معيار گستردگي و تنگي روزي:
معيار گستردگي و تنگي روزي:
هرگز نبايد تصور كرد كه وسعت رزق دليل بر محبت خداوند و يا تنگي معشيت دليل بر خشم و غضب او است، زيرا خداوندگاه انسان را به وسعت روزي آزمايش ميكند و اموال سرشاري در اختيارش قرار مي دهد و گاه با تنگي معيشت ميزان مقاومت و پايمردي او را روشن ميسازد و آنها را از اين طريق پرورش ميدهد.
سرمايه و ثروت، گاهي زمينه ساز فساد و گناه مي شود، زيرا وقتي انسانها خود را بي نياز از خداوند ميبينند، طغيان مي كنند. «إن الانسان ليطغي أن رءاه استغني؛ همانا انسان طغيان ميكند، زيرا خود را بي نياز ميبيند، گاهي ثروت مايه بلا و عذاب جان صاحبان آنهاست و هر گونه آرامش واستراحت را از آنها ميگيرد. چنانچه قرآن كريم در اين باره مي فرمايد :
«فلا تعجبك اموالهم و لا اولادهم انما يريدالله ليعذبهم بها في الحياه الدنيا و تزهق انفسهم و هم كافرون».
فزوني اموال و اولاد آنها تو را در شگفت فرو نبرد، خدا خواهد آنان را به اين وسيله در زندگي دنيا مجازات كند و در حال كفر بميراند. در جايي ديگر خداوند در قرآن كريم ميفرمايد:
«ايحسبون انما نمدهم به من مال و بنين نسارع لهم في الخيرات بل لا يشعرون))
آيا آنان چنين ميپندارند كه امـوال و فرزنـداني را كه به آنها داديـم براي ايـن است كه درهـاي خيـرات را به رويـشان بگشائيـم، چنين نيـست آنهـا نمي فهمند».