شعبان، فصل مناجات با خدا
توصیههای عملی ماه شعبان براساس بیانات رهبر انقلاب
رابطه خودتان را با خدا بهوسیله دعا و ذکر تقویت کنیدبه خدا توکل کنید. از خدای متعال توفیق بخواهید. مبادا اشتغالات کاری، شما را از ذکر و توجه و پرداختن به معنویات باز بدارد!یعنی یکی از خطرها این است که در عملزدگی غرق بشویم و از آن ارتباط قلبی خودمان غافل بمانیم.آن چیزی که پشتوانهی نشاط و شور و شوق و تحرک و توفیق ماست، کمک الهی است.
حقیقتاً از دل، با زبان مناجات با خدا حرف بزنید،شاید در ماه شعبان، بتوانیم با ذخیرهای که از این ماه گرفتهایم، آن مناجات پرسوز و گداز و پر مضمون را با نفس حقیقی بخوانیم - نهفقط الفاظ آن را مرور کنیم- و حقیقتاً از دل، با زبان آن مناجات با خدا حرف بزنیم، و اگر انشاءاللَّه این همه فراهم شد، در ماه رمضان، آمادهی ورود بر سر سفرهی ضیافت الهی شویم و در اوج قلهی آن ماه، شایستهی ورود به لیلةالقدر گردیم.
من یک وقتی ازامام (رضواناللهعلیه) پرسیدم در این دعاهای مأثوری که وجود دارد، شما کدام دعا را بیشتر از همه خوشتان میآید و دوست دارید. فرمودند: دعای کمیل و مناجات شعبانیه. اتفاقاً هر دو دعا هم برای ماه شعبان است؛ دعای کمیل که میدانید اصلاً ورود اصلیاش برای شب نیمهی شعبان است، مناجات شعبانیه هم که از ائمه نقل شده، متعلق به ماه شعبان است. لحن این دو دعا به هم نزدیک است؛ هر دو عاشقانه است. در مناجات شعبانیه: «جهنم هم که من را ببری، فریاد میکشم تو را دوست دارم». و در دعای کمیل: «اگر به من در جهنم اجازه بدهی و نطق را از من نگیری، فریاد میکشم؛ فریادِ امیدواران، فریادِ دلدادگان و فریادِ دلباختگان را»