راوی می گوید:امام حسن علیه السلام  روی زمین نشسته بود که خوابش برد پس از مدتی بیدار شده و فرمودند:

«ای خواهرم ،من اینک جدم محمد صلی الله وعلیه وآله و پدرم علی علیه السلام و مادرم فاطمه علیها السلام و برادرم حسن علیه السلام را در خواب دیم که به من فرمودن :ای حسین علیه السلام تو به زودی - ویا فردا - نزد ما خواهی آمد.»

راوی می گوید :زینب علیها السلام تا این سخنان را شنید سیلی بر صورت زد و با صدای بلند گریست .امام علیه السلام نیز به او فرمود :«آرام باش ،کاری نکن که دشمن ما را شماتت و سرزنش کند.»