پیامدهای دل بستگی به دنیا و دنیا پرستی

اگر کسی در بین زندگی دنیایی خود، اصالت را به این زندگی دنیا داد، و زندگی دنیا را بیش از آنچه که هست، جدی بگیرد، به نتایج زیانباری دست خواهد یافت. نمونه‌هایی از آنها عبارتند از.

•تنگی زندگی

•عدم آرامش

•انکار جهان آخرت

•مانع راه خدا

بعنوان مصداق تاریخی می توان به ماجرای کربلای امام حسین (ع) در سال 61 هجری اشاره کرد. اگر ما به اکثر جنایات جانکاهی که از آن انسان نما ها سر زد، نگاه واقع بینانه و مو شکافانه داشته باشیم به راحتی در می یابیم که کار آنها ریشه در دنیا طلبی و ریاست طلبی داشته است.

عمر بن سعد که فرمانده سپاه یزید وکوفه بود، به گواه و شهادت اکثر مورخین، او که شـخصی مسلمان و نماز خوان بود و از ابتدا حاضر به قبول این جنایت هولناک نبود. عبید الله بن زیاد، به او در قبال پذیرش این کار، وعده حکومت ری را داد. دلبستگی به دنیا و حب ریاست و فرمانروایی بر ری و وسوسه های شیطان، باعث شد تا او دست به قبول این جنایت بزرگ بزند. و بدین وسیله آخرت خود را در برابر وعده فرمانروایی ری، فروخت. که البته به آرزویش که حکومت بر ری بود، هم نرسید .

دیگر کسان حاضر در کربلا در سپاه دشمن هم هر کدام به دلایلی در برابر خدا و دینش قرار گرفتند که اکثریت آنها حب دنیوی و منافع مادی دنیا را در نظر داشتند که بسیاری از آنها با وعده های توخالی حاکم کوفه و زر و سیم او فریفته شده بودند. که البته این دنیاگرایی و گرایش به جاذبه های آن تنها منحصر در اعصار گذشته نیست. بلکه همه انسان ها در همه زمان ها ومکان ها با این آزمایش ها مواجه هستند.