تغيير رفتار وكردار
روزه داري درتغيير رفتار و احياي شخصيت سالم انسان موثر است. اين اثر خود به دو صورت اثر بازداري از رفتارهاي منفي و نابهنجار، و اثر واداري به رفتارهاي مثبت، بهنجار وخداپسند مي باشد. با اين همه آثاري كه روزه دار - همچون دست يابي به تقوا، تهذيب نفس، تقويت نيروهاي روحي و رواني، پرورش وجدان، افزايش سطح صبر و…-، طبيعي است كه رفتارهاي منفي و نابهنجار تغيير يافته، و در جهت بهنجار و مثبت قرار خواهد گرفت. چرا كه هرگونه تغييري در افكار، انگيزه ها و تمايلات انسان، مستقيما در رفتارش نمايان مي شود.
روزه داري در طول سي روز ماه رمضان تأثير عميقي در فرد گذاشته، ضريب عفت و پاكدامني، و رفتارهاي خداپسند را بالا مي برد؛ و حتي شخصيت او را نيز تربيت و ترميم مي كند. از اين رو است كه امام صادق(علیه السّلام) درمورد آثار روزه مي فرمايد:«روزه موجب پاكي اعضا و جوارح، بازسازي ظاهر و باطن، شكرگزاري بر نعمت هاي الهي، احسان به فقرا، تضرع و خشوع وگريه زياد و… مي شود.»
اصولا هرگونه عادات، اعتقادات، روحيات(انگيزه ها و هيجانات) و روشي كه به انسان جهت مي دهد، شاكله و شخصيت انسان محسوب مي شود. انسان هنگامي كه عملي را تكرار مي كند، نخست «حالت»، سپس «عادت» و بعد تدريجاً تبديل به «ملكه» مي شود. همين ملكات است كه به اعمال انسان شكل مي دهد و خط او را درزندگي مشخص مي سازد. «قل كل يعمل علي شاكلته»،  بگو هر كس طبق شخصيت و خلق و خوي خود عمل مي كند.» آيات ديگر قرآن نيز دلالت مي كنند كه خلق و خوي انسان قابل تغيير است؛ و سرنوشت هيچ كس تغيير نمي كند، مگر اينكه خودش را تغيير دهد.
پس با اين همه آثار مثبتي كه روزه بر رفتار و كردار انسان مي گذارد، و فضاي معنوي كه ماه مبارك رمضان دارد، تعجب برانگيز نيست كه هر ساله طبق آمارهاي رسمي نهادهاي انتظامي و قضايي، ميزان تخلفات و جرايم مختلف در طول ماه رمضان كاهش چشمگيري پيدا مي كند. اميد است همواره از بركات معنوي اين ماه بهره مند شويم.