پیروزی ثمرهء درخت استقامت!

َنحنُ المُقَاوِموُن
مقام معظم رهبری :
هیچ کشور اسلامی و حتی کشورهایی که از وجدان انسانی برخوردارند نباید فراموش کنند که فلسطین مسئله‌‌ی اصلی است/ قضایای دیگر و فاجعه‌آفرینی‌ها در جهان اسلام غالباً برای فراموش شدن این مسئله است. 16/04/95
وجود و تکرار کلید واژه هایی از قبیل فلسطین،مقاومت،نابودی اسرائیل،حمایت از جبهه مقاومت در کلام رهبری نشان بر اهمیت بحث مقاومت بخصوص فلسطین در اندیشه ایشان می باشد.
فراموش نشدن بحث فلسطین و عدم تغییر در مواضع رهبری در قبال آن طی این سالها نشان می دهد غفلت از بحث تجاوز و کنارآمدن با متجاوز انقلابها را به نابودی و یا استحاله می کشاند که برخی انقلابهای عربی از جمله مصر از آن جمله می اشد .
وقتی از اسرائیل به عنوان غده سرطانی نامبرده می شود مقاومت در برابر این غده و نابوی آن در نهایت تنها راه نجات می باشد . ایستادگی و مقاومت مردمی از یکسو و نابودی اسرائیل از سوی دیگر دو راهکار امام خمینی و مقام معظم رهبری جهت حل مسئله فلسطین می باشد.
مقاومت تنها فرمول رهایی بخش همه انقلابها از قبیل بحرین و سوریه و فلسطین و عربستان و … می باشد و این بخوبی در اندیشه های رهبری مشهود است.
مقاومتی که نهایتا نتیجه آن پیروزی خواهد بود انشاء…

سالها قبل در 21تیرماه 1314 هجری شمسی در صحن مسجد جامع گوهر شاد عده ای از جان خود دراه حفظ ارزشهایی مانند حجاب و عفت و غیرت گذشتند و به خون خود غلطیدند .

با مطالعه تاریخ انقلاب از ابتدا تاکنون به روزهای مشابه زیادی برخواهیم خورد که خونهای پاکی از مردم غیور این سرزمین در راه حفظ آرمانها ریخته شده است .

آرمانهایی مانند استقلال ،آزادی،هویت اسلامی،عزت ،حجاب و دستاوردهای اقتصادی و علمی که همگی با خون دهها و چه بسا صدها تن از شهیدان آبیاری شده اند .

آمیخته شدن تک تک این اصول با خون مقدس شهیدان ، به انقلاب و تاریخ ما هویتی الهی بخشیده و باعث تمایز این حرکت از سایر انقلابهای جهان شده است .

از سوی دیگر بار مسئولیتی که در جهت حفظ این ارزشها بردوش نسل بعدی و وارثان این انقلاب افتاده است بسیار سنگین می باشد.

لحظه ای غفلت و عقب نشینی از هریک از ارزشها چه بسا اصل نهال انقلاب را که کم کم به درختی تناور تبدیل شده است ، به نابودی بکشاند.

اهمیت این موارد از آنجا مشخص می شود که دشمن تمام تلاش خودرا در راه ازبین بردن و کمرنگ کردن ارزشهایی مانند حجاب و غیرت و عفت و هویت اسلامی ،به عنوان ستونهای اصلی خیمه فرهنگی انقلاب در کنار سایر مسائل اقتصادی و علمی و نظامی ، به کار بسته است تا موفق به ضربه زدن به اصل انقلاب شود .

هجمه فرهنگی و تغییر سبک زندگی از ابزار اصلی دشمن در برهه کنونی بوده و حجاب به عنوان پرچمدار هویت و مقاومت زن ایرانی همواره مورد هجوم قرار گرفته است که رد برخی موارد دشمن پیشرفتهایی هم داشته است .

حفظ این دستاورد باارزش نه تنها نیازمند برنامه های مدون و منظم دولتی می باشد که همتی دوچندان از سوی آحاد جامعه را می طلبد.

احیای امربه معروف و رواج سبک زندگی اسلامی و مقاومت زنان و مردان باغیرت جامعه در برابر تهدیدات و تحریمها و نفوذ دشمن از جمله مواردی می باشند که به حفظ این دستاورد کمک خواهند کرد.

امید آنکه همه ما سربازانی باشیم که علم جهاد را در جبهه فرهنگی به دوش گرفته و به مقابله با دشمن بپردازیم انشا…

مرتضی حسینی

نگران روزی نباشید (از دوران جنینی تا بزرگسالی)

امام على عليه السلام ـ در بيان موعظه هاى لقمان عليه السلام به پسرش ـ می فرماید:

اى پسرم! كسى كه يقينش كم شده و نيّتش در طلبِ روزى ضعيف گشته، [بايد بداند كه] خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به اراده خود، او را در سه حالتْ آفريده و به او روزى داده است، كه در هيچ يك از آن [حالت]ها كارى از دست او بر نمى آمد. [بنابراين، او بايد بداند كه] خداوند ـ تبارك و تعالى ـ او را در حالت چهارم نيز روزى مى دهد.

حالت اوّل، اين است كه او در رحم مادرش بود و خداوند عز و جل او را در جايى استوار، روزى رساند، به طورى كه گرما و سرما اذيّتش نكرد.

سپس [در حالت دوم] او را از آن جا بيرون آورد و روزىِ او را از راه شير مادرش جارى ساخت و با اين وسيله، او را كفايت كرد و پرورش داد و بى آن كه او توان و نيرويى داشته باشد، او را بزرگ كرد.

سپس [در حالت سوم]، او را از شير گرفت و روزىِ او را در كسب و كار پدر و مادرش قرار داد، و چنان در دل هاى آنان براى او محّبت و رحمت نهاد كه گويى غير از آن، چيز ديگرى ندارند؛ به طورى كه در بسيارى از حالات، او را بر خودشان مقدّم مى داشتند.

تا اين كه [به حالت چهارم رسيد و] بزرگ و عاقل شد و براى خودش مشغول كسب و كار گرديد. [در اين حال] عرصه بر او تنگ شد و به پروردگارش بد گمان گشت و همه حقوق خدا را در مالش انكار كرد، و از ترس تنگىِ روزى و بدگمانى به اين كه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ اكنون و در آينده، روزىِ بازماندگانِ او را بدهد، بر خود و خانواده اش سخت گرفت.

اى پسرم! بدترين بنده، همين است.

روزی جنگ به وسیله
توپ
تانک
بمب
اسلحه
موشک
و آتش
بود.

اما جنگ امروزبه وسیله
ماهواره
موبایل
رایانه
اینترنت
و رسانه است.

روزی هدف ازجنگ حمله به
جان
خاک
ناموس
و وطن بود.

اما امروزحمله به
اعتقاد
مذهب
باور
و ارزش هاست.

روزی شیوه جنگ، سخت بود
اما امروزشیوه جنگ ،نرم است

اما دشمن همان دشمن است
و ما نیزهمان نسل آزاده ایم

و ما اکنون درجبهه نبردیم

مبادا شکست بخوریم.

خود را باتمام وجود آماده کنیم

با اسلحه فضای مجازی واستفاده درست از آن و رسانه

در جهت حفظ ارزش ها وعقاید

با هدف زنده نگه داشتن اسلام ونابودی دشمن نه اینکه فقط اسم اون بجابماند….

مقام معظم رهبری:حجاب برای زن ذلت نیست،بلکه به معنای عصمت و حفظ زن است .نه فقط زن که عصمت و حفظ برای زن ومرد،هردوست.

اینکه دشمنان انقلاب تمام تلاششان را در تهاجم فرهنگی معطوف به زنان کرده اند،
اینکه همه هجمه ها به سمت حجاب و آزادی و حقوق زنان( باتعاریف خودشان ) است،
اینکه برای مقابله با خانواده اصیل ایرانی اتدا به سراغ مادر و زن خانه می روند،
اینکه عفت را، غیرت را،حجب و حیا را،در جامعه ما مورد هجمه قرار می دهند .
همه وهمه نشاندهنده اوج اهمیت وجایگاه زن در انقلاب و نقش بی بدیل آن در خانواده است.
دشمن می داند برای نابودی یک نهاد مانند جامعه و یا خانواده (جامعه کوچک )باید سراغ قلب آن برود
و این قلب بی شک زنان با عفت و حیا می باشند.
خواهرم حجاب تو ، حیاو عفت تو، چادر تو ، جبهه جهاد توست…

حضرت امام درباره‌ی واقعه‌ی کشف حجاب می‌فرماید:

در زمان رضاخان که شاید اکثر شما یادتان نباشد، ما شاهد چه صحنه‌هایی بودیم، در همین قم و نسبت به بانوان محترم این قم و در همه شهرها نسبت به بانوان محترم شهرها. این به تبع از کسانی که تعلیم به او می‌دادند به اسم کشف حجاب، هتک حرمت اسلام، هتک حرمت مومنین، هتک حرمت بانوان ما را چقدر اذیت کرد چقدر پاره‌کردن چادرهای آن‌ها را، چقدر به یغما بردند چادرها و روسری‌های آنان را ما شاهد این‌ها بودیم و شما شاهد این پسر بودید که به اسم تمدن بزرگ با این مملکت چه کرد.

تاریخ مبارزه با حجاب در ایران

همان‌طور که می‌دانید زنان ایرانی در طول تاریخ پاسدار فرهنگ عفت و حیا بوده‌اند و حجاب را به عنوان انسانی همیشه حفظ کرده‌اند. با این‌حال در اواخر دوره قاجاریه بر اثر نفوذ دولت‌های استعماری در دستگاه حکومت، زمزمه‌های بی‌حجابی آغاز شد و پس از برقراری مشروطیت، صحبت از رفع حجاب به میان آمد و تفکر آزادی زن به سبک غربی به تدریج توسعه یافت سپس با اعلام رسمی رفع حجاب در 17 دی ماه سال 1314 شمسی از سوی رضاخان، حجاب در بین تمام زنان ایرانی ممنوع شد و این ممنوعیت تا سال 1320 که همزمان با برکناری رضاخان از حکومت ایران بود ادامه پیدا کرد. پس از رضاخان نیز مخالفت با حجاب ادامه پیدا کرد گرچه محمدرضا نتواست مانند پدرش با آن قاطعانه برخورد کند و به ظاهر زنان را در انتخاب پوشش آزاد گذاشت، ولی از راه تهاجم فرهنگی بر ضد حجاب با آن مبارزه کرد تا سرانجام با لطف و یاری خداوند در سال 1357 شمسی، انقلاب اسلامی ملت بزرگ ایران به این حکومت شیطانی خاتمه داد و زنان مسلمان کشورمان دوباره چون سابق، سنگر دار سنگر حجاب شدند.
بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) در این باره می‌فرماید: شما (زنان) را رژیم سابق نشناخته بود گمان می‌کرد که بانوان ایران مثل همان چندنفر یا عده‌ی معدود منحرفین است و این‌ها همه به دست آن‌ها می‌شود که انحراف پیدا کند لیکن بانوان محترم ایران ثابت کردند که دستخوش این‌طور توطئه‌ها نشده‌اند و نمی‌شوند و ثابت کردند که در دژ محکم عفت و عصمت هستند و جوانان صحیح و نیرومند و دختران عفیف و متعهد به این کشور، تسلیم خواهد کرد و هیچگاه در آن راه‌هایی که قدرت‌های بزرگ برای تباه‌کردن این کشور پیش آنان گذاشته بود نخواهد رفت.

نظر دو مرجع بزرگ مسیحیت درباره حجاب:

کلمنت و ترتولیانوس می‌گویند: زن باید کاملاً در حجاب و پوشیده باشد الا آن‌که در خانه باشد، زیرا فقط لباسی که او را می‌پوشاند می‌تواند از خیره‌شدن چشم‌ها به سوی او مانع گردد. زن نباید صورت خود را عریان ارائه دهد تا دیگری را با نگاه‌کردن به صورتش و ادار به گناه نماید. برای زن مؤمن عیسوی در نظر خداوند پسندیده نیست که به زیور آراسته گردد و حتی زیبایی طبیعی آن باید با اختفا و فراموشی آن، از بین برده شود. زیرا برای بینندگان خطرناک است. درست‌کردن موی سر و آرایش آن و تنظیم آن‌ها در آیینه فقط از خصوصیات زنانی است که شرم و حیاء را از دست داده‌اند. بنابراین در آیین مسیحیت از یک سو مواجهیم با قداست و تقدیس زن و از سویی با تحقیرها و توهین‌ها از یک طرف همه فرشتگان را به صورت زن مجسم کرده‌اند. با این‌که علم الادیان جنسیت خاص و مادی بودن فرشتگان را نفی می‌کند. از طرف دیگر برای نجات زن‌ها از زیر بار ستم مردان آن‌ها را در دیرها پناه داده و دیر نشینی و رهبانیت زنان را صلاح دیده است. ولی از دیدی دیگر آنان را بعدها برای خدمت به مسیحیت خوانده‌اند و بعدها دیرها مرکز آلودگی فحشاء شد و به کاباره‌ها و فحشاخانه‌های بزرگ تبدیل شدند که تمام مردان و زنان بدون هیچ ممنوعیتی با هم وارد آن‌جا می‌شدند و هزاران تخم فساد و آلودگی با خود در جامعه می‌پراکندند، که این مراکز به مرور زمان از غرب به شرق هم سرایت کرد و مانند یک بیماری مسری تمام جوامع را فرا گرفت.

حجاب در آئین مسیح و نصرانیت

تمام آیات «تورات و انجیل که درباره حجاب آورده شده مورد توجه و دقت مفسرین قرار گرفته و مسائلی را مطرح ساخته‌اند که بسیار جالب می‌باشد از جمله: در آیات 3 الی 17 باب 11 رساله اول» پولس خطاب به قرنایتان چنین آمده است: اما می‌خواهیم شما بدانید که سر هر مرد، مسیح است و سر زن و مرد، و سر مسیح خدا. هر مردی که سر پوشیده عبادت یا ندبه می‌کند سر خود را رسوا می‌نماید. اما هر زنی که سر برهنه دعا یا ندبه کند سر خود را رسوا می‌سازد که چنین است که تراشیده شود. زیرا اگر زن نمی‌پوشد موی سر را نیز می‌برد و اگر زن را موی‌چیدن یا تراشیدن قبیح است باید بپوشد… از این‌جهت زن می‌باید پوشش بر سر داشته باشد به سبب فرشتگان آیا شایسته است که زن ناپوشیده دعای خدا بکند و اگر زن موی دراز دارد، زینت است که موی به جهت پرده بدو داده شده است. پولس در رساله خود به قرنایتان تصریح می‌نماید: چون زنان بی‌حجاب به کلیسا می‌رفتند، مارپولس آنان را نهی کرد تا موجبات هیجان شهوت و پریشانی حواس را کاهش داده باشد و این که سر تراشیدن را با سر برهنه داشتن برابر شمرده، کنایه‌ای از عدم امکان تساوی مرد و زن در بسیاری از موارد از جمله- سربرهنه‌کردن است و در ضمن چون تراشیدن نشانی از توهین و تحقیر گناهکاران است که در کیفر خواستشان به چنین رسوایی محکوم می‌باشند، خواستند. سر برهنگی زن را تحقیر و توهین نمایند. مفسرین انجیل گویند: این‌که گفت، سر هر مرد مسیح است و سر زن و مرد و سر مسیح خدا، مراتب بزرگی را نشان داده و محفوظ می‌دارد که رئیس مسیح، خداست و رئیس مؤمن، مسیح و رئیس مومنه شوهرش، و تنها سر زن می‌تواند برای شوهرش مکشوف بماند و حتی برای پیامبر نه. ضمن این مباحث و آثار پی می‌بریم که در آئین مسیح روی مسأله حجاب عنایت داشته‌اند و مورد توجه بوده است، حتی زمانی که دین مسیح تعریف شد و تعلیمات آن مورد تهاجم سوء قرار گرفت، رهبران دین مسیح باز روی مسأله حجاب تأکید داشتند، تا آن‌جا که این رهبران برای حفظ سیاست رهبری خود و تحکیم مبانی رهبانیت دیدند. اگر زن در پوشش باقی نماند، چون تنها وسیله عیش و کامرانی و شهوت انگیزی است و به علاوه که خود زن دارای احساسات سریع التأثیر است زودتر گرفتار احساسات شهوت و غضب و جنایت قرار می‌گیرد. خوشگذرانی کامجویی، عیش و نوش جز با زن مفهومی ندارد لذا آن‌ها زن را به پوشش رهبانیت موظف نمودند که زن مسیحی باید پوشیده باشد و عموم زنان هم از آنان تبعیت نمودند. زن مسیحی باید با روزه لب و دهان و چانه و مو و بدن را بپوشاند تا از دستبرد چشمگیر شهوت دیگران مصون بماند در نهایت این پوشش به قدری افراطی شد که زنان را از خانه‌داری دور ساخت و از ازدواج محروم نمود و آن مقدار حظ و نصیب طبیعی را هم از آن‌ها ممنوع ساخت. ریاضت و ترک‌دنیا زنان مسیحی را در حجاب نگاه داشت. 

درباره اهمیت و فلسفه حجاب اشاره به چند نکته حائز اهمیت است:

1- کاهش خطا و خطر: مصونیت زن در برابر طمع‌ورزی هوس‌بازان از ثمرات آشکار رعایت حجاب است.
2- حفظ احترام: اگرچه رعایت حجاب، از یک سو به مردان کمک می‌کند که به طور ناخواسته، و خارج از چارچوب‌ها، عواطف و احساسات خود را هزینه نکنند. اما بیش از آن به خانم‌ها کمک می‌کند به طور ناخواسته و خارج از چارچوب‌ها، وسیله لذت‌انگاری قرار نگیرند و شخصیت و احترام آنان خدشه‌دار نگردد.
3- نشاط و رغبت: احکام الهی بیش از آن‌که به محدودیت لذت‌ها بیانجامد به ماندگاری لذت‌ها و پایداری نشاط و خوشی‌ها می‌انجامد از این‌رو اگرچه حجاب از یک‌سو برای خانم‌ها محدودیت است و موجب خستگی و زحمت می‌باشد اما از سوی دیگر اوج احساسات را سالم نگه می‌دارد و عاطفه‌ها و محبت‌ها را در کانون گرم خانواده متمرکز می‌سازد و زن و مرد را از بی‌تفاوتی نسبت به همدیگر در نظام خانواده نجات می‌دهد و این بحرانی است که هم‌اکنون دامنگیر جوامع غربی شده است به طوری که در هنگام برپایی کانون خانواده که براساس عشق و محبت باید تحکیم شود و مهم‌ترین ابزار آن میل جنسی نسبت به یکدیگر است این میل رو به افول گذاشته و بنیان خانواده‌ها را متزلزل ساخته است. 
4- مبارزه با نفس: میل به خودنمائی و جلوه‌گری به مصالحی در سرشت زن، نهفته است که باید در مسیر درست و هدفی و الابکار گرفته شود. بی‌گمان این گرایش در وجود زن اگر همچون سایر میل‌ها به درستی به کار گرفته شود، ثمرات مطلوبی خواهد داشت و در جهت کمال او کارآمد خواهد بود و در مسیر فراهم‌آوردن محیطی مناسب همراه با زندگیش، سودمند خواهد شد. چرا که هیچ گرایشی درونی بدون جهت در جان انسان به ودیعت نهاده نشده است. اما اگر این گرایش مرزی نداشته باشد و خودنمائی و جلوه‌گری همواره و در همه‌جا نمو داشته باشد، قطعاً فسادآفرین خواهد بود و در ایجاد زمینه‌های ناهنجاری در جامعه تأثیر خواهد کرد، پوشش را می‌توان مهم‌ترین عامل تعدیل این میل دانست. زیبایی برای زن، سرمایه است اما باید بجا مصرف شود و زکات جمال حفظ عفاف و پوشش است. مانندسازی جمال زن به سرمایه، نشانگر آن است که از یک‌سوی سودمند و کارآمد است و از سوی دیگر کنترل‌شدنی و تعدیل‌یافتنی می‌باشد و اشاره است به این‌که در صورت مرزشکنی، فتنه‌انگیز و فسادآفرین خواهد بود.
5- جواز حضور در اجتماع: بدون هیچ تردیدی اندام زن به ویژه اگر به آرایه‌ها و پیرایه‌هایی، آراسته گردد هیجان بار و هوس‌آفرین است. از سوی دیگر زن، بخش عظیمی از نیروی انسانی یک جامعه را تشکیل می‌دهد و در ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی می‌تواند نقش‌آفرینی عظیمی داشته باشد. اسلام با طرح پوشش زن در حقیقت جواز حضور در اجتماع او را رقم زده است و با دستورات حکیمانه و راهگشایی که در چگونگی منش و روش او ارائه داده از یک سوی این نیروی عظیم را از تباهشدن و در گوشه‌ای بی‌هدف و اثرماندن نجات داده و از سوی دیگر جلو فسادگستری و ناهنجاری‌های ناشی از اختلال‌های مرد و زن را گرفته است. همه آحاد جامعه در مقابل سلامت نفسانی جامعه مسئولند و مسئولیت مهم‌تر در این باره بر دوش خانم‌هاست. دقت در آن‌چه گفتیم بی‌پایگی تفکر هوس آلودانی را که حجاب را حصار تلقی کرده وبرای آزمندی‌های خود، زن را برای شکستن به اصطلاح حصار دعوت می‌کنند، روشن می‌شود و به خوبی دانسته می‌شود که حجاب عملاً عامل مهمی است درجهت آزادی زن نه اسارت او مهم این است که تلقی ما از آزادی دقیقاً روشن باشد. ‬‬
6- ایجاد امنیت: جامعه موظف است امنیت را در ابعاد مختلف برای افراد فراهم سازد بخش عمده‌ای از این مهم به عهده زن است که با حفظ پوشش به این امر جامه عمل بپوشاند. اگر این حریم دریده شود ضمانتی برای سلامتی شخص وجود ندارد، زن چون از این حصار منیع درآمد، در معرض ضربات دیده‌های آلوده و قلوب منحرف قرار می‌گیرد و آرامش خود را از دست داده و نهایتاً نجات از تلاطم امواج بلا را نامعلوم می‌سازد. در سایه رعایت عفاف، زن با شهامت هر چه تمامتر به وظیفه خود مشغول شده و خطری از ناحیه اجتماع متوجه وی نمی‌شود بدین سان با قاطعیت تمام معتقد هستیم که پوشش، امنیت زن را در جامعه فراهم می‌سازد و در حریم پوشش است که می‌توان با خیالی آسوده به جامعه آمد و به فعالیت پرداخت و در سنگر حجاب، حضور عینی خود را در ابعاد مختلف اجتماع، تحقق بخشید.