگی بشر به آرامش منتقل می شود.
-
پی نوشت:
[۱]. سایت فرهنگی و تحلیلی حجاب و عفاف و حیا
[۲]. «لِمَ حَرَّمَ اللَّهُ الزِّنا قَالَ لِمَا فِیهِ مِنَ الْفَسَادِ وَ ذَهَابِ الْمَوَارِیثِ وَ انْقِطاعِ الْأَنْسَابِ لَا تَعْلَمُ الْمَرْأَةُ فِی الزِّنَا مَنْ أَحْبَلَهَا وَ لَا الْمَوْلُودُ یعْلَمُ مَنْ أَبُوهُ وَ لَا أَرْحَامَ مَوْصُولَةٌ وَ لَا قَرَابَةَ مَقْرُونَةٌ» [مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج‏۱۰، ص: ۱۸۲.
[۳]. سایت سیاست روز