ای کرامت به درگهت سائل ، رضا جان

انگار همین دیروز بود که نوای محرم در شهرهایمان پیچید، لباسهای مشکی و پرچمهای برافراشته عزا
ایستگاههای صلواتی و چای و روضه و هیئت
چشم به هم زدیم دوماه گذشت
دوماه عزا و غم و ماتم ، دوماه روضه و سینه زنی و ذکر حسین حسین
و امروز هم خاتمه همه غمهای این دوماه با عزای امام رئوف و مهربانمان ، امام رضا(ع)
شاید سرّ اینکه این دوماه عزا با امام حسین شروع میشه و به امام رضا ختم می شه این باشه که دعوت به عزا با امام حسینه و مزد و ختم مجلس با امام رضا
امام رضا خودش صاحب عزای اصلیه ،اهل روضه و مجلس و عزاداریه
همون امامی که از یارانش خواسته بود که به هر بهانه ای برای جدش امام حسین(ع) گریه کنن
امامی که تو محرم چشماش از شدت گریه زخم می شد
امامی که همه برات کربلاشون رو از اون میگیرن
بهتر از این نمیشه که دوماه عزای امام حسین رو به دل داشته باشی و برای مزد آخر مجلس بیای پیش کریمترین و رئوف ترین فرزند امام حسین
آقا ما میدونیم همینکه امسال هم مهمون سفره عزای امام حسین بودیم لطف و کرم شماخاندانه و این بالاترین مزده که مازیر سایه شما باشیم
باهمه اینها اقای رئوف و مهربان ، تسلیت ما رو برای این ایام پذیرا باش و مزد عزاداری همه شیعیان جهان رو با دعا برای فرج امام زمان بده
آقا آرزوی کربلا رو به دل هیچ مومنی نذار
البته ما مزدمون رو با این یک بیت از شما می خوایم
اینکه از مادر تو چند دعایی برسد
طلب مزد نداریم همین مارابس