تازه شهید رجایی نخست وزیر شده بود
اون زمان ما همسایه ایشون بودیم و توی خونه بنایی داشتیم
صبح اول وقت داشتیم نخاله های ساختمانی رو می بردیم بیرون
یه لحظه شهید رجایی رو دیدم که نون به دست داشت می‌یومد
بعد از احوال پرسی بهم گفت: اگه کمک می‌خواهید بیام کمک
ازش تشکر کردم و ایشون هم رفتند منزلشون
… بعد از چند دقیقه با کمال تعجب دیدم شهید رجایی برگشت
آستیناش رو بالا زده و اومده بود به ما کمک کنه
هر چی اصرار کردم که نمیخاد… شما زحمت نکشید، فایده‌ای نداشت
می‌گفت: همسایه بودن یعنی همین
راوی: همسایه شهید رجایی
منبع: سالنامه یاران ناب ۱۳۹۱