كيفر غيبت
كيفر غيبت
بى‌ترديد يكى از گناهان بزرگ غيبت است كه در فرهنگ و معارف دينى، در كنار هشدار از انجام آن به كيفرهاى غيبت كنندگان و نيز غيبت شنوندگان اشارات شگفتى شده است كه بدن هر خواننده و شنونده‌اى را مى‌لرزاند.
رسولخدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:
«در شب معراج، مردمى را ديدم كه چهره‌هاى خود را با ناخنهايشان مى‌خراشند، پرسيدم: اى جبرئيل اينها كيانند؟
گفت: اينها كسانى هستند كه از مردم غيبت مى‌كنند و آبرويشان را مى‌برند.»
و نيز از آن حضرت روايت شده است كه فرمود:
«روز قيامت فردى را مى‌آورند و او را در پيشگاه خدا نگه مى‌دارند و كارنامه‌اش را به او مى‌دهند، اما حسنات خود را در آن نمى‌بيند عرض مى‌كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى‌بينم، به او گفته مى‌شود: پروردگار نه خطا مى‌كند و نه فراموش، عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت، سپس مرد ديگرى را مى‌آورند و كارنامه‌اش را به او مى‌دهند، در آن طاعات بسيارى را مشاهده مى‌كند. عرض مى‌كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را به جا نياورده‌ام! گفته مى‌شود: فلانى از تو غيبت كرد و من حسنات او را به تو دادم.»
