غفلت چنان‌که در تعریف آن گفته‌اند؛ رفتن چیزی از ذهن، بعد از توجّه به آن است: «الْغَفْلَةُ السَّهْوُ عَنِ الشَّیْ‏ءِ»
منظور از غفلت در این‌جا می‌تواند اعم از غفلت از خدا، غفلت از آیات خدا، یا غفلت از آخرت، باشد. یا به تعبیر دیگر، غفلت از هر آنچه که انسان را، به سوی کمال می‌‌برد: «وَإِنَّ کَثِیراً مِنَ النَّاسِ عَنْ آیَاتِنَا لَغَافِلُونَ»؛ بسیاری از مردم از آیات و نشانه‌های ما غافل‌اند.
مهم‌ترین عوامل ایجاد کننده غفلت که در آیات و روایات بدان‌ها اشاره شده، از این قرار است.
1. دنیاگرایی: قرآن کریم یکی از عوامل غفلت را دنیاگرایی و توجه افراطی به دنیا می‌داند و در این باره می‌فرماید: «إِنَّ الَّذینَ لا یَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَیاةِ الدُّنْیا وَ اطْمَأَنُّوا بِها وَ الَّذینَ هُمْ عَنْ آیاتِنا غافِلُون»؛آنها که ایمان به ملاقات ما (و روز رستاخیز) ندارند، و به زندگى دنیا خشنود شدند و بر آن تکیه کردند، و آنها که از آیات ما غافل‌اند.
امام باقر(ع) خطاب به جابر می‌فرماید: «یَا جَابِرُ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَا یَنْبَغِی لَهُ أَنْ یَرْکَنَ وَ یَطْمَئِنَّ إِلَى زَهْرَةِ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَ اعْلَمْ أَنَّ أَبْنَاءَ الدُّنْیَا هُمْ أَهْلُ غَفْلَة»؛جابر! شایسته نیست انسان با ایمان متکى و دلگرم به زرق و برق این زندگى باشد، بدان‌که فرزندان (و دلباختگان) دنیا اهل غفلت‌اند.‏
2. تسلط شیطان: یکی دیگر از عوامل غفلت، سلطه و غلبه شیطان بر انسان است: «اسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِکْرَ اللَّهِ…»؛شیطان بر آنان مسلّط شده و یاد خدا را از خاطر آنها برد.
یکی از کارهای شیطان این است که یاد خدا را از ذهن انسان برده و انسان را دچار غفلت کند.
3. هوا پرستى: خداوند متعال در رابطه هواپرستی و غفلت می‌‌فرماید:
«وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ کانَ أَمْرُهُ فُرُطا»؛و از کسانى که قلبشان را از یاد خود غافل ساختیم اطاعت مکن! همان‌ها که از هواى نفس پیروى کردند، و کارهایشان افراطى است.
4. آرزوهای دراز: از دیگر عوامل «غفلت» آمال و آرزوهای دراز است؛ چرا که آرزوهای دور و دراز تمام فکر و اندیشه انسان را به خود مشغول ساخته و از دیگر کارها غافل می‌‌‌‌سازد. امام علی(ع) در این باره می‌‌فرماید: «إِنَّ الْأَمَلَ یُسْهِی الْقَلْبَ وَ یُکْذِبُ الْوَعْدَ وَ یُکْثِرُ الْغَفْلَة»؛ بدانید آرزو دل را به فراموشی می‌کشاند، وعده‌ها را دروغ جلوه می‌دهد و غفلت را زیاد می‌کند.
5. سطحى‌‏‌نگرى‏: تعالیم دینی، سطحى‌‏نگرى نسبت به زندگی دنیا را یکی از اسباب و عوامل غفلت می‌داند: «یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ»؛ آنها فقط ظاهرى از زندگى دنیا را مى‌‌‏دانند، و از آخرت (و پایان کار) غافل‌اند.
مظاهر دنیا، از یک نگاه مى‌‌توانند اسباب غفلت باشند و از نگاه دیگر مى‌‌توانند موجبات تکامل انسان را فراهم آورند؛ و این بستگى به نوع برخورد ما با دنیا دارد. اگر انسان از قبل زمینه‌هایى را در خود به وجود آورده باشد، با هر مظهرى از مظاهر دنیایى که روبرو مى‌‌شود آن‌را نعمت خدا مى‌‌بیند؛ از این‌رو با دیدن آن نه تنها غافل نمى‌‌شود که به یاد خدا مى‌‌افتد. اگر انسان در برخورد با مظاهر دنیا مراقب حلال و حرام خدا باشد و وظیفه‌‌اى را که خدا در قبال آن برایش معین نموده انجام دهد، این دنیا اغفال کننده و فریب دهنده نخواهد بود. اما اگر در زندگی فقط به ظاهر دنیا توجه کرده و سر گرم لذت‌های مادی شود، بدیهی است که این ظاهر او را از آخرت و هدف خلقت که همان تکامل و سعادت است غافل خواهد نمود.

خواندن سوره یاسین هدیه ای که گرفتاری ها را حل می کند.
اهل بیت پیامبر اکرم علیهم السلام برای ما از عزیزان و مقدسان به شمار می روند و ما در زندگی روزمره خود به ایشان هدایایی تقدیم می کنیم. گاهی بواسطه نذری است که باید ادا شود و گاهی به عنوان هدیه.
گاهی هدیه و یا نذر مادی است مثل این که سفره احسانی پهن می کنیم و غذایی پخش می کنیم و گاهی صلوات و تلاوت سوره هایی از قرآن کریم تقدیم ایشان می نماییم. در هر صورت این هدیه ها رابطه ای قلبی و عاطفی بین ما و ایشان ایجاد می کند. ایشان خانواده کرم و بخشش هستند (به تصدیق سوره دهر و جریان انفاق سه شب ایشان در هنگام افطار به فقیر و مسکین و یتیم می باشد) و هرگز محبت کسی را بی پاسخ نمی گذارند و در لطف، کم نمی آورند. پس سعی کنیم که همیشه هدیه ای برای اهل بیت علیهم السلام داشته باشیم تا از اثرات آن محروم نشویم.
در این بین سیره علما و بزرگان برای ما می تواند سرمشقی باشد. مرحوم مرعشی نجفی توفیق یافت در مسجد سهله به محضر امام زمان (علیه السلام) مشرف شود؛ امام زمان خواندن سوره یاسین را بعد از نماز صبح، نبأ را بعد از نماز ظهر، سوره واقعه بعد از نماز مغرب و خواندن سوره ملك را بعد از نماز عشاء به ایشان توصیه كردند.
اغلب ما شناخت عمیقی از «سوره یس» ندارند و از مناقب و فضائل و آثار دنیوی و اخروی آن غافل هستیم. لذا در دام مشکلات، غم ها و غصه ها و کدورت ها گرفتار می مانیم . اما با اندک توجّهی به بیانات پیامبر اکرم (صلی الله و علیه وآله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) و بزرگان مکاشفه و سیر و سلوک30965، به این حقیقت خواهیم رسید که سوره یس از موقعیت ویژه و مرتبه ای بس بلند برخوردار است و اگر آدمی بتواند با آن فضایل و مناقب آشنا شود، خواهد توانست فواید کاملی را از آن خود سازد.
از عظمت سوره یاسین غفلت نکنیم
عظمت این سوره از آنجاست که آنچه خداوند از اول خلقت نازل کرده است، تمام آنها در قرآن کریم موجود بوده و عصاره ی آن در سوره یاسین است.این سوره به قدری عظمت دارد که برای هر محتضری خوانده شود، برایش سکرات مرگ سبک می شود (خفف الله عنه). آن وقت اگر کسی در تمام عمر این سوره را بخواند چه می شود؟ خدا می داند و بس.
طرز خواندن
بزرگانی که خود با این سوره مأنوس بوده ‌اند اغلب برای شاگردان خود در مورد قرائت آن سوره دستورالعمل هایی نیز داشته ‌اند.
متألّه بزرگ قرآنی و عارف بلند پایه، آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی (ره) به شاگردان چنین سفارش می کردند که هر شب قبل از خواب، سوره یس را بخوانید، ولی قبل از شروع و بعد از اتمام آن، 14 صلوات بفرستید. یعنی این سوره را در بین این صلوات‌ ها قرار دهید. بی شک این 14 صلوات هم یکی از اسرار مهم سیر و سلوکی در مکتب اهل بیت علیهم السلام است. آن بزرگ مرد فرموده بودند: بنده در زندگی به هرچه که رسیده ‌ام و هرچه به دست آورده ‌ام از برکت این سوره می باشد.
با توجه به این فرمایش می ‌توان گفت: «یس در این مکتب، محور سیر و سلوک و نردبان رسیدن به بالاترین مقامات معنوی می ‌باشد.»
حضرت آیت اللّه العظمی وحید خراسانی (دام ظلّه) مرجع عالیقدر نسبت به سوره “یس” مراقبتی ویژه دارند؛ ایشان هر روز صبح این سوره مبارکه را تلاوت می کنند و به شاگردان خود هم می فرمایند که هر روز صبح سوره “یس” را بخوانید و ثواب آن ‌را هم به حضرت زهرا (سلام الله علیها) هدیه کنید .
کلام آخر:
یادمان باشد انسان زمانی می تواند از آثار و برکات این سوره شریفه بهره کامل را ببرد که آن را در قلب خود جای دهد و حفظ نماید؛ آن گاه آثار و شادابی به تمام وجودش سرایت می کند و هستی او را تحت تأثیر قرار می دهد.
فرق است بین کسی که از چشمه آب می آورد و کسی که چشمه در داخل منزل او می جوشد. و نیز، تفاوت است بین کسی که با شیشه عطر،خود را معطّر سازد با آن کس که وجودش منشأ خوشبویی باشد.
فردی که سوره یس را حفظ کند، مانند کسی است که وجودش منبع بوی خوش باشد. لذا چه خوب است انسان در آغاز، این سوره را قرائت کند، سپس انس بگیرد و بعد آن را در دل بنشاند و حفظ کند.
پیامبر اکرم (صلی الله و علیه وآله) که بر تمام جوانب شگفتی های این سوره آگاه بود و هر لحظه، آن ها را لمس می کرد، فرموده است: لَوَددْت أنَّها تکون فی قَلب کلِّ انسانٍ «از صمیم قلب می گویم و آرزو می کنم که: ای کاش این سوره در قلب هر انسانی جای گیرد.»
جالب این است که پیامبر (صلی الله و علیه وآله) نمی فرمایند هر مؤمن یا مسلمان یا خویشاوندان؛ بلکه ایشان،این توفیق را برای هر انسانی آرزو می کند.
از این فرصت ها استفاده کنیم و تا می توانیم با سوره یاسین مأنوس شویم و آن را بخوانیم…
منبع:راسخون

چگونه خانه هایی پر خیر و برکت داشته باشیم؟
اگر در مسائل اسلام مطالعه ای داشته باشیم به این نکته می رسیم که هیچ لحظه ، موقعیت و مکانی در زندگی نیست که اسلام برای آن سخن و نسخه ای نداشته باشد.
یکی از این مکان ها و موقعیت ها؛ محیط خانه و لحظات خروج و وارد شدن به این مکان مقدس می باشد.
امیرالمومنین علیه ‏السلام مى‏ فرماید: هرگاه یكى از شما داخل خانه خود شد، بر اهل خانه سلام كند، اگر نبودند، بگوید: سلام بر ما از جانب پروردگار و نیز سوره اخلاص را بخواند كه زُداینده فقر است.
امروز می خواهیم در باب یکی از مقدس ترین مکان ها به نام خانه با هم کمی صحبت کنیم…
یکی از مهمترین کارکردهای خانه، تأمین‌ آرامش جسم و تسکین جان اعضای آن است که البته مرهون امنیت همه جانبه‌ی این محیط برای اعضاست.
این سکونت و امنیت را خداوند به خود نسبت می ‌دهد و می ‌فرماید: «وَاللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُیُوتِكُمْ سَكَنًا» (نحل،80)، «خداوند از خانه ‌های شما محل سکونت و آرامش برایتان قرارداد.»
واژه «سکن» به معنای هر چیزی است که انسان به وسیله ‌ی آن تسکین یابد. انسان علاوه بر نیاز به سکونت در خانه، به محلی برای تسکین آلام روحی، رها شدن از برخی قیودات اجتماعی، استراحت به نحو دلخواه، خلوت کردن و راز و نیاز با خدا و محرمان نیاز دارد. اگر خانه تأمین کننده این نیازها نباشد، مسکن نخواهد بود.
سلام کنید
«فَإِذَا دَخَلْتُم بُیُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِیَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَیِّبَةً» (نور،61)
در این آیه از قرآن کریم به یکی از آداب قرآنی که باید در هنگام ورود به خانه آن را مورد توجه قرار داد می پردازد و آن هم سلام کردن است.
در این آیه بنا به نظر مفسرین مقصود از سلام کردن بر خود، سلام بر اهل خانه است و اگر در این ‌جا نفرمود: بر اهل آن سلام کنید، خواست یگانگی مسلمانان با یکدیگر را برساند؛ چون همه انسانند و خدا همه را از یک مرد و زن خلق کرده است. (طباطبایی، 1363: ج15، ص229)
لزوم حفظ حریم خانه
از نظر قرآن، خانه به قدری در مقام و جایگاه بالایی قرار دارد که حفظ حریم آن بر همگان توصیه شده است. خداوند متعال می ‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ بُیُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا» (نور، 27)
«تستأنسوا» یعنی «تستأذنوا»؛ گفته شده است که استیناس طلب انس است و به این ‌معنی است که در هیچ خانه‌ ای که ملک شما نیست، وارد نشوید تا مطمئن شوید فردی در آن است و آن‌ گاه اجازه بخواهید.
ابن عباس گفت: در آیه تقدیم و تأخر است؛ یعنی «حتی تسلموا و تستأذنوا»، یعنی «حتی تقولوا السلام علیکم، أدخل»؛ سلام مستحب است و استیذان واجب. (رک. میبدی، 1357: ج6، ص509)
در آیه 28 از سوره‌ی مبارکه ‌ی نور نیز، ورود به هرخانه ‌ای مشروط به اجازه یافتن از سوی صاحب خانه شده است: «فَإِن لَّمْ تَجِدُوا فِیهَا أَحَدًا فَلَا تَدْخُلُوهَا حَتَّى یُوْذَنَ لَكُمْ» (نور، 28) «اگر در خانه کسی را نیافتید، تا اجازه دریافت نکرده ‌اید، وارد نشوید.»
از تلاوت قرآن در خانه غفلت نکنید
پیامبر عظیم الشّأن اسلام در این زمینه می‎ فرماید: خانه‎ های خود را با تلاوت قرآن نورانی كنید، و آنها را گورستان نسازید، همان‎ گونه كه یهود و نصارا چنین كردند (زیرا فقط در معابد نماز خوانده) و خانه‎ های خویش را از عبادت تهی ساختند. هر خانه‎ای كه در آن قرآن زیاد تلاوت شود، خیر و بركت آن افزون می‎ گردد و اهل آن در وسعت قرار می ‎گیرند و آن خانه برای اهل آسمان نورافشانی می ‎كند، آن گونه كه ستارگان آسمان برای اهل دنیا نور می ‎دهند.
از كلام حضرت چنین استفاده می‎شود: منازلی كه در آنها قرآن خوانده نمی ‎شود مانند گورستان، تاریك و ظلمانی است.
حضرت می ‎فرماید: این نورانیت به زمین و زمینیان محدود نمی ‎شود بلكه اهل آسمان هم از نورافشانی چنین خانه‎ ای بهره می ‎برند. همان ‎طور كه ستاره ‎های آسمان برای ساكنان زمین چشمگیر است، خانه ‎ای كه در آن قرآن تلاوت می ‎شود برای اهل آسمان ها چشمگیر است و آنها هم از مراكز تلاوت قرآن نور می ‎گیرند.
خانه ‎ای كه صدای قرآن اهل آن، از كوچك و بزرگ، طنین‎ انداز است، دنیایشان نیز آباد است. خیر و بركت آن زیاد است و رزق و روزی آن خانه فزونی می ‎یابد. شایسته است در خانه ‎هایی كه اتاق های متعدّد دارد یك اتاق برای نماز، دعا و قرآن خواندن اختصاص یابد و خانواده ‎هایی كه كمبود جا دارند، مكان مشخصی را برای قرائت قرآن و سایر عبادات در نظر گیرند، زیرا شرافت چنین مكان ‎هایی موجب استجابت دعا خواهد شد.
آداب ورود و خروج از خانه در روایات
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هر كس وقتی از خانه بیرون رود: «بسم اللَّه» بگوید دو فرشته گویند: هدایت شدى و اگر بگوید: «لا حول و لا قوة الا باللَّه» فرشته ها می‌گویند: محفوظ شدى و اگر بگوید: «توكلت على اللَّه» گویند: تو را بس است؛ در این حال شیطان می گوید: من به بنده ‏اى كه هدایت و محفوظ شده از طرف خداوند است هیچ راهی ندارم. (أمالی الصدوق، ص: ۵۷۹)
به امید آنکه با رعایت نکات قرآنی و اخلاقی، خانه هایی قرآنی و منوّر به نور قرآن و اهل بیت علیهم السلام داشته باشیم.

مقام معظم رهبری:

مسئله شوراى نگهبان در قانون اساسى کشور ما، یک مسئله بسیار مهم و بزرگ و منحصر به‏فرد است؛ هم وظیفه تشخیص موافقت قوانین مجلس با شرع مقدس و با قانون اساسى، بسیار وظیفه بزرگى است که اگر این وظیفه نباشد، ادامه اسلامى‏بودن و شرعى‏بودن حکومت به‏هیچ‏وجه تضمین ندارد.

هم وظیفه تفسیر قانون اساسى، بسیار وظیفه سنگین و بااهمیتى است که آن‌جایى که اصلى از اصول قانون اساسى به‏دلیلى مورد ابهام قرار مى‏گیرد، نظر شوراى نگهبان فصل الخطاب است و اعتبار نظر شوراى نگهبان، هم‏وزن اعتبار اصل قانون اساسى است.

هم‏چنین وظیفه نظارت شوراى نگهبان بر انتخابات و تضمین صحت انتخابات، از جمله کارهاى بسیار بزرگ و مهمى است که در قانون اساسى برعهده شوراى نگهبان گذاشته شده است. اگر نظارت شوراى نگهبان نباشد و اگر تأیید صحت انتخابات به‏وسیله شوراى نگهبان انجام نگیرد، اصل این انتخابات زیر سؤال خواهد رفت و اعتبار خود را از دست خواهد داد؛ چه انتخابات مجلس، چه انتخابات خبرگان، چه انتخابات ریاست جمهورى و هر انتخاباتى که نظارت آن برعهده شوراى نگهبان است. این وظایفِ یکى از دیگرى مهمتر، همه بر دوش شوراى نگهبان گذاشته شده است.1386/04/20

هشدار!!!!!!!!!

مسئولین و دست اندر کاران محترم جمهوری اسلامی

باسلام و احترام

لطفاً مراقب باشید که ماجوانان انقلابی حسب اطاعت از امر مقام معظم رهبری و وظیفه شرعی امر به معروف ونهی از منکر و وظیفه انقلابی مان در پاسداری از آرمانهای انقلاب، همواره و در همه جا مراقب عملکرد شما هستیم

اگر خدای ناکرده شماو اطرافیانتان قدمی خلاف دستورات مقام معظم رهبری بردارید!

اگر خدمت به محرومان و آرمانهای انقلاب و امام را فراموش کرده و به دنیا پرستی بپردازید!

اگر شما و یا اطرافیانتان به فکر سوء استفاده از مسئولیتتان باشید!

اگر شما و یا اطرافیانتان به فکر برداشتن سهمتان (اگرسهمی داشته باشد!!!! ) از سفره انقلاب باشید!

اگر در صحبتهایتان کلامی برای خشنودی دشمن بزنید!

اگر به جای خدمت در فرصت ایجاد شده، به فکر سیاسی بازی و تسویه حساب با اشخاص و گروهها باشید

اگر…

اگر…

اگر…

مطمئن باشید ماجوانان انقلابی پاسداران همیشه بیدار نظام بوده وهستیم وخواهیم بود و در مقابل هرگونه هجمه به اصول و ارزشها ایستاد ه ایم

لازم به ذکر است که ارزش و احترام شما در نزد ما به میزان تقوا و خدمت رسانی و پایبندی شما به اصول اسلام و امام و انقلاب ورهبری خواهد بود.

والسلام

امام صادق علیه السلام فرمودند:
إصْحَبْ مَنْ تَتَزَیَّنُ بِهِ، وَلاتَصْحَبْ مَنْ یَتَزَّیَنُ لَکَ؛
با کسى دوستى و رفت و آمد کن که موجب عزّت و سربلندى تو باشد، و با کسى که مى خواهد از تو بهره ببرد و خودنمائى مى کند همدم مباش.
وسائل الشیعه : ج 11 ص 412.
امام علی علیه السلام فرمودند :
اِمحَض أخاکَ النَّصیحَةَ حَسَنَةً کانَت أو قَبیحَةً؛
با برادرت اندرز بى‏ غرضانه گوى ، خواه در نیکى باشد یا بازداشتن از ناپسند.
گزیده تحف العقول، ح 500044
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
خَيْرُ المُؤْمِنِينَ مَنْ كَانَ مَأْلَفَةً لِلْمُؤْمِنِينَ ، وَلَا خَيْرَ فِيْمَنْ لَا يُؤلَفُ وَلَا يَألَفُ .
بهترين مؤمنان كسى است كه مؤمنان بدو الفت مى گيرند ، و در كسى كه با ديگران الفت نگيرد و ديگران نيز با او الفت نيابند خيرى نيست.
بحار الأنوار: 75/265/9
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ سُرْعةَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الأبْرَارِ إذا الْتَقَوا ـ وَإنْ لَمْ يُظهِرُوا التَّوَدُّدَ بأَلْسِنَتِهِمْ ـ كَسُرْعَةِ اخْتِلَاطِ ماءِ السَّمَاءِ بِماءِ الأنْهَارِ . وإنَّ بُعْدَ ائْتِلَافِ قُلُوبِ الفُجَّارِ إذَا الْتَقَوا ـ وَإنْ أظْهَـرُوا التـَّوَدُّدَ بأَلْسِنَتِهِـمْ ـ كَبُعْـدِ البَهَـائِـمِ مِـنَ التَّعَاطُفِ وَإنْ طَالَ اعْتِلَافُهَا عَلى مِذْوَدٍ واحِدٍ .
نيكوكاران چون با هم روبه رو شوند ـ هر چند به زبان اظهار دوستى نكنند ـ دلهايشان، به سرعتِ درآميختن باران با آب رودخانه ها، با هم الفت مى گيرد. و بدكاران هر گاه با هم روبه رو شوند ـ هر چند به زبان اظهار دوستى كنند ـ دلهايشان از الفت با يكديگر دور است، همانند چارپايان كه از مهرورزى با هم بدورند، گرچه روزگارى دراز بر سر يك آخور، علوفه خورند.
تحف العقول: 373
امام على علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمَرءَ الْمُسْلِمَ الَّذى يُحِبُّ لأَخيهِ ما يُحِبُّ لِنَفْسِهِ وَ يَكْرَهُ لَهُ ما يَكْرَهُ لِنَفْسِهِ وَ يُناصِحُهُ الولايةَ وَ يَعرِفُ فَضلى و يَطَأُ عَقِبى وَ يَنظُرُ عاقِبَتَى؛
خداوند دوست دارد مسلمانى را كه آنچه براى خود مى خواهد، براى برادر دينى اش نيز مى خواهد و آنچه براى خود نمى پسندد، براى برادر دينى اش نيز نمى پسندد و او را به ولايت ما سفارش مى كند و فضيلت مرا مى شناسد و پا جاى پاى من مى گذارد و در سرانجام كار من مى انديشد.
محاسن، ج 1، ص 72.
امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
مَنْ كانَ الوَرعُ سجيّتهُ و الكرْم طبيعَتَهُ و الحِلمُ خلَّتَهُ كَثُرَ صديقُهُ و الثّناءُ عليهِ.
هركس ورع و پرهيزگاري روش زندگي او، بزرگواري و سخاوت عادت او و صبر و بردباري برنامه اش باشد، دوستانش زياد خواهند بود و ديگران او را مورد مدح و ستايش قرار مي دهند.
بحار الانوار، ج 75، ص 379
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لا تَثِقَنَّ بِأَخِيكَ كُلَّ الثِّقَةِ، فَإِنَّ صُرعَةَ الاِستِرسَالِ لا تُستَقَالُ.
به برادرت اعتماد كامل و تمام مكن؛ زيرا زمين خوردن ناشي از اطمينان كردن قابل عفو نيست.
تحف العقول، ص 357
امام علی علیه السلام در سفارش به فرزند بزرگوار خود امام حسن علیه السلام فرمودند:
لا یَعدَمُکَ مِن شَفِیقٍ سُوءُ الظَّنِّ.
بدگمانی، تو را از دوست دلسوز محروم نکند.
بحار الانوار، ج 74، ص 211
امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَن غَلَبَ عَلَيهِ سُوءُ الظَّنِّ لم يَترُك بَينَهُ و بَينَ خَلِيلٍ صُلحاً.
هركه بدگماني بر او چيره شود، بين او و دوستانش دوستي اي باقي نمي ماند.
غرر الحكم، ح 8950
امام علی علیه السّلام خطاب به فرزندشان امام حسن علیه السّلام فرمودند:
یا بُنَیَّ … إیّاک و مُصادقَةَ البَخیل فإنَّهُ یَقعُد عنک أحوجَ ما تکون الیه.
پسرم! … از دوستی با بخیل بپرهیز، زیرا او از تو باز می‌دارد آن چه را که بسیار به آن نیازمندی.
نهج البلاغه، حکمت 37
امام علی علیه السّلام فرمودند:
ليس لِبخيلٍ حبيبٌ.
شخص بخيل، دوست و رفيقي ندارد.
غررالحكم، ص 315
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
ثَلاثةٌ يُستظلونَ بظلِ عَرشِ اللهِ يومَ القيامةِ يومٌ لا ظِلَّ الا ظلةُ رَجلٌ زوّجَ اَخاهُ المسلمَ او اَخدمهُ او کتَمَ له سرّاً.
خداوند در روز قيامت سه دسته را در زير سايه عرش خويش پناه مي دهد در حالتي که سايه اي جز سايه عرش پروردگار وجود ندارد و آنها عبارتند از: کسي که برادر مسلمان خود را زن دهد و کسي يا به برادر ديني خود خدمت کند و يا آنکه از فاش شدن اسرار برادر مسلمانش جلوگيري كند.
نور الثقلين، ج 3، ص 599
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إذا اتَّهَمَ المؤمنُ أخاهُ انْماثَ الإيمانُ مِن قلبِهِ كما يَنْماثُ المِلحُ في الماءِ .
هرگاه مؤمن به برادر خود تهمت زند ايمان در قلب او آب شود همچنان كه نمك در آب حلّ مى شود .
الكافي: 2 / 361 / 1
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنِ اتَّهمَ أخاهُ في دِينِهِ فلا حُرمَةَ بَينَهُما .
هر كس به برادر دينى خود تهمت زند حرمتى ميان آن دو به جا نمى ماند.
الكافي: 2 / 361 / 2
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
أبعَدُ ما يَكونُ العَبدُ مِنَ اللّه أن يَكونَ الرَّجُلُ يُواخي الرَّجُلَ وهُوَ يَحفَظُ (علَيهِ) زَلاّتِهِ لِيُعَيِّرَهُ بِها يَوما ما .
دورترين بنده از خدا ، آن كسى است كه با شخصى طرح دوستى افكند و لغزشهاى او را نگه دارد ، تا روزى به واسطه آنها او را سرزنش كند .
الكافي: 2 / 355 / 7 منتخب ميزان الحكمه: 420
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا يَحِلُّ للمُؤمنِ أن يَهجُرَ أخاهُ فَوقَ ثلاثةِ أيّام .
روا نـيست كه مـؤمـن ، بـيش از سه روز با برادرش قهر باشد .
كنزالعمّال: 24793
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
دنَى الكُفرِ أن يَسمَعَ الرجلُ عن أخيهِ الكَلِمَةَ فَيَحفَظَها علَيهِ يُريدُ أن يَفضَحَهُ بها ، اُولئكَ لا خَلاقَ لَهُم .
كمترين درجه كفر ، اين است كه آدمى از برادر خود سخنى بشنود و آن را نگه دارد تا (روزى) به وسيله آن رسوايش گرداند ؛ اينان از خير و خوبى بى نصيبند .
بحار الأنوار: 78/276/112
امام على عليه السّلام فرمودند:
مِن عَلامةِ الشَّقاءِ غِشُّ الصَّديقِ .
از نشانه بدبختى ، دغلكارى با دوست است .
غرر الحكم: 9297 منتخب ميزان الحكمه: 300
امام على عليه السّلام فرمودند:
لَيسَ لِمُتَكبِّرٍ صَديقٌ .
شخص متكبّر ، از دوست بى بهره است .
غرر الحكم: 7464 منتخب ميزان الحكمه: 482
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
ثلاثةٌ يَستَظِلُّونَ بِظِلِّ عَرشِ اللّه يَومَ لا ظِلَّ إلاّ ظِلُّهُ: رَجُلٌ زَوَّجَ أخاهُ المسلمَ ، أو أخدَمَهُ ، أو كَتَمَ لَهُ سِرّا ؛
سه نفرند كه در روزى كه سايه اى جز سايه عرش خدا نيست در سايه عرش اويند: مردى كه برادر مسلمان خود را زن دهد ، يا به او خدمت كند ، يا رازش را بپوشاند .
الخصال: 141 / 162 منتخب ميزان الحكمه: 252

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أولَی النّاسِ بِی یَومَ القِیامَۀِ أکْثَرُهُمْ عَلَیَّ صَلاۀً (فِی دارِ الدُّنیا)؛
نزدیک‌ترین شما به من در روز قیامت، کسانی هستند که در دنیا بیشتر از دیگران بر من صلوات فرستند.
بحارالأنوار،91: 63.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ صَلّي عَلَيَّ في كتابٍ، لَمْ تَزَل الملائِكَةُ تَستَغفِرُ لَه مادامَ اسمِي في ذلكَ الكتابِِ؛
كسي كه در نوشته‌ای صلوات بر من را بنویسد، تا زماني كه نام من در آن نوشته باشد فرشتگان براي او استغفار مي‌كنند.
بحار الأنوار،91: 71.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أکْثِرُوا الصَّلاۀَ عَلَیَّ فَإنَّ الصَّلاۀَ عَلَیَّ نُورٌ فِی القَبرِ، وَنورٌ عَلَی الصِّراطِ، وَنورٌ فِی الجَنَّۀِ؛
بر من بسیار صلوات فرستید؛ زیرا صلوات بر من نوری است در قبر، و نوری است بر صراط، و نوری است در بهشت.
بحارالأنوار،79: 64 ، 91: 70.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ما مِنْ قومٍ اجْتَمَعُوا فی مَجلِسٍ فَلَمْ یَذْکُروا اسْمَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَلَمْ یُصَلُّوا عَلَی نَبِیِّهِم إلاّ کانَ ذلکَ المَجلِسُ حَسْرَۀً وَ وَبالاً عَلَیْهم؛
هر عده ای که در مکانی جمع شوند و خدا را یاد نکنند و بر پیامبرشان درود و صلوات نفرستند، آن مجلس مایه حسرت و پشیمانیشان (در قیامت) خواهد شد.
اصول کافی2: 497.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لاتَضرِبُوا أطفالَكُمْ علي بُكائِهِم؛ فَإنَّ بُكاءَهُم أربعةَ أشهُرٍ شهادۀُ أن لاإله إلاّاللهُ، وأربعةَ أشهُرٍ الصَّلاةُ عَلَي النَّبيِّ وآلهِ، وأربعةَ أشهرٍ الدُّعاءُ لِوالدِيهِ؛
نوزادانتان را به خاطر گريه‌هايشان نزنيد؛زیرا گريه آنان در چهار ماه اوّل شهادت به يگانگي خداي متعال، در چهار ماه بعد صلوات بر پيامبر و خاندان گرامی آن حضرت، و در چهار ماه ديگر دعا براي پدر و مادرشان مي‌باشد.
بحارالأنوار57: 381 و 91: 55 و 101: 103.
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
الصَّلاۀُ علی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ تَعْدِلُ عِنْدَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ التَّسبیِحَ وَالتَّهلِیلَ وَالتَّکبِیرَ؛
صلوات بر محمد و آل محمد (علیهم السلام) نزد خدای عزوجل برابر است با تسبیح(ذکر سُبحانَ اللهِ) و تهلیل(ذکر لا إلهَ إلاّ اللهُ) و تکبیر(ذکر أللهُ أکبرُ).
بحارالأنوار91: 74.
امام صادق علیه السّلام فرمودند: ‌
ما مِنْ عَمَلٍ أفْضَلَ يَومَ الجُمُعَۀِ مِن الصَّلاۀِ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِهِ؛
هیچ عملی در روز جمعه برتر و با فضیلت‌تر از صلوات بر محمّد و آل محمّد نمی باشد.
وسائل الشیعۀ7:381.
حمّاد بن عیسی از حضرت صادق علیه السّلام نسبت به بهترین عمل در روز جمعه پرسید؟حضرت فرمودند:
الصَّلاۀُ علی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ مائۀَ مَرَّۀٍ بَعدَ العَصرِ وَما زِدْتَ فَهُو أفْضَلْ؛
فرستادن یکصد مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد بعد از عصر، و هر چه بیشتر صلوات بفرستی فضیلت آن بیشتر می گردد.
وسائل الشیعۀ7: 399.
امام صادق علیه السلام از پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله روایت کرده‌اند:
إجْعَلوُنِی فِی أوّلِ الدُّعاءِ وَ فِی آخِرِهِ وَ فِی وَسَطِهِ؛
مرا در ابتداء و آخر و در میان دعاهایتان یاد کنید و بر من صلوات بفرستید.
بحار الأنوار 90: 316.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ قالَ بَعْدَ صَلاۀِ الظُّهرِ وَ صَلاۀِ الفَجْرِ فی الجُمُعَۀِ وَ غِیرِها ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم لَمْ یَمُتْ حَتّی یُدْرِکَ القائمَ المَهدِّی علیه السّلام؛
هر که بعد از نماز صبح و ظهر (در روز جمعه و در سایر ایّام هفته) بگوید: ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم نمی میرد تا آن که حضرت مهدی (علیه السّلام) را درک کند.
مستدرک سفینۀ البحار6: 366 .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إذا كانَتْ عَشِيَّةُ الخَميِسِ وَليَلةُ الجُمُعَةِ نَزَلَتْ مَلائِكَةٌ مِن السَّماءِ مَعها أقلامُ الذَّهَبِ وَصُحُفُ الفِضِّةِ، لايَكتُبونَ (عَشِيَّةَ الخَميِسِ وََلیَلَةَ الجُمعَةِ إلي أنْ تَغيِبَ الشَّمسُ) إلاّ الصَّلاةََ عَلي النَّبِيِّ وَآلِهِ؛
از شامگاه پنجشنبه و شب جمعه، فرشتگانی با قلمهايي از طلا و لوح‌هایی از نقره، از آسمان به سوي زمين مي‌آيند و تا غروبِ روز جمعهِ ثواب هیچ عملی را نمی‌نویسند به جز صلوات بر محمّد و آل محمّد علیهم السلام.
مستدرك وسائل الشيعة6: 70.
عبد السلام بن نعیم به حضرت صادق علیه السلام عرض کرد: به داخل کعبه رفتم و دعایی به خاطرم نیامد جز صلوات بر محمّد و آل محمّد، حضرت فرمودند:
أما إنَّهُ لَمْ یَخرُجْ أحَدٌ بِأفضَلَ مِمّا خَرَجْتَ به؛
بدان که هیچ کس عملی برتر و با فضیلت‌تر از عمل تو را انجام نداده است.
اصول کافی2: 494.
مالک (بن أعین) جُهَنِی می گوید: گلی را به امام صادق علیه السّلام تقدیم کردم. حضرت آن را گرفته، بوئیدند و بر دیدگانشان نهادند، آن گاه فرمودند:
مَنْ تَناوَلَ رَیحانَۀً فَشَمَّها وَوَضَعَها عَلی عَینَیهِ ثُمَّ قالَ: ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ لَمْ تَقَعْ علی الأرضِ حَتّیّ یُغْفرَ لَه؛
هر گاه کسی گُلی را بگیرد و آن را ببوید و بر چشمانش بنهد و بگوید: ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ پیش از آن که آن گل را بر زمین قرار گیرد، گناهانش آمرزیده می شود.
وسائل الشیعۀ2: 171.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ صَلَّی عَلَیَّ کُلَّ یُومٍ ثَلاثَ مَرّاتٍ وَفِی کُلِّ لَیْلَۀٍ ثَلاثَ مَرّاتٍ حُبّاً لِی وَشُوقَاً إلَِیَّ کانَ حَقّاً عَلی اللهِ عَزَّوَجَلَّ أنْ یَغْفِرَ لَه ذُنُوبَه تِلکَ اللیلۀَ وَذلکَ الیومَ؛
هر که از روی محبت و دوستی نسبت به من، هر روز سه مرتبه و هر شب سه مرتبه صلوات فرستد، خداوند بر خود لازم نموده است که از گناهان آن شب و روز او درگذرد.
بحارالأنوار91: 70.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ صَلَّی عَلَیَّ مَرَّۀً فَتَحَ اللهُ عَلیهِ باباً مِن العافِیَۀِ؛
هر که یک مرتبه بر من صلوات فرستد، حق‌تعالی دری از سلامتی و عافیت [دین و دنیا] را بر وی بگشاید.
بحار الأنوار91: 63.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ کانَ آخِرُ کَلامِهِ الصَّلاۀَ عَلَیَّ وَعَلی عَلِیٍّ دَخَلَ الجَنَّۀَ؛
هر کسی که پایانِ گفتارش صلوات بر من و علی بن أبی طالب علیهما السلام باشد داخل بهشت خواهد شد.
وسائل الشیعۀ7: 199.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پس از سجده‌ای طولانی فرمودند:
لَقِینِی جِبرئیلَ فَبَشَّرَنِی، قَالَ: إنَّ اللهَ عَزَّوَجَّلَ یَقُولُ: مَنْ صَلَّی عَلَیکَ صَلَّیْتُ عَلَیهِ وَمَنْ سَلَّمَ عَلَیکَ سَلَّمْتُ عَلَیهِ، فَسَجَدْتُ لِذلِکَ؛
جبرئیل مرا ملاقات کرد و بشارتم داد که حق‌تعالی فرموده است: هر که بر تو صلوات فرستد من بر او صلوات می‌فرستم، و هر که بر تو سلام کند من بر او سلام می‌کنم؛ و من به خاطر این موهبت الهی سجده کردم.
بحارالأنوار91: 65.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
صَلاتُکُم عَلَیَّ مُجَوِّزَۀٌ لِدُعاءِکُم، وَمَرْضاۀٌ لِرَبِّکُم، وَزَکاتٌ لأعمالکم (لِأبدانِکُمْ)؛
صلوات شما سبب استجابت دعا، رضایت و خشنودی پروردگار و پاکیزگی اعمالتان می شود.
بحار الأنوار91: 68.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
جائَنِی جِبْرِئیِلُ وَقالَ: إنَّه لایُصَلِّی عَلَیْکَ أحَدٌ إلاّ وَیُصَلَّی عَلیهِ سَبعُونَ ألفَ مَلَکٍ وَمَنْ صَلَّی عَلیهِ سَبْعُونَ ألفَ مَلَکٍ، کانَ مِنْ أهلِ الجَنَّۀِ؛
جبرئیل نزد من آمد و عرض کرد: کسی نیست که بر شما صلوات بفرستد مگر آن که هفتاد هزار فرشته بر او صلوات میفرستند، و هر که هفتاد هزار فرشته بر او صلوات فرستد از اهل بهشت خواهد بود.
بحار الأنوار91: 64.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إنَّ الشَّیطانَ اثنانِ: شَیطانُ الجِنِّ وَ یُبَعَّدُ بـ لاحُولَ وَلاقُوَّۀَ إلاّ بِاللهِ العَلِّی العَظِیمِ، وَشِیطانُ الإنْسِ وَیُبَعَّدُ بِالصَّلاۀِ عَلیَ النَّبیِّ وَآلِهِ؛
شیاطین دو گروه‌اند؛ شیاطین جنّی که با ذکر لاحُولَ وَلاقُوَّۀ إلاّ بِاللهِ العَلِّی العَظِیمِ رانده می شوند، و شیاطین انسی که با صلوات بر محمّد و آل محمّد [شر و آزارشان] از شخص دور می شود.
بحار الأنوار92: 136.

اشرافی گری.آفت خدمت رسانی!

مقام معظم رهبری :

وقتی اشرافی ‌گری، اسراف، و تجمّل در جامعه وجود داشته باشد و ترویج بشود، این قضایا به دنبالش پیش می‌ آید و به وجود می ‌آید و همه دنبال این هستند که یک طعمه‌ ای به دست بیاورند و خودشان را از آن سیر کنند، شکم ها را از این مال های حرام پُر کنند. با این پدیده بایستی با جدّیّت مقابله بشود؛ مسئله عزل کردن و برکنار کردن و برگرداندن آنچه از بیت ‌المال به صورت نامشروع خارج شده است، این را در دستور قرار بدهند. این وظیفه‌ همه است؛ مردم نسبت به این مسئله اهمیت می دهند و اگر چنانچه این قضیّه اتّفاق نیفتد و دنبال ‌گیری نشود، اعتماد مردم به نظام کاسته می شود که این فاجعه‌ بزرگی خواهد بود. بایستی با اقدام جدّی، اعتماد مردم را حفظ کرد.” (عید فطر95)

ملت ما قرن هاى متمادى خوى اشرافی گرى را، استبداد و دیکتاتورى را در حاکمان نابحق این کشور تجربه کرده و دوران جمهورى اسلامى دیگر نمی تواند اینجور باشد.(۱۳۸۸/۰۷/۱۴)

“مشى اشرافی گرایانه براى مسئولان کشور، نقطه‌ ضعف به شمار مى ‌آید."(۱۳۸۰/۰۲/۱۱ )

امام خمینی (ره):

این جنگ و تحریم اقتصادی و اخراج کارشناسان خارجی، تحفه ای الهی بود که ما از آن غافل بودیم. اکنون اگر دولت و ارتش کالاهای جهانخواران را خود تحریم کنند و به کوشش و سعی در راه ابتکار بیفزایند، امید است که کشور خودکفا شود و از دریوزگی از دشمن نجات یابد.
صحیفه امام ج 21/ 433

باعث مسرت است که ملت مسلمان ایران با هم این تحریمها و مشکلات مقابله کرد و به جای دست دراز کردن به سوی سایر کشورهای پیشرفته برای کمک، شروع به ساخت هم چیزهای مورد نیاز خود نمود.
ماهنامه حضور، شماره30، ص384

شما امروز خودتان بحمد اللَّه قدرت در دست دارید و خودتان تمام رشته ها را در دست دارید و با همه توطئه هایی که آنها کردند، همه را خود شماها خنثی کردید. و همین تحریم اقتصادی برای شما یک تحفه آسمانی بود که فکرهای متفکران ما را به راه انداخت و بحمد اللَّه رو به خودکفایی می روند.
صحیفه امام ج 16/ 276

بِاَیِّ ذَنبٍ قُتِلَت..

برادران مسلمانم در سوریه و بحرین و عراق و یمن و کشمیر و میانمار و …

این رسم زمانه است . تاریخ پر است از شواهدی مظلومان چون شما! آنان که کشته شدند فقط به جرم مسلمانی

فقط به جرم دینداری و ایستادگی برای عقیده

اینان کارشان همین است ،آدم کشی-کودک کشی-مظلوم کشی

صدایشان هم فقط جایی در می آید که منافع کثیفشان را تامین کند.

در مابقی موارد حقوق بشر ننگینشان ، ادعای انسانیتشان، صدای نحسشان در نمی آید و سکوت تنها جوابشان به ندای مظلومیت شماست.

من یک ایرانی هستم ،یک ایرانی مسلمان ، انسانی از جنس شما

من طعم تلخ مظلومیت و محرومیت و استکبار را می شناسم

من و مردم من مردان مبارزه و جهاد و عقیده هستیم.

خون من و شما از یکرنگ است،رنگ ایستادگی و استقامت و مردانگی و شرف

همان چیزی که مستکبران را می آزارد،همان چیزی که این حیوان صفتان را می ترساند .،همان چیزی که باعث می شود با تمام قدرت در مقابل ما بایستند.

ماتاانتهای تاریخ با شما هستیم حتی اگر تمام دنیا به ما پشت کند و تهدید و تحریممان کند ما تا ظهور عدالت کنار شما می مانیم.

ما پیروان دین محمد(ص) هستیم ،از نسل کربلا،فرزندان عاشورائیم و سربازان عصر ظهور!

از مبارزه نمی هراسیم و اطمینان داریم که وعده نصرت خداوند حق است

وَ يَقُولُونَ سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً ( اسراء آیه 108 )