استاد پناهیان

موافقان و مخالفان ظهور، چه کسانی هستند؟ موافق ظهور بودن، به ادعا و سر و صدا نیست. موافقان ظهور، منتظران واقعی حضرت هستند که امیرالمؤمنین(ع) فرمود: منتظر امر ما، مانند کسی است که در راه خدا در خون خودش غلتیده است(تحف العقول/115) ایمانی که موجب می‌شود منتظر باشی و ظهور را تمنا کنی و بی‌تفاوت نباشی، تو را در مقام شهدا قرار می‌دهد. وقتی مقام انتظار این‌قدر بالاست؛ پس لابد منتظر ظهور شدن و تمنا کردن آن، کار سختی است و هر کسی نمی‌تواند منتظر باشد.
چرا اجر منتظران این‌قدر بالاست؟ یکی از دلایل مهمش همت بالای منتظر است. چون منتظر روح و همت بلندی دارد و فقط به فکر خودش نیست، بلکه می‌خواهد همۀ انسان‌ها از نعمت عدالت و سعادت بهره‌مند شوند. شخصی از امام صادق(ع) پرسید: نماز و عبادت ما بیشتر ارزش دارد، یا نماز و عبادتی که بعد از ظهور آخرین امام خوانده می‌شود؟ حضرت فرمود: نماز و عبادت شما بیشتر ارزش دارد! چون شما در دوران غربت زندگی می‌کنید، اما بعد از ظهور، یاران حضرت در اوج اقتدار هستند و این زجر شما را نمی‌کشند! آن فرد پرسید: اگر الان ثواب عبادت ما بالاتر است، پس چرا برای ظهور دعا کنیم؟ حضرت فرمود: این چه حرفی است؟! آیا شما دوست ندارید که حق ظاهر شود و عدل در زمین مستقر شود؟!(کمال‌الدین/2/646) این نشان‌دهندۀ روح بزرگ منتظر است که می‌گوید: حق آشکار شود، فوقش برای هر نماز من، ثواب کمتری بدهند! شما با این امنیت و آرامشی که داری و مثل مردم مؤمن بحرین، یمن، عراق و شام، تحت بیشترین ظلم‌ها قرار نداری، وقتی ضجه می‌زنی که «خدایا امام زمان ما را برسان!» در واقع قیمت خودت را نشان می‌دهی، این گریه و تمنای شما برای ظهور، قیمت بیشتری دارد.
موافقان ظهور:

موافقان ظهور، خیلی همت‌شان بلند است؛ ولی دون‌همت‌ها نمی‌توانند موافق ظهور باشند. امام(ره) می‌فرمود: «مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمدارى حضرت حجت- ارواحنا فداه- است»(صحیفۀ امام/21/327)
مخالفان ظهور:

چه‌کسانی مخالف ظهور هستند؟ گروه اول: آدم‌های پست‌همت؛ کسانی که خودخواه هستند و نمی‌خواهند همۀ جهان آباد شود.
گروه دوم: کسانی که امید دارند غرب و شرق عالم یک راهی برای سعادت بشر باز کنند. در واقع، غرب‌زده‌ها مخالف ظهور هستند! اینها دنبال جامعۀ مدنی غربی هستند نه جامعۀ مهدوی! الگوی اینها و مدینۀ فاضله اینها جوامع عقب‌ماندۀ اروپایی و آمریکایی است که رذل‌ترین و کثیف‌ترین انسان‌ها بر آنها حکومت می‌کنند. اینها رشد و سعادت را در آنجا می‌دانند، و لذا دنبال ظهور مهدی فاطمه نیستند.
گروه سوم: کسانی از مسئولان که نان‌شان فعلاً در روغن است؛ چون اگر این مسئولان در زمان ظهور حضرت باشند که حضرت جز نان خشک و جز لباس خشن به آنها نخواهد داد! یکی از اصحاب امام صادق(ع) عرض کرد: ای کاش شما همان امامی بودید که ظهور می‌کند! حضرت فرمود: به‌خدا قسم، اگر ظهور با من بود، به تو که اصحاب من هستی جز لباس خشن و نان خشک چیزی نمی‌رسید(إِلَّا أَکْلُ الْجَشِبِ وَ لُبْسُ الْخَشِن‏؛ دعوات راوندی/296)
مسئولینی که دوست دارند اول نان خودشان در روغن باشد و بعد خدمت کنند، به‌درد امام زمان نمی‌خورند و طبیعتاً اینها برای فرج هم دعا نمی‌کنند! چون اگر حضرت بیاید و بخواهد اینها را به‌کار بگیرد، بر اینها سخت می‌گیرد و اصلاً از اینها استفاده نمی‌کند. هرکسی نمی‌تواند ادعا کند که من منتظر ظهورم.

بیان معنوی