سازمان ملل مدت ها است که اعتبار و جایگاه خود را از دست داده است و اکنون تنها به عنوان بنگاهی اجاره‌ای شناخته می‌شود. بنگاهی که کشورهای مختلف با توجه به میزان دلارهایی که به آن می‌دهند به اهداف مورد نظر از طریق این سازمان می‌رسند. هر روز نیز یکی از رسوایی‌های این سازمان منتشر می‌شود. در همین ارتباط راز ریاست عربستان بر کمیسیون زنان در این سازمان نیز فاش شده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، روزنامه انگلیسی گاردین در گزارشی به بیان نقش پول در انتخاب عربستان برای عضویت در کمیته حقوق زنان و برابری جنسیتی در سازمان ملل متحد پرداخته است. این روزنامه نوشته «قراردادهای تسلیحاتی که میان عربستان و برخی از کشورها و اعضای شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل وجود دارد بر ریاست عربستان در کمیته حقوق زنان سازمان ملل بسیار موثر بوده است.»
گاردین نوشته: «8 عضو شورای اقتصادی سازمان ملل از جمله آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و ایتالیا به عربستان سلاح می‌فروشند؛ کشوری که بزرگترین واردکننده سلاح در جهان است و 4 میلیون و 200 هزار دلار از ایتالیا، 750 هزار یورو از آلمان و 20 میلیارد دلار از آمریکا تنها در سال 2015 سلاح خریداری کرده است.»
بر اساس گزارش این روزنامه، این تصمیم خشم حامیان حقوق بشر و حقوق زنان را برانگیخت؛ زیرا براساس یک گزارش، عربستان در سال 2016 در حوزه برابری جنسیتی از میان 144 کشور در جایگاه 141 قرار گرفت.
البته این اولین باری نیست که آل‌سعود با استفاده از پول توانسته جایگاه و امتیازی را در سازمان ملل به دست آورد. سازمان ملل پیش از این نیز نام ائتلاف متجاوز به یمن به رهبری آل‌سعود را از لیست سیاه نقض حقوق کودکان در یمن با فشار اقتصادی عربستان و به ویژه تهدید به متوقف کردن حمایت مالی از صندوق آنروا (سازمان امدادرسانی به آوارگان فلسطینی) خارج کرد.
کشورهای عضو کمیسیون حقوق بانوان سازمان ملل متحد اخیرا عربستان را به عنوان رئیس‌ این کمیسیون انتخاب کردند. مسئله‌ای که ضربه‌ای دیگر بر اعتبار نداشته سازمان ملل وارد کرد.

- تا وقتی مردم یک جامعه سیاست‌ورزی را مهمترین تکلیف الهی خود ندانند، به مرز سعادت نمی‌رسند.

- قضاوت‌های عادلانه سیاسی مهمترین تکلیف دینی است.
-نان بعضی‌ها در هیجانات و شلوغ‌کاری‌های سیاسی است!

در هیجانات سیاسی بطلان یک حرف غلط زیاد معلوم نمی‌شود.

در حالی که انقلاب ما یک انقلاب عقلانی است، و عقلانیت کارش فقط در #آرامش پیش می‌رود!

همانطور که بدترین نوع ظلم و خیانت را سیاستمداران انجام می‌دهند، بالاترین خدمت و عبادت را هم تنها سیاستمدارن و قدرتمندان می‌توانند انجام دهند.

استاد پناهیان

منبع :شهر خوبان
 

در جلوه‌ای دیگر از گسترش اسلام هراسی در اروپا افراد ناشناس مسجد امام علی (ع) در منطقه «یاکوبزبرگ»، بزرگترین مسجد شیعیان در سوئد را به آتش کشیدند. آتش‌سوزی حدود ساعت یازده شب شنبه (10 اردیبهشت) به وقت محلی آغاز شد و آتش‌نشانان تا ساعت سه بامداد بخش بزرگی از آن را خاموش کردند. در بیانیه پلیس سوئد آمده است که در این آتش‌سوزی «کسی مجروح و مصدوم نشده» و پلیس محل آتش‌سوزی را برای تحقیقات در کنترل گرفته است. این مسجد تقریبا به طور کامل سوخته است.
براساس اطلاعیه مرکز اسلامی امام علی(ع) ارزیابی‌های اولیه پلیس نشان از عمدی بودن آن دارد. بر اساس آخرین مشاهدات، بخش‌هایی از مرکز به طور کامل از بین رفته و دود ناشی از این حادثه همچنان تمامی بخش‌های مرکز را پوشانده است.
مرکز اسلامی امام علی(ع) مرکزی مستقل، دینی و مردمی است که توسط جمعی از مسلمانان و پیروان مکتب اهل‌بیت(ع) در سال 1996 میلادی تاسیس شد. این مرکز هیچ‌گونه وابستگی به دولت و یا نهاد خاصی ندارد و اداره آن با تکیه بر شرع مقدس اسلام و قوانین کشور سوئد صورت می‌گیرد.
این مرکز اسلامی علاوه بر برنامه‌های ثابت خود همچون برگزاری منظم نمازهای جماعت، نماز جمعه، دعای کمیل و غیره در مناسبت‌های مختلف سال نیز دارای برنامه‌های گوناگون اسلامی و فرهنگی است که همواره با استقبال مسلمانان و بالاخص شیعیان مقیم سوئد و کشورهای همسایه همراه بوده است.

رهبر انقلاب تأکید فرمودند:
سایه جنگ را حضور ملت رفع کرده نه مسئولان

حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در آستانه روز کارگر در دیدار هزاران نفر از کارگران و کارآفرینان، کارگری را مایه افتخار خواندند و با تأکید بر تأمین «امنیت شغلی و معیشتِ» جامعه کارگری افزودند: حضور کارگران و همه قشرهای ملت در صحنه همواره سایه جنگ و تعرض دشمنان را از سر ملت ایران کم کرده و در انتخابات پیش رو نیز هرکس، «کشور، نظام و امنیت» را دوست دارد در انتخابات شرکت کند زیرا این حضور تعیین‌کننده، شرّ دشمن را از سر کشور کم خواهد کرد.
رهبر انقلاب اسلامی با تبریک سالروز ولادت با سعادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، محبت و معرفت و اظهار ارادت به آن حضرت را مایه افتخار ملت دانستند.
حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، کارگر را «ستون فقرات اقتصاد و تولید» خواندند و افزودند: برای داشتن اقتصاد «پیشرفته و مستقل» و رونق اقتصادی باید به قشر کارگر اهمیت فراوان داد و اگر بخواهیم جامعه کارگری از امتیازات و حقوق شایسته برخوردار باشد، باید بر روی «تولید ملی» تکیه و تأکید کنیم.
رهبر انقلاب اسلامی، دلگرم شدن کارگران در جامعه را موجب سامان‌یافتن وضع اقتصادی دانستند و گفتند: مشکل اقتصاد کشور بدون راه‌حل نیست و گره‌ای نیست که بازنشدنی باشد و یکی از الزامات مهم در این گره‌گشایی، ملاحظه و رعایت حقوق کارگران است.
ایشان خاطرنشان کردند: جامعه کارگری باید احساس تکریم و احترام و سربلندی کند و قدر کار او دانسته شود و در این صورت، خستگی و بی‌حوصلگی و بی‌اعتنایی به کار وجود نخواهد داشت.
حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای با تأکید بر «ترویج فرهنگ کار و اهمیت کار» افزودند: نفس علاقه و اشتیاق به کار باید در جامعه ترویج پیدا کند و کار چنان ارزشمند شناخته شود که کارگر با افتخار بگوید کارگر هستم و در گفتن این موضوع، احساس حقارت نکند.
ایشان، «تأمین امنیت شغلی» و «تأمین معیشت کارگران» را دو وظیفه مهم مسئولان خواندند و گفتند: دولت، کارفرما، کارگر و کارآفرین هر یک به سهم خود در سامان یافتن مشکلات جامعه کارگری در این زمینه مسئول هستند و باید وظایف خود را دنبال کنند.
حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، هدف از بیان این مطالب و تأکید بر اقتصاد مقاومتی و نامگذاری سالها را ایجاد یک گفتمان و خواست عمومی خواندند و افزودند: تبدیل شدن یک موضوع به خواست عمومی، موجب تحقق آن می‌شود و مسئولان نیز در آن جهت حرکت خواهند کرد.
ایشان با اشاره به نقش‌آفرینی سیاسی و اجتماعی کارگران در کشورهای مختلف و تلاش دشمنان برای رودررو قرار دادن جامعه کارگری با جمهوری اسلامی از همان روزهای اول انقلاب، گفتند: با وجود این تلاش‌ها، کارگران همیشه جانب نظام را گرفتند و از آن حمایت کردند و در واقع جامعه متدین و فعال کارگری در طول این سالها به دشمنان کشور سیلی زده است.
حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای افزودند: جمهوری اسلامی و همه دست‌اندرکاران باید سپاسگزار و قدردان جامعه کارگری باشند زیرا جامعه کارگری همواره در کنار و همراه نظام بوده و پس از این نیز به فضل الهی همین‌گونه خواهد بود.
رهبر انقلاب اسلامی با تأکید فراوان بر مسئله اشتغال، این مسئله را در درجه اول اهمیت خواندند و افزودند: اگر مسئله اشتغال به شکل مناسبی حل شود، آسیب‌های اجتماعی از جمله مواد مخدر، مشکلات جوانان و آفت‌های ناشی از بیکاری و بیکارگی هم کاهش محسوس خواهد یافت.
حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای تأکید کردند: هرکس مسئول اجرایی کشور شود و همه کسانی که در دولت آینده مسئولیت بخش‌های اقتصادی را برعهده می‌گیرند، باید از همان روز اول، همت و تلاش خود را به حل مشکل اشتغال معطوف کنند، چرا که در این موضوع مهم، حتی یک روز تأخیر جایز نیست.
ایشان، توجه به تولید ملی در همه‌ ابعاد صنعتی، کشاورزی، خدمات و دیگر عرصه‌ها را لازمه حل مشکل اشتغال برشمردند و خاطرنشان کردند: مسئولان دولتِ بعدی باید در اولین فرصت با برنامه‌ریزی به این موضوع بپردازند.
رهبر انقلاب در ادامه سخنانشان با ابراز خرسندی از اینکه فضای انتخاباتی در کشور در حال گرم شدن است، افزودند: ملت عزیز بدانند حضور در انتخابات در موضوع امنیت ملی تعیین‌کننده است و اگر مردم پای صندوق‌های رأی بیایند، کشور در امنیت باقی خواهد ماند.
ایشان با استناد به اطلاعات موثق افزودند: ترس از حضور ملت در صحنه، علت اصلی خودداری دشمنان پررو، وقیح و گردن‌کلفت از هر عمل و اقدام سخت در مقابل ایران است چرا که دشمنان از حضور مردم در صحنه، به معنای واقعی کلمه می‌ترسند.
حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای افزودند: اگر میان ملت و نظام فاصله بیفتد و مردم به صحنه نیایند، دشمنان هر کاری بخواهند انجام می‌دهند چرا که این کارها برای آنها خیلی هم سخت نیست همانطور که در جاهای دیگر دنیا این کارها را کرده‌اند.
رهبر انقلاب با انتقاد از کسانی که حضور خود را باعث دور شدن سایه جنگ از کشور می‌دانند، افزودند: گاهی می‌شنویم بعضی می‌گویند یا در گذشته گفته‌اند که وقتی ما آمدیم مسئولیت پیدا کردیم، توانستیم سایه جنگ را از سر کشور رفع کنیم، اما این حرف‌ها درست نیست و واقعیت آن است که در تمامی سال‌های متمادی، حضور ملت در صحنه، باعث رفع سایه جنگ و تعرض از سر ایران شده است.
ایشان، مهم‌ترین مظهر این حضور ملی را شرکت در انتخابات خواندند و افزودند: هرگز نمی‌گویم به چه کسی رأی بدهید یا ندهید، اما اصرار دارم که در پای صندوق رأی حاضر باشید و به هر کسی تشخیص می‌دهید رأی دهید.
رهبر انقلاب در جمع‌بندی این بخش از سخنانشان تأکید کردند: هرکس کشور، نظام و امنیت را دوست دارد در انتخابات شرکت کند، این حضور تعیین‌کننده، شرّ دشمن را از سرِ کشور کم خواهد کرد.
ایشان با تجلیل از پیوندهای عمیق و همراهی مردم با نظام در همه دشواری‌های چهل سال گذشته، افزودند: پیشرفت، اقتدار، آبرو، عزت و نفوذ امروز جمهوری اسلامی در منطقه مرهون همراهی و همدلی ملت با نظام است.
حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای با اشاره به ضرورت فکر و تأمل و مشورت برای رأی دادن به نامزدها افزودند: هرکس براساس منطق و فکر، به نامزدی رأی دهد، حتی اگر در تشخیص اشتباه کرده باشد، نزد خداوند معذور است اما اگر سرسری و بی‌دقت انتخاب کند، پیش پروردگار و حتی وجدان خود عذری ندارد.
رهبر انقلاب پس از بیان این نکات مهم برای مردم، به بیان چند توصیه به شش نامزد انتخابات پرداختند.
توصیه اول ایشان به نامزدها این بود که نیت خود را خدایی کنید و برای خدمت تلاش کنید نه برای قدرت، چرا که هرکس برای خدمت به مردم بویژه طبقات ضعیف وارد میدان شود، هر حرف و حرکت او اجر و حسنه دارد.
دومین توصیه رهبر انقلاب به نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، اعلام صریح حمایت از قشرهای ضعیف بود.
ایشان افزودند: به‌گونه‌ای شعارها و برنامه‌ها را مطرح کنید که همه بدانند با هدف اصلی حمایت از طبقات ضعیف وارد عرصه شده‌اید و حل این مشکل مهم برای شما در اولویت جدی قرار دارد.
رهبر انقلاب اسلامی بار دیگر خطاب به نامزدها گفتند: بین خود و خدا عهد کنید که اگر مردم به شما رأی دادند، اولویت‌ها را رعایت کنید و به قشرهایی بیشتر توجه کنید که نیاز به مراقبت بیشتر دارند.
ایشان، «کار انقلابی و جهادی» را تنها راه سامان یافتن مشکلات کشور دانستند و افزودند: مردم و نامزدها بدانند که برای حل مشکلات موجود باید مثل یک جهادگر، کمر بسته‌ خدمت بود و با کار «پرحجم و با کیفیت، مجاهدانه و انقلابی»، بن‌بست‌ها را شکافت و کشور را به پیش برد.
رهبر انقلاب اسلامی با انتقاد از کسانی که انقلابی بودن را مترادف بی‌نظمی توصیف می‌کنند خاطرنشان کردند: نظم از خطوط اصلی انقلابی‌گری است، انقلابی‌گری یعنی سرگرم تشریفات و حاشیه و کارهای زرق و برق‌دار نشدن و تلاش بی‌پایان و خستگی‌ناپذیر برای حل مشکلات مردم و گشودن گره‌های تولید و کار و اشتغال با راه‌های میان‌بر.
رهبر انقلاب در بخش پایانی سخنانشان به مسئولان همه دستگاه‌های ذی‌ربط در انتخابات اعم از وزارت کشور، شورای نگهبان، صدا و سیما و دیگر دستگاه‌ها تأکید کردند: آرای مردم امانت است؛ در نهایت احتیاط و مراقبت این امانت سنگین را حفظ کنید و اجازه دست درازی به احدی را ندهید.
ایشان رعایت دقیق، بدون استثنا، و بدون رودربایستی قانون را لازمه برگزاری انتخاباتی مطلوب و مورد رضایت پروردگار خواندند و این جمله اساسی سال‌های اخیر خود را تکرار کردند: «رأی مردم حق‌الناس است و اگر کسی به حق‌الناس تعرض کند، از عهده آن برنخواهد آمد».
پیش از سخنان رهبر انقلاب اسلامی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سخنانی ایجاد اشتغال از طریق توسعه بنگاه‌های کوچک و متوسط را تنها راه مؤثر اشتغال‌زایی در جامعه دانست و افزود: در چهار سال گذشته حدود ۲ میلیون شغل در کشور ایجاد شد اما با توجه به ورودی‌های جمعیت، این مقدار شغل پاسخگوی نیازها نیست.
آقای ربیعی کارگران و بیکاران را از آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه خواند و با اشاره به کاهش قدرت خرید کارگران و بازنشستگان، گفت: تلاش کرده‌ایم سیاست تعیین دستمزد را به‌گونه‌ای نهادینه کنیم که تا حدودی زمینه برای جبران قدرت خرید کارگران و بازنشستگان فراهم شود.

دین عامل قدرتمندی برای ایجاد انگیزه در مردم برای شرکت در انتخابات و انتخاب صحیح است و انسان را در تشخیص درست راهنمایی می‌کند. ولی متأسفانه در جامعۀ ما، قدرت تأثیرگذاری دین در انگیزۀ شرکت در انتخابات، و در انتخاب بهتر، به‌شدت نادیده گرفته می‌شود.

 نزدیک سی سال در این کشور کار شده که به انتخابات، دینی و معنوی نگاه نشود. باید دید اگر به انتخابات، دینی نگاه کنیم، چه کسانی ضرر می‌کنند؟

چه کسانی می‌گفتند «دین را در سیاست دخالت ندهید، و قداست را در مسائل سیاسی وارد نکنید»؟ کسانی که می‌خواستند سوء استفاده‌های خاص خود را بکنند. چون می‌دیدند اگر مردم با انگیزۀ دینی و عمل به تکلیف شرعی در انتخابات شرکت کنند، لابد انتخابی می‌کنند که به تکلیف شرعی نزدیک‌تر است. و آنها ناکام خواهند ماند.

حتی اگر برخی منافقانه از دین سوءاستفاده کنند، ما نباید دین را به عنوان یک عامل انگیزه‌بخش و راهنمایی‌کننده برای انتخابات حذف کنیم. بالاخره مردم خودشان کم‌کم قدرت قضاوت و رشد سیاسی پیدا می‌کنند و نمی‌گذارند این مدعیان از دین‌گرایی مردم سوءاستفاده کنند.

مسلماً یکی از وظایف مهم دینی ما، این است که با انتخابات چگونه برخورد می‌کنیم؟ انگیزۀ شرکت ما در انتخابات چیست؟ به‌خاطر خداست؟ خدا چقدر در تصمیم‌گیری ما برای نوع انتخاب‌مان مؤثر است؟

حضرت امام(ره) می‌فرمود: در ایام انتخابات، طلاب و علما کارهای خود را رها کنند و به انتخابات بپردازند و مردم را هوشیار کنند(صحیفه امام/15/16) یعنی ایشان این‌را یک وظیفۀ دینی می‌دانستند.

سعی کنید انگیزۀ دینی مردم را برای حضور در انتخابات و برای تشخیص اصلح، بالا ببرید. به مردم بگویید: این یک آموزۀ دینی است که هر کاری در دنیا انجام دهیم، روز قیامت باید جواب بدهیم؛ و مسألۀ انتخابات هم مهمتر از بسیاری از کارهای دیگر است، مگر می‌شود در این‌باره سؤال نکنند؟! آیا خدایی که از رفتارهای کوچک و شخصی ما سؤال می‌کند؛ از رفتار ما در عرصۀ سیاسی اجتماعی سؤال نخواهد کرد؟! آیا خدا روز قیامت از ما نمی‌پرسد چرا این فرد را انتخاب کردی؟! یقیناً می‌پرسد. باید ببینیم پیش خدا چه جوابی داریم؟

عالمان دینی که در مساجد و منبرها به این پرسش الهی در روز قیامت نمی‌پردازند در واقع مردم را به گمراهی سوق می‌دهند. اگر منِ طلبه بخشی از سؤالاتی که خدا روز قیامت از مردم می‌پرسد را پنهان کنم، عامل گمراهی مردم خواهم شد. هم اصل حضور و هم نحوۀ حضور در انتخابات در روز قیامت سؤال خواهد شد. کسی حق ندارد صرفاً به میل خودش و بدون حجت شرعی به کسی رأی بدهد. آن‌هم برای امر مهمی مثل ریاست‌جمهوری!

‼️شما هرجایی دربارۀ هر کاندیدایی صحبت کنید، اگر صحبت شما ناروا باشد و دیگران را در تشخیص به گمراهی بیندازید، خدا روز قیامت مؤاخذه خواهد کرد، مؤاخذه‌ای خیلی سنگین‌تر از اینکه مثلاً ازدواج یک دختر و پسر جوان را به‌هم بزنید. و اگر شما برای انتخاب بهترِ یک رئیس برای جامعه، تلاش کنید، یقیناً ثوابش خیلی بیشتر از تلاش در جهت انتخاب یک همسر خوب برای یک جوان است.

ما باید بار دیگر به اجر تلاش خاصلانه برای انتخابات، معنوی نگاه کنیم. کمک به یک مظلوم یا محروم چقدر ثواب دارد؟ حالا اگر شما به رفع ظلم و محرومیت در کل جامعه کمک کنید چقدر بیشتر ثواب دارد! اصلاً مقدرات فرزندان ما به همین اقدامات ما وابسته است. این مسائل واقعیت دارد و روز قیامت خدا از ما می‌پرسد! بیایید از عینک معنویت به اینها نگاه کنیم.
خیلی‌ها جرأت نمی‌کنند این واقعیت را به مردم بگویند که خدا روز قیامت سؤال می‌کند که به چه کسی رأی دادی. ولی این واقعیت دارد! رأی دادن یک امر دل‌بخواهی و از سرِ هوی و هوس نیست! واقعاً باید بین خودت و خدای خودت تشخیص داده باشی که «این فرد برای مملکت مفیدتر است» البته ممکن است تشخیص تو درست نباشد، ولی باید به اندازۀ توان خودت، بررسی کرده باشی.

استاد پناهیان

امام خامنه ای (مدظله العالی)
درباره‌ انتخابات، آنچه مهم است در درجه‌ی اول، شرکت عمومی است. در امر انتخابات مرّ قانون باید عمل بشود؛ نتیجه‌ی انتخابات ملت هرچه که شد این معتبر و قانون است، یک جا فقط بنده دخالت می‌کنم و آن جایی است که کسانی بخواهند در مقابل رأی و انتخاب مردم بایستند و رأی مردم را بشکنند.

… و فقط درد دلی برای شهدای میرجاوه

حبیب احمدزاده*

در این اوان ، 9 سرباز مام وطن و ناموسمان در مرز میرجاوه شهید و عزیزی از آنان توسط کوردلانی به نام جیش العدل (از دست این دنیای وارونه و به غارت رفته اسامی) نیز به اسارت رفته‌اند.
همین هفته پیش بود که برای تدریس فیلمنامه نویسی به لبنان رفته بودم ، دانشجویی مرا به بیمارستان برد تا یکی از اقوام دورش را ببینم.
در راه گفت که دو کودک مجروح جنگ در بستر دارد این زن سوری از محله محاصره شده فوعه و کفریا و دو فرزند تکه تکه شده که هنوز در سردخانه بودند.گفتم حداقل دست خالی نرویم و برای بچه‌ها تنقلات بخریم. نگاه معنی داری کرد و به عربی گفت هیچ نخرید بهتر است، داغ مادرشان تازه می‌شود. در بیمارستان معنی این حرف را با داغ دل، خود فهمیدم.
ماجرا این بود که پس از حدود چهار سال محاصره شهرهای شیعه‌نشین فوعه و کفریا توسط مسلحین ضد بشار ، طی قراردادی قرار بر تبادل می‌شود ، مسلحین محاصره شده در شرق دمشق با زنان و کودکان و پیرزنان و پیرمردان این دو محله معاوضه شوند.
اتوبوس‌های حاوی این زنان و کودکان طبق قرار به حرکت درمی آیند .در آخرین بازرسی مسلحین برخلاف مذاکرات، دهها اتوبوس از حرکت باز داشته شده و ساعت‌ها در آنجا متوقف می‌شوند .وانتی پر از چیپس وارد محل شده و کودکانی که سالها در محاصره بوده و در رویا هم چیپس ندیده بودند به سمت ماشین هجوم می‌برند. افراد مسلح پاکت چیپس‌ها را باز کرده و در اطراف وانت پخش می‌کنند تا کسی از وانت دور نشود و شاید ناظر تحقیر شدن همچون حیوانات توسط همدیگر برای کنار زدن بچه‌ها شوند. همه بچه‌ها سراسیمه برای گرفتن چیپس‌ها چهار زانو روی زمین قرار گرفته و مشغول به جمع کردن ، ناگهان انفجار عظیم وانت و شهادت در دم بیش از یکصد و بیست کودک و بیش از چهل بزرگسال همراه آنان … زن سوری هنوز مات بود و اجساد تکه تکه شده دو کودکش در میان تکه‌های دیگر بچه‌های مقتول این حادثه که اصلا قابل شناسایی نبودند. این همه طراحی خبیثانه! ما چه موجودات پستی می‌توانیم بشویم ؟
وقتی بیرون آمدم، آن دانشجو هم سخنی نگفت .آن، وضعیت سوریه امروز بود و امروز هم این شهدای سرباز …. و نیز خوش خیالانی که فکر می‌کنند تروریسم پشت دروازه‌های کشورمان متوقف خواهد شد، اگر قوی نباشیم.
خدایا! عاقلمان کن که یادمان نرود کشورداری به فحاشی مسئولین به همدیگر نیست. به رها کردن کار مملکت توسط ملت به امید دیگران و حتی مسئولان نیست.
خدایا! خودت عاقلمان کن که آن زن سوری نیز هشت سال پیش هرگز چنین روزی را در زندگی اش تصور نمی‌کرد، ولی اختلاف درونی، آن کرد با زندگیش که شنیدید.
خدایا! باز دعا، عقلمان بده و بس!
* نویسنده، مستندساز و مدرس دانشگاه هنر

اصول و قواعد مناظرات انتخاباتی از دیدگاه قرآن

هر کاری دارای اصول و قواعدی است که باید مراعات شود. انتخابات و نیز مناظرات انتخاباتی نیز از جمله کارهایی است که دارای اصول و قواعدی است. برخی از این قواعد از قواعد اخلاقی عام است که اختصاصی به مسلمان یا کشور و نظام اسلامی ندارد؛ اما برخی از اصول و قواعد در چارچوب فعالیت‌های یک مسلمان در یک نظام اسلامی مطرح است که به فلسفه و سبک زندگی اسلامی ارتباط دارد و مسلمان نمی‌تواند فارغ از آنها عمل و رفتار کند. در حقیقت فقه اسلامی ناظر به همه رفتارهای مکلفان مسلمانی است که می‌خواهند بر اساس فلسفه و سبک زندگی اسلامی زندگی کنند و جامعه‌ای قرآنی - اسلامی را در دنیا بسازند و سعادت دنیا و آخرت خویش را بدان تضمین کنند.
نویسنده در مطلب حاضر به برخی از اصول و قواعد مناظرات انتخاباتی براساس آیات قرآن اشاره کرده است.
***
اهداف مناظره
مناظره به هر هدفی شکل گرفته باشد، بی‌گمان به سبب ریشه واژه باید ناظر به نظر افراد باشد که از سوی هر یک ارائه می‌شود. در حقیقت نظر هر کسی در تقابل و گاه در برخی از موارد در تایید نظر دیگری مطرح است. بنابراین، در اغلب موارد، دو سویه مناظره، نظری موافق یکدیگر نداشته و هر یک در اندیشه آن است تا نظر خویش را تبیین کرده و ادله و شواهدی به نفع نظر خویش و علیه نظر دیگری بیان کند و نقص و نقیضی بر نظر دیگری وارد سازد.
به نظر می‌رسد که مناظرات، در بسیاری از موارد در ساختار جدال و مجادله انجام می‌گیرد. جدال، گفتگويى توأم با نزاع و غلبه جستن يك طرف بر ديگرى است(مفردات الفاظ قرآن کریم، راغب اصفهانی، ص‌189، «جدل». و به قصد منصرف كردن وى از رأى و نظرش انجام می‌گیرد.(مجمع‌البيان، ج‌5‌-‌6‌، ص‌237).
البته در مناظره‌های انتخاباتی، شخص نمی‌خواهد رای و نظر خویش را بر طرف دیگر چنان تبیین کند که نظرش برگردد و با او موافق و هم‌داستان شود؛ بلکه می‌خواهد با تبیین ادله و شواهدی، نظر خویش را حق و درست جلوه داده و با نقص و نقیض، نظر دیگری را نادرست بنمایاند تا پیروان و هواداران بیشتری را به سوی خود جلب کند. در حقیقت مخاطب این گونه مناظرات، کسانی هستند که آرای آنان در رسیدن افراد به جایگاه مدیریتی موثر است و آنان می‌توانند در آینده بر اساس این آرا و مدیریتی که به دست می‌آورند، نظرات و مواضع خویش را در سیاست‌های داخلی و خارجی عملیاتی سازند؛ هر چند که برخی خلاف آن عمل می‌کنند، که جای خود بماند؛ چنان‌که برخی در مناظرات با آنکه حق را می‌یابند و می‌شناسند، ولی بر باطل خود، اصرار می‌ورزند. البته برخی نیز لجوج هستند و بر این باورند که نظر و رای خودشان درست است. از این‌رو، هرگز از مواضع و موضع‌گیری‌های خود کوتاه نمی‌آیند.
به هر حال، آنچه در مناظرات انتخاباتی و مجادلات آن اتفاق می‌افتد، آمیزه‌ای از حق و باطل است که خود فتنه‌ای برای خود ایشان و مردم است. این در حالی است که بر اساس آموزه‌های قرآن و اسلام، اهداف مناظرات و مجادلات باید تبیین حق و ایجاد گرایش به سوی آن باشد و انسان نباید بر مواضع باطل خویش اصرار کند و یا دیگران را به مواضع باطل سوق دهد و با تشویش اذهان و هوچی‌گری مردم را گمراه کند؛ زیرا نباید هدف سخنی جز راستی و درستی باشد؛ چرا که انسان مسلمان برای یافتن حق و گرایش به آن تلاش می‌کند و هرگز گرایشی به باطل ندارد و مواضع باطل را تایید و امضا نمی‌کند.
از نظر قرآن مجادله‌ها و مناظره‌ها می‌تواند براساس و اهداف چندی انجام گیرد که شامل موارد زیر است:
1. استیفای حق: گاه مناظره و مجادله برای آن انجام می‌گیرد تا حقی روشن و استیفا شود و حق به حقدار برسد؛ چنانکه مناظره خوله با پیامبر(ص) در این راستا انجام شده است.(مجادله، آیات 1 و 2)
2. تبلیغ حق: تبلیغ حق و بیان پیام راست و درستی هدف دیگر است. پیامبران برای تبیین پیام و تبلیغ دین اسلام از مجادله بهره می‌بردند؛ البته آنان مجادله احسن می‌کردند که مجادله بر اساس معقولاتی است که مقبول طرف دیگر است و او آن را می‌پذیرد. این معقول، مقبول مبنا و پایه برای بحث قرار می‌گیرد تا این گونه حق و اسلام تبلیغ شود.(نحل، آیه 125)
3. نابودی باطل: گاه مناظره برای نابودی باطل انجام می‌گیرد.
4. اثبات باطل و نابودی حق: مناظره‌های کفار همواره برای اثبات باطل و نابودی حق انجام می‌شود. آنان در این امر از همه ابزارها بهره می‌گیرند. بهره‌گیری از شبهات و متشابهات از جمله آنهاست. کسانی که متعصب هستند بر تعصب کورکورانه خود اصرار می‌کنند و دست از آن بر نمی‌دارند.(لقمان، آیات 20 و 21)
از نظر قرآن، انسان‌ها باید به هدف شناخت حق و ایجاد گرایش به حق در مناظرات شرکت کنند و اصول و قواعد آن را مراعات نمایند. بنابراین، باید به دور از تعصب(لقمان، آیات 20 و 21)، تکبر(حج، آیات 8 و 9)، جهل و نادانی و بی‌خردی(حج، آیات 3 و 8) و مانند آن انجام گیرد.

قواعد مناظرات انتخاباتی
مناظره‌های انتخاباتی همانند هر مناظره دیگر باید براساس فلسفه و سبک زندگی اسلامی باشد. از آنجا که اسلام قواعد و قوانینی را برای هر عمل مکلف تعیین کرده است، هر کسی که وارد مناظرات از جمله مناظره‌های انتخاباتی می‌شود، باید آن را مراعات کند. قواعد مناظره‌های انتخاباتی از منظر قرآن، بر اساس مبانی و اصول فلسفه زندگی و نظام سیاسی آن شکل می‌گیرد و باید مراعات شود. مهم‌ترین اصول و قواعد مناظره‌های انتخاباتی از منظر قرآن عبارتند از:
1. منطق‌محوری: منطق چارچوبی است که از نظر شکلی و محتوایی سخن را سامان می‌دهد. سخن باید از نظر شکلی و محتوایی به گونه‌ای باشد که حق را آشکار ساخته و باطلی را از حق جدا کند. کسی که وارد مناظره و مجادله می‌شود باید اصول منطق را بشناسد و بر اساس آن عمل کند. امروزه هر کسی بر این جمله اصرار می‌ورزد که قواعد بازی را بشناسید و براساس آن عمل کنید. بنابراین، یک مسلمان باید قواعد بازی مناظره‌های انتخاباتی را بر اساس اصول و مبانی اسلامی و قرآنی بشناسد و بر اساس آن عمل کند. از جمله مهم‌ترین قواعد آن است که انسان منطقی سخن بگوید و بر اساس علم و دانش قطعی و اگر نشد اطمینانی سخن را بر زبان جاری سازد. مجادلات بی‌علم و براساس گرایش‌های حزبی و جناحی خطری است که دامنگیر همگان است و مسلمان باید سخن از روی علم بگوید و تحت تاثیر گرایش‌های حزبی نباشد. خداوند به شدت مسلمان را از سخنانی که بر اساس گمانه و ظن است پرهیز می‌دهد و خواهان گفتار و رفتار عالمانه است. مجادله و مناظره نیز باید این گونه باشد.(حج، آیات 3 و 8؛ لقمان، آیه 20؛ غافر، آیات 35 و 56؛ اعراف، آیه 71)
2. هدایت‌محوری: مجادله و مناظره باید هدایت‌محور باشد و هیچ یک از طرفین مناظره نباید کاری کنند که موجب گمراهی طرف دیگر یا مردم شود.(همان)
3. قوانین‌محور: مناظره و مجادله باید قوانین‌محور باشد و بر اساس قوانین روشن و مکتوب انجام گیرد. در این مسئله هم باید قوانین مناظره و اصول آن شفاف و روشن مشخص شود و هم باید محتوا موجب روشنی قوانین و افزایش شفافیت در این عرصه شود. به سخن دیگر، هم از نظر شکلی و هم از نظر محتوایی باید مجادله بر اساس قوانین باشد.(همان)
4. ادله محکم و استوار: طرفین مناظره باید ادله‌ای که ارایه می‌دهند، محکم و استوار باشد به طوری که بتوان در محاکم نیز بدان استناد کرد. در حقیقت ادله باید از چنان استواری برخوردار باشد که موجبات سلطه مطلب و مواضع طرف مجادله شود. از این‌رو در آیات قرآن بر واژه سلطان به عنوان مهم‌ترین ویژگی در ادله و براهین مجادله تاکید شده است.(غافر، آیات 35 و 56)
5. حسن معاشرت: از دیگر قواعد اسلامی – قرآنی مناظره ، برخورد نیک و معاشرت خوب است که باید میان دو طرف مناظره برقرار باشد. ادب کلامی باید با ادب رفتاری جمع شود؛ زیرا هدف از مناظره تبیین حق و مواضع درست است نه آنکه کسی بخواهد دیگری را به هر شکلی از میدان به در کند. اصولا در اسلام، هدف، وسیله را توجیه نمی‌کند و کسی نمی‌تواند برای رسیدن به مطلب حق یا کار حق، از ابزار باطل و ناحق بهره برد. خداوند در آیه 125 سوره نحل تنها در صورتی مجادله را جایز می‌داند که از نظر شکلی و محتوایی نیک باشد؛ یعنی هم در محتوا و هم در روش باید به شکل نیکی برگزار شود تا هیچ‌گونه شائبه بداندیشی و بدگویی در آن به چشم نیاید. از نظر محتوایی باید شخص تلاش کند که موجبات هدایت برای دیگری را فراهم آورد نه آنکه گمراه سازد و از نظر شکلی نیز به گونه‌ای عمل کند که رفتار نیک و معاشرت خوش از آن به چشم آید. همین قاعده در آیه 46 سوره عنکبوت نیز تبیین شده است.
6. تاکید و تایید مشترکات: مجادله نباید به گونه‌ای باشد که تنها هدف آن مچ‌گیری باشد، بلکه باید بر مشترکات تاکید و بر موارد مورد اتفاق مهر تایید زده شود.(عنکبوت، آیه 46)
7. رفق و مدارا: از آنجا که هدف از مجادله و مناظره تبیین حقایق و مواضع است، نباید به گونه‌ای باشد که موجب درگیری و جنگ و اهانت و مانند آن شود. مدارا کردن و نرمی در کلام و عمل می‌تواند مناظره را از حالت هیجانی غیرعقلانی به سمت عقلانیت سوق دهد و آثار و تاثیر مثبتی بر طرفین و جامعه بگذارد. یکی از معانی «و جادلهم بالّتى هى أحسن» در آیه 125 سوره نحل، جدال با رفق و مدارا است که به عنوان یک قاعده جدلی در قرآن مطرح شده است.(مجمع‌البيان، ج‌5‌-‌6‌، ص‌605 و نیز همان، ج‌7‌-‌8‌، ص‌449) همچنین از آیات 67 و 68 سوره حج به دست می‌آید که مدارا از اصول و قواعد اصلی مناظرات اسلامی و قرآنی است؛ زیرا خداوند در این آیات بیان می‌کند که با آنان منازعه کلامی نداشته باشد و در صورتی که امری را نمی‌پذیرند با گفتن خدا بهتر می‌داند از ادامه سخن و مجادله بگذرند و در حقیقت براساس قاعده «قالوا سلاما»(غافر، آیه 65) با سلام و صلوات از مجادله عبور کنند.
8. اجتناب از زبان‌بازی: برخی فلسفه را زبان‌بازی و بازی زبانی دانسته‌اند و فیلسوف را کسی می‌دانند که با بازی زبانی افکار می‌سازد و فلسفه می‌بافد؛ در حالی که حقیقت چیز دیگری است؛ و این افراد فیلسوف نیستند، بلکه سفسطه کنندگانی هستند که با بازی زبانی موجبات گمراهی دیگران می‌شوند. برخی در مجادلات و مناظرات، کلمات بی‌معنا و پوچ و بی‌محتوایی را به کار می‌برند که خودشان نیز از مفهوم آن اطلاعی ندارند. دم از حقوق بشر و آزادی می‌زنند در حالی که معنا و مفهوم آن را نمی‌دانند. این کلمات تنها الفاظ زیبا و پر طمطراقی است که چون طبل توخالی تنها صدا دارد و هیچ. خداوند در آیه 71 سوره اعراف از این نوع زبان‌بازی و کلمات بی‌محتوا و پوچ به عنوان «اسماء سمیتموها» نام‌های نامگذاری شده یاد می‌کند که فاقد حقیقت و معنا است. از همین رو، خداوند از چنین رفتاری در مجادله و مناظره در همین آیه برحذر داشته است؛ زیرا هدف از مجادله در رویه اسلامی، تبیین حقیقت است. البته دیگران درصدد هستند که حق را نابود کرده و باطل را جایگزین سازند. از همین رو به زبان‌بازی رو می‌آورند.(کهف، آیه 56)
9. اجتناب از شیطنت: از امور دیگری که در مجادله و مناظره انتخاباتی باید پرهیز شود، شیطنت‌کاری است. برخی از افراد با شیطنت بر آن هستند تا مواضع خویش را حفظ کرده و اهداف خویش را محقق سازند. اینان با استفاده از باطل و سخنان زیبا و فریبا تلاش می‌کنند تا طرف مقابل را از میدان به در کرده و خود جای رقیب بنشینند.(حج، آیه 3) این رویه سزاوار مسلمان نیست؛ چه رسد کسانی این رویه را در پیش گیرند که بخواهند مسئولیتی را در نظام اسلامی به عهده گیرند.
10. اجتناب از تمسخر: مسلمان هرگز کسی را تمسخر نمی‌کند و دنبال استهزا نمی‌رود. بر این اساس، در مناظره و مجادله رویه‌ای را در پیش نمی‌گیرد که موجب تمسخر باشد. این در حالی است که دشمنان هر طوری شده می‌کوشند تا باطل خود را حق جلوه دهند و حق را نابود سازند(کهف، آیه 56) و برای رسیدن به مقصود خویش از همه ابزارهای باطل و حق استفاده می‌کنند. از جمله این ابزارها و رویه‌ها می‌توان به استهزا و تمسخر طرف مقابل اشاره کرد تا این گونه خود را چیره سازند و سخن و موضع خویش را پیش برده و تثبیت کنند.(همان)
11. اجتناب از تکبر: مومن، متواضع است و در برابر حق نیز سر تسلیم فرود می‌آورد؛ اما کافر، متکبر و مستکبر است و حق را نمی‌پذیرد و با تکبر و استکبار با مردم مواجه می‌شود. از نظر قرآن کسانی که از روی جهالت و بی‌خردی و نادانی به مجادله می‌پردازند دل‌هایی پر از تکبر دارند و از نظر روان‌شناسی مردمان متکبر هستند.(غافر، آیه 56) پس کسانی که در مناظره‌های انتخاباتی در نظام اسلامی وارد می‌شوند، باید تکبر را کنار بگذارند و در برابر حق و اهل آن فروتن باشند.
12. دلسوزی: از آنجا که هدف مجادله و مناظره، احقاق حق است، نباید به دور از اموری باشد که مخالف حق است و موجبات طرد و دوری مردم شود؛ پس اگر کسانی که وارد مناظرات می‌شوند حق‌جو هستند، باید دلسوز مردم نیز باشند و سخنی نگویند که مردم را از حق دور سازند یا طرف مقابل را در شرایط بدی قرار دهند. مجادله احسن باید با دلسوزی و همدلی همراه باشد.(هود، آیه 74)
در آیات قرآن اصول و قواعد دیگری نیز بیان شده که یا به همین اصول کلی باز‌می‌گردند یا توضیح و تبیینی از همین اصول ذکر شده است.

* علی جواهردهی

منبع: روزنامه کیهان 9 اردیبهشت 96

  به گزارش عمارنامه،  «ماجرای نیمروز» به جریانی می‌پردازد که سال‌هاست مردم آنها را طرد کرده‌اند؛ منافقینی که تاکنون بیش از ۱۷۰۰۰ نفر را در کشور ترور کرده‌اند؛ ۱۷۰۰۰ نفری که بیشترشان مردم عادی بوده‌اند؛ مردم عادی‌ای که اغلب بدون داشتن هیچ گناهی کشته شده‌اند. این فیلم به کشته‌شدن مرکزیت سازمان در داخل کشور در بهمن ۱۳۶۰ می‌پردازد و به صورت بسیار هنرمندانه‌ای این وقایع را به نمایش می‌گذارد.

برای شناخت دقیق‌تر جریان منافقین و اطلاع از جزییات این حادثه به سراغ دکتر محمدصادق کوشکی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، رفتیم. دکتر کوشکی کتابی با نام «تبار ترور» نوشته‌اند که به سوابق و کارنامه تروریستی این سازمان پرداخته است.

**به‌عنوان اولین سؤال، بفرمایید که آیا در کشورهای دیگر نیز فیلم‌های تاریخی ساخته و جدی گرفته می‌شود؟

 دانستن تاریخ برای هر ملتی ضروری است. هر ملتی تاریخش را نداند، شناسنامه و هویتش را گم کرده است و این ملت نمی تواند اقتصاد، تمدن و رفاه داشته باشد و ملتی بی همه چیز خواهد بود. برای همین است که هر ملتی اصرار داشته و دارد که تاریخش ثبت و منتقل شود.

از سوی دیگر همه مردم مورخ نیستند و خواندن کتاب‌های تاریخی هم برای همه امکانپذیر نیست و برای همین از سینما و تصویر برای روایت تاریخ استفاده می شود.

یکی از اولین فیلم هایی که در هالیوود ساخته شد، فیلم «تولد یک ملت» بود. اگر سهم تاریخ را در سینمای جهان بررسی کنیم شاید بدون اغراق ۳۰ درصد از سینمای جهان، سینمای تاریخی است. این نشان می دهد کسانی که فرهنگ سازی می کنند چقدر به اهمیت تغذیه تاریخی مردم واقف هستند. حتی گاهی اوقات، تاریخ در قالب یک داستان ملودرام ارائه می شود. مثلا برشی از تاریخ آمریکا در جنگ های شمال و جنوب این کشور در قالب فیلم بر باد رفته که اقتباس از یک رمان است، خودش را نشان می دهد. فیلم ساز نمی گوید من تاریخ می گویم اما عملا دارد تاریخ نبرد شمال و جنوب و منطق این جنگ را در قالب یک فیلم سینمایی بیان می کند که ادعای تاریخی بودن هم ندارد. عملا اگر تاریخ را از سینما بگیریم، شاید بخش زیادی از سینما را حذف کرده ایم.

** آیا در کشور ما هم به موضوعات تاریخی توجه می‌شود؟

متاسفانه در کشور ما سینمای تاریخی خیلی ضعیف بوده و هست. جز مقطع کوتاهی در اوایل انقلاب، تقریبا سینمای ما به تاریخ نپرداخته یا این پرداختن به تاریخ ایران و اسلام و تاریخ انقلاب خیلی کم و محدود بوده است.

اصلا تاریخ در کشور ما و در سینما مهجور است. سینمای ما سینمای امروز است یعنی زندگی های مردم را به خودشان نشان می دهد و به همین خاطر هویت ساز نیست و شناسنامه مردم نمی شود و نشده است.

مردم آمریکا از سینما، شناسنامه خودشان را گرفته و فهمیده اند که آمریکا چگونه آمریکا و غرب چگونه غرب شده است.

مردم آمریکا و اروپا جنگ جهانی دوم را از خلال سینما خوب می شناسند. هنوز سینما گریبان جنگ جهانی دوم را رها نکرده و ما در سی امین سال جنگ تحمیلی تقریبا فاتحه سینمای دفاع مقدس را خوانده ایم. سالی یک فیلم ضعیف یا متوسط داریم؛ سینمای تاریخی هم که هیچ.

ما درباره تاریخ اسلام اصلا ورود نکرده ایم. می شود گفت یک فیلم قابل اعتنا داشته ایم که آن هم «سفیر» بوده و بعد از آن درباره تاریخ اسلام، هیچ فیلم مطرحی ساخته نشده است. مثلا فیلم آقای درویش (رستاخیز) هم هست که هنوز اکران نشده. دیگر چند تا فیلم درباره تاریخ اسلام داریم که ارزش دیدن داشته باشد؟ درباره تاریخ انقلاب و دفاع مقدس هم همین طور…

در دهه هفتاد البته فیلم هایی درباره جنگ بود اما ما اگر به نسبت اروپایی ها و موضوع جنگ جهانی دوم مقایسه کنیم، یک دهم آن ها هم فیلم نساخته ایم، در حالی که از جنگ جهانی دوم بیش از ۷۵ سال می گذرد و از جنگ ما کمتر از ۳۰ سال گذشته است با این حال برخی می گویند نباید درباره دفاع مقدس دیگر فیلمی ساخت.

** به نظر می‌رسد تلویزیون در زمینه تاریخ اسلامی تاحدی موفق بوده است و فیلم‌های خوبی ساخته است. نظر شما در این باره چیست؟

تلویزیون در محتواها ضعیف است مثلا سریال و تله فیلم تاریخی ساخته ولی ضعیف بوده است. استثنائا در تاریخ اسلام مختارنامه را داریم که شاخص است و با فاصله زیاد از مختارنامه، کار امام علی(ع) را داریم و با فاصله زیاد از آن، سریال ولایت عشق. سریالی که درباره امام حسن(ع) ساخته شد هم مثل همان امام عزیز، مظلوم واقع شد و آن قدر ضعیف بود که دون شأن امام حسن مجتبی بود.

سریال یوسف هم بود که البته من آن را سریال تاریخی نمی دانم چون نه نویسنده و نه سازنده آن، دنبال گفتن تاریخ نبوده اند. البته می شود تاریخ با آن قدمت را گفت اما این مجموعه دنبال گفتن یک قصه قرآنی بوده و کار قرآن هم گفتن تاریخ به این معنی نیست.

ادامه »