اصلی‌ترین حرف کربلا که مورد غفلت قرار می‌گیرد چیست؟

مقصر اصلی کربلا قاتلین نبودند، خاذلین بودند؛ آنها که یاری نکردند! نشستند و نگاه کردند!

هیچکدام از ما امکان ندارد ما جزء قاتلین حسین(ع) قرار بگیریم، اما جزء خاذلین چطور؟!

ما علاوه بر قاتلان، باید خاذلان حسین(ع) را هم لعنت کنیم؛ آنهایی که نشستند و نگاه کردند.

مهمترین عبرتی که باید از کربلا بگیریم دوری کردن از این ویژگی شخصیتی است: «یاری نکردن حق در بزنگاه» در آن لحظۀ حساس، اگر حسین(ع) را کمک نکنیم، کار تمام است! این بزرگترین عبرتی است که باید از عاشورا گرفت.

برخی خوبان، سرِ بزنگاه که باید حق را کمک کنند، می‌گویند: حالا چند روز سکوت کنیم، ببینیم چه می‌شود!

اگر حسین(ع) در کربلا تنها مانده، به‌خاطر آدم‌بدها نبود؛ به‌خاطر نامردها بود

ثمرۀ مهم عاشورا، نفرت پیدا کردن از دشمنان حسین(ع) است؛ نه علاقمند شدن به حسین(ع)

ثمرۀ مهم عاشورا و روضه‌های حسین(ع) برای ما، آشنایی با حسین(ع) و علاقمند شدن به ایشان نیست(این محبت را در اثر صفای دل به شما داده‌اند) بلکه ثمرۀ مهم عاشورا، نفرت پیدا کردن از دشمنان امام حسین(ع) است.

عاشورا بیشتر می‌خواهد جبهۀ مقابل حسین(ع) را رسوا کند و ما را از آنها متنفر کند. در عاشورا، حسین(ع) ما را دور خودش جمع کرده که دشمنانش را به ما معرفی کند تا از آنها متنفر باشیم، از آنها فاصله بگیریم و حتی یک‌ذره هم شبیه آنها نباشیم.

ذکری که فرموده‌اند در روز عاشورا مستحب است بارها بگویید این است: «لعنت بر قاتلین حسین(ع)». این حسّ مقدس باید در ما تقویت شود که ما نمی‌خواهیم ذره‌ای مثل دشمنان حسین(ع) باشیم.

اصلی‌ترین حرف کربلا که مورد غفلت قرار می‌گیرد چیست؟ امام حسین(ع) در سخنان خود با کوفیان، یک ویژگی شخصیتی را مطرح می‌کند که مهمترین عبرتی است که باید از دشمنان حسین(ع) بگیریم و سعی کنیم این ویژگی رذیلانه را از شخصیت خودمان دور کنیم.

یک ویژگی شخصیتی در برخی افراد هست که خداوند از آن به‌شدت متنفر است و آن اینکه تو شاهد باشی جلوی تو به مؤمنین ظلم کنند و هیچ کاری نکنی! «وَ هُمْ عَلى‏ ما يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنينَ شُهُودٌ»(بروج/7)

پست‌ترین ویژگی شخصیتی که در قاتلین حسین(ع) بود که باید از دل‌مان دور بیندازیم، این است که حسین(ع) به آنها می‌فرماید: «به خدا قسم، یاری نکردن(نامردی و عهدشکنی) در خون شماست»(الْخَذْلُ فِيكُمْ مَعْرُوف.‏.؛ بحارالانوار/45 /83 و تحف‌العقول/241) درد کربلا، قاتلین حسین(ع) نبودند؛ درد کربلا، تنها گذاشتن امام حسین(ع) و یاری نکردن او و عهدشکنی بود. دردِ امام حسین(ع) این نیست که بعضی‌ها قاتل و جنایت‌کارند؛ دردِ ایشان از یاری نشدن و تنها ماندن است.

حسین(ع) در ادامه می‌فرماید: «لعنت خدا بر ناکثین» ناکثین کسانی هستند که بعد از پیمان، نامردی می‌کنند و پیمان می‌شکنند! این خصلت شخصیتی برخی است. ناکثین را باید شناخت. مشکل اصلی کربلا، ناکثین و خاذلینِ حسین(ع) بودند و الا قاتلین همیشه در طول تاریخ بوده‌اند.

اصلی کربلا، ناکثین و خاذلین هستند؛ ناکث بودن در خون آن مردم بود. ما علاوه بر قاتلان، باید خاذلان حسین(ع) را هم لعنت کنیم. خاذلان کسانی هستند که نشستند و نگاه کردند. زینب(س) هم عصر عاشورا به عمر سعد فرمود: تو داری نگاه می‌کنی و حسین(ع) را می‌کُشند؟(ارشاد مفید/2/ 112) یعنی تو هم از خاذلین هستی.

چرا ما بیشتر از قاتلین حسین(ع)، باید از خاذلین متنفر باشیم؟ چون آنها مقصر اصلی کربلا هستند! و الا در این دنیا، قاتلین همیشه بوده‌اند و این طبیعی است، دنیا بهشت نیست که آدم بد اصلاً نباشد! اگر حسین(ع) در کربلا تنها مانده، به‌خاطر آدم‌بدها نبود، بلکه به‌خاطر نامردها بود. بله، هیچ‌کدام از ما امکان ندارد جزء قاتلین حسین(ع) قرار بگیریم، اما جزء خاذلین چطور؟ آن لحظۀ حساس، اگر حسین(ع) را کمک نکنیم، کار تمام است! این بزرگترین عبرتی است که باید از عاشورا گرفت. باید عمیقاً از خاذلین و ناکثین متنفر باشیم.

بعضی از خوبان، سرِ بزنگاه که باید حق را کمک کنند، می‌گویند: «حالا چند روز سکوت کنیم ببینیم چه می‌شود!» جبهۀ حق الان به تو نیاز دارد، خودت را برای کِی نگه داشته‌ای؟!

خاذل و ناکث بودن(عهدشکنی و نامردی) جزء شخصیت پلید بعضی افراد است. خیلی از نخبگان جوامع بشری این‌طوری می‌شوند. خیلی بد است که روی ما حساب کنند، اما در لحظۀ حساس، کمک نکنیم. وقتی امام زمان(ع) هم می‌آید عده‌ای از شیعیان، یک‌دفعه‌ای کنار می‌کشند.

استاد پناهیان