سیاه و سفیدِ نگاهِ وزارتِ امور خارجهء دولت اعتدال!!
مانور رئیس محترم جمهور بر روی سیاست خارجه وانتصاب مهره ای همچون جناب آقای ظریف و بحث مذاکرات و برجام !!! ناخواسته خط سیر فکری دولت و اولویت بندی آن را در ذهن انسان تداعی میکند.
اینکه دولت مردان حل مسائل اقتصادی را منوط بر گسترش روابط خارجه می دانند (همچنان بارها در سخنانشان برآن اذعان کرده اند ) باعث معطوف شدن حداکثری انرژی و توان دولت به سمت سیاست خارجه شده است بررسی آسیبها و فرصتهای آن و نحوه تاثیر گذاری بر مسائل اساسی به ظاهر بی ارتباط با آن (مسکن – ازدواج جوانان – محیط زیست و … )خود سرفصل بحثی جداگانه می باشد.
فقط سوالهای اساسی اینجاست که
آیا منافعی که دولت با دنبال کردن سیاست خارجی خود به دنبال آن است فقط در رابطه با چند کشور اروپایی است ؟
آیا کشورهای آسیای و آفریقایی و بعضاً آمریکای جنوبی شامل حال این سیاست نمی شوند ؟
آیا در برقراری و گسترش رابطه با آنها منفعتی برای ما وجود ندارد ؟
آیا ممکن است ما در این مبادلات تبدیل به بازاری برای محصولات اروپایی شویم ؟
یا آنها اجازه ورود محصولات مارا به بازار های خود خواهند داد ؟
ایا مراودات بیش از حد با برخی کشورهای مشخص برفرهنگ ما تاثیرنخواهد گذاشت ؟
آیا رابطه داشتن بابرخی کشورهای کوچکتر نمی تواند باعث تقویت آنها و انتشار بیشتر فرهنگ و تفکر جمهوری اسلامی شود؟
آیا …
البته سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی که همانا برقراری رابطه مسالمت آمیز باتمامی کشورها بر اساس معیارهای استقلال و عزت و تمامیت ارضی و… توسط دولتها لازم اجرا می باشد که انشا.. همینگونه خواهد بود .
انشاء…