به حکیمی گفتند : از زور گرسنگی مجبور شدیم

کوزه سفالین یادگار سیصد ساله ی اجدادمان را بفروشیم.

حکیم  گفت: خدا روزیتان را سیصد سال پیش کنار گذاشته

و اینگونه ناسپاسی می کنید.