از مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی نقل شده است:

هنگامی که در سامرا مشغول تحصیل علوم دینی بودم، اهالی سامرا به بیماری وبا وطاعون مبتلا شدند وهمه روزه عده ای میمردند.

روزی در منزل استادم مرحوم سید محمد فشارکی ، عده ای از اهل علم جمع بودند. ناگاه مرحوم میرزا محمد تقی شیرازی تشریف آوردند وصحبت از بیماری وبا شد که همه در معرض خطر مرگ هستند. مرحوم فشارکی فرمود: اگر من حکمی کنم ,آیا لازم است انجام شودیا نه ؟ اهل مجلس گفتند: بلی!

فرمود: من حکم می کنم که شیعیان ساکن سامرا از امروز تا ده روز همه مشغول خواندن زیارت عاشورا شوندوثواب آن را به روح نرجس خاتون , والده ماجده حضرت حجت ابن الحسن علیهما السلام , هدیه دهند تا این بلا از آنها دور شود.

اهل مجلس این حکم را به شیعیان رساندند و همه مشغول خواندن زیارت عاشورا شدند. از فردای آن روز مردن شیعیان متوقف شد وتنها عده ای از سنی ها می مردند به طوری که بر همه آشکار گردید.

برخی از سنی ها از آشنایان شیعه خود پرسیدند: سبب اینکه دیگر از شما کسی تلف نمی شود, چیست ؟ گفتند: زیارت عاشورا. آنها هم مشغول خواندن شدند وبلا از آنها نیز برطرف شد…

برگرفته از کتاب اذکار نافعه 1, محمد حسین پور علویه

یا حسین…