مَسلخ ژاله

به تعبیر امام رحمه‌الله ، هفدهم شهریور از ایام اللّه‌ است؛ روزی که حق بی‌پرده و بی‌نقاب، بی‌ترس و بی‌پروا به مقابله باطل آمد؛ روزی که امت در پیروی از فرمان امام، کفن شهادت پوشید و به مَسلخ ژاله آمد تا از خون خویش، میدان ژاله را میدان لاله‌های سرخ ایران زمین، شهیدان والا مقام کرده‌اند و میدان شهدا لقب بگیرد.
هفده شهریور، ترسیم دوشادوشی شیعیان حسین و پیروان زینب، در یک انقلاب اسلامی و حرکت آگاهانه اجتماعی بود.
هفده شهریور، تکرار سر نهادن پسران بر زانوی پدران بود.
هفده شهریور، روز پیام‌رسانی خواهران زینب‌گونه، از خون علی اکبرها به گوش خفتگان بود.
هفده شهریور، تابلوی سرخ و خونین از شهادت‌طلبی بود.
هفده شهریور، یک نمایشگاه مجّسم بود از ارزش‌های انسانی و فداکاری در راه اسلام.
وطن از خون پاکان گشته دجله
شکسته سرو باغ آشنایی
چه سنگین است بار این جدایی
همه کوچه به کوچه حجله حجله
وطن از خون پاکان گشته دجله
پرت در خون کشیدند از چکاوک
تو را ای نازنین، منزل مبارک
تو ای فریاد در این بی‌صدایی
گشوده خلق، بال همگرایی
برادر با برادر، دوش بر دوش
غم بیگانگی کرده فراموش
همه سر داده با فرمان رهبر
شعار وحدت اللّه‌ اکبر
به شانه پرچم نصر من اللّه‌
میان لب، گل اللّه‌ اللّه‌