شیعه شیفته

در میان یاران و اصحاب رسول خدا(ص)، دوستی و محبت امیرمومنان‌یک امتیاز و برجستگی بشمار می‌رفت که «جابر» یکی از نمادهای‌مودت و دوستی به حضرت علی بود.
«جابر» ، علی(ع)را فرای از پیامبران بهترین خلق خدادانسته، رستگاری را در گرو دوستی و پیروی امیرمومنان و ائمه پس‌از او می‌دانست و از سویی دشمنان علی را کافر و منتقدان او رامنافق معرفی می‌کرد.
جابر می‌گوید: ما منافقان را به بغض و کینه ایشان به علی‌می‌شناختیم.
جابربن عبدالله، ویژگی علی دوستی و پیروی از او و ائمه‌جانشین وی را تا پایان عمر برای خود باقی گذارد و آن را ازتندبادهای تطمیع سیاسی و مالی و تهدیدها حفظ داشت.

دیدار فاطمه (سلام الله علیها)

جابر آمد و شد فراوانی با پیامبر داشت و رسول خدا نیز به این‌جوان با محبت، صمیمی و امین اعتماد می‌ورزیدند. این اعتماد به‌حدی بود که روزی رسول خدا، جابر را برای رفتن به منزل فاطمه‌زهرا (س)، همراه خویش ساخت; جابر این همراهی را چنین حکایت‌می‌کرد:
«….هنگامی که به در خانه فاطمه(س)رسیدیم، پیامبر دست‌خودرا روی در نهاد و خطاب به دختر خود فرمود:
السلام علیکم .
علیک السلام، ای رسول الله!
وارد شوم؟
بفرمایید، ای رسول الله!
آیا من با همراه خود وارد شوم؟!
ای رسول الله! روپوش(و مقنعه‌ای)که بر سر بنهم، ندارم!
فاطمه! گوشه روانداز خود را بردارو سر خود را با آن‌بپوشان.
فاطمه زهرا چنین کرد، دوباره رسول خدا فرمود:
السلام علیکم .
علیک السلام، ای رسول خدا!
آیا وارد شوم؟
آری، رسول خدا!
با همراهم وارد شویم؟
آری! شما و همراه شما.
آنگاه پیامبر وارد خانه فاطمه شد، من نیز در پی او داخل‌منزل شدم، در آن حال، صورت فاطمه بسیار زرد بود! پیامبراکرم به‌فاطمه فرمود:
چرا صورت تو را زرد می‌بینم؟!
ای رسول الله ! از گرسنگی است!
رسول خدا دست‌به دعا بالا برد و فرمود: ای خدای سیرکننده‌گرسنه و برطرف کننده گرفتاری، فاطمه، دختر محمد را سیرکن!
در آن هنگام به سیمای زهرا نگریستم، صورت او برافروخته شد وگرسنگی‌اش برطرف گردید…»