به نظر من خود شما جوانها بزرگترین مسئوولیت را دارید؛ مسوولیتی که می توانید آن را انجام

دهید. عزیزان من! هر جوانی دوست می داردکشوری که در آن زندگی می کند و خاکی را که از آن روییده،

عزیز، سربلند، مقتدر و برخوردار از همه ی زیبایی ها و نیکی ها باشد؛ دلش میخواهدجامعه ی متمدنی

داشته باشد؛ دلش می خواهد از پیشرفت های علمی و عملی برخوردارباشد؛این آرزوی هر جوانی است.

برای این، دو راه در پیش است: یک راه حل واقعی، یک راه حل کاذب و بدلی.

راه واقعی چیست؟ این است که جوان ایرانی تصمیم بگیرد در زمین خود، بذر خود را بپاشد؛ ازاندوخته و ثروت

فرهنگی خود استفاده کند؛ اراده ی خودش را به کار بگیرد؛ برای شخصیت واستقلال خود ارزش قایل شود؛

جامعه ی عاریت نخواهد و دنبال تقلید و عاریه گیری الگوهای بیگانه نباشد.

… راه کاذب چیست؟

راه حل کاذب این است که یک ملت به تغییر ظاهری دل خوش کند و از حرکت عمیق روبرگرداند. یک وقت

می بیندآدمی هست که نه معلوماتی دارد، نه سوادی دارد؛ نه تجربه ایی ندارد؛ نه اراده ایی دارد؛

نه کاری از او بر می آید؛ لباس و آرایش وشکل خودش را شبیه فلان هنر پیشه یا فلان جوان غربی کرده است،

این راه حل کاذب است. آیا شما با این کار متمدن شدید و تحول پیداکردید؟!