- باید نگاهت به دنیا مانند نگاه به آینه باشد، به آینه مشغول نشو، از آینه عبور کن، یا خودت را در آن ببین و بشناس، و یا مثل هنگام رانندگی با آینه پشت سرت را نگاه کن، و خدا را پشت سرت ببین. نگاه کن خدا از تو چه می‌خواهد؟ هر لحظه تو را به چه چیزی راهنمایی می‌کند؟ ببین چقدر از تو راضی است؟

- اگر صفای باطن داشته باشیم فریب ظاهر دنیا را نخواهیم خورد؛ اما شیفتۀ باطن دنیا خواهیم شد. آدم با صفا، صفای باطن دنیا را می‌بیند و مدهوش آن می‌شود. صفای باطن دنیا حرکت عاشقانۀ ذرات عالم به سوی خداست و طواف دور اولیاء خداست. صفای باطن عالم همان «یُسَبِّحُ لله ما فی السماوات وَ الأرض» است.

- این ماییم که باید لذت ببریم نه آنکه لذت ما را ببرد. ما باید غذا بخوریم نه غذا ما را بخورد. ما باید درس بخوانیم نه درس ما را بخواند. اگر تسلیم انواع لذت‌ها بشویم لذت ما را برده است و دیگر نمی‌توانیم خوب لذت ببریم. پس باید با لذت، غذا و حتی با علم، گزینشی برخورد کنیم تا مقهور نشویم.                    

     حجه الاسلام والمسلمین :پناهیان
 

-