یکی از علما را پرسیدند که یکی با ماه روییست در خلوت نشسته ،و در ها بسته ، و رقیبان خفته ،و نفس طالب ، و شهوت غالب ،چنانکه عرب گوید: التمر یانع و للتاطور غیر مانع .هیچ باشد که به قوت پرهیز گاری از و سلامت بماند ؟ گفت:اگر از مه رویان به سلامت بماند از بد گویان نماند.

وان سلم الانسان من سوء نفسه                فمن سوء ظن المدعی لیس یسلم

شاید پس کار خویشتن بنشستن               لیکن نتوان زبان مردم بستن

منبع: گلستان سعدی ،باب پنجم ،حکایت 12