غصه و دلواپسی در شهر قم گم می شود

دیده با آئینه ها غرق ترنم می شود

شد کریمه حضرت معصومه.س. ماه اهلبیت

کز کراماتش کویری پر تنعم می شود

آب قم  شوراست،شور زائرانش بیشتر

روز و شب دریای لطفش در تلاطم می شود

زینب سلطان طوس، این شمسه شمس الشموس

نوراوتابنده از خورشید هفتم می شود

روز میلادش شده روز گلاب و آینه

از شمیم چادرش زهرا.س. تجسم می شود

شعر از 

سعید وحیدی