دادن وعده‌های «آنچنانی» و «نشدنی» برای جمع‌آوری آراء، همواره یکی از روش‌های«آفت‌زای» مبارزات انتخاباتی، چه در کشور ما و چه در انتخابات سایر کشورها بوده است. «شاید» این روش، با سوءاستفاده از شرایط خاص حاکم بر آن کشور در کنار تاکتیک‌های خاص رسانه‌ای و کلامی، «جواب» داده و آراء عده‌ای را هم به سبد فرد ریخته باشد اما، به دلیل غیرمنطقی و غیرعقلانی بودن بسیاری از اینگونه وعده‌ها که به اصطلاح وعده‌ «سرخرمن» نامیده می‌شود در نهایت، آتش آن دامن وعده‌دهنده و مردم را، با هم خواهد گرفت. چنین وعده‌هایی نیز معمولا اقشار خاصی از جامعه را هدف می‌گیرند که بعضا فریب چنین حرکت‌های عوام‌فریبانه و پوپولیستی را به راحتی می‌خورند. وعده معروف 100 روزه، فقط یک نمونه از این وعده‌های آنچنانی است که دود آن سرانجام، به چشم صاحبان آن رفت طوری که در ماه‌های آخر ریاست جمهوری مجبور شدند، دادن چنین وعده‌ای را مانند بسیاری از وعده‌های دیگر از اساس تکذیب کنند! اما این وعده شاید، به دلیل همان«جواب دادن»، شاید هم به دلیل خالی بودن کارنامه وعده دهنده، مجددا و برای دور بعدی انتخابات تکرار شده است!
اما در همین چند روزی که فضا رسما انتخاباتی شده و مناظره‌ها تنور انتخابات را گرم‌تر کرده‌اند، برخی نامزدها به همراه جریان‌های نزدیک به آنها به طور مرتب، دم از پوپولیستی بودن وعده‌های رقبا زده و عملی شدن آنها را غیر ممکن اعلام می‌کنند.
تا اینجای کار مشکلی وجود ندارد؛ اما نکته اینجاست که، چنین برچسب‌هایی دقیقا از سوی همان کسانی به رقبا زده می‌شود که با وعده‌های پوپولیستی و خلاف واقع، عوام را فریفتند، به قدرت رسیدند، به داشته‌های ارزشمندی مثل هسته‌ای و مسکن مهر و… چوب حراج زدند و در نهایت چوب آن را هم خود خوردند و هم مردم. این عده حتی پس از برگزاری انتخابات نیز دست از دادن چنین وعده‌هایی برنداشته‌اند و مثلا در مقطعي که مجلس در حال بررسي برجام بود ادعا کردند: «روزي 100 تا 150 ميليون دلار هزينه تاخير در اجراي برجام خواهد بود.»(!) تا بدین ترتیب افکار عمومی را با این وعده که در صورت اجرای برجام روزانه 150 میلیون دلار به جیب ملت خواهد رفت، بفریبند. با این حساب امروز با گذشت حدود یک سال و 4 ماه از اجرایی شدن برجام می‌بایست چیزی نزدیک 73 میلیارد دلار از اجرای برجام به جیب ملت واریز شده باشد!
از این حرف‌ها و شعارهای پوپولیستی در 4 سال گذشته بسیار زیاد مطرح شده و هنوز هم مطرح می‌شوند. در اینجا فقط به گوشه کوچکی از آنها اشاره می‌شود:
- دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند.
- در ماه‌های ابتدای آغاز به کار دولت «تدبیر و امید» موانع از سر راه تولید برداشته می‌شود.
- در کنار هدایت نقدینگی به سمت تولید باید با فساد و رانت‌خواری مبارزه کنیم چرا که بدون آن تولید رونق نخواهد یافت.
- شعار من «نجات اقتصاد ایران» است. برنامه اقتصادی من حل معضل اشتغال به خصوص برای تحصیل‌کرده‌هاست.
- روی آوردن به مسیر واردات بزرگ‌ترین بی‌عدالتی است. یعنی عدالت این است که در شرایط فشار دشمن ما بتوانیم در داخل به تولید کمک کنیم، فضا را بهبود ببخشیم، تولید داخل را افزایش دهیم و از مقدار واردات بکاهیم.
- کلید من، کلید تدبیر است و هر قفلی را باز می‌کند و تمام مشکلات قابل حل است و برای آنها برنامه دارم.
- در برنامه من علاوه بر برنامه‌های میان‌مدت برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاه‌مدت یک ماهه و 100 روزه وجود دارد. ما می‌توانیم در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود آوریم و در آن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانه‌ها و مراکز تولیدی که مشکل دارند این معضلات را حل کنیم.
- چنان رونقی به اقتصاد بدهیم و آن‌چنان مردم را از درآمد سرشار کنیم که نیازی به 45 هزار تومان پول یارانه نداشته باشند.
- همه تحریم‌های مالی و بانکی و حتی نظامی و موشکی در روز اجرای توافق یکجا برداشته خواهد شد.
- اگر می‌خواهید ریال ایرانی به جای اول خود و گذرنامه ایرانی به احترام خود برگردد، پای صندوق آراء بشتابید
-در سال 10 میلیون توریست می‌آورم و 4 میلیون شغل ایجاد می‌کنم.
زدن رقبا با چوب «پوپولیست» آن هم از سوی پوپولیست جماعت، می‌تواند دلایل مهمی داشته باشد. اعتقاد و ایمان به شعار «ما نمی‌توانیم» یکی از این دلایل است. اگر دلیل بر زمین ماندن بخشی از این همه وعده «پوپولیستی بودن» آنها بدانیم، قطعا بخش عمده‌ای از این وعده‌ها به دلیل داشتن همین باور«ما نمی‌توانیم» است. این که چرا به وعده‌های رقبا حمله می‌کنند و وعده‌های شدنی حریف را هم، «ناشدنی» جا می‌زنند هم، ریشه در باور همین عوامفریبانی دارد که در این دور از انتخابات با ژست مبارزه با پوپولیست به میدان آمده‌اند.
ماجرا اما به همین‌جا ختم نمی‌شود. این عده در کنار وعده‌های داده شده رقبا، وعده‌های «عملی شده» آنها را نیز از حمله خود بی‌نصیب نگذاشته و برخی از آنها مثل مسکن مهر را «ویران» کرده‌اند، بدون این که خود جایگزینی برای آن داشته باشند. مسکن مهر با تمام اشکالاتش، هزاران «مستاجر» را «صاحب خانه» کرد اما، این عده با «مزخرف» خواندن آن، از هیچ تلاشی برای «شکست خورده» جا زدن این طرح دریغ نکردند. «کلمه» مسکن اجتماعی را جایگزین «طرح عملیاتی شده» مسکن مهر کردند، بدون آن که حتی یک ماکت از «مسکن اجتماعی» که وعده آن را داده بودند، ارائه کنند، ساخت و ساز آن پیشکش!
در این بین اگر طرحی هم آنقدر بزرگ و موفق بود که نمی‌شد روی آن برچسب «مزخرف» زد، با گرفتن چند عکس یادگاری و افزودن کلمه «رسمی» به کلمه «افتتاح» سعی در مصادره آن کردند.
همانطور که اشاره شد، تبعات روی کار آمدن با وعده‌های پوپولیستی و عوامفریبانه علاوه بر مردم در نهایت، دامن وعده دهنده را هم خواهد گرفت. «دستاوردسازی» هم دقیقا در چنین فضایی است که رونق می‌گیرد آن هم روی کاغذ و فضای مجازی. امروز روی کاغذ تحریم‌ها لغو شده، رکود از بین رفته، میلیون‌ها شغل ایجاد شده، تورم از کشور رخت بربسته، کارخانه‌ها رونق گرفته، اموال بلوکه شده کشورمان آزاد شده و …
کارنامه که خالی شد، وعده‌هایی که قبلا خود آن را «غیر عقلانی» خوانده‌ایم را تکرار خواهیم کرد، حمله به وعده‌های عملی شده و نشده رقبا را در دستور کار قرار خواهیم داد، همه غیر از خود را پوپولیست معرفی خواهیم کرد، با پروژه‌هایی که دیگران ساخته‌اند، عکس یادگاری خواهیم گرفت و از همه مهم‌تر، با دستاوردسازی در شبکه‌های مجازی آن هم با پول بیت‌المال، سعی در استفاده از روش‌های پوپولیستی و عوام‌فریبی خواهیم داشت، غافل از این که مردم عاقلند و عاقل هم از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود.

گزارش کیهان از متن و حاشیه مناظره نامزدهای ریاست جمهوری

مناظره دیروز 6 نامزد ریاست جمهوری را می‌توان اولین زنگ حساب دولت یازدهم محسوب کرد. در حالی که پیش از آن اینطور اعلام شده بود که محور اولین دور مناظره‌های زنده تلویزیونی اجتماعی- اقتصادی است، چند ساعت مانده به برگزاری اعلام شد محتوا اجتماعی- فرهنگی خواهد بود. این تغییر محتوا در حالی رخ داد که بنا به برخی گزارش‌ها، یک جریان خاص از پررنگ شدن مباحث اقتصادی در مناظره‌ها‌ گریزان بوده و سعی داشته و دارد تا فضا را به سمت و سوی دیگری سوق دهد. اما تغییر عنوان مناظره نیز برای این جریان فایده‌ای نداشت و از همان ابتدای کار مشخص شد، آنچه تکلیف مناظره‌ها و در نهایت نتیجه انتخابات را روشن می‌کند، مسئله اقتصاد و معیشت مردم است و نمی‌توان از آن فرار کرد و یا آن را کمرنگ جلوه داد.
دولت که در 4 سال گذشته یکه‌تاز میدان سخنرانی، گزارش و آماردهی بوده است، دیروز برای نخستین بار در برابر منتقدانی جدی قرار گرفت تا ساعاتی سخت و طاقت‌فرسا را برای نامزدهایش رقم بخورد. پس از چهار سال انشاخوانی‌های یک‌طرفه، همین چند ساعت کوتاه کافی بود تا مشخص شود دست دولت در زنگ حساب چقدر خالی است و علت آن همه تهمت و فحاشی به منتقدانی که سعی می‌شد صدایشان در میان انبوه زردنامه‌های زنجیره‌ای و بوق‌های چاپلوسی و تملق‌گویی به گوش کسی نرسد، چه بوده است. خالی بودن کارنامه دولت چنان کار دستش داد که حتی رجزخوانی‌های نامزد پوششی و ضربه‌گیر نیز کاری از پیش نبرد و کم آوردن در برابر پرسش‌ها و سندها، به شکل عصبانیت و اتهام‌زنی بروز کرد. یادآوری وعده‌های بزرگ و بر زمین مانده دولت نیز سرنوشتی جز انکار نداشت. آقای روحانی که چندی پیش وعده 100 روزه سال 92 را انکار کرده بود، دیروز هم وعده ایجاد 4 میلیون شغل را انکار و آن را منتسب به یک سایت گمنام کرد که البته قالیباف با دادن برگه سایت خود ایشان به وی، وعده چهار سال پیش را به او یادآور شد.

ادامه »

سخنرانی استاد پناهیان در ستاد حامیان حجت الاسلام رئیسی

1- ادبیات همه‌فهم: ادبیات کارآمدی به جای ارزشی

برای گفتگوی چهره به چهره باید از ادبیات همه‌فهم استفاده کرد. متأسفانه نیروهای انقلابی بعضاً از ادبیات خوب و متناسب با تمام اقشار جامعه، برخوردار نیستند! ما باید تولید ادبیات کنیم، و حرف‌ حق را به شیوه‌های مختلف تبیین کنیم.

مثلاً تاکید بر «آرمان‌ها و ارزش‌ها» برای خیلی‌ها قابل فهم نیست، شما باید بر «کارایی و کارآمدی» به عنوان یک ضرورت انقلابی تأکید کنید. همچنین باید «ناکارآمد» و بی‌فائده و بلکه مضر بودنِ مسیر غیرانقلابی را تبیین کنید.

به‌جای اینکه بگوییم: «این مذاکرات، مخالف عزت اسلامی و آرمان‌های انقلاب بود» باید بگوییم: «بنا بود کارخانه‌ها بچرخد، اما وقتی در مقابل دشمن کوتاه آمدیم، کارخانه‌های بیشتری تعطیل شد!» این یعنی با ادبیات «ارزشی و آرمانی» صحبت نکرده‌اید، بلکه با ادبیات «کارآمدی» صحبت کرده‌اید!

گاهی ما این‌قدر غرق ادبیات دینی خودمان هستیم که مخاطب‌مان منظور ما را نمی‌فهمد! برخی از این ادبیاتی که ما در دفاع از انقلاب و حزب‌اللهی‌گری داریم، مردم‌فهم نیست! باید اینها را تغییر دهیم تا همۀ مردم منظور ما را بفهمند و بتوانیم با همۀ مردم ارتباط بگیریم، نه فقط بخشی از مردم! خیلی از آن کسانی که ممکن است نتوانند با شما ارتباط برقرار کنند، دوست دارند شما با آنها ارتباط برقرار کنید و گفتگو کنید.

2- غرب‌زدگی مسئولین، علت اکثر مشکلات کشور

ما در عرصۀ انتخابات حرف‌های بسیار روشنی داریم که می‌توانیم در گفتگوهای چهره به چهره، با هم‌وطنان خود مطرح کنیم. مثلاً اینکه شیوه غرب‌گرایی-از هر نوعش؛ چه سیاسی، فرهنگی یا اقتصادی- در کشور ما جواب نمی‌دهد، چون اصلاً خودِ غرب به بن‌بست رسیده است!

باید بن‌بست‌ها و جنایات غرب در حق مردم خودش و مردم جهان تبیین شود. نگویید این مطالب که واضح هستند! خیلی‌ها مرعوب تبلیغات غربی‌ها هستند و فکر می‌کنند همه چیز در غرب گل و بلبل است.

اگر ما بتوانیم آثار زیان‌بار غرب‌زدگی را تبیین کنیم، مملکت را از دست غرب‌گرایان نجات خواهیم داد. اکثرا گرفتاری‌های ما بخاطر ساده‌لوحی غرب‌گرایانی است که دائماً به خاطر مرعوب شدن در برابر غرب و یا اطمینان نابجا به غرب به کشور ضربه زده‌اند.

در گفتگو با مردم، یکی از حرف‌هایی که می‌توانید مطرح کنید این است که بگویید: «هر موقع غرب‌گراها در این کشور قدرت پیدا کردند، غربی‌ها به ما بیشتر ضربه زدند» مثلاً وقتی بنی‌صدر رئیس جمهور شد، به ما حملۀ نظامی کردند. یا وقتی دولت دست بازرگان بود، می‌خواستند با حوادثی مثل کردستان مملکت را تجزیه کنند. در دولت‌های غرب‌گرا ما را دچار شدیدترین تحریم‌ها کردند و پس از فتنۀ 88 وقتی دیدند غرب‌گرایان قدرت ایجاد شورش دارند، تحریم‌ها را به شدت افزایش دادند. این مطلب اخیر را خود امریکایی‌ها تصریح کردند.

باید به تک تک مردم بگوییم اگر غرب‌گرایی ادامه پیدا کند، باید منتظر ضربات سهمگین‌تر باشیم. هر یک رأی به جریان غرب‌گرا، در واقع رأی علیه امنیت و رفاه مردم است. آنها می‌خواهند کشور ما را مثل مصر کنند که دربست در اختیار آمریکاست و اوضاعش را می‌بینید که چگونه فقر از در و دیوار آن بالا می‌رود.

سامانی سخنگوی وزارت کشور: باتوجه به مطالبه عمومی مردم، دیشب کمیسیون نظارت بر تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری به این نتیجه رسید که مناظره‌ها به صورت زنده پخش شود. البته الزاماتی برای این موضوع وجود دارد که متعاقبا اعلام خواهد شد.

رهبر معظم انقلاب اسلامی بیست و چهارم مهرماه 95 در اجرای بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی، سیاست‌های کلی «انتخابات» را که پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام تعیین شده است، ابلاغ کردند که بند چهارم آن به تعیین حدود و نوع هزینه‌ها و منابع مجاز و غیرمجاز انتخاباتی، شفاف‌سازی منابع و هزینه‌های انتخاباتی داوطلبان و تشکل‌های سیاسی و اعلام به مراجع ذی‌صلاح و اعمال نظارت دقیق بر آن و تعیین شیوه و چگونگی برخورد با تخلفات مالی مربوط می‌شد‌.
حدود 5 ماه بعد (اوایل اسفند ماه) عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه شما قبلا درباره احتمال ورود پول‌های کثیف به انتخابات صحبت کرده بودید. با توجه به اینکه هم‌اکنون فرایند انتخابات 96 آغاز شده، چه برنامه‌ای برای جلوگیری از این پول‌ها در عرصه انتخابات دارید، اظهار داشت: در این خصوص لایحه‌ای (لایحه‌ شفاف‌سازی منابع کاندیداها) را تدوین کردیم و به مجلس هم فرستادیم و قرار بود در قوه مقننه تصویب شود که گفتند این موضوع خیلی مهم است و باید بررسی بیشتری صورت بگیرد که در نهایت هم تصویب نشد.
وی در ادامه تأکید کرد: اکنون هم ما طبق چارچوب وظایف قانونی، حتماً ملاحظات لازم را درنظر می‌گیریم و مراقبت می‌کنیم. تا جایی که قانون به ما اجازه دهد، با همکاری دستگاه‌ها مانع این کار شویم.
از سوی دیگر دلایلی که نمایندگان مجلس به ویژه نمایندگان فراکسیون امید برای واردنشدن مجلس دهمی‌ها به موضوع شفاف سازی هزینه انتخاباتی به بهانه حساس بودن و مهم بودن آن عنوان کرده بودند موضوعی قابل تامل بود و وعده آنها بررسی به فوریت این لایحه پس از انتخابات اردیبهشت ماه موضوعی قابل تامل‌تر‌.
در این میان هر چه به روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شوراها نزدیک می‌شویم خلع قانونی درباره شفاف‌سازی منابع و هزینه‌های انتخاباتی داوطلبان و رویکرد بازدارنده آن نسبت به اعمال فسادآلود بیشتر احساس می‌شود.
روزنامه‌های زنجیره‌ای جریان مدعی اصلاحات که از هفته‌ها قبل و در زیر سایه این خلع قانونی به بولتن تبلیغاتی حسن روحانی و تخریب نامزدهای جناح مقابل تبدیل شده بودند از فردای ثبت نام وی در ستاد انتخابات کشور نیز به صورت زنجیره‌ای و هماهنگ تیتر و عکس به همراه «ضمیمه رایگان» خود را به تبلیغ برای رئیس‌دولت مستقر اختصاص داده‌اند.
فقط در یک نمونه روزنامه ایران که از بودجه بیت‌المال ارتزاق می‌کند از مجموع 15 شماره منتشرشده در فروردین‌ماه، صفحه اول 12 شماره خود را به تبلیغات برای روحانی اختصاص داده است!
از سوی دیگر فارغ از فعالیت‌های روزنامه‌ها، سایت‌ها و خبرگزاری‌های حامی دولت که زیر نظر وزارت ارشاد کار می‌کنند، تغییر فضای تبلیغاتی بدلیل افزایش استفاده از شبکه‌های مجازی و امکانات ارتباطی نوین همچون «توییتر» ، «‌واتس آپ» ، «اینستاگرام» و «تلگرام» در دستور کار این جریان قرار گرفته و حجم بالایی از فعالیت‌های حامیان دولت از کوچه و پس کوچه‌ها و ستادهای فیزیکی به صفحه‌ها و کانال‌های مجازی شیفت شده و در شبکه‌های اجتماعی شکل گرفته است‌.
البته دولتی‌ها از مدتها قبل با سرمایه‌گذاری هنگفت، بر روی شبکه‌های اجتماعی تمرکز کرده بودند . این را تاریخ انتشار خبر اضافه شدن یک پیام رسان جدید تحت عنوان «ویسپی» به سبد مجازی ایرانی‌ها با حمایت مالی دولت می‌گوید . پیام رسانی که با رقمی بالغ بر 80 میلیارد تومان پیش پرداخت به شرکت سازنده پیشنهاد اختلال‌اندازی بر روی تلگرام با هدف کوچ کاربران به نرم‌افزار ثانی پیگیری شد و نشان می‌دهد که تصمیم آنها در ابتدا تسلط کامل بر روی شبکه پیام‌رسان عمومی بوده است که بنا به دلایلی اجرای آن متوقف شد‌.
هدف اصلی طراحان این پروژه که سرنخ آن مشاور یکی از نامزدهای فعلی انتخابات ریاست جمهوری است، کشف شبکه ادمین‌های داخلی شبکه‌های پیام‌رسان و در اختیار گرفتن آنها بود که با توقف اجرای ویسپی در قالب مذاکره با ادمین‌های کانال‌های تلگرامی و ارائه پیشنهادهای چندین میلیاردی برای اجاره کانال‌های آنها دنبال شد‌.
نکته‌ای که عزت‌الله ضرغامی رئیس ‌اسبق صدا و سیما در سخنرانی خود در نشست دوم مجمع ملی «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» از آن پرده برداشت و در اظهاراتی صراحتا گفت: «دشمن از یک سو و جناح رقیب از سوی دیگر برای استفاده از فضای مجازی برنامه‌های فراوان دارند و طراحی زیادی کرده‌اند. اخبار زیادی به گوش می‌رسد که بسیاری از سایت‌ها، کانال‌ها و صفحات مجازی خریداری‌ شده و مدیران آنها همکاری جدی را شروع کرده‌اند و به‌محض شروع زمان تبلیغات، تبلیغات سنگین و همه‌جانبه‌ای را به‌عنوان انتشار گسترده در فضای مجازی آغاز می‌کنند؛ هر چند که پیش‌تر هم خیلی از این کارها را شروع کرده‌اند.»
گرچه برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب بخشی از صحبت‌های وی را تقطیع و تحریف کرده و تلاش کردند در مطالب منتشره خود اینگونه القا کنند که منظور ضرغامی در این بخش از صحبت‌ها، خرید کانال‌ها و ‌جلب نظر مدیران آن برای تبلیغات پیش از موعد به نفع اصولگرایان بوده است اما انتشار تصاویر دیدار غیرقانونی «محمد شریعتمداری» معاون اجرایی رئیس‌جمهور و «علی جنتی» وزیر مستعفی ارشاد با مدیران کانال‌ها و صفحات خریداری‌شده توسط دولت برای فعالیت انتخاباتی اظهارات ضرغامی را تایید کرد.
همچنین واکنش حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای به اعتراض وزیر اطلاعات درباره دستگیری مدیران کانال‌های تلگرامی اصلاح‌طلب و انتشار تصاویر دیدار ادمین‌های دستگیر شده با حجت‌الاسلام علوی، جای هیچ‌گونه تردیدی در پروژه دولت برای ایجاد یا اجاره کانال‌های و شبکه‌های پرمخاطب اجتماعی با هزینه‌های هنگفت باقی نگذاشت‌.
غلامحسین محسنی اژه‌ای معاون اول و سخنگوی قوه قضائیه در جمع خبرنگاران در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه در بحث دستگیری ادمین‌های شبکه‌های اجتماعی، رئیس‌جمهور در نشست خبری اخیر خود به نقل از وزیر اطلاعات بیان کردند که این افراد جرمی را مرتکب نشده‌اند، اظهار کرد: برخی از این افراد به اتهام مسائل ضد امنیتی و بعضی هم علاوه بر مسائل ضد امنیتی به دلیل ارتکاب به جرائم خلاف عفت عمومی و انتشار مطالب مستهجن دستگیر شده‌اند و بر اساس گزارشات رسمی این مطالب در پرونده‌های ایشان مطرح شده است.
وی همچنین گفت که در خصوص این پرونده خاص مطالبی در مورد خود وزیر اطلاعات مطرح است که طبعا حتی ایشان نمی‌تواند در این پرونده اظهارنظر کند و گزارشی تهیه نمایند.
آنچه مسلم است، جریان حامی دولت که دستاوردسازی در فضای حقیقی جامعه را به لحاظ عدم توانایی در پاسخگویی دردسر ساز دیده است، با اجاره کانال‌های تلگرامی با موضوعات بی‌ربط به سیاست نظیر کانال‌های ورزشی، آشپزی، سرگرمی و … به دستاوردسازی در فضایی به دور از نظارت و کنترل و همچنین بدون نیاز به پاسخگویی روی آورده تا شاید بتواند در پروسه تغییر در روند اجرایی کشور اختلال ایجاد کند‌.
در همین مورد چندی پیش اندیشکده برهان در مطلبی با عنوان «چک‌های دولتی برای برخی از کانال‌های تلگرامی حامی!» نوشت‌: «این روزها دولت به دلیل کارنامه تقریبا هیچ خود، با توسل به چک‌های ارسالی نهاد ریاست جمهوری از حساب بانک «س»، در حال خریداری تعدادی از کانال‌های تلگرامی پرمخاطب می‌باشد. در این گام برخی چهره‌ها که دارای آمد و شد زیادی در نهاد ریاست جمهوری می‌باشند، به واسطه چند چک، تعدادی کانال تلگرامی پرمخاطب را خریداری کرده‌اند، که از قضا برخی از چک‌های آنان بلامحل بوده است. در مورد مابقی کانال‌های مورد نظر نیز، ادمین آنها در گامی دیگر توسط برخی از افراد امنیتی مورد اعتماد دولت در خانه‌های امن! فراخوان شده‌اند و هر کدام را بنا بر شرایطی! همکار دولت در تبلیغات ریاست‌جمهوری دوره دوازدهم کرده‌اند.
اخیرا نیز از مذاکره و توافق جریان حامی دولت در انتخابات با برخی چهره‌های مشهور نظیر بازیگران و … برای اعلام حمایت از نامزد این جریان در بزنگاه انتخابات در ازای دریافت مبالغی هنگفت به گوش می‌رسد که تعدادی از این چهره‌ها پذیرفته و برخی دیگر حمایت از یک نامزد را در ازای دریافت پول خلاف شأن و شخصیت خود عنوان کرده‌اند.
آخرین مورد افشا شده از این ریخت و پاشهای انتخاباتی و دستاوردسازی‌های مجازی دولت با هزینه‌های نجومی مربوط به انتشار تصویر نامه‌ای به امضای مشاور وزیر و مدیر کل دفتر وزارتی وزارت صنعت، معدن و تجارت خطاب به همه معاونان و مدیران ارشد این وزارت‌خانه درباره برگزاری جلسه برای تشریح اقدامات لازم و تقسیم کار «ساخت کلیپ » است.
مدیر کل دفتر وزارتی وزیر صنعت، معدن و تجارت در این نامه از مدیران ارشد و معاونین این وزارت‌خانه می‌خواهد که نمایندگان تام‌الاختیار خود را برای شرکت در جلسه توجیهی ساخت این کلیپ‌ها به دفتر آقای نعمت‌زاده اعزام کنند و متن این کلیپ‌ها را ظرف 48 ساعت تهیه و در اختیار تهیه‌کنندگان قرار دهند.
اما نکته قابل تامل این نامه بخش پایانی آن است که حسین حاجی‌پور صراحتا اعلام می‌دارد که:«حسب نظر مقام محترم وزارت، موضوعات مالی توسط مجریان تعیین شده باید خارج از بوروکراسی اداری پیگیری و در اسرع وقت تامین شود‌».
باید منتظر ماند و دید تلاش این شبکه برای در اختیار گرفتن نبض فضای مجازی با هدف دستاوردسازی برای نامزد خالی از دستاورد به کجا منتهی می‌شود. خبرهای موثق حاکی است این شبکه در مسیر خود حتی به مذاکره و معامله با کانال‌های دینی و انقلابی نیز روی آورده و مبالغی از چند ده تا چند صد میلیون را به آنها پیشنهاد کرده است. تعداد بازدیدکنندگان یکی از عوامل موثر در قیمت‌های پیشنهادی بوده و تعداد ادمین‌های حاضر در هر کانال عاملی مهم در افزایش این قیمت‌هاست. شفافیت این‌گونه مخارج سرسام‌آور بدون شک در انتخاب آگاهانه مردم تاثیر بسزایی خواهد داشت.
منبع: روز نامه کیهان

سخنرانی استاد پناهیان در ستاد حامیان حجت الاسلام رئیسی:

نیروهای انقلابی برای روشن‌گری وظیفۀ سنگینی دارند و این وظیفه را خصوصاً در این ایام انتخابات، باید به‌صورت چهره به چهره انجام بدهند.

تبلیغ و تبیین چهره به چهره دشوار و وقت‌گیر است، اما باید به تأسی از حضرت زهرا(س) که ایشان چهل روز به درِ خانۀ مهاجر و انصار رفتند و آنها را دعوت به دفاع از حق کردند(اختصاص/184) این اقدام را انجام دهیم.

مؤثرترین راه برای جلوگیری از فریب‌های رسانه‌ای، همین گفتگو‌های چهره به چهره است. هیچ چیزی جای یک گفتگوی صریح و صمیمی را نمی‌گیرد! الان از طریق شبکه‌های اجتماعی و اینترنت فضاهایی را برای بعضی‌ها ایجاد کرده‌اند که آن افراد اصلاً بسیاری از پیام‌های شما را از راه دور نمی‌بینند! لذا باید چهره به‌ چهره، روشنگری کرد.

البته برای فعالیت‌های چهره به چهره، سازماندهی هم لازم است، و برای این سازماندهی، کار تشکیلاتی هم لازم است، و برای کار تشکیلاتی هم وقت گذاشتن لازم است!

در امر تبلیغ و دعوت، اثر گفتگوی چهره به چهره، خیلی بالاتر از فعالیت‌های گستردۀ اجتماعی مانند برگزاری همایش و سخنرانی و نصب پلاکارد و بَنِر و… است.

ما اساساً در فرهنگ دینی خودمان یک نقصی داریم که این نقص را حتی در مساجد خودمان هم برطرف نکرده‌ایم، و آن هم ضعفِ در ارتباط گرفتن با سایر مؤمنین است.

اولویت اول ما در روش تبلیغ، «تبلیغ چهره به چهره» است. و کارهای عمومی‌ای هم که انجام می‌دهیم در نهایت برای همان کار چهره به چهره است؛ یعنی در این محیط‌های عمومی، رفیق پیدا می‌کنیم برای ارتباط گرفتن چهره به چهره.

تا انتخابات چند تا جشن داریم؛ مثل عید مبعث، و جشن‌های شعبانیه. جا دارد برای هر کدام از این جشن‌ها مراسم بگیرید و در کنار طاق‌نصرت‌ها و ایستگاه‌های صلواتی، می‌توانید تعدادی صندلی هم بگذارید و با کسانی ارتباط بگیرید که تا کنون با آنها ارتباطی نداشته‌اید و با آنها گفتگو کنید.

روحیۀ شما در تبلیغ برای انتخابات خیلی مهم است، باید روحیۀ بسیار امیدوار و بانشاط داشته باشید. و در این تبلیغ، یک آرامشی داشته باشید مبنی بر اینکه: اگر پذیرفتند «فَبِها»! و اگر هم نپذیرفتند: «فَنِعمة»! زیرا ما اصرار نداریم کسی حرف حقی که ما می‌گوییم را حتماً بپذیرد، البته دعوت می‌کنیم و استدلال هم می‌آوریم، ولی اگر نپذیرفتند باز هم ضرر نمی‌کنیم، چون پیروزی در نهایت با جبهۀ حق و عقلانیت است و هرکسی هر زمان برای جبهۀ حق زحمت کشیده، بالاخره یک روزی زحماتش در پیروزی نهایی حق موثر خواهد بود.

نورانیتی که در کار تبیینی برای اصلاح عرصۀ سیاست هست، در بسیاری از کارهای معنوی دیگر نیست. نورانیتی که «کار برای نظام جمهوری اسلامی» به‌دنبال می‌آورد، بسیاری از کارهای دیگر به‌دنبال نمی‌آورد. مثلاً اینکه شما قرآن آموزش دهید یا چند نفر را نمازخوان کنید، خیلی خوب است، ولی به‌طور مستقیم کار کردن برای نظامی که بستر و زیربنای همۀ کارهای خوب است، یک چیز دیگر است! در ایام انتخابات، فضایی ایجاد می‌شود که ما چنین شرایطی را برای کار کردن پیدا می‌کنیم.

حضرت امام(ره) حتی در مورد حوزویان می‌فرمود: «در ایام انتخابات اشخاصی که در حوزه‌‌ها هستند، باید دست از کارها بردارند و راه بیفتند توی شهرها و دهات… و اگر مسامحه کنند، فردا مسئولند پیش خدا. مردم را دعوت کنند به انتخاب یک رئیس جمهور صحیح..» (صحیفه امام،ج‏15،ص16)

منبع: صحیفه امام،ج15،ص16- دیدار با روحانیون

امام خمینی(ره):

ما مکلفیم به اینکه در امور دخالت کنیم. ما مکلفیم در امور سیاسی دخالت کنیم؛ مکلفیم شرعاً؛ همان‌طور که پیغمبر می‌کرد؛ همان‌طور که حضرت امیر می‌کرد. در این ایام، که اعلان می‌کنند مسئله انتخاب رئیس جمهور [را]، آن اشخاصی که در حوزه‌ها هستند، باید دست از کارها بردارند و راه بیفتند توی شهرها و دهات و روستاها و آن جاهای دور افتاده و کمک کنند. و اگر نکنند، فردا مسئول‌اند پیش خدا و اگر مسامحه کنند، فردا مسئول‌اند پیش خدا. مردم را دعوت کنند به دخالت در امور، به انتخاب یک رئیس جمهور صحیح‏…

مکلف هستید که عمل بکنید و مردم را دعوت کنید… قضیه سپردن یک مملکتى است به دست یک کسى که اگر ناباب از کار در آید، صدمه به اسلام می‌زند، جمهورى اسلامى را از بین می‌برد. این یک مسئله حیاتى است براى شما، براى اسلام و مسلمین. آسان این را نگیرید که ما دخالت نمی‌کنیم؛ یک دسته بگویند: ما دخالت نمی‌کنیم، از باب اینکه امر سیاسى است، به ما چه! این امر سیاسى به همه مربوط است، به اسلام مربوط است، به حفظ اسلام مربوط است‏.

اگر دخالت نکنند و یک صدمه‏‌اى به اسلام برسد، هر یک یک ما در محکمه عدل الهى مسئول هستیم؛ یک یک ما! کسى بگوید: «به من چه ربطى دارد؟» [مثل] این است که بگوید: اسلام به من چه ربطى دارد. مگر می‌توانى بگویى: اسلام به من چه ربطى دارد؟! تو مکلفى حفظ کنى. امانت خداست و حفظش امروز به این است که رئیس جمهورش یک رئیس جمهور صحیح باشد.

بخواهد آن بگوید من کشاورزم و چه کار دارم به این کارها، آن بگوید من..، شما می‌توانید بگویید من کشاورزم و امام حسین را می‌خواهند بکشند، من چه کار دارم؟ شما این حرف را می‌توانید بزنید؟ شما می‌توانى بگویى که من کشاورزم، من کارمندم، من تو ادارات هستم یا جاهاى دیگر، قرآن را می‌خواهند از بین ببرند به من چه؟ چطور می‌توانى بگویى؟ مقدمه است این از براى بردن این مسائل.

قدرتهاى بزرگ امروز لمس کرده‌اند که سیلى از اسلام خورده‌اند. آنها از ما بیشتر ملتفت هستند که چه کرده است اسلام با آنها. اینها می‌خواهند این اسلام را کنار بگذارند. چطور کنند؟ حیله‌هاى مختلف؛ یکى هم اینکه شما را وادار کنند که وارد نشوید. خودشان شیطنت کنند یک کسى را تعیین کنند. آن کس که تعیین شد، بکشد ما را به طرف امریکا، ولو ده سال دیگر. همه باید توجه به این مسائل داشته باشید. مسائل سیاسى مالِ همه است؛کُلُّکُمْ راعٍ.

پرسش :
اصولاً ‌آيا شرکت در انتخابات و رأی دادن کار دينی و عبادت است؟

پاسخ :
از ديدگاه اسلام،‌دين مجموعه به هم پيوسته‌اي از باورها و انديشه‌هاي برگرفته از وحي الهي در رابطه با جهان،‌انسان و جهان پس از مرگ است كه هدف آن هدايت انسان به سوي روشي بهتر زيستن و كامل‌تر شدن است.
مرحوم علامه جعفري(ره) مي‌گويد: «هر حقيقت و پديده‌اي كه براي تنظيم و اصلاح حيات انساني در ارتباط چهارگانه (ارتباط انسان با خويشتن، ارتباط انسان با خدا، ارتباط با جهان هستي و ارتباط انسان با هم نوع خويش) قابل بهره‌برداري باشد، از ديدگاه اسلام جزء دين محسوب مي‌شود.[1]
انسان در قبال خدا وظايفي دارد كه آن وظايف عبارتند از:
1. عبادت‌هاي فردي: كه مربوط به فصل عبادات مي‌باشد: طهارت، نماز، زكوات، خمس، روزه، اعتكاف و ….كه از واجبات عبادي مي‌باشد كه هر انسان مسلماني بايد آن را انجام دهد.
2. عبادت‌هاي غير فردي (اجتماعي)، كه شامل بقيه فصول فقهي مي‌باشد از جمله، احكام اجتماعي حقوقي، سياسي، اجتماعي كه عبادت‌هاي جمعي به شمار مي‌آيند. و آنچه محل بحث است مشاركت سياسي است كه در اسلام دين از سياست جدا نيست و سياست بمنزله عبادت مي‌باشد، امام خميني(ره) مي‌فرمايد: «در اسلام آن قدر آيه و روايت كه در سياست وارد شده است، در عبادات وارد نشده است. شما پنجاه و چند كتاب فقه را ملاحظه كنيد، هشت تايش كتابي است كه مربوط به عبادات است، باقيش مربوط به سياست و اجتماعات و معاشرات و اين ‌طور چيزهاست. ما همه آن‌ها را گذاشتيم كنار و يك بعد را، يك بعد ضعيفش را، گرفتيم.»[2]
مرحوم محقق حلّي نويسنده كتاب شرايع الاسلام (و بسياري از فقهاي ديگر) احكام فقهي را به چهار قسم اصلي يعني: عبادات، عقود، ايقاعات و احكام مشتمل بر 48 باب تقسيم كرده است كه فصل مربوط به عبادات تنها شامل ده باب مي‌شود.[3]
نگاهي به عناوين دهگانه نشان مي‌دهد كه بسياري از آن‌ها نيز منحصر، به رابطه فرد با خدا نمي‌باشد بلكه مستقيم و يا غير مستقيم ناظر به احكام مربوط به جنبه‌هايي از روابط اجتماعي هستند و صرفاً از آن جهت كه قصد قربت شرط صحت آن‌ها بوده است در زمره عبادات شمرده شده‌اند. ضمن آن كه حتي در مورد باب‌هايي همانند طهارت و نماز كه در فصل عبادات آمده است نيز جنبه‌هاي اجتماعي متعددي را مي‌توان يافت كه تشريع آن‌ها نيز ملحوظ شارع مقدس بوده است.
بديهي است كه احكام مندرج در ذيل سه فصل عقود و ايقاعات و احكام ناظر به وظايف فرد نسبت به ديگران (فرزند، خانواده، جامعه، حكومت، طبيعت) و مربوط به حقوق اجتماعي و آداب معاشرت و آئين كسب و تجارت و ديگر روابط اقتصادي و احكام مربوط به دادرسي و اقامه حدود وظايف حكومت در قبال افراد و جامعه مي‌باشد.
نگاهي گذرا به قرآن كريم نيز گوياي اين است، كه انسان بايد به ارتباط خود با انسان‌هاي ديگر در مناسبات اجتماعي اهميت دهد. اين قضيه آنقدر مهم است كه حتي بعضي از سوره‌هاي قرآن تماماً يا بخش اعظم آن در راستاي همين ارتباط بوده است.[4] اساساً در بينش توحيدي اسلام هيچگاه دنيا و آخرت در برابر يكديگر قرار ندارند تا رفتارهاي مربوط به جنبه‌هاي دنيايي زندگي انسان‌ها را بتوان از مسايل عبادي و معنوي جدا كرد. و لذاست كه امام خميني بارها فرموده‌اند كه اسلام همه‌اش سياست است و سياستش عين عبادت و عبادتش عين سياست. در بينش ديني، مسلمان مكلّف است از قانون خدا در همه رفتارهاي ارادي خود پيروي كند و دين اسلام آيات قرآني و احاديث و سيرة عملي معصومين ـ عليهم السّلام ـ و آراء بزرگان دين با رهبانيت و گوشه‌گيري و عزلت به شدّت مبارزه كرده است و از اين روست كه در زبان آيات و روايات اخلاقي، جهاد، تلاش و كار و كسب و نيايش و خدمت به خلق خدا و هر حركتي كه انسان مؤمن با انگيزه الهي و بر طبق احكام او انجام دهد عبادت (به معناي عام) است و گاه شود كه اثر يك حركت اجتماعي نزد خداوند بارها مطلوبتر از صدها ذكر و نيايش باشد.
چنانكه پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمودند: «ضربة عليّ يوم الخندق افضل من عبادة الثقلين» و اين منطق يك مسلمان واقعي است كه «انّ صلوتي و نسكي و محياي و مماتي لللّه رب العالمين» جامعيت دين اسلام يكي از علل گسترش روزافزون آن مي‌باشد. واقعيت اين است كه يكي از اساسي‌ترين عوامل صف‌بندي دولت‌هاي غربي و آمريكا و بلوك الحادي كمونيسم (قبل از فروپاشي) در مقابل انقلاب اسلامي ايران همين مطلب است كه اسلام تنها يك آيين عبادي و فردي نيست. پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ از نفي شرك و كوشش در مقابل هر چه غير خداست آغاز مي‌شود (لا اله الا الله) و به مرحله پذيرش آگاهانه احكامي مي‌رسد كه هيچ زمينه‌اي از رفتارهاي فردي و خانوادگي و اجتماعي بشر را فروگذار نكرده است. براي اثبات اين مدعا كافي است فهرست عناوين ابواب مجموعه‌هاي روايتي (همانند اصول و فروع كافي، بحارالانوار. وسايل الشيعه و…) ملاحظه شود و موضوعات مطروحه در قرآن كريم مورد توجه قرار گيرد. بر همين اساس احكام اخلاقي و فقهي اسلام نيز دسته‌بندي شده‌اند. حتي در رساله‌هاي علميه فقها نيز علاوه بر احكام عبادات و معاملات و احكام حقوقي، مسايل همچون، احكام نگاه كردن و … را به تفصيل مي‌توان ديد. به طور كلي يكي از معتقدات مسلمانان آن است كه هيچ حركت و رفتار و فعل آگاهانه (و حتي نيت و قصدي) نيست كه مشمول حكمي از احكام فقهي نباشد.[5]
امام خميني(ره) در جاي ديگر فرموده‌اند: «اسلام دين سياست است، حكومت دارد. شما بخشنامه حضرت امير به مالك اشتر را بخوانيد ببينيد چيست. دستورهاي پيامبر و دستورهاي امام ـ عليه السلام ـ در جنگ‌ها و در سياست ببينيد چه دارد.»[6]
حضرت علي ـ عليه السلام ـ نيز در جاي جاي نهج‌البلاغه به اين نكته اشاره دارند كه اسلام دين اجتماع و سياست است و تكاليف عبادي و فردي نمي‌توانند جايگزين مسايل اجتماعي و سياسي بشوند.[7] پس مشاركت سياسي هم نيز نه تنها عبادت بلكه در مواردي از مهم‌ترين آن‌هاست مثلاً امام حسين ـ عليه السلام ـ براي جهاد و مبارزه با ظالمان،‌حج كه از مهم‌ترين عبادت‌ها به حساب مي‌آيد را ترك كردند. بسياري از بزرگان از علماي ما تنها به خاطر پاسخ‌گويي به نيازهاي فكري، عقيدتي، فرهنگي، تربيتي و حتي سياسي جامعه، گاه دست از زندگي زاهدانه خود مي‌كشيدند و مستقيماً به فعاليت‌هاي سياسي و اجتماعي مي‌پرداختند،‌نظير آن را از قديم تاكنون، بخصوص دوران معاصر مي‌توان ديد. اين همان سيره مقدس رسول الله است،‌ايشان براي هدايت مردم و به عهده گرفتن رهبري همه جانبه (به خصوص سياسي، حكومتي) عبادت‌هاي فردي خويش در غار حرا را ترك گفتند، نه اينكه عبادت را ترك كردند بلكه نوع آن را بنا به مقتضيات زمان تغيير دادند.
شايد يك آيه از قرآن كريم در اثبات مدعي كافي باشد كه خداي تعالي فلسفه بعثت را در يك چيز خلاصه كرده است و آن برقراري قسط و عدالت در تمام شئون حيات فردي و اجتماعي است، «لقد ارسلنا بالبينات و انزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط و انزلنا الحديد فيه بأس شديد و منافع للناس»[8] همانا رسولان خود را، با آيات روشن فرستاديم و به آنان كتاب و ميزان نازل كرديم تا براي مردمان قسط به پا دارند و… و واضح است كه اقامه قسط به قرينه «كتاب و ميزان و حديد» جز با تشكيل حكومت و تدارك وسايل آن امكان ندارد. بعلاوه مسايل عبادي و فردي خود اهميتش در اين است كه مي‌تواند زمينه‌ساز حضور مثبت انسان در جامعه بشود.

پی نوشتها:
[1] . مجله قبسات، شماره 1، ص 66.
[2] . كتاب كوثر، ج 3، چ اول، 1373، ص 112 و 113،‌ناشر مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني(ره).
[3] . (طهارت، صلوة، زكوة، خمس، روزه، اعتكاف، حج، جهاد، امر به معروف و نهي از منكر).
[4] . سوره حجرات.
[5] . كوثر ج3، چ اول، 1373، ص 456، ناشر: مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني(ره).
[6] . همان، ص 115.
[7] . نهج‌البلاغه، فيض الاسلام، نامه شماره 53، ص 988 و نيز خطبه 3 و نيز خطبه 131؛ و نيز نامه 131.
[8] . سوره حديد، آيه 25.
منبع: اندیشه قم

با تایید صلاحیت 6 نامزد انتخابات ریاست جمهوری از سوی شورای نگهبان تبلیغات انتخاباتی به صورت رسمی آغاز شد، در حالی که انتظار می‌رفت مناظره‌های انتخاباتی به عنوان تنها راه مستقیم مردم برای رسیدن به نامزد اصلح همانند دوره‌های گذشته از صدا و سیما پخش شود عصر پنجشنبه اعلام شد که بر اساس تصمیم اتخاذ شده در کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری این مناظره‌ها به صورت غیر زنده و ضبط شده پخش خواهد شد!
به گزارش خبرگزاری‌ها‌، شورای نگهبان پنجشنبه شب اسامی 6 نامزدی را که از سوی این شورا برای انتخابات ریاست جمهوری تایید صلاحیت شده‌اند، به وزارت کشور اعلام کرد.
ستاد انتخابات کشور نیز با صدور اطلاعیه شماره هشت، 6 نامزد احراز صلاحیت شده انتخابات ریاست جمهوری را معرفی کرد.
در این اطلاعیه آمده است‌: در اجرای ماده 60 قانون انتخابات ریاست جمهوری، اسامی نامزدهای انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران که صلاحیت آنان مورد تأیید شورای محترم نگهبان قرار گرفته به این ترتیب است:
1- سید مصطفی آقا میرسلیم فرزند سیدجلال
2- اسحاق جهانگیری کوه شایی فرزند حسن
3- حسن روحانی فرزند اسدالله
4- سید ابراهیم رئیسی ساداتی فرزند سعید
5- محمدباقر قالیباف فرزند حسین
6- سید مصطفی هاشمی طبا فرزند سید ابوالقاسم
در بخش دیگری از این اطلاعیه تصریح شده است‌: ضمناً به استناد ماده 66 قانون یاد شده، فعالیت‌های انتخاباتی نامزدها از تاریخ انتشار آگهی رسماً آغاز و 24 ساعت قبل از شروع اخذ رأی در ساعت 8 صبح روز پنجشنبه مورخ 28 اردیبهشت 96 خاتمه می‌پذیرد.
در پایان این اطلاعیه تاکید شده است‌: ان‌شاءالله نامزدهای محترم با الزام و احترام به قانون و نصب‌العین قرار دادن اخلاق‌مداری و مصالح کشور و مردم و با هدف برگزاری انتخاباتی باشکوه و در شأن و تراز ملت رشید ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران سهم و نقش خود را در برگزاری حماسه جشن بزرگ ملی در روز جمعه 29 اردیبهشت 96 به خوبی ایفا خواهند کرد و مردم هوشیار و آگاه میهن اسلامی در اقصی نقاط کشور با حضور پرتعداد و گسترده پای صندوق‌های اخذ رأی بار دیگر جهان را مبهوت عظمت و بزرگی خویش خواهند کرد.
آغاز تبلیغات انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری
تبلیغات کاندیدا‌های دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری پس از اعلام اسامی آنها توسط وزارت کشور رسما آغاز شده و تا 24 ساعت قبل از روز انتخابات ادامه دارد.
علی‌اصغر احمدی رئیس ‌ستاد انتخابات کشور در ارتباط مستقیم با برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری اظهار داشت: طبق ماده 66 قانون انتخابات، فعالیت انتخاباتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری از تاریخ اعلام اسامی نامزدهای احراز صلاحیت شده، رسما آغاز می‌شود.
وی افزود: از هم اکنون آغاز تبلیغات نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در چهارچوب قانون بلامانع است.
احمدی تصریح کرد: فرصت تبلیغات انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری تا 24 ساعت قبل از انتخابات یعنی 28 اردیبهشت ماه است.
دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری 29 اردیبهشت سال جاری برگزار می‌شود.
جلسه شورای نگهبان در قم و توضیحات کدخدایی
جلسه شورای نگهبان روز پنجشنبه برای بررسی صلاحیت نامزدها در شهر مقدس قم برگزار شد.
کدخدایی سخنگوی شورا در این زمینه در صفحه شخصی خود نوشت: جلسه شورای نگهبان در قم تشکیل می‌شود. تشکیل جلسات این شورا و یا جلسات فقهای محترم در قم به دلیل حضور اغلب آنها در این شهر، امری رایج است. علاوه اینکه همزمانی تشکیل برخی کمیسیون‌های مجلس خبرگان مانع حضور فقهای معظم عضو این کمیسیون‌ها در جلسه تهران می‌شد.
حذف مناظره زنده تلویزیونی نامزدها
بعد از ظهر روز پنجشنبه خبرگزاری‌ها اعلام کردند «‌کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در جلسه‌ای به ریاست وزیر کشور با پیشنهاد صدا و سیما مبنی بر زنده بودن مناظرات انتخاباتی ریاست جمهوری مخالفت کرده است.»
به گفته سخنگوی وزارت کشور در دومین جلسه کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری مقرر شد مناظره‌های انتخاباتی نامزدها به صورت ضبط شده و گفت‌وگوهای تلویزیونی به صورت زنده پخش شود.
به گزارش ایسنا‌، سید سلمان سامانی در صفحه شخصی خود با اشاره به برگزاری دومین جلسه کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری به ریاست وزیر کشور نوشت: در این جلسه که با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین منتظری دادستان کل کشور، علی عسکری رئیس ‌سازمان صدا و سیما، قاضی‌زاده هاشمی نماینده مجلس و عضو شورای نظارت بر سازمان صدا و سیما، مسئولان ستاد انتخابات کشور و نماینده ناظر شورای نگهبان به ریاست وزیر کشور برگزار شد، به منظور برخورداری برابر نامزدها از امکانات صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، ضوابط و چارچوب‌های تولید و پخش برنامه‌های انتخاباتی دوازدهمین دوره ریاست جمهوری مورد بررسی و تصویب قرار گرفت.
وی افزود: با تصویب کمیسیون مقرر شد مناظره‌های انتخاباتی نامزدها به صورت ضبط شده وگفت‌وگوهای تلویزیونی به صورت زنده پخش شود.
سامانی اضافه کرد: در این مصوبه موضوعاتی که نامزدها و نمایندگان آنها در برنامه‌های تولیدی، زنده و مستندهای تلویزیونی می‌توانند به آنها بپردازند و همچنین مواردی که از آنها منع شده‌اند به تفصیل مورد توجه قرار گرفته است.
به گفته سخنگوی وزارت کشور، مطابق این مصوبه نامزدها مجاز به تبیین و تشریح برنامه‌ها و اولویت‌های کاری خود در عرصه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی در امور داخلی و خارجی می‌باشند.
اعتراضات گسترده نامزدها و شخصیت‌های سیاسی
به دنبال این مصوبه که مناظره‌های انتخاباتی به صورت غیر‌زنده و ضبط شده پخش می‌شود نامزدهای انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری در گفت‌و‌گو با خبرگزاری‌ها مخالفت خود را با این شیوه اعلام کردند.
سید مصطفی میرسلیم کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در گفت‌و‌گو با فارس در پاسخ به این سؤال که آیا برای حضور در مناظره‌های انتخاباتی آمادگی دارید یا خیر تاکید کرد:‌ بنده برای حضور در پخش زنده مناظره‌های انتخابات آماده‌ام.
محمدباقر قالیباف کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری نیز در حاشیه همایش شهدای مدافع حرم کرمانشاه به لغو برنامه زنده مناظر‌ه‌های انتخاباتی اعتراض کرد.
قالیباف با اشاره به ظرفیت‌های منحصر به فرد مناظره‌های زنده و افزایش میزان مشارکت مردم، برگزاری آنها را ضرورتی برای آگاه‌سازی عمومی از برنامه‌ها و دیدگاه‌های نامزدهای انتخاباتی دانست.
حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری نیز تأکید کرد: این‌جانب از مناظره زنده به‌عنوان یکی از راه‌های شناخت در افکار عمومی استقبال می‌کنم و این را حق مردم بزرگوار و هوشمند کشورمان می‌دانم.
وی تصریح کرد: مردم باید بتوانند از طریق رسانه ملی به‌صورت زنده شاهد مناظره رقبا در محیطی عادلانه بر مبنای رعایت اصول اخلاق اسلامی باشند.
از سوی دیگر علی عسکری رئیس‌ صدا و سیما نیز اعلام کرد‌: با وجود اصرار رسانه ملی برای پخش زنده مناظره‌های انتخاباتی متاسفانه کمیسیون تبلیغات انتخابات در جلسه خود به ریاست وزیر کشور با این پیشنهاد مخالفت و پخش غیرزنده مناظره‌ها را تصویب کرد.
وی ادامه داد‌: امیدواریم با توجه به اینکه زنده بودن پخش مناظره‌ها جزو ذات اینگونه برنامه‌ها است، کمیسیون تبلیغات با درک انتظار افکار عمومی از رسانه ملی، پیشنهاد صدا و سیما را مبنی بر پخش زنده مناظره‌ها مجددا بررسی و تصویب کند.
علاوه بر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و رئیس ‌صدا و سیما شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی نیز در گفت‌و‌گو با خبرگزاری‌ها مخالفت خود را با پخش ضبط شده مناظره‌ها اعلام کردند.
احمد سالک نایب رئیس ‌فرهنگی مجلس‌، محمد دهقانی نماینده مردم طرقبه و شاندیز، الیاس نادران نماینده سابق تهران‌، محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام‌، سید مسعود میرکاظمی نماینده سابق تهران و حمیدرضا ترقی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی از جمله شخصیت‌هایی بودند که در گفت‌و‌گوهایی به این تصمیم اعتراض کردند.
اعتراضات گسترده و عقب‌نشینی دولت
به دنبال اعتراضات گسترده صورت گرفته حسن روحانی رئیس‌جمهوری در جمع جوانان و نخبگان استان فارس طی سخنانی گفت: طرفدار آزادترین شیوه مناظره هستم، حامی هر شیوه‌ای در مناظرات هستم که مردم بهتر انتخاب کنند.
وی افزود: امیدوارم ستاد تبلیغات انتخابات، تجربه‌ها را باز مرور کند، من طرفدار آزادترین شیوه مناظره‌ها هستم که مردم بتوانند بهتر انتخاب کنند.
حسام‌الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس‌جمهور نیز در صفحه شخصی خود در فضای مجازی از تقاضای روحانی برای تجدید نظر در مصوبه امروز کمیسیون نظارت بر تبلیغات انتخابات خبر داد.
مخالفت دولتی‌ها با پخش ضبط شده مناظره‌های انتخاباتی در حالی است که حسین فریدون برادر و دستیار ویژه رئیس‌جمهور در توئیتی که بعد آن را حذف کرد نوشته بود‌: مناظره زنده احتمال مشکلات امنیتی انتخابات را چند برابر می‌کند، تصمیم هیئت نظارت بر انتخابات بسیار خردمندانه است!
اخبار ضد و نقیض‌؛ تجدید نظر می‌شود یا نه؟!
در حالی که احسان قاضی‌زاده هاشمی عضو کمیسیون نظارت بر تبلیغات از تجدید نظر در تصمیم این کمیسیون در‌باره پخش ضبط شده مناظره‌ها خبر داده است، علی پور‌علی مطلق دبیر ستاد انتخابات کشور و عضو کمیسیون تبلیغات انتخابات گفت‌: نظر این کمیسیون در خصوص نحوه پخش مناظره‌های انتخاباتی تغییر نکرده است و مناظره‌های انتخاباتی نامزدها به صورت ضبط شده از تلویزیون پخش می‌شود.
تهدید رسانه‌های منتقد
به دنبال انتقادات گسترده از پخش غیر‌زنده و ضبط شده مناظره‌های انتخاباتی وزارت کشور اطلاعیه‌ای صادر و رسانه‌های منتقد را تهدید کرد!
در بخشی از این اطلاعیه آمده است‌: با توجه به ترکیب فرابخشی کمیسیون، انتساب تصمیمی که با حضور همه اعضای کمیسیون و پس از طرح مباحث تفصیلی، مرور تجربه‌های گذشته و سپس رأی‌گیری بین اعضاء، منعقد شده، مصداقِ بارزِ جنجال‌آفرینی و مقابله با تصمیمات مراجع مسئول در امر انتخابات است.
در این اطلاعیه همچنین تصریح شده است: دامن زدن به مخالفت‌ها با تصمیمات مراجع قانونی و سوء‌استفاده سیاسی جناحی از آن از سوی عوامل رسانه‌های برخوردار از منابع و بودجه‌های عمومی همچون خبرگزاری تسنیم، در حکم ایجاد اخلال در تأمین نظم و امنیت انتخابات است و استمرار آن، مطلقاً غیر قابل قبول و در صورت تکرار، با برخورد قانونی مواجه خواهد شد.
وزارت کشور همچنین با خط و نشان کشیدن برای صدا و سیما افزوده است‌: به علاوه انتظار می‌رود، سازمان صدا و سیما، همچنان که برای تحقق تصمیمات نهادهای نظارتی دخیل در امر انتخابات، زمینه سازی می‌کند و برای اقناع افکار عمومی نسبت به تصمیمات تلاش می‌کند، در تحقق تصمیمات قانونی سایر مراجع مرتبط با انتخابات نیز، پیشگام باشد.
گفتنی است پیش از این چنانچه ذکر آن رفت مسئولین دولتی از جمله رئیس‌جمهور و حسام‌الدین آشنا در اظهاراتی از مخالفت رئیس‌جمهور با پخش غیر‌مستقیم مناظره‌ها سخن گفته بودند، با انتشار توئیت حسین فریدون که پخش غیر‌زنده مناظره‌ها را تایید و آن را ستوده و آن را حکیمانه خوانده بود مخالفت‌های ظاهری زیر سؤال رفته و با تهدید منتقدین از سوی وزارت کشور با چالش اساسی مواجه شد.
پخش زنده مناظره‌های تلویزیونی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در واقع تنها راه مستقیم و بی‌واسطه مردم برای شناخت نامزد اصلح و انتخاب مطلوب بوده و اگر با رعایت موازین قانونی و اخلاق صورت گیرد کمک شایانی به مردم در این راستا خواهد کرد.
مناظره‌های ضبط شده در حقیقت مناظره نبوده و شائبه‌های فراوانی به دنبال دارد از جمله آن که گفته خواهد شد اظهارات نامزدها به دلایل گوناگونی مورد سانسور قرار گرفته و مردم نباید از این گفته‌ها مطلع می‌شدند!
در این راستا اعتراضات نامزدهای دوازدهمین دوره ریاست جمهوری و همچنین شخصیت‌ها و کارشناسان سیاسی دلسوزانه بوده و نیاز مردم برای انتخاب رئیس‌جمهور آینده را پوشش می‌دهد.
منبع : کیهان

به گزارش دیدبان، قریب به سه دهه پس از پایان جنگ تحمیلی، هنوز فیلم‌هایی در ارتباط با فضای دفاع مقدس تولید می‌شود که برخی از آنها، مخاطبان بسیاری نیز دارد. با این وجود در میانه فیلم‌های مشهور به ژانر دفاع مقدس، هستند آثاری که تلاش می‌کنند بر درون‌مایه ضدجنگ تاکید کرده و به‌نوعی – آگاهانه یا ناآگاهانه حماسه رزمندگان در جبهه‌های جنگ را کمرنگ جلوه دهند.

به نظر برخی تحلیلگران، هدف اصلی از طرح موضوعات ضدجنگ در سینمای ایران، اولا قرار گرفتن در زمره سینماگرانی است که برخی رسانه‌ها از آنان به‌عنوان روشنفکر یاد می‌کنند و افزون بر آن، جوایز وسوسه‌انگیز جشنواره‌های خارجی است که برخی از اهالی سینما در داخل کشور را وادار می‌کند، به راهی بروند که سرانجامش جز نفی ارزش‌های دفاع مقدس نیست.

سینما جنگ؛ از حماسه تا شعار

برای بررسی موج سینمای ضدجنگ که نه فقط در ایران، بلکه ریشه در موج نوی سینما در اروپا و آمریکا دارد، باید به آسیب‌شناسی فیلم‌های قرار گرفته در ژانر دفاع مقدس پرداخت.

تکرار در موضوعات، غلبه کلیشه‌ها بر واقعیت‌های دفاع مقدس، فقدان مطالعات مستند در حوزه جنگ تحمیلی، به فراموشی سپردن برجسته‌سازی زندگی فرماندهان دفاع مقدس، تکیه بر اغراق و دور شدن از محتوای هنری، توقف در گذشته و عدم به‌روزرسانی موضوعات، روی آوردن به ادبیاتی شعاری که مورد پسند مخاطب نیست و مسائلی از این دست باعث شد تا از دهه هفتاد، اندک اندک سینمای دفاع مقدس رو به تضعیف گذاشته و با وجود آنکه در همین سال‌ها فیلم‌های ارزشمندی در این حوزه تولید شد که نقدهای مطرح شده درباره آنها صادق نیست، اما ذائقه مخاطبان بیشتر به سمت آثاری رفت که چندان نسبتی با ارزش‌های دفاع مقدس نداشتند.

درست در شرایطی که به سبب بی تفاوتی گیشه به سینمای دفاع مقدس، فیلم‌های جنگی در ایران کمتر مورد اقبال قرار می‌گرفت و به‌جز چند اثر محدود، سایر این آثار مخاطبان زیادی پیدا نمی‌کردند، برخی فیلمسازان تحت تاثیر ادبیات ضدجنگ در غرب که محصول آشفتگی‌های پس از جنگ‌های جهانی اول و دوم بود، به نفی جنگ روی آورده و با تقلید صرف و تکرار ادبیات غیراصیل در این حوزه، به‌طور تلویحی به برجسته‌سازی مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی و نفی حماسه‌سازی مردم ایران در جریان هشت سال دفاع مقدس پرداختند.

وقتی اهالی هنر، بنزین در دریا می‌ریزند

این سبک فیلمسازی چنان در سال‌های اخیر رواج پیدا کرده که اخیرا رهبر معظم انقلاب نسبت به آن واکنش نشان دادند. ایشان در دیدار مسئولان، دست‌اندرکاران، راویان، مبلغان و خادمان راهیان نور و جمعی از فرماندهان دوران دفاع مقدس فرمودند: «کسانی که شعر و فیلم ضدجنگ می‌سازند مثل کسانی هستند که نفت یک کشور را استخراج کنند و در دریا بریزند.»

واقعیت این است که سینمای دفاع مقدس از حیث ترویج ارزش‌هایی چون ایثار، فداکاری، مقاومت و ایستادگی، شهادت‌طلبی، دفاع از اسلام و ایران، آرمان‌گرایی، ولایت‌مداری، بی‌اعتمادی به بیگانه و مسائل دیگری از این دست می‌توانست ظرفیت منحصر به فردی برای استفاده از فرهنگ غنی انقلاب باشد. درحالی‌که پیروزی انقلاب اسلامی باعث شده بود، مردم مسیر تحقق آرمان‌های خود را هموار ببینند، دفاع مقدس به آنها فضایی داده بود تا ظرفیت‌های خود برای عملیاتی کردن ایده‌هایشان را آزاد کنند اما درست در چنین شرایطی، برخی اشتباهات سیاسی دولت‌های پس از جنگ و نیز هجمه‌های فرهنگی که رهبر انقلاب همان زمان از آن به «شبیخون» یاد کردند، باعث شد تا فرصت ترویج این فرهنگ از دریچه سینما از دست رفته و اندک اندک فیلم‌هایی به نام دفاع مقدس ساخته و فروخته شود که کمتر نشانی از ارزش‌های دفاع مقدس در خود داشت و بیشتر در لایه‌های پنهان معنایی به تخریب آرمان جهاد و شهادت می‌پرداخت.

فرصت‌سوزی سینما در این عرصه، البته به آن معنی نیست که در این بین نبوده‌اند هنرمندانی که فیلم‌های فاخر و ماندگار در حوزه دفاع مقدس تولید کنند. با این وجود همان دسته از کارگردانان و فیلمنامه‌نویسانی که به تخریب ادبیات دفاع مقدس در سینما و سایر عرصه‌های هنری روی آوردند، چنان به اعتبار سینما و هنر انقلابی ضربه زدند که برای جبران آن، فیلمسازان انقلابی باید جهادگونه عمل کنند.

چگونه باید آب رفته را به جوی بازگرداند؟

در چنین شرایطی سوال اینجاست که برای احیای سینمای اصیل دفاع مقدس چه باید کرد و چطور باید از زیر سایه سنگین اطوار روشنفکری عده‌ای سینماگر که ترویج سینمای ضدجنگ می‌کنند، خارج شد؟

برای پاسخ به این سوال روشن است که ابتدا باید سینمای ایران تکلیف خود را با جشنواره‌های خارجی که ترویج گفتمان مورد قبول خود را می‌کنند، روشن کرده و مانع از آن شود که داوران این جشنواره‌ها که در نهان، همان سرویس‌های امنیتی غربی هستند، با جوایز پر زرق و برق خود به هنرمندان ایرانی الگو و سرمشق دهند. همچنین جامعه ایرانی که در هشت سال دفاع مقدس با تمام وجود خود از مرزهای این آب و خاک دفاع کرد، نباید بگذارد فیلم‌هایی در سینمای این کشور تبدیل به فیلم پرفروش شوند که درون میاه آنها نفی حماسه‌آفرینی رزمندگان در دفاع مقدس است.

این درست است که بخش عمده مخاطبان سینمای امروز را افرادی تشکیل می‌دهند که به دلیل سن و سال، تجربه‌ای محسوس از دوران دفاع مقدس ندارند و ممکن است با تعصب کمتری، نقدها به جنگ و فرهنگ جهادی را پذیرا باشند. با این وجود، فیلمسازان متعهد و انقلابی می‌توانند با ابزار هنر، آثاری تولید کنند که همین نسل‌جوان، نسبت به تحولات تاریخ معاصر خود و به‌ویژه اهمیت جنگ تحمیلی در دفاع از کیان ایران اسلامی آگاهی یافته و به‌راحتی تحت تاثیر تفکراتی قرار نگیرند که می‌خواهند به نام صلح، هر نوع مقاومت و ایستادگی را نفی کرده و ترویج بی‌تفاوتی و انفعال کنند.

به عقیده بسیاری از تحلیلگران، مهلک‌ترین سم برای یک کشور مستقل که قدرت‌های بزرگ به فکر چپاول آن هستند، سم وادادگی و استحاله فرهنگی است و بنابراین اگر بپذیریم که سینماگرانی که از ادبیات ضدجنگ دفاع می‌کنند، مروج همین ادبیات و تولیدات هنری هستند، آنگاه باید اذعان کرد که هنرمندان انقلابی و فعالان مدنی که دغدغه دفاع از کشور را دارند، نباید بگذارند که این سم به نسل جوان ایران خورانده شود و بنابراین بهترین راه مقابله، روی آوردن به اقدامات خلاقانه و هنرمندانه متقابل و بسترسازی برای ترویج سینمایی است که مدافع ارزش‌های دفاع مقدس باشد و نه منتقد حماسه‌آفرینی‌های هشت ساله مردم ایران در جبهه‌های دفاع از دین و میهن.