شهید خرازی به روایت شهید آوینی
 

… وقتی از این كانال كه سنگرهای دشمن را به یكدیگر پیوند می‌داده اند بگذری، به « فرمانده » خواهی رسید، به علمدار.
اورا از آستین خالی دست راستش خواهی شناخت. چه می‌گویم چهره ریز نقش و خنده‌های دلنشینش نشانه‌ی بهتری است. مواظب باش، آن همه متواضع است كه او را در میان همراهانش گم می‌کنی. اگر كسی او را نمی‌شناخت، هرگز باور نمی‌کرد كه با فرمانده لشكر مقدس امام حسین (علیه السلام) رو به روست.
ما اهل دنیا، از فرمانده لشكر، همان تصویری را داریم كه در فیلم‌های سینمایی دیده‌ایم. اما فرمانده‌های سپاه اسلام، امروز همه آن معیارها را در هم ریخته‌اند.
حاج حسین را ببین، او را از آستین خالی دست راستش بشناس. جوانی خوشرو، مهربان و صمیمی، با اندامی نسبتا لاغر و سخت متواضع. آنان كه درباره او سخن گفته‌اند بر دو خصلت بیش از خصائل وی تاكید کرده‌اند: شجاعت و تدبیر.
حضور حاج حسین در نزدیكی خط مقدم درگیری، بسیار شگفت انگیز بود. اما می‌دانستیم او كسی نیست كه بیهوده دل به دریا بزند. عالم محضر خداست و حاج حسین كسی نبود كه لحظه‌ای از این حضور، غفلت داشته باشد. اخذ تدبیر درست، مستلزم دسترسی به اطلاعات درست است. وقتی خبردار شدیم كه دشمن با تمام نیرو، اقدام به پاتك كرده، سرّ وجود او را در خط مقدم دریافتیم.