رشته رحمت
هفتمین ماه از سال هجری قمری رجب نام دارد که نباید فضیلت آن را به بوته فراموشی سپرد زیرا در میان ماههای دوازده‌گانه تنها و بدون ائتلاف با ماههای دیگر از حرمت و قداست‌برخوردار می‌باشد، در واقع چهار ماه در قرآن کریم با تعبیر «حرم‌» یعنی برخوردار از حرمت‌یاد شده است که یکی از آنها فرد است که رجب نام دارد و در آن قتال و کشتار حرام می‌باشد . رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده‌اند: «رجب ماه بزرگ خداست و هیچ ماهی در حرمت و فضیلت‌به پایه آن نمی‌رسد و قتال با کافران در این ماه حرام است، آگاه باشید که رجب ماه پروردگار است و شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است و اگر کسی در ماه رجب حتی یک روز روزه بدارد خدا را از خود خشنود ساخته و خشم الهی از او دور می‌گردد .»
امام هفتم (علیه السّلام) فرموده‌اند: رجب نام نهری است در بهشت که از شیر، سفیدتر و از عسل، شیرین‌تر است; هر کس یک روز از آن را روزه بدارد خداوند از آن نهر به او بیاشامد . از امام صادق (علیه السّلام) نقل شده که حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: رجب ماه استغفار امت من است، پس در این ماه طلب آمرزش کنید که خداوند آمرزنده و مهربان است و رجب را «اصب‌» می‌گویند زیرا که رحمت‌خداوند در این ماه بر امت من بسیار ریخته می‌شود پس بسیار بگوئید استغفر الله و اسئله التوبة  .
اعراب وقتی که دریاها مواج می‌شد، رودها جاری می‌گردید و درختان رشد و نمو می‌کرد می‌گفتند موسم رجب است و آن را تعظیم می‌نمودند و طی آن از جنگ و خونریزی اجتناب می‌نمودند و «رجبته ترجیبا» به معنای بزرگداشت می‌باشد و این ماه را به «مضر» اضافه می‌کردند و می‌گفتند: «رجب مضر» زیرا قبیله «مضر» بیش از سایر قبایل به این ماه حرمت می‌نهادند .  در روایات منقول از پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و اهل بیت (علیهم السّلام) نام هایی برای «رجب‌» ذکر شده است از جمله آنها «رجب الفرد الاصب‌» می‌باشد، زیرا در این ماه رحمت الهی همچون بارانی که از آسمان می‌آید بر بندگانش فرو می‌ریزد، به این ماه «اصم‌» هم گفته‌اند زیرا از نظر فضیلت کمتر ماهی به آن می‌رسد و حتی در زمان جاهلیت مورد تعظیم و احترام اعراب بوده و حرمت آن را نگه می‌داشته‌اند . رجب به «شهر الاستغفار» هم معروف است زیرا در این زمان عباد خداوند با طلب آمرزش و مغفرت از سیئات فاصله می‌گیرند و به رحمت الهی نزدیک می‌شوند و در واقع در این جویبار روح و روان خویش را از هرگونه آلودگی منزه ساخته و رذائل و خباثت‌ها را از قلب خود می‌زدایند، در برخی منابع روایی این ماه را «شهر امیرالمؤمنین (علیه السّلام)» نامیده‌اند یعنی ماه ولایت زیرا در سیزدهم رجب ولادت آن امام متقین و پیشوای پرهیزگاران روی داده است همچنان که شعبان را ماه رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و رمضان را ماه خدا گفته‌اند، رجب را «حبل الهی‌» نیز نامیده‌اند، زیرا ریسمان رحمت الهی و لطف ربوبی برای بندگان از عالم ملکوت آویخته می‌شود تا هر کس بخواهد توسط آن به مقام قرب راهی یابد،  از خاتم رسولان روایت‌شده است: خداوند را در آسمان هفتم فرشته‌ای به نام «داعی‌» است، هرگاه ماه رجب فرا برسد در تمامی لیالی آن از آغاز تا بامداد این ملک چنین ندا می‌دهد: ذاکران، مطیعان، مستغفران، توبه جویان، مژده، مژده، بشارت، بشارت، من مانوس با کسی هستم که با من همنشین شود و مطیع کسی هستم که از من پیروی کند، بخشنده آنم که از من طلب بخشش کند، ماه من است و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است، هر کس مرا در این ماه بخواند او را اجابت می‌کنم و هر فردی که از من چیزی بخواهد خواسته‌اش را برآورده می‌نمایم، هر کس از من راه بخواهد، هدایتش می‌نمایم، این ماه را رشته پیوند میان خود و بندگانم قرار داده‌ام، هر که بدان دست‌یازد، به من رسد .

رهبر معظم انقلاب اسلامی امسال را «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» نام‌گذاری کرده‌اند. انتظار طبیعی آن است که هر سال بر موضوع و شعار تعیین‌شده تمرکز شده و اقداماتی عملی برای نیل به آن شعار یا هدف برداشته شود و در نهایت کشور به‌سوی پیشرفت و توسعه حرکت کند.

اگر به نام‌گذاری‌های 17 سال گذشته توجه گردد، ملاحظه می‌شود که بیش از نیمی از این سال‌ها به‌صورت مستقیم و یا غیرمستقیم بهبود معیشت و اقتصاد اقتصادی مد نظر بوده است. با این وصف، مرور شاخص‌های اقتصادی اجتماعی موجود نشان می‌دهد که در نیل به این هدف یعنی تأمین معیشت و رفاه و رفع دغدغه‌های اساسی همه مردم، اغلب، ناکام بوده‌ایم.

این ناکامی می‌تواند دو دلیل داشته باشد: اول، شعارهای تعیین‌شده جدی گرفته نشده‌اند و هر سال با گذراندن سمینارها و سخنرانی‌ها و شعارها پیرامون نام تعیین‌شده، سال را سپری کرده‌ایم؛ و دوم اینکه، نیل به هدف تعیین‌شده مورد توجه بوده اما راه رسیدن به آن را بلد نبوده‌ایم و به خطا رفته‌ایم، البته دلیل سومی نیز ممکن است وجود داشته باشد و آن ترکیب هر دو دلیل است: یعنی ضمن هیاهوهای بی‌حاصل، بخش‌های اصلی نظام تصمیم‌گیری قصد اقدام داشته‌اند اما شیوه و راه نیل به آن را نمی‌دانسته‌اند.

به نظر می‌رسد که شعار امسال یعنی «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل»، می‌تواند حاصل و جمع‌بندی تمامی اهداف و شعارهای تعیین‌شده برای سال‌های پیشین باشد. در واقع تمام تلاش مجموعه تصمیم گیران، مسئولین و مدیران کشور نیل به موقعیتی است که کشور به لحاظ اجتماعی، اقتصادی و سیاسی به کمترین میزان از آسیب‌پذیری در مقابل جوامع دیگر باشد.

در واقع اگر در سال‌های پیش به شعارهایی مثل اقتدار ملی و اشتغال آفرینی (1380)، نهضت خدمتگزاری (1382)، پاسخگویی سه قوه به ملت ایران (1383)، همبستگی ملی و مشارکت عمومی (1384)، اتحاد ملی و انسجام اسلامی (1386)، نوآوری و شکوفایی (1387)، اصلاح الگوی مصرف (1388)، همت مضاعف و کار مضاعف (1389)، جهاد اقتصادی (1390)، تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه‌ی ایرانی (1391)، حماسه‌ی سیاسی و حماسه‌ی اقتصادی (1392)، اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی (1393) در عمل همت گمارده می‌شد شاید امروز اقتصادی مقاوم و کمتر آسیب‌پذیر می‌داشتیم. به همین دلیل مناسب است که مطالعاتی علمی، عمیق، و جدی توسط نخبگان صلاحیت‌دار انجام شود تا دلیل ناکامی‌ها در نیل به اهداف تعیین‌شده در سال‌های متوالی روشن شود.

ظرف چند سال گذشته که واژه اقتصاد مقاومتی وارد ادبیات سیاسی-اقتصادی کشور شده، تفاسیر متنوع و متعددی پیرامون مفهوم آن بیان شده اما به نظر می‌رسد ارائه معنی و مفهومی دقیق‌تر به چگونگی نیل به این هدف کمک خواهد نمود. اگر بپذیریم که اقتصاد و معیشت مردم وقتی در برابر حوادث داخلی (مثل حوادث طبیعی) و خارجی (جنگ، تحریم، کاهش قیمت نفت و …) مقاوم و کمتر آسیب‌پذیر است که جامعه با اتکا به نیروی انسانی خود و منابع طبیعی موجود بتواند به‌طور بالقوه تمامی نیازهای معیشتی و رفاهی جامعه را تأمین کند.

در این تعریف بر کلمه‌ی توان بالقوه تأکید شده تا تعریف اقتصاد مقاومتی از تعریف خودکفایی در اقتصاد متمایز گردد. به عبارت دیگر، اقتصاد مقاومتی به معنی تولید همه‌ی کالاها و خدمات مورد نیاز جامعه در داخل نیست بلکه اقتصاد وقتی به کمترین آسیب‌پذیری نائل می‌آید که توان تولید توسط افراد کشور ایجاد گردد اما در شرایط عادی صرفاً کالاها و خدماتی در داخل ساخته شوند که تولید آن‌ها مزیت نسبی داشته باشد. با این وصف، در شرایطی که به دلایل سیاسی یا نظامی کشور نتواند از طریق مبادلات تجاری با دیگر کشورها نیازهای خود را تأمین کند، آنگاه جامعه این توانمندی بالقوه را به فعل تبدیل نموده و نیازهای خود را تولید می‌نماید.

همان‌گونه که ملاحظه می‌شود، نیل به هدف برجسته‌ای که در این تعریف ارائه‌شده هم دشوار است و هم‌زمان بر به‌خصوص آنکه در دهه‌های گذشته با بی‌تدبیری‌ها و انتخاب مسیرهای اشتباه، فرصت‌های زیادی از دست رفته است. یادمان باشد که اگر کشوری مثل مالزی ظرف 20 سال توانست این مسیر را طی کند ایران با توانمندی‌هایی که در نیروی انسانی بالقوه خود دارد و با قابلیت‌های مادی و غیرمادی دیگری که دارا است اگر در مسیر درست توسعه و پیشرفت قرار گیرد در زمانی به‌مراتب کوتاه‌تر به این هدف خواهد رسید. آنچه از تجارب گذشته و شواهد موجود برمی‌آید آن است که مسیر رشد و پیشرفت جامعه هنوز هم به‌درستی تشخیص داده نشده و بنابراین تداوم خطاهای گذشته نه‌ تنها موجب از دست دادن زمان شده بلکه به تشدید اتلاف منابع انسانی و طبیعی فراوان منجر خواهد شد.

با این توضیحات باید گفت که نیل به توسعه یا همان شرایط اقتصاد مقاومتی، پیش و بیش از آن‌که به صدور بخشنامه‌های تکراری با بندهای متعدد و مشعشع نیاز داشته باشد به ایجاد تحولات جدی در ساختارهای معیوب و ضد توسعه‌ای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور دارد.

واقعیت آن است که آنچه تاکنون باعث شده علیرغم تمایل و تأکید مکرر تصمیم گیران کشور به این هدف نائل نشویم حفظ ساختارهای ضد توسعه‌ای موجود و اصرار بر دست‌کاری متغیرهای سطحی و ظاهری محدود به بخش‌های اقتصادی کشور است؛ حال‌آنکه وجود و تداوم مشکلات عمیق اقتصادی ریشه در ساختارهای غیراقتصادی معیوب در کشور دارد. بدون اصلاح این ساختارها تلاش‌ها برای نیل به جامعه‌ای با اقتصادی مقاوم ناکام مانده و یا نتیجه‌ای محدود خواهد داشت. باید اذعان نمود که ریشه‌ی ساختارهای معیوب فعلی که به مانعی مزمن در مسیر پیشرفت جامعه در همه ابعاد تبدیل شده‌اند نگرش فکری-فلسفی غیرتوسعه‌ای نسبت به انسان، حیات مادی و جایگاه انسان در این جهان است.

اگرچه آموزه‌های دینی بینشی کاملاً توسعه‌ای نسبت به سه عنصر فوق‌الذکر دارند (و بنابراین به‌طور بالقوه قابلیت‌های فراوانی برای پیشرفت کشور فراهم نموده است) اما برداشت‌ها و تفسیرها و بعضاً جابه‌جائی اولویت‌های این آموزه‌ها نسبت به انسان، جهان مادی و به جایگاه انسان در این جهان، باعث شده که ساختارهای معیوب فوق‌الذکر شکل بگیرند. یادمان باشد که زمانی جوامع به توسعه‌یافتگی یا همان شرایط اقتصاد مقاومتی دست می‌یابند که انسان در عمل (نه در شعار و حرف) هم هدف و هم ابزار پیشرفت باشد. اقتصاد وقتی پیشرفته خواهد شد که ساختارهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به بستری مناسب برای این پیشرفت تبدیل شده باشند.

و داشتن ساختارهایی توسعه‌ای، باید انسان و تنها انسان محرک و محور پیشرفت باشد. اگر این نگرش نسبت به انسان که ریشه در آموزه‌های دینی دارد بر جامعه حاکم شود آنگاه ساختارهای سیاسی اجتماعی و فرهنگی نیز در این راستا شکل خواهند گرفت. اگر ملاحظه می‌شود که علیرغم تلاش‌های چند دهه گذشته و نام‌گذاری‌های متعدد، در نیل به جامعه‌ای متعالی و پیشرفته ناکام بوده‌ایم باید علت را در غفلت از عمل به استلزامات این نگرش فلسفی دانست.

اما اگر این تحول فکری رخ دهد آنگاه: حساسیت مسئولین و تصمیم گیران و مردم نسبت به انسان و به‌تبع آن نسبت به معیشت، سلامت، رفاه، وقت، شأن و منزلت، آزادی و اختیار انسان نیز به اولویت اول تبدیل خواهد شد.

حاصل این تحول در عمل و نه در شعار و حرف، قرار گرفتن در ابتدای جاده‌ی رشد و پیشرفت خودافزا خواهد بود؛ جاده‌ای که انتهای آن جامعه‌ای پیشرفته در همه‌ی ابعاد (که همان توسعه‌یافتگی است) با اقتصادی مقاوم و پیشرفته قرار دارد.

لازم به ذکر است که طی این مسیر نیاز به صبر و زمان و از آن مهم‌تر مشارکت همه‌ی اجزاء نظام (نه صرفاً دولت و قوه‌ی مجریه) دارد. با توجه به شرایط بسیار حساس کشور در داخل و در منطقه و جهان، امید است با عزمی جدی و واقعی همه‌ی ارکان نظام در این راه قدم بردارند تا حاصل آن قرار گرفتن در مسیری باشد که انتهای آن جامعه‌ای توسعه‌یافته و بنابراین متعالی و مقاوم در همه ابعاد است، خواهد بود.

مقام معظم رهبری مدظله‌العالی در شرایطی سال 1395 را با عنوان “اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل” نامگذاری نمودند که در سال‌های اخیر تأکید ایشان بر حفظ و تقویت شعارهای انقلاب اسلامی و روش و منش انقلابی در همه اقشار و در همه برنامه‌ها و اقدامات کشور جلب توجه می‌کند: مجلس انقلابی، خبرگان انقلابی، حوزه انقلابی و … تأکید معظم‌له بر حفظ آرمان‌ها و صراحت انقلابی در همه عرصه‌های کشور به‌سبب ضرورت آن در پیچ تاریخی مهمی است که افق ورای آن “تمدن نوین اسلامی” در پهنه کشورهای اسلامی به‌ رهبری انقلاب اسلامی ایران است.

از سوی دیگر در ماه‌های اخیر تأکید معظم‌له بر برنامه استکبار به‌سرکردگی آمریکا برای نفوذ در کشور و تاراج آرمان‌ها و روحیه انقلابی مسئولان و نخبگان نیز محور مهمی بوده است. این مسئله تا آنجا اهمیت می‌یابد که معظم‌له در دیدار خود با اعضای مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم می‌فرمایند: “اینکه می‌بینید من مسئله استکبار و آمریکا را تکرار می‌کنم از روی عادت نیست؛ احساس خطر می‌کنم” (1394/12/25).

اما بی‌شک مهم‌ترین محور دشمن برای نفوذ در کشور و تخریب و تخلیه انقلاب اسلامی مسئله اقتصاد است. ملاحظه می‌شود که مسائل و مشکلات اقتصادی سال‌های اخیر مهم‌ترین مستمسک غرب و آمریکا برای اولاً تهدید و فشار بر مسئولان و ملت ایران و ثانیاً تحمیل قراردادهای سیاسی و اقتصادی ناسالم و از آن طریق باز کردن مسیرهای نفوذ در کشور بوده است. در چنین شرایطی پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی مستلزم فائق آمدن بر مشکلات اقتصادی و از آن طریق سد نمودن مسیر نفوذ دشمن است.

اما چگونه می‌توان بر مشکلات اقتصادی کشور فائق آمد و مصیبت‌های اقتصادی که دستاویز دشمن برای نفوذ (و گاهی بهانه دوستان جاهل برای نزدیکی به دشمن است) را برطرف نمود؟!

بی‌شک پاسخ و هدایت قرآن کریم بهترین راه حل است و آن عبارت است از مقاومت: ان هذا القرآن یهدی للتی هی “اقوم” … .

در عرصه اقتصاد نیز همانند سایر عرصه‌های مبارزه، مقاومت است که راهبرد اصلی را تشکیل می‌دهد. در این چارچوب معنایی است که مقام معظم رهبری مدظله‌العالی به‌نیابت از حضرت ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشریف الگوی اقتصاد مقاومتی را به‌عنوان راه و روش اقتصادی برآمده از بنیان اسلام و قرآن برای مقابله با دشمنان دین و دنیای ملت مسلمان ایران مطرح کردند؛ نظریه‌ای که با وجود اتقان علمی آن، به‌قدر کفایت از سوی مسئولان کشور مورد پیگیری، اقدام و عمل قرار نگرفته است.

به همین سبب معظم‌له در پیام نوروزی خود تأکید می‌کنند: “آنچه که لازم است {در ارتباط با اقتصاد مقاومتی} ادامه پیدا کند، عبارت است از اقدام کردن و عمل کردن و روی زمین، محصول کار را به مردم نشان دادن …".

نامگذاری سال جدید به نام اقتصاد مقاومتی با تأکید بر عنصر “اقدام و عمل"، ضرورت توجه جدی‌تر مسئولان کشور و پس از آنها آحاد ملت و نخبگان به عملیات اقتصاد مقاومتی (فراتر از شعار و سخن) را نشان می‌دهد. در این ارتباط و به‌منظور عملیاتی شدن اقتصاد مقاومتی، توجه به چند نکته لازم است:

1. برای تحقق اقتصاد مقاومتی در عمل، لازم است چهار جبهه به‌طور همزمان و به‌صورت مستمر فعال باشند که عبارتند از الف. جبهه علمی (با هدف تکمیل نظریه اقتصاد مقاومتی، به‌خصوص در عرصه‌های کاربردی آن)، ب. جبهه فرهنگی (با هدف گفتمان سازی و فرهنگ‌سازی اقتصاد مقاومتی و نفی گفتمان اقتصادی لیبرال، غیردینی و ضددینی)، ج. جبهه سیاسی (با هدف مطالبه‌گری و تواصی به اقتصاد مقاومتی) و د. جبهه اجرایی (با هدف برنامه‌ریزی دقیق و هدفمند و اقدام عملی همه اهالی اقتصاد)؛

2. اولین مقدمه برای اقدام عملی اقتصاد مقاومتی، شناسایی و رفع آسیب‌هایی است که تاکنون در مسیر پیگیری اقتصاد مقاومتی توسط مسئولان وجود داشته است. برخی از این آسیب‌ها به‌شرح ذیل است:

2 ــ الف. عدم درک صحیح مفهوم اقتصاد مقاومتی (با گذشت دو سال از ابلاغ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، هنوز برخی از اعضای ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی ــ که مقامات ارشد دولت هستند ــ درباره مفهوم آن و گستره آن اختلاف نظر و گاهی انحراف دارند!)؛

2 ــ ب. انحراف اقتصاد مقاومتی با مترادف قرار دادن آن با مفاهیم غیردینی و ضددینی اقتصادی از جمله لیبرالیسم (در کلام برخی اعضای دولت، اقتصاد مقاومتی با لیبرالیسم مترادف گرفته می‌شود. در بسیاری موارد نیز مشاهده می‌شود مسئولان کشور مضامین ضدمقاومتی را با عنوان اقتصاد مقاومتی مطرح می‌کنند، از جمله اینکه اقتصاد مقاومتی عبارت است از وابستگی به سرمایه خارجی؛ اقتصاد مقاومتی عبارت است از استفاده از محصولات خارجی و …)؛

2 ــ ج. تأکید بیش از اندازه بر ضرورت نزدیکی به غرب برای توسعه (یکی از آفات اقتصاد مقاومتی، تأکید بر عدم امکان توسعه و پیشرفت بدون نزدیکی به غرب است، این در حالیست که اقتصاد مقاومتی تأکید دارد بر بهره‌برداری از ظرفیت‌های داخل و توجه به خصومت دائمی غرب ــ به‌خصوص آمریکا ــ با انقلاب اسلامی و ملت ایران)؛

2 ــ د. هراس از دشمنان و عدم‌اعتماد به وعده نصرت الهی (که گاهی مبنای وادادگی برخی مسئولان بوده است)؛

2 ــ ه. عدم‌اعتقاد به ظرفیت‌های شگفت‌انگیز کشور و ملت (چنانکه ظرفیت‌های تولیدی و رقابتی کشور گاهی توسط مسئولان به‌سخره گرفته شده است)؛

2 ــ ز. اکتفا به شعار و عنوان اقتصاد مقاومتی و برنامه‌های نمایشی (و این تنها چیزی است که در نهایت در برنامه‌های تنظیم شده توسط مسئولان ملاحظه می‌شود)؛

3. برای تحقق اقتصاد مقاومتی لازم است به جایگاه و نقش گروه‌ها و اقشار مختلف توجه شود. دو گروه عمده در این ارتباط عبارتند از دولت و ملت. به‌تعبیر مقام معظم رهبری مد ظله العالی یکی از وظایف اساسی دولت در اقتصاد مقاومتی برنامه‌ریزی است. ایشان در اولین سالروز ابلاغ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی می‌فرمایند: “اقتصاد مقاومتی یعنی … ساختِ اقتصادی و بنای اقتصادی جوری باشد که از نیروهای مردم استفاده بشود، کمک واقعی گرفته بشود، برنامه‌ریزی بشود، بنای اقتصادی استحکام پیدا کند … تکیه مسئولان کشور بر این باشد که حرکت اقتصادی کشور را این‌جوری قرار بدهند"(1393/11/29).

بی‌شک اولین گام در این مسیر برنامه‌ریزی صحیح است. دولت می‌بایست ضمن طراحی برنامه‌های عملیاتی (با اهداف کمی و زمانبندی شده و تعیین عناوین دقیق اقدامات و محل تأمین منابع مورد نیاز برای هر اقدام)، ابتدا اقدامات مربوط به خود را به دقت و با سرعت به مرحله عمل برساند و با نمایش ثمرات آن، فضای روانی مناسب برای عملیات توده ملت را فراهم آورد؛ هرچند ملت و نخبگان نیز می‌بایست منتظر اقدام دولت نمانده، وظایف خود را همزمان ــ و حتی به‌صورت پیش‌دستانه ــ انجام دهند.

4. توجه شود که با توجه به ابلاغ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی از سوی مقام معظم رهبری مدظله‌العالی و براساس اصل 110 قانون اساسی، به‌لحاظ قانونی اقتصاد مقاومتی الگوی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران است و بر همین اساس هرگونه برنامه‌ریزی و اقدام به‌خلاف این الگو غیرقانونی و نامشروع و عاملین آن مستوجب پیگیری حقوقی و قضایی خواهند بود. به همین جهت وظایف قوه مقننه (در قانون گذاری صحیح)، شورای نگهبان (در نظارت بر مصوبات مجلس شورای اسلامی و تطبیق آنها با سیاست‌های اقتصاد مقاومتی) و قوه قضاییه (در مجازات متخلفین) از این پس سنگین‌تر از قبل خواهد بود.

منبع:تسنیم

حجت الاسلام محمد علی نکونام،با حضور در خانه شهید مدافع حرم سرهنگ پاسدار ‘علی طاهری ‘ افزود:شهادت و جان دادن در پیشگاه خدای متعال،ارزشمند است و شهدای مانند شهید طاهری و شهدای مدافع حرم برنده واقعی هستند.
نماینده ولی‌فقیه در چهارمحال و بختیاری و امام جمعه شهرکرد،با حضور در منزل شهید مدافع حرم قنبرعلی طاهری با دلجویی از خانواده این شهید، شهادت مدافع سرافراز حرم آل الله را به خانواده و بازماندگان تبریک و تسلیت گفت.
نکونام،در این دیدار فداکاری و ایثارگری شهید طاهری در دفاع از حرم حضرت زینب کبری(س) و حفظ جان دیگر رزمندگان را بی‌بدیل و تحسین‌ برانگیز خواند.
وی گفت:این شهید والا مقاوم،علاوه بر این که در راه خدا و ارزش های والای اسلامی و الهی به شهادت رسید،چنان فداکاری و از خود گذشتگی نشان داده است که جان بسیاری از شیعیان دیگری را که در کمین محاصر گروه تکفیری داعش بودند نجات داد و خدمت بزرگی را از خود به جا گذاشت.
نماینده ولی فقیه در چهارمحال و بختیاری افزود:اگر فداکاری‌ و از خود گذشتگی‌ها این شهدای والا مقام نبود، تعداد زیادی از شیعیان و رزمندگان مدافع حرم حضرت زینب (س) به دست داعش می افتاد و بدون شک داعشی‌های پلید و خون‌خوار، بی رحمانه سَر از تَن رزمندگان اسلام جدا می‌کردند که با فداکاری شهید طاهری این نقشه شوم دشمن نقش برآب شد.
امام جمعه شهرکرد با تاکید بر این که فرزندان و خانواده شهید نیز ادامه دهنده راه پدر عزیز و گرانقدر خود خواهند بود تصریح کرد: فرزندان رشید و خوب این شهید هم بیدار، بصیر و اهل انقلاب هستند و همانند دیگر خانواده‌های شهدا اجازه نخواهند داد که پرچمی که این شهدا برافراشته کرده‌اند بر زمین بماند وبه یقین ادامه دهنده و مشوق راه شهید خود خواهند بود.
رییس شورای فرهنگ عمومی استان خاطرنشان‌کرد: شهیدان به وظیفه خود که دفاع از اسلام و ارزش‌های الهی بود، به خوبی عمل کردند و به سعادت و رستگاری ابدی دست یافتند اما آن چه که مهم است این است که دیگران بکوشند راه شهیدان را ادامه بدهند و مشوق باشند و اجازه ندهند این راه گم و یا کم‌رنگ شود.
حجت الاسلام‌والمسلمین نکونام با اشاره به تلاش دشمنان داخلی و خارجی برای کم‌رنگ کردن راه شهیدان به خصوص شهدای مدافع حرم تصریح‌کرد: خیلی‌ها می‌خواهند در این جهت تأثیر سوء بگذارند و روحیه‌ها را بشکنند و منفی بافی کنند و به اشکال مختلف با بیان حرف‌ها و مطالبی، خدشه در این راه وارد کنند که باید هوشیار بود و محکم در دهان یاوه‌گویان زد.
امام جمعه شهرکرد هوشیاری، حریت و بیداری در خانواده‌های شهدای مدافع حرم را تحسین‌برانگیز خواند و گفت: شکر خدا،در تمامی خانواده‌های شهدای مدافع حرم روحیه حریت و آزادگی و شهادت‌طلبی موج می‌زند و هر زمان که با هر کدام از این خانواده‌ها دیدار داشته‌ایم ایستادگی، شهامت و مقاومت را در وجود آن ها مشاهده کردیم که با صدای رسا و عزم راسخ می‌گفتند که در دهان یاوه‌گویان می‌زنیم و اجازه نخواهیم داد راه شهدای ما کم رنگ شود.
فرمانده سپاه قمر بنی هاشم علیه السلام چهارمحال و بختیاری نیز گفت:پیکر مطهر سرهنگ پاسدار شهید قنبرعلی طاهری از مدافعان حرم حضرت زینب(س) روز چهارشنبه در شهرکرد تشییع می شود.
سردار رضا محمد سلیمانی افزود: مراسم تشییع پیکر مطهر شهید روز چهارشنبه 18 فروردین ماه ساعت 9 صبح از میدان دوازده محرم به سمت امامزادگان دومعصوم شهرکرد برگزار می شود و سپس پیکر مطهر شهید به روستای سرتشنیز شهرستان کیار منتقل و در زادگاهش به خاک سپرده خواهد شد.
به گزارش ایرنا،چهارمحال و بختیاری پنج شهید مدافع حرم را در راستای دفاع از حرم آل الله تقدیم انقلاب اسلامی و آرمان های اسلام ناب محمدی کرده است.

همه آنهایی که سن و سالشان به روزهای داغ مرداد سال 67 می‌رسد، حسرت و اندوه هزاران ایرانی از جا‌ ماندن از کاروان بزرگ شهادت را خاطرشان هست. حالا سال‌ها از آن روزها می‌گذرد، امینت مرزهای ایران به مدد بخش بزرگی از همان حسرت‌خوردگان روز به روز مستحکم‌تر از قبل تامین شده است، در میانه سرزمین پر از خون خاورمیانه، سرزمین ایران استوار ایستاده است، اما در کیلومترها آن سوتر، در دو سرزمین منبع قلب‌های شیعیان، راه دیگری باز شده است.

آن حسرت‌خوردگان، حالا پیر شده‌اند، خیلی‌هایشان از دنیا رفته‌اند و به یاران شهیدشان پیوسته‌اند، اما نسل جدیدی از جوانان ایران به میدان آمده‌اند که یادگار روزهای خوش دهه آرمانگرایی در ایران هستند. آرمان‌گرایانی که همچون پیر و مولایشان برای آرمانشان مرزی قائل نیستند، شنیده‌اند که سرزمین قبور مطهر امامان و بزرگانشان تهدید شده‌اند، رنج سفر و دوری به تن خریده‌اند، بار غربت به دوش کشیده‌اند و در سرزمین و دیار دیگری که نام «ایران» ندارد، اما آرمان بزرگ عدالت‌طلبی و حق‌طلبی در آن دنبال می‌شود به نبرد با شر روزگار ما پرداخته‌اند.

چندی پیش خبر شهادت یک بسیجی ایرانی در رسانه‌ها پیچید. شهید هادی ذوالفقاری به همراه 20 عراقی دیگر در یک عملیات انتحاری که توسط نیروهای داعش انجام شد؛ به شهادت رسید. همانطور که عکس‌های او نشان می‌دهد، سن و سال زیادی هم نداشته است، متولد سال 67 بود. قیافه و سر و وضعش به شدت معمولی است، مثل هزاران جوان دیگری که در پایگاه‌های بسیج، هیئات‌های مذهبی، مساجد و… می‌آیند و می‌روند. مثل همه ایرانی‌ها.

خانواده‌اش می‌گویند هادی از اول یک جور دیگری بود. حال و هوا و خواسته‌هایش مثل جوانان هم‌سن و سالش نبود. دغدغه‌مندتر و جهادی‌تر از جوانان دیگر بود. انرژی‌اش را وقف بسیج و کار فرهنگی و هیئت کرده بود. در آخر راهی جز طلبگی در نجف پاسخگوی غوغای درونش نشد و شهادت او را برگزید. شهید ذوالفقاری وصیت‌نامه‌اش را چندین روز پیش از شهادتش نوشته است، متن کامل وصیت‌نامه این طلبه شهید مدافع حرم در ادامه می‌آید:

اینجانب محمدهادی ذوالفقاری وصیت می‌کنم که من را در ایران دفن نکنند و اگر شد ببرند امام رضا علیه السلام طواف بدهند و برگردانند و همینطور که در نجف و سامرا و کربلا و کاظمین طواف بدهند و در وادی‌السلام دفن کنند و دوست دارم نزدیک امام باشد و تمام مستحبات انجام شود و در داخل دور قبر من سیاهی بزنند و دستمال گریه مشکی و غیره مثل تربت بگذارند داخل قبر من مثل حسینیه شود و اگر شد جایی که سرم می‌خورد به سنگ لحد یک اسم حضرت زهرا(س) بگذارند که اگر سرم خورد به آن سنگ آخ نگویم و بگویم یا زهرا(س).

بالای سر من روضه و سینه‌زنی بگیرند و موقع دفن من پرچم بالای قبرم قرار بگیرد و در زیر پرچم من را دفن کنید و زیاد یاحسین(ع) بگویید و برای من مجلس عزا نگیرید چون من به چیزی که می‌خواستم رسیدم و برای امام حسین و حضرت زهرا مجلس بگیرید و گریه کنید و رو به قبله صحیح دفن کنید چون قبله در نجف اختلاف دارد و روی سنگ قبرم اسم من را نزنید و بنویسید که اینجا قبر یک آدم گناه کار است یعنی العبد الحقیر و المذنب و یا مثل این؛ پیراهن مشکی هم بگذارید داخل قبر.

پشت سر ولایت فقیه باشید/حجاب‌ها بوی حضرت زهرا(س) نمی‌دهد؛ آن را زهرایی کنید
وصیتم به مردم ایران و در بعضی از قسمت‌ها برای مردم عراق این است که من الان حدود سه سال است که خارج از کشور زندگی‌ می‌کنم مشکلات خارج کشور بیشتر از داخل کشور است قدر کشورمان را بدانند و پست سر ولی فقیه باشند و با بصیرت باشند چون همین ولی فقیه است که باعث شده ایران از مشکلات بیرون بیاید و از خواهران می‌خواهم که حجابشان را مثل حجاب حضرت زهرا رعایت بکنند نه مثل حجاب‌های روز چون این حجاب‌ها بوی حضرت زهرا(س) را نمی‌دهد.

امام زمان را تنها نگذارید
از برادرانم می‌خواهم که غیر حرف آقا حرف کس دیگری را گوش ندهند جهان در حال تحول است دنیا دیگر طبیعی نیست الان دو جهاد در پیش داریم اول جهاد نفس که واجب‌تر است زیرا همه چیز لحظه آخر معلوم می‌شود که اهل جهنم هستیم یا بهشت، حتی در جهاد با دشمن‌ها احتمال می‌رود که طرف کشته شود ولی شهید به حساب نیاید چون برای هوا نفس رفته جبهه و اگر برای هوای نفس رفته باشید یعنی برای شیطان رفتید و در این حال چه فرقی است بین ما و دشمن؟ امام زمان را تنها نگذارید.

آن‌ها اهل شیطان هستند و ما هم شیطانی. دین خودتان را حفظ کنید چون اگر امام زمان بیاید احتمال دارد روبه‌روی امام باشیم و با امام مخالفت کنیم. امام زمان را تنها نگذارید من که عمرم رفت و وقت از دست دادم تا به خودم آمدم دیدم که خیلی گناه کردم و پل‌های پشت سرم را شکانده‌ام و راه برگشت ندارم. بچه‌های ایران و عراق من دیر فهمیدم و خیلی گناه و کارهای بیهوده انجام داده‌ام و یکی از دلایلی که آمدم نجف به خاطر همین بود که پیشرفت کنم نجف شهری است که مثل تصفیه‌کُن است که گناه‌ها را به سرعت از آدم می‌گیرد و جای گناهان ثواب می‌دهد این مولای ما خیلی مهربان است.

در جهاد مدافعان حرم شرکت کنید/مدافعان حرم با اسم حضرت زهرا کار تکفیری‌ها را تمام کنند
همچنین می‌خواهم که مردم عراق از ناموس و وطن خودشان و مخصوصا حرم‌ها دفاع کنند و اجازه به این ظالمان ندهند و مردم عراق مخصوصا طلاب نجف در این جهاد شرکت کنند چون دیدم که مدافع هست لکن کم است باید زیاد شود و مطمئنم که این‌ها(ظالمین) کم هستند و فقط با یک هجوم (جهاد) با اسم حضرت زهرا(س) می‌شود کار این مفسدها را تمام کرد و منتظر ظهور شویم و بهتر است که دست به دست همدیگر دهید و این غده سرطانی را از بین ببرید. برای من خیلی دعا کنید چون خیلی گناه کارم و از همه حلالیت بگیرید.

دنیا رنگ گناه دارد؛ دیگر نمی‌توانم زنده بمانم
وصیت من به طلاب این است که اگر برای رضای خدا درس می‌خوانند و هدف دارند بخوانند و اگر اینطور نیست نخوانند. چون می‌شود کار شیطانی و شهریه امام را هم می‌گیرند؛ دیگر حرام درحرام می‌شود و مسئولیت دارد اگر می‌توانند درس بخوانند البته همه‌اش درس نیست، عبودیت هم هست باید مقداری از وقت خود را صرف عبادت کنند چون طلبه‌ای باتقوا کم داریم اول تزکیه نفس بعد درس ای داد از علم شیطانی. دنیا رنگ گناه دارد دیگر نمی‌توانم زنده بمانم. انشاءالله امام حسین(ع) و حضرت زهرا(س) و امام رضا(ع) در قبر می‌آیند.

19 بهمن ماه سال 1393
العبد الحقیر و المذنب الضعیف محمدهادی ذوالفقاری

چرا می گویند بهتر است که در روز برای آب خوردن ایستاد و در شب نشسته نوشید؟ آیا دلیل علمی هم دارد یا فقط در روایات است؟

95/01/15

پرسش

چرا می گویند بهتر است که در روز برای آب خوردن ایستاد و در شب نشسته نوشید؟ آیا دلیل علمی هم دارد یا فقط در روایات است؟

پاسخ اجمالی

همه احکام و دستورات الهی فلسفه و حکمت های گوناگونی دارند، هیچ یک از تکالیف شرعی بی حکمت وضع نشده اند، گرچه ما نمی توانیم به همه این حکمت ها آگاهی پیدا کنیم ولی با توجه به اینکه خدای حکیم و عادل هیچ قانونی را بی حکمت وضع نکرده، در بعضی از روایات آمده است که نوشیدن آب در شب و به صورت ایستاده موجب بیماری زرد آب خواهد بود، اما نوشیدن آب در روز به صورت ایستاده موجب بیشتر شدن نیروی بدن و گوارا شدن غذا می شود.
پاسخ تفصیلی

هیچ یک از دستورات الهی و تکالیف شرعی بدون حکمت و مصلحت وضع نشده اند، گرچه ما نمی توانیم به همه این حکمت ها آگاهی پیدا کنیم زیرا تنها به اندازه اطلاعات و به میزان معلومات بشری خود در هر عصر و زمان می توانیم فلسفه و اسرار احکام الاهی را دریابیم، نه همه آنها را و اصولاً با عمق و وسعت آن دستورات و محدودیت علم ما، نباید غیر از این انتظار داشته باشیم. [1]
ولی با توجه به اینکه خدای حکیم و عادل هیچ قانونی را بی حکمت وضع نکرده است ما یقین داریم که هیچ تکلیفی خالی از حکمت و مصلحت خاص خود نیست [2] و خداوند متعال هرگز فرمانی را به ضرر بنده اش صادر نمی کند بلکه هر دستوری که به ما می دهد، صلاح و خیر ما در آن است.
بر همین اساس روحیه بندگی اقتضا می کند تا فرمانبرداری بی چون و چرای پروردگار خود باشیم و همه دستورات او را اطاعت کنیم .
با این حال در احادیث به حکمت نوشیدن آب به طور ایستاده در روز و به طور نشسته در شب، اشاره شده است که به برخی اشاره می شود:
الف) حضرت امام صادق (ع): «آب نوشیدن به حالت ایستاده در شب، زرد آب را در بدن ایجاد می کند.» [3]
ب) حضرت امام صادق (ع): «نوشیدن آب در روز به حالت ایستاده موجب فزونی عرق و بیشتر شدن نیروی بدن می گردد.» [4]
ج) حضرت امام صادق (ع): «ایستاده آشامیدن آب در روز، غذا را گوارا می سازد و ایستاده آشامیدن آب در شب، زرد آب می آورد.» [5]

[1] . نک: مکارم شیرازی ، ناصر و سبحانی ، جعفر ، پاسخ به پرسش های مذهبی.
[2] . نک: پاسخ شماره 764 (سایت: 881).
[3] . شیخ صدوق ، من لا یحضره الفقیه، ج 3 ، ص 353، دارالکتب الاسلامیه .
[4] . همان مدرک شماره 3.
[5] . کلینی، محمدبن یعقوب ، الکافی ، ج6، ص383، دار صعب ، بیروت

آيت جهاد و اجتهاد

تاريخ تشيع پيوسته نظاره گر مظلوميت مجاهداني است كه همواره در سايه انديشه وعمل، اين مشعل فروزان را بر فراز جاي رفعت آدمي، روشن نگاه داشته و با بذل هستي خويش اين سترگ مذهب مبارزه را سرافراز و باشكوه، بر تارك تاريخ نشانده اند.شهيد آيت الله محمد باقر صدر، ستاره فروزاني است كه در اين هماوردگاه دشوار، تنها به انديشيدن و نظريه پردازي بسنده نكرد و جان بر سر راه آرمان خويش نهاد و تمامي هستي خويش را نثار راهي كرد كه جز به مدد همت بزرگمرداني جز او، در جهاني سراسر ظلمت و جور،گشوده نخواهد شد و نيز گشوده نخواهد ماند.
سرگذشت شهيد آيت الله محمد باقر صدر ، سرگذشت غربت اسلام است در عصر ناجوانمرديها و ستمها. در اين نبرد نابرابر، مصلحان واقعي جز درد و رنج و شكنجه و شهادت، راهي فراروي خويش ندارند و اين روايت ديرپاي تشيع است كه با انديشه مي شكفد و با شهادت مي بالد. شهيد آيت الله محمد باقر صدر، با روحي نوانديش، در عرصه اي سراسر حقد و تنگ نظري، والاترين پيامها را در گوش جان مشتاقان زمزمه كرد و با پشتوانه عظيم فكري و نبوغي بي همتا، در فرصتي اندك، تأثيري شايسته رفعت روح و والايي انديشه خويش را بر جان جستجوگران حقيقت باقي نهاد.
شهيد آيت الله محمد باقر صدر، پيوسته در انديشه اصلاح بود و رخوت و انفعال حوزه علميه نجف، روحش را مي آزارد. اسلام را به نيكي مي شناخت و بر تمامي جنبه هاي آن احاطه اي شگفت آور داشت، از همين رو از سويي مورد حق كساني بود كه آن همه شايستگي را در يك جوان بر نمي تافتند و از سعايت و كينه وزي، لحظه اي نمي آسودند و از سوي ديگر آماج ايادي امپرياليسم انگليس و آمريكا بود كه پيوسته، بيش و پيش از تمامي داعيه داران شناختن اين بزرگان، شايستگي هاي ايشان را ارزيابي مي كنند و در پي نابودي آنانند، زيرا به درستي مي دانند كه در آوردگاه خرد و انديشه، ياراي مواجهه با آنان را ندارند و تنها كساني كه پايه هاي استعمار را متزلزل خواهند ساخت، جز عالمان نوانديش و نستوه نيستند.

آيت جهاد و اجتهاد
شهيد صدر، با شيوه اي متقن، متين، استوار و سبكي نو، به بازبيني كلام، عقايد و معارف اسلامي همت گماشت و با موشكافي عالمانه و دقتي محققانه، به شايستگي از عهده پاسخگويي به پرسشهايي كه متقضيات زمانه ايجاب مي كردند، برآمد.
شهيد آيت الله محمد باقر صدر با آگاهي از علوم جديد، همراه با تفسير نويني از معارف ديني، حتي دانشمندان منصف غير مسلمان را نيز به تحسين و تكريم وي واداشت. وي زمان شناس بود و آگاه به تكليف در عصر خويش. كاستي هاي حوزه ها را نيك مي شناخت و با تيزبيني عالمانه، حوزه هاي علوم ديني را آسيب شناسي كرد و به حوزويان آموخت كه در عصر جدال ايمان و كفر، چه رسالت سنگيني را بر دوش دارند و جز به مدد تلاش و زمان آگاهي و علم، قادر نخواهند بود پاسخگوي مؤمنان ژرف انديشي باشند كه چشم اميد به آنان دارند.
زيركي وي در امر سياست، دشمنان را به هراس واداشت و بارقه هاي اميد را در دل دوستان، برافروخت. حيات كوتاه او، سراسر مشحون از آثار گرانسنگي است كه هر يك به تنهايي، بسياري از شبهات و ابهامات را پاسخگو هستند و زمان بسيار بايد سپري شود تا دگر باره مادر گيتي همچو او فرزند بزايد و خردورزان، رفعت انديشه هاي وي را دريابند.
منبع:ماهنامه شاهد یاران، شماره 18

بسم الله الرحمن الرحيم
حضرت آيت الله آقاي حاج سيد محمد باقر صدر دامت بركاته
ـ نجف اشرف
پيشامدهاي اخير يكي پس از ديگري موجب تأسف است. انتظار آن نبود كه با جنابعالي، شخصيت علمي و اسلامي، چنين رفتاري شود؛ چنانچه انتظار نبود و نيست كه مأمورين دولت عراق در سر حدات رفتاري كنند كه مخالف حسن همجواري است.
ملت ايران كه با نهضت اسلامي خود اميد دارد دست اجانب را از جميع ممالك اسلامي كوتاه كند و استقلال را به آنها برگرداند؛ همچنين انتظار دارد كه همان نحو كه ملتها با نهضت عظيم اسلامي ايران موافق و پشتيبان آن هستند ؛ دولتها نيز پشتيبان آن باشند. حوزه علميه نجف اشرف كه در خدمت اسلام و مسلمين است، در طول تاريخ، حافظ استقلال عراق، بلكه ساير كشورهاي اسلامي بوده است ؛ انتظار ندارد كه مورد اهانت واقع شود و يكي از شاخص ترين بزرگان آن مورد تهاجم واقع شود.
من به دولت عراق نصيحت مي كنم كه اين دژ محكم را كه حافظ كيان مصالح كشور است، حفظ كند.اين نصيتحتي بود كه من در دوران گذشته به شاه مخلوع دولت ايران كردم. از خداوند تعالي عظمت اسلام و استقلال كشورهاي اسلامي را خواهانم.
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته
روح الله الموسوي الخميني
پيام به شهيد آيت الله صدر
تيرماه 58
*******

شهيد صدر در آئينه توصيف امام راحل
صدام حسين همچون شاه مخلوع چهره قبيح غير اسلامي و انساني خود را نشان داد و به هدم اسلام و حوزه مقدسه نجف اشرف كمر بست و براي رضاي كارتر، با مسلمانان مظلوم آن كرد كه مغول كرد و با علماي اسلام، خصوصا حضرت آيت الله آقاي سيد محمد باقر صدر، آن كرد كه رضاخان و محمدرضا پهلوي با علما و روحانيون و ساير طبقات كردند. او بايد بداند كه با اين اعمال ضد اسلامي، به دست خود، گور خودش و رژيم تحميلي غير انساني و غير قانوني بعث را مي كند.
پيام به مناسبت قطع رابطه با آمريكا و جنايات صدام
فروردين 59
*******
انالله و انا اليه راجعون
با كمال تأسف، حسب گزارش جناب آقاي وزير امور خارجه كه از منابع متعدد و مقامات كشورهاي اسلامي به دست آورده است و حسب گزارشاتي كه از منابع ديگر به دست آمد، مرحوم آيت الله شهيد سيد محمد باقر صدر و همشيره مكرمه مظلومه او كه از معلمين دانش و اخلاق و مفاخر علم و ادب بود؛ به دست رژيم منحط بعث عراق با وضع دلخراشي به درجه رفيع شهادت رسيده اند. شهادت ارثي است كه امثال اين شخصيتهاي عزيز از مواليان خود برده اند و جنايات و ستمكاري نيز ارثي است كه امثال اين جنايتكاران تاريخ از اسلاف ستم پيشه خود مي برند.
شهادت اين بزرگواران كه عمري را به مجاهدت در راه اهداف اسلام گذرانده اند به دست اشخاص جنايتكاري كه عمري به خونخواري و ستم پيشگي گذرانده اند ؛ عجيب نيست. عجيب آن است كه مجاهدان راه حق در بستر بميرند و ستمگران جنايت پيشه، دست خبيث خود را به خون آنان آغشته نكنند. عجيب نيست كه مرحوم صدر وهمشيره مظلومه اش به شهادت نائل شدند ؛ عجيب آن است كه ملتهاي اسلامي و خصوصا ملت شريف عراق و عشاير دجله و فرات و جوانان غيور دانشگاهها و ساير جوانان عزيز عراق از كنار اين مصيبت بزرگ كه به اسلام و آل بيت رسول الله (ص) وارد مي شود، بي تفاوت بگذرند و به حزب ملعون بعث فرصت دهند كه مفاخر آنان را يكي پس از ديگري مظلومانه شهيد كند و عجيب تر آنكه ارتش عراق و ساير قواي انتظامي، آلت دست اين جنايتكاران واقع شوند و در هدم اسلام و قرآن كريم به او كمك كنند. من از رده هاي بالاي قواي انتظامي عراق مأيوس هستم، لكن از افسران و درجه داران و سربازان مأيوس نيستم و از آنان چشمداشت دارم كه يا دلاورانه قيام كنند و اساس ستمكاري را برچينند ؛ همان سان كه در ايران واقع شد و يا از پادگانها و سربازخانه ها فرار كنند و ننگ ستمكاري حزب بعث را تحمل نكنند. من از كارگران و كارمندان دولت غاصب بعث مأيوس نيستم و اميدوارم كه خداوند متعال بساط ستمگري اين جنايتكاران را درهم پيچد.
اينجانب براي بزرگداشت اين شخصيت علمي و مجاهد كه از مفاخر حوزه هاي علميه و از مراجع ديني و متفكران اسلامي بود، از روز چهارشنبه به مدت سه روز، عزاي عمومي و روز پنجشنبه را تعطيل عمومي اعلام مي كنم و از خداوند متعال خواستار جبران اين ضايعه بزرگ و عظمت اسلام و مسلمين هستم.
والسلام علي عبادالله الصالحين
روح الموسوي الخميني
پيام به مناسبت شهادت آيت الله سيد محمد باقر صدر
ارديبهشت 59
منبع:ماهنامه شاهد یاران، شماره 18

ارزشمندترين ثروت معنوي:قال رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم : حَمَلَةُ القُرْآنِ هُمُ المَحْفُوفونَ بِرَحمَةِ اللهِ، المُلَبِّسونَ نُورَ اللهِ، المُعَلِّمونَ كَلامَ اللهِ مَنْ عاداهُم فَقَدْ عادَي اللهَ و مَنْ والاهُم فَقَدْ والَي اللهَ.
مستدرك الوسائل /ج4/ص 254
حافظان قرآن مشمول رحمت خدا، در بركنندگان نور خدا و آموزگاران كلام خدايند. كسي كه با آنان دوستي نمايد با خدا دوستي نموده است.

در مدرسه علمیه فاطمیه(س) شهرکردکلاس حفظ قرآن در روزهای یکشنبه13:45 برگزار می گردد .