مقام معظم رهبری 1377/09/12

خانواده‌ی خوب یعنی، زن و شوهری كه با هم مهربان باشند، با وفا و صمیمی باشند و به یكدیگر محبت و عشق بورزند، رعایت همدیگر را بكنند، مصالح همدیگر را گرامی و مهم بدارند،  نسبت به اولادشان احساس مسئولیت كنند، بخواهند او را از لحاظ مادی و معنوی سالم بزرگ كنند.  انسانها در چنین خانواده‌ای خوب تربیت می‌شوند، با شجاعت، با استقلال عقل، با فكر، با احساس مسئولیت، با احساس محبت، با جرئت، جرئت تصمیم گیری، با خیرخواهی - نه بدخواهی – با نجابت، خب وقتی مردم جامعه‌ای این خصوصیات را داشته باشد، این جامعه دیگر روی بدبختی را نخواهد دید.

-

اهمیت نقش خانواده به عنوان بنیان و اساس هرجامعه بر هیچکس پوشیده نیست . خانواده ای که مامن و جایگاه بروز عواطف و رفع نیازهای اساسی انسان است و سلامت ان ، سلامت جامعه را به دنبال خواهد داشت .حفظ سلامت و استحکام خانواده هم مانند هر مجموعه دیگر به اصولی وابسته است که رعایت آنها به شیرنتر شدن زندگی کمک بیشتری خواهد کرد.

اصولی مانند رعایت اخلاق، صبور بودن ، داشتن روحیه گذشت و بردباری، رعایت تقوا و حیا و عفت ، رعایت احترام متقابل و ایجاد فضای اعتماد بین اعضای خانواده ، عشق و وفاداری و غیرت و توکل و دینداری … که هرکدام بارها و بارها در احادیث و روایات و سخنان بزرگان بر روی آنها به عنوان اصول اساسی زندگی مشترک تاکید شده است.

مرور توصیه ها و نکاتی که رهبری در زمان جاری کردن خطبه های عقد برای نوعروسان و دامادها دارند نیز خود مبین اهمیت ای اصول است . ایشان بارها وبارها در نصیحت هایشان برای جوانان بر روی مواردی مانند شکرگزاری در زندگی ، غمخوار بودن زن و شوهر برای یکدیگر، رعایت ساده زیستی ، رازداری در حریم خانواده ، رعایت احترام و حیا و عفت ، دوری از تجملات و اشرافی گری و… تاکید کرده اند.

تکرار این موارد و تاکید بر رعایت آن فقط از این بابت است که در شرایط امروزی جوامع انسانی و زندگی های ماشینی، داشتن یک خانواده مستحکم و سالم با فضایی گرم و صمیمی و شیرین بسیار با اهمیت جلوه میکند . چه از نظر فردی و شخصی و چه از نظر تاثیر آن بر اجتماع.

مقام معظم رهبری در این خصوص می فرمایند :

(( اگر در جامعه‌ای خانواده مستحكم شد و زن و شوهر حقوق یكدیگر را رعایت كردند و با هم اخلاق خوش داشته و سازگاری نمودند و با همكاری هم مشكلات را بر طرف نموده و فرزندان را تربیت كردند، جامعه‌ای كه این طور خانواده‌ها را داشته باشد، به صلاح خواهد رسید و نجات پیدا خواهد كرد و اگر مصلحی در جامعه باشد می‌تواند این طور جوامع را اصلاح نماید. اگر خانواده‌ای نبود، بزرگترین مصلحین هم بیایند نمی‌توانند جامعه را اصلاح كنند.
هر كشوری كه در آن بنیان خانواده مستحكم باشد، بسیاری از مشكلات آن كشور، بخصوص مشكلات اخلاقی و معنوی آن به بركت خانواده‌ی سالم و مستحكم برطرف می‌شود یا اصلاً بوجود نمی‌آید. ))