عوامل فقر:

گناه:
يكي از عوامل كاهش روزي گناه و معصيت الهي است. هر گناهي كيفر و آثاري دارد كه در دنيا و آخرت دامن گير انسان مي شود.
امام رضا (ع) مي‌فرمايد: «ان مؤمنَ لينوي الذنب فيحرم رزقه»؛
همانا مؤمن نيت گناه مي‌كند و از رزقش محروم مي شود.
امام باقـر(ع) مي‌فـرمايد: «ان العبد ليذنب الذنب فيزوي عنـه الرزق»؛
بنـده مرتـكـب گنـاه مي‌شود، روزي وي ازاو زده مي شود.
امام علي (ع) مي فرمايند: «توقوا الذنوبَ فما من بليَّه و لانقص رزق الا بذنب حتي الخرش والكبوه و المصيبه»؛ از گناهان بپرهيزيد، زيرا هيچ بلا و كم شدن روزي حتي خراش‌ها و زخم‌هاي بدن و سقوط و افتادن و هر مصيبتي از گناهان سرچشمه مي گيرد. هنگامي كه انسان با گناه و معصيت هاي الهي از ساحت مقدس خداوند فاصله مي گيرد، رزق و روزي حلال هم كه در سايه توجه به خدا به دست مي آيد، از دسترس او دور مي شود و زندگي او رنگ خدايي را از دست داده و رنگ شيطاني و زشتي به خود مي گيرد و مصداقي از آيه:«‌و من اعرض عن ذكري فإن له و معيشه ضنكا»هركس از ياد من روي گرداند زندگي ذلت باري خواهد داشت» مي گردد.
حضرت صادق (ع) مي فرمايد: «مؤمن به خاطر قصد و نيت گناه از روزي خويش محروم مي‌شود».