بیگانگان در فلسطین اشغالی در تل آویو کنفرانسی بنام کنفرانس تل آویو گرفتند. در این کنفرانس عده ی زیادی جمع شدند از جمله سیصد نفر شیعه شناس مثل 《مارتین کرامر》و 《برنارد لوئیس 》که تالیفات زیادی هم دارند و بعضی هایش به فارسی ترجمه شده است.

صاحب نظران جمع شدند برای اینکه دو سؤال را پاسخ دهند.

سوال اول : چرا مسلمانان بویژه شیعیان دائما قیام می کنند؟

سوال دوم : انقلاب اسلامی ایران چطور پیروز شد؟

اینها آمدند و این جواب را آوردند.
علت اینکه شیعه ، جنبش خیز است و این نگاه جنبش خیزانه را به عالم منتقل کرده است دو نگاه است.

نگاه اول : نگاه سرخ یا شهادت

نگاه دوم : نگاه سبز یا ظهور

نگاه_سرخ

شیعیان بر این باورند خون ما که از خون امام حسین (ع) رنگین تر نیست ، جان ما که از جان عزیز امام حسین و جان عزیزانی مثل علی اکبرِ او عزیز تر نیست.

خدا رحمت کند شهدای ما را …افرادی فرزندشان را به جبهه می فرستادند و بعد می گفتند : پسر منکه از علی اکبر امام حسین عزیزتر نیست.
خواهر شهیدی می گفت : مگر برادر من از برادر حضرت زینب بالاتر است.

اینها خودشان را با امام حسین مقایسه می کنند . همان حرفی که رهبر هند 《گاندی》گفت : «من فقط به یک درس حسین بن علی عمل کردم و آن عزتش بود و توانستم هند را به استقلال برسانم.»

نگاه_سبز

نگاه سبز یعنی چه ؟ یعنی امید ، یعنی آینده ی روشن ، یعنی اینکه در نگاه شیعه آینده کاملا روشن است.

شیعه و سنی می دانند که آن حضرت از فرزندان حضرت فاطمه (س) هستند .

در روایتی از ام سلمه پیامبر اکرم (ص) فرموده اند :

«مهدی از عترت من و از فرزندان فاطمه است.»

اهل سنت هم این را قبول دارند اما فرقش این است که در نگاه شیعه سخن از امامی است که به دنیا آمده است و در طول تاریخ جلوه گری و هدایت و محبت او نمایان است و در بزنگاه ها دست مقدسش را دیده ایم.