همنشينى با مستضعفان

از شيوه‌هاى زندگى امام سجاد(علیه السلام) اين كه: بسيار متواضع‌بود، نه تنها از همنشينى با تهى‌دستان و مستضعفان عار نداشت، بلكه مشتاقانه دركنار آنها مى‌نشست و همچون دوست صميمى با آنها هم صحبت مى‌شد، بعضى اين روش رااز آن حضرت نپسنديدند، و از نشست و برخاست آن حضرت با طبقه پايين دست، انتقادكردند، امام سجاد(علیه السلام) در پاسخ آنها فرمود:
«انى اجالس من انتفع بمجالسته فى دينى; من با كسى همنشين مى‌شوم كه از مجالست‌او به نفع دينم بهره‌مند گردم.»
يك روز امام سجاد(علیه السلام) سوار بر مركب از راهى‌مى‌گذشت چشمش به جمعى از بيماران جذامى كه در كنار هم نشسته بودند و غذامى‌خوردند افتاد، آنها وقتى كه امام را ديدند او را دعوت به خوردن غذا كردند.
امام(علیه السلام) آن روز را روزه بود، به آنها فرمود:
«اگر روزه نبودم، در كنار سفره شما مى‌نشستم.» امام سجاد(علیه السلام) آن روز به خانه‌خود بازگشت، دستور داد غذاى مطبوعى آماده كردند، آن‌گاه همه آن جذاميان را به‌خانه خود دعوت كرد، آنها به خانه آن حضرت آمدند، امام(علیه السلام) در كنار آنها نشست وبا هم از غذا خوردند.