1- مادر بايد با كودك خود مأنوس باشد و با آنان بازى كند.
2- در حين بازى يكى از بهترين شرائط براى يادگيرى كودك است.
3- مادر بايد در هنگام بازى با كودك به او مطالب اخلاقى را تعليم دهد.
4- يكى از بهترين راهها براى آموزش كودكان استفاده از شعر است.
5- استفاده از شعر براى كودكان جالب و براى فهم و درك مطالب او مفيدتر است.
6- مربيان و مادران بايد به محتواى اشعار كودكان توجه جدى داشته باشند.
7- در اشعار و ادبيات كودكان، بايد آنان را دعوت به نيكيهاى اخلاقى و پيامهاى عالى اخلاقى كنيم. 8- در شعر كودكان بايد به او الگو معرفى شود (اِشْبَهْ اَباكَ)
9- در تعليمات كودكان بايد آنان را با دستورات اخلاقى آشنا نمود. (حضرت زهرا عليهاالسلام سه دستور اخلاقى داشتند)
10- در ضمن سفارشات اخلاقى مثبت بايد كودك را از همنشينى‏هاى سوء نيز پرهيز داد. چون حضرت زهرا عليهاالسلام يك پرهيز اخلاقى هم در شعرها داشتند.
11- ما نبايستى كودكان را كم‏ظرفيت و غير مستعد براى تعليم مطالب جدى و اساسى بدانيم همچنانكه ديديم حضرت زهرا عليهاالسلام مطالبى اساسى را به فرزندان خود تعليم مى‏دهد.
12- مادران بايد از همان كودكى به تلقينات مثبت اخلاقى به كودك و آموزش آنها توجه كنند همچنانكه فاطمه زهرا عليهاالسلام از همان كودكى حق‏طلبى، عبادت و… را به كودكان خود آموزش مى‏دادند.
13- براى تربيت كودكان بايد از سبكهاى هنرى و ذوقى استفاده كرد. همچنانكه حضرت زهرا عليهاالسلام از شعر براى بازى با فرزند خود بهره‏گيرى مى‏نمايد.
14- در مقايسه دو شعرى كه حضرت زهرا عليهاالسلام براى امام حسن عليه‏السلام و امام حسين عليه‏السلام مى‏خوانند فهميده مى‏شود اين دو كودك داراى روحيات متفاوت از همديگر بودند و حضرت زهرا عليهاالسلام به عنوان بهترين مادر، تشخيص اين تنوع و تفاوت در روحيات و شخصيت كودكان خود را داده بود و در تربيت آنان اين تفاوت را ملاحظه مى‏نموده است شعر حضرت زهرا براى امام حسين عليه‏السلام اين است: شعر اَنْتَ شَبيهٌ بِاَبى -لَسْتَ شَبيهاً بَعَلىٍّ (حسين جانم تو، به پدرم رسول‏ اللَّه شباهت دارى نه به پدرت على.)