#به_قلم_طلاب_مدرسه_فاطمیه

#متن_ادبی

#شهادت_امام_رضا_علیه_السلام

آقاجان شهادت مظلومانه ات،تسلیت.باشهادتت قطرات شبنم ازروی گلبرگ گل سرخ سرازیرمی‌شود.گویاگل هم به گریه افتاده است.آسمان نیزاشک های خود را بر روی زمین جاری می کند.ای امام مهربانی‌ها برای شهادتت شهرلباس مشگین خودرابرتن کرده است.

صدای گریه های زائرانت به گوش می رسدکه برای شهادت غریبانه ات چگونه می گریند.بوی عطرتمام صحن بارگاهت راپرکرده است؛ گویاگل های محمدی هم تمام افشانه های خودرادرپی شهادتت تکانده اند.وقتی به گنبدطلایی رنگت می نگرم تمام وجودم سرشار از آرامش می شود؛ آرامشی همچون دریایی پرتلاطم.

بارگاهت همچون الماس درآسمان شهرمی درخشد.آقاجان مراهمچون مادری که نوزادش رامثل گلبرگ گل سرخ در آغوش می گیرد، درآغوش بگیر و آرامم کن.دل من همچون ماهی که به دریا نیاز دارد، ناآشوب است. آرامم کن ومرابطلب که بادیدنت آرام شوم…?