اصلاح طلبان ماه ها پیش از انتخابات درباره رسیدن به ائتلاف صحبت می کردند وحتی ائتلاف آنها خیلی زودتر از جریان رقیب برای انتخابات شکل گرفت؛

ائتلافی که فرازو نشیبهای زیادی را برای جمع کردن اصلاح طلبان زیر یک چتر، طی کرد.

اولین زمزمه های اختلاف میان اصلاح طلبان درباره سرلیستی عارف پیش آمد؛ برخی جریان های نزدیک به کارگزاران سازندگی سرلیستیِ عارف در فهرست انتخاباتی اصلاح طلبان را قبول نداشتند.

با تشکیل شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان در اواخر مهرماه سال جاری، مشخص شد که سهم حامیان دولت آنطور که انتظار می رفت در روند تصمیم گیری اصلاح طلبان برای انتخابات پررنگ نیست و در مقابل چهره های رادیکال اصلاح طلب نقش پررنگ تری در شورای عالی دارند.

☝️همین موضوع زمزمه های جدایی یکی از سه ضلع، حامیان دولت، معتدلین و اصلاح طلبان را کلید زد.

«حزب اعتدال و توسعه در انتخابات لیست جداگانه میدهد… »؛ این اظهارات دهقان فعالترین چهره حزب اعتدال و توسعه است، که از همان ابتدا نشان می داد که حزب نزدیک به حسن روحانی تمایلی به حضور در کنار اصلاح طلبان وائتلاف با آنها ندارد.

روند جدایی حزب اعتدال و توسعه از اصلاح طلبان اما با نزدیک شدن به ایام انتخابات خیلی سریعتر شد و بعد از برگزاری اولین جلسه شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان، نماینده حزب دیگر در جلسات شرکت نکرد.

در این بین اصلاح طلبان که سعی میکردند حامیان دولت را به لیست خود اضافه کنند به چهره هایی نظیر علی مطهری نزدیک شده و رایزنی ها برای قرار دادن وی در لیست آغازشد. در حالی که قرار گرفتن مطهری در لیست اصلاح طلبان قطعی شد، وی رسما لیست مستقل صدای ملت را برای انتخابات مجلس بر روی کانال تلگرامی خود قرار داد؛

لیستی که خبری از حضور محمد رضا عارف، سرلیست اصلاح طلبان در آن نبود.جریان اصلاحات این روزها با مشکلی جدی برای وزن دادن به لیست خود روبرو است،لیستی که افرادی نظیر علی مطهری را می توان یار قرضی آن نامید؛

یاری که نه تنها حاضرنیست عارف را در لیست انتخاباتی جداگانه اش قرار دهد بلکه حتی در همایش معرفی کاندیداهای این جریان نیز شرکت نمی کند.

از سوی دیگر اصلاح طلبان با وام گرفتن ازچهره های نزدیک به دولت مانند جلالی و نعمتی و قرار دادن آنها در لیست نشان دادند که ظرفیت تکمیل لیست 30 نفره برای انتخابات را ندارند.