فوايد عسل
فوايد عسل
دانشمندان با تحقيقات خود، فوائد زيادى را از عسل ارائه دادهاند.
قبل از هر چيز، مواد معدنى و تخميرى و ويتامينهاى عسل را نام مىبريم.
مواد معدنى: پتاسيم، آهن، فسفر، يد، منيزيم، سرب، منگنز، آلومينيوم، مس، سولفور، كروميوم، ليتيوم، نيكل، روى، اسميوم، تيتانيوم، سديم، و مواد آلى، مانيتها، ضمغ، پولن،اسيد لا كتيك، اسيد فرميك ( تركيب عسل با او فاسد نمىشود و ضد رماتيسم است )، اسيد ماليك، اسيد تار تاريم، اسيد اگزاليك، اسيد سيتريك، رنگها، روغنهاى معطر، ازته.
مواد تخميرى: انور تاز، آميلاز، كاتالاز در هضم غذا مفيد است.
عناصر ديگر عسل: گلوكز، لولز، ساكارز، دكسترين، مواد البر مينوئيد، سولفاتها، انورتين، آب…
عسل داراى ويتامينها شش گانه (A,B,C,D,K,E) و برخى هم قائل به ويتامين «PP» هستند .
در كتاب « مع الطب فى القرآن الكريم »آمده است:
« حدود 70 مواد معدنى تخميرى و ويتامينها درعسل وجود دارد، و براى درمان يا تقويت يا پيشگيرى امراض پوستى، گوارشى قلب و دندان، تقويت رشد طفل، سرطان، تنفس، كبد، صفرا، چشم و گوش، بينى، مرض زنان و تقويت نسل و بچه و… مؤثر است » .
عسل مهمترين مواد قندى طبيعى است و تاكنون 15 نوع قند كشف شده است.
بوعلى سينا دركتاب « قانون طب » مىنويسد: « عسل، دهانه رگها را باز مىكند رطوبتها را از بين مىبرد و مانع گنديدگى گوشت مىشود و حس شنوائى را نيرو مىدهد و نم چشم را از بين مىبرد و علاج خناق و لوزتين است عسل، اشتها برانگيز و توانبخش معده است.
عسل پاد زهر، افيون خوردگى و نيش حشرات است.
عسل آب پز، براى ريزش بول تأثير بسزايى دارد. »
عسل از جمله درمان بيمارىهاى: اعصاب، بىخوابى، درد پهلو، سياتيك، ديفترى، مرض كم خونى، بيمارىهاى استخوان، ريه، ايجاد رشد و نيرو، كمى و زيادى فشار خون راعلاج مىكند، امراض كبد، و هم چنين فوائد زيادى براى درمان « يرقان » دارد.
خوردن عسل، در حال ناشتا، براى زخم معده و اثنى عشر و كاهش ترش كردن معده مفيد است. براى تنظيم قند خون مؤثر است. ضد عفونى كننده مجارى ادرار است هم چنين در پيشگيرى از زكام مفيد است .
نوشتهاند كه در مصر، عسل چندين هزار ساله پيدا شد و فاسد نشده است . چون داراى اسيد فرميك است و عسل را فاسد نمىكند.
عسل داراى عوامل قوى ضد ميكرب است. و ميكروبهاى كه عامل بيمارى انسانها هستند قادر به ادامه حيات در عسل نيستند، از جمله وجود آب اكسيژنه درعسل موجب از بين رفتن ميكروب است و هيچ گونه قارچى در آن رشد نمىكند.
براى رشد كودكان و گلبولهاى قرمز خون و درآمدن دندان، جلوگيرى از اسهال و سوء تغذيه و… مفيد است.
تحقيقات نشان داده است كه زنبور داران كمتر مبتلا به سرطان مىشوند.