عشق به امام علی علیه السلام و علاقه به ساحت ولایت امیرالمومنین علیه السلام بقدری در قلب آیت الله کشمیری زیاد بود که کسی نمی توانست آنرا توصیف کند. 

یکی از بزرگان در یکی از شهرهای ایران ،گاهی خدمت استاد می رسید و محبت می ورزید ،حتی خمس مالش را به ایشان می داد و…

روزی یک نفر از اهل دانش ،مطلبی را از آن شخص نقل کردکه بویی از تعریف خلیفه دوم می داد. آنقدر ایشان ناراحت شدند و مطلبی را برعلیه آن کلام و گوینده آن گفتند که از زبان و چهره ایشان خشم گویا بود.

مسلک ایشان اینطور بود ،که معیار علی علیه السلام بود،و هر حرف از هرکس حتی از بهترین شخصیتها صادر می شد ،ذره ای بوی نا آشنائی می آمد ناراحت می شد ،خشم درون را بشکلی بیان می داشتند.