حوادث و وقایع دی ماه سال 57

مقام معظم رهبری 94.06.17 :
(( جوانهاي ما بايد اين خاطرات را فراموش نکنند؛ يکي از چيزهايي که بنده نگران آن هستم، اين است که اين نسل جوانِ بالنده‌ي ما که بحمدالله، هم آگاه و با بصيرت است، هم داراي انگيزه است، آماده به‌کار است، وسط ميدان است، انقلابي است، بتدريج اين حوادث مهم را، اين عبرتهاي بزرگ دوران معاصر را از ياد ببرد…. ))
.
دی ماه سال 57 آبستن حوادث بسیار زیادی بوده که به نوعی مقدمه و پیش زمینه وقوع انقلاب در بهمن 57 بود.
وقوع اعتصابات گسترده در آذر ماه و امتداد آن در دی ماه 57 کار را برای دولت وقت سخت کرده و رژیم را تحت فشار قرار داد.
قیام مردم در شیراز و اردبیل و مشهد و سایر شهرها کم کم زمینه را برای راهپیماییهای بزرگ بهمن ماه آماده کرد و مهمتر از همه فرار شاه از مملکت بود که در همین ماه رخ داد
در این مجال و نظر به ضرورت مرور این حوادث به اجمال برخی حوادث دی ماه 57 را بازخوانی می کنیم:
يكم دی 57 ايجاد صندوق‌های كمك‌های مردمي به كاركنان اعتصابی
سوم دی 57 تعطيلی مدارس توسط دولت تا اطلاع بعدی
چهارم دی 57 تظاهرات وسيع دانش‌آموزان
پنجم دی 57 قطع كامل صادرات نفت
ششم دی 57 تهديد كاركنان اعتصابی شركت نفت به محاكمه نظامي از سوی دولت
هشتم دی 57 تعيين هيئتی از سوی امام خمينی(ره) برای نظارت بر امر توليد و توزيع نفت
نهم دی 57 استعفاي ارتشبد ازهاري از نخست‌وزيري و انتخاب دكتر شاپور بختيار به جاي وي
دهم دی 57 قیام خونین مردم مشهد
سيزدهم دی 57 آغاز كنفرانس گوادلوپ
شانزدهم دی 57 اعلام سياست‌های بختيار. كشف يك زندان سياسی و شكنجه‌گاه در تهران
نوزدهم دی 57 افتادن اداره‌ي امور شيراز و اردبيل به دست مردم
بيست‌ودوم دی 57 اعلام تشكيل «شوراي انقلاب» توسط حضرت امام خميني(ره)
بيست‌وسوم دی 57 تشكيل اولين جلسه‌ي «شوراي سلطنت» با حضور شاه
بيست‌وششم دی 57 خروج شاه و فرح از كشور
بيست‌وهفتم دی 57 انتشار پيام حضرت امام خميني(ره) در مورد رفتن شاه و دعوت مردم به راهپيمايي روز اربعين. اعلام آمادگي وليعهد براي عهده‌دار شدن حكومت
بيست‌ونهم دی 57 راهپيمايي بزرگ روز اربعين
سي‌ام دی 57 سفر رئيس شوراي سلطنت به فرانسه و تقاضاي ملاقات با رهبر انقلاب

قناعت‏
«تقدير المعيشه» و يا برنامه ‏ريزي اقتصادي يكي از عوامل ثبات و پايداري بنيان خانواده است. قناعت و كم خرج بودن از ويژگي‏ هاي مثبت يك زن مي‏باشد و در مقابل، تقاضاي زياد و توقع بالا موجب آزار و رنجش همسر و در صورت عدم توانايي، گاهي انحرافاتي را موجب مي‏شود.
اگر زنان، مديريت امور خانه را بر محور قناعت و پرهيز از خرج ‏هاي غيرلازم و تشريفاتي و تجملاتي تنظيم كنند و از شوهران خود، توقعات بي‏جا و خارج از توان مالي نداشته باشند، از بروز تنش‏هاي بسياري جلوگيري خواهند كرد.
سست شدن پايه ‏هاي نهاد خانواده، گاهي در اثر همين مسايل مادي و اقتصادي است و آغاز آن هم چه بسا از امور جزئي و بي‏اهميت است و سر از بحران در مي‏آورد. از متون ديني بدست مي‏آيد كه زن نبايد شوهر را به سختي و زحمت بياندازد.
نبي اكرم‏ صلي الله عليه وآله فرمود: «از همه زنان پربركت تر آن است كه خرجش كمتر باشد». «اَعْلَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَقَلِّهِنَّ مَؤُونَةً»؛ (نهج‏الفصاحه، ح 358).
در روايت ديگري از حضرت آمده: «براي زن جايز نيست كه شوهرش را به بيش از توانايي‏اش مجبور كند.» «لا يَحِلُّ لِلْمَرْأدِ اَنْ تَتَكَلَّفَ زَوْجَها فَوْقَ طاقِتِهِ»؛ (مستدرك‏الوسائل، ج‏14، ص‏242).
در زندگي حضرت زهراعليها السلام مي‏خوانيم كه هيچ گاه در خانه از شوهر خود تقاضايي نكردند و همواره در سختي‏ها و ناملايمات، صبر و بردباري پيشه كردند و هرگز گله و شكايتي نكردند، حتي گاهي غذايي براي خوردن در خانه علي‏عليه السلام يافت نمي‏شد اما در اين شرايط هم از همسر خود چيزي مطالبه نمود تا مبادا باعث شرمندگي همسرش شود.
لباس، زينت، اثاث خانه، مسكن وسيع و امثال آن خواسته‏هايي است كه معمولاً هر زني به خود اجازه مي‏دهد كه از همسر خويش درخواست نمايد. اما زهراعليها السلام هرگز همسرش را براي تهيه اين نوع خواسته‏ها به زحمت نينداخت. حتي وقتي حضرت زهراعليها السلام در بستر بيماري بود و علي‏عليه السلام با دلي پر از عشق و محبت، از او خواست كه اگر خواسته‏اي دارد ابراز كند، زهراعليها السلام از بيان تقاضاي خود امتناع مي‏كرد. ر.ك: بحارالانوار، ج 43، ص 113، به نقل از: جلوه‏هاي رفتاري حضرت زهرا(س)، ص 63.

سپاسگزاري‏
بديهي است كه يكي از وظايف شرعي و قانوني مرد در برابر همسرش تأمين مسكن، خوراك و پوشاك است. و اگر ازاين امر تخلف كند زن مي‏تواند نزد حاكم شرع شكايت نمايد ولي سزاوار است زن بداند شوهرش حاصل دسترنج خود را براي او و فرزندانش به خانه مي‏آورد و دوست دارد از او سپاسگزاري شود چرا كه او يك بشر عادي است و از قدرداني خوشش مي‏آيد. هر گاه مرد اسباب و لوازم زندگي را تهيه نمود، شايسته است زن در برابر آن اظهار شادماني كند.
امام صادق‏عليه السلام مي‏فرمايد: «بهترين زنان شما آن زني است كه چون به او چيزي داده شود، سپاسگزاري كند و اگر به او چيزي داده نشود راضي باشد.» «خَيْرُ نِساءِكُمْ الَّتِي اِنْ اُعْطيتِ شَكَرَتْ وَ اِنْ مُنِعَتْ رَضِيَتْ»؛ (بحارالانوار، ج 103، ص 235).
و در روايت ديگري مي‏فرمايد: «هر زني به شوهرش بگويد من از تو هرگز خيري نديدم، (-(ثواب )-)كارش از بين مي‏رود.» «اَيُّما اِمْرَأَةٍ قالَتْ لِزَوْجِها: ما رَأَيْتُ قَطُّ مِنْ وَجْهِكَ خَيْراً فَقَدْ حَبِطَ عَمُلُها»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 20، ص 162).

خانه داري و تهيه غذا
زن با طبخ غذاهاي مناسب و خوشمزه، حسن همسرداري خود را اعلام نموده و بذر الفت و محبت را در دل مرد مي‏كارد. در حقيقت يك زن كدبانو با زيركي و ذوق خود در تهيه بهترين غذاها با هزينه كم مي‏تواند دل همسر و فرزندان را جلب كند و خود را جزء مجاهدين در راه خدا قلمداد نمايد.

امام صادق‏ عليه السلام مي‏ فرمايند: «بهترين زنان شما زني است كه داراي بويي خوش و دست پختي خوب باشد . هنگامي كه خرج مي‏كند، بجا خرج كند، و هنگامي كه خرج نمي‏كند بجا از خرج كردن خودداري ورزد . چنين زني كارگزاري از كارگزاران خداست و كارگزار خدا نه نااميد مي‏شود و نه پشيمان» «خَيْرُ نِساءِكُمْ الطَّيِبَةُ الرّيحُ اَلطَّيِبةُ الطَّبيخُ الَّتي‏ اِذا اَنْفَقَتْ بِمَعرُوفٍ وَ اِنْ اَمْسَكَتْ اَمْسَكَتْ بِمَعروُفٍ فَتِلْكَ عامِلٌ مِنْ عُمّالِ اللَّهِ وَ عامِلُ اَللَّهِ لا يَخيبُ وَلا يَنْدِمُ»؛ (كافي، ج 5، ص 326)..

البته در انتخاب نوع غذا نبايد سخت‏گيري كرد و حتي از نظر اخلاقي و تربيتي، بهتر است جانب زن را گرفته و نظر او ترجيح داده شود و به شوهر سفارش مي‏شود همان غذايي را بخورد كه همسرش بدان ميل دارد. اين امر مي‏تواند دلگرمي و اميد زن را به ادامه زندگي و ايجاد رابطه عاطفي افزايش دهد.
امام صادق ‏عليه السلام مي‏فرمايد: «مومن كسي است كه مطابق ميل همسرش غذا مي‏خورد و منافق كسي است كه خانواده‏اش به ميل او غذا مي‏خورد» «اَلمُؤمِنُ يَأْكُلُ بِشَهْوِةِ اَهْلِهِ وَالْمُنافِقُ يَأْكُلُ اَهْلُهُ بِشَهْوَتَهِ»؛ (كافي، ج 4، ص 12)..
شكي نيست كه انجام كارهاي خانه جزء وظايف شرعي زن به شمار نمي ‏آيد. مرد حق ندارد همسرش را به شيردادن، آشپزي و تهيه غذا و مرتب كردن خانه وادار كند، لذا زن اين حق را دارد كه در برابر آن اجرت دريافت كند. ولي از نگاه اخلاقي، خداوند دوست دارد كه زن با كمال ميل و اختيار اين بار را به دوش بگيرد و با جلب رضايت شوهر، محيط امن و آرام همراه با صلح و دوستي فراهم ساخته و از پاداش الهي بهره‏ مند گردد.

نظافت و آرايش‏
نظافت، نظم، آراستن خانه و آرايش و آماده كردن خود براي شوهر يكي از مسؤوليت‏هاي اخلاقي زن در برابر اوست. رعايت اين امر نيز، باعث ايجاد روابط عاشقانه و صميمانه و جلب خاطر و رضايت شوهر مي‏گردد. چه بسا زن با اين كار نقش مهّمي در حفظ عفت شوهر خود و سلامت جامعه ايفا مي‏كند. از طرفي با آماده كردن خود براي همسرش، با پوشيدن لباسهاي مناسب و نظافت و آرايش اندام، توجه او را جلب نموده؛ و خواسته‏ هاي او را از طريق مشروع تأمين مي‏كند و باعث محبّت و علاقه بيشتر شوهر شده و موجب مي‏شود كه شوهرش از نامحرمان و بيگانگان چشم بپوشد و تنها به او عشق بورزد. لذا رعايت اين اصل به عنوان يك مسؤوليت تأكيد شده است.
نبي اكرم‏ صلي الله عليه وآله مي‏فرمايد: «بر زن لازم است؛ كه خود را با خوشبوترين عطرها خوشبو نمايد و به بهترين وجه آرايش كند و بهترين لباسهاي خود را بپوشد و بامدادان و شامگاهان خود را براي شوهر آماده كند». «وَ عَلَيْها اَنْ تَتَطيَّبَ بِأَطْيَبِ طيبِها وَ تَلْبِسَ اَحْسَنَ ثِيابِها وَ تَزَيَنَ بِاَحْسَنِ زِينَتِها وَ تَعْرِضَ نَفْسَها عَلَيْهِ غُدُوةً و عَشيّةً»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 14، ص 211).

در روايت ديگر از حضرت آمده: «بر زن روا نيست؛ كه به خواب برود جز اينكه خود را براي همسرش آماده نموده باشد». «لا يَحِلُّ اَنْ تَنامَ حَتَّي تَعْرِضَ عَلَي زَوْجِها وَ تَخْلَعَ ثِيابَها»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 14، ص 21).

لازم به تذكر است كه خوشبويي و آراستگي اختصاص به زن ندارد، بلكه وظيفه‏اي مشترك است. رعايت اين اصل از دو طرف، نقش مهم در حفظ عفت زن و شوهر دارد، چنانكه در روايت آمده: رعايت نكردن اين وظيفه از طرف شوهر باعث ضربه زدن به عفت همسرش مي‏شود «و لقَد تَركَ النِّساء العِفَّةَ بِتَرْكِ ازواجِهنَّ التَّهيِّه»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 14، ص 381)..

و نيز در روايتي از امام باقرعليه السلام آمده: «همان‏گونه كه مردان دوست دارند زينت و آرايش را در زنانشان ببينند، زنان نيز دوست دارند زينت و آرايش را در مردانشان ببيند». «النِساءُ يُحْبِبْنَ اَنْ يَرينَ الرَّجُلَ فِي مِثْلِ ما يُحبُّ الرَّجُل اَنْ يَري‏ فِيهِ النِّساء مِنَ الزِينَةِ»؛ (مكارم‏الاخلاق، ص‏80).

از سوي ديگر، زن نبايد با آشكار كردن زينت‏ها و آرايش كردن براي غيرشوهر خود، خويش را در معرض تماشاي ديگران قرار داده و با پوشيدن لباس‏هاي نامناسب و محرك كه موجب جلب توجه ديگران است از منزل خارج شود. اين‏گونه حركات موجب بي‏ مهري شوهر رواج فساد در جامعه مي‏گردد.

خداوند مي‏فرمايد: «وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها»؛ نور (24)، آيه 13.؛ «زنان زينت ‏هاي خود را جز آن مقدار كه آشكار است (قُرص صورت و دستها تا مچ) براي ديگران آشكار نكنند». و خطاب به زنان پيامبر كه شامل همگان است مي‏فرمايد: «وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولي‏»؛ احزاب (33)، آيه 33.؛ «زنان همانند زمان جاهليت قبل از اسلام در بين مردم آشكار نشوند».

در حديث آمده: «زني كه براي غير همسرش آرايش كند، عبادت و نماز او مورد قبول و پذيرش خداي سبحان نيست؛ تا اينكه خود را از آن آلودگي شستشو دهد». «اَيُّما إِمْرَأةِ تَطَيَّبَ لِغَيْرِ زَوْجِها لَمْ يُقْبَلِ اللَّهُ مِنها صَلاةً حَتَّي تَغْتَسِلَ مِنْ طيبِها»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 14، ص 311).

و نيز از نبي اكرم ‏صلي الله عليه وآله نقل شده: «هر زني كه خود را خوشبو كند و از منزل خارج شود، تا زماني كه به خانه برگردد، مشمول لعن و نفرين خواهد بود». «اَيُّ اِمْرَأَةِ تَطَيِّبَ وَ خَرَجَتْ مِنْ بَيْتِها لاهِيَ تُلْعَنْ حَتّي تَرْجَعَ اِلي بَيْتِهَا»؛ (وسائل‏ الشيعه، ج 14، ص 411).

رضايت شوهر
شكي نيست كه اطاعت زن از شوهر، تنها در دو مورد واجب است:
1. خروج از منزل.
2. آمادگي جنسي.
ولي از نگاه اخلاقي و تربيتي، كسب رضايت شوهر در ساير امور، به شرط آنكه مخالف منطق عقل و موازين اسلامي نباشد، نقش مهم و سازنده‏اي در زندگي موفق و پايدار دارد. زن براي به دست آوردن رضايت و خشنودي خدا لازم نيست نمازهاي بسيار و يا طولاني بخواند و يا روزه‏هاي مستحبي بگيرد؛ بلكه پاداش‏هاي فراوان را مي‏تواند با فراهم سازي رضايت شوهر به دست آورد. از اين رو در اسلام از اينكه زني نمازش را طولاني كند و بدون اجازه روزه ‏هاي مستحبي بگيرد، نهي شده است.
چنانچه بين زن و مرد اختلاف سليقه پيش آمد، گذشت زن و جلب نظر شوهر رابطه عاطفي و صميمانه را زياد مي ‏گرداند و در ادامه مرد جبران خواهد كرد.

رسول اكرم ‏صلي الله عليه وآله مي‏فرمايد: «اگر (مي‏خواستم) دستور دهم كسي در برابر ديگري سجده كند، هر آينه دستور مي‏دادم زن شوهرش را سجده كند» «لَوْ اَمَرْتُ اَحَداً اَنْ يَسْجُدَ لِاَحَدٍ لَاَمَرْتُ الْمَرأةَ اَنْ تَسْجُدَ لِزَوْجِها»؛ (كافي، ج 5، ح 508)..

و نيز از حضرت آمده: «خوشا به حال زني كه شوهرش از او راضي باشد.» «طُوبي لِاِمْرَأةٍ رَضِيَ عَنْها زَوْجُها»؛ (وسائل‏الشيعة، ج‏14، ص‏155).

احترام به شوهر
مردي خدمت رسول خداصلي الله عليه وآله آمد و عرض كرد: همسري دارم كه هرگاه وارد خانه مي‏شوم به استقبالم مي‏آيد، و چون از خانه بيرون مي‏روم بدرقه‏ام مي‏كند و زماني كه مرا اندوهگين مي‏بيند مي‏گويد: اگر براي رزق و روزي (و مخارج زندگي) غصه مي‏خوري، بدان كه خداوند آن را به عهده گرفته است و اگر براي آخرت خود غصه مي‏خوري، خدا اندوهت را زياد كند (-(و بيشتر به فكر آخرت باشي‏)-).

رسول خداصلي الله عليه وآله فرمودند: «براي خدا كارگزاراني (-(در روي زمين‏)-) است و اين زن يكي از كارگزاران خداست كه پاداش او برابر با نيمي از پاداش شهيد است.» «انَّ للَّهِ‏ِ عُمَّالاً وَ هذِهِ مِنْ عُمَّالِهِ لَها نِصْفُ اَجرِ الشَهيد»؛ (وسائل‏الشيعه، ج 14، ص 17).
احترام واقعي زن به شوهر به او نيرو و توانايي مي‏دهد و براي تلاش و كوشش آماده‏اش مي‏گرداند. سلام ابتدايي به او، جلوي پايش ايستادن، با ادب حرف زدن، گوش دادن به سخنان او و قطع نكردن كلامش و… از جمله اين امور است.
زن سعي كند هنگام ورود مرد، خودش در را باز كند و با لب خندان و چهره باز و گشوده به استقبالش برود و هنگام رفتن از منزل او را بدرقه نمايد. همين عمل كوچك تأثير شايسته اي در روح و جان شوهر به جاي خواهد گذاشت.
امام صادق‏ عليه السلام مي‏ فرمايد: «خوشا به سعادت آن زني كه شوهرش را بزرگ شمارد و به او آزار نرساند و هميشه مطيع همسرش باشد.» «سَعيدَةٌ سَعيدَةٌ اِمْرَأَةٌ تُكْرِمُ زَوْجَها وَلا تُؤْذيهِ وَ تُطيعُهُ فِي جَميعِ اَحْوالِهِ»؛ (بحارالانوار، ج 103، ص‏252).
روحيه مردان به گونه‏اي است كه در برابر محبت، نرم و دلبسته مي‏شود و هرچه در توان دارد و به دست مي‏آورد را به پاي محبوب خود مي‏ريزد و كانون گرم خانواده با محبت هر چه بيشتر شكل مي‏گيرد. اين‏جاست كه به اسرار سفارش بسيار درباره احترام زنان به مردان در روايات اسلامي مي‏توان پي برد.

اظهار محبت به شوهر
شكي نيست؛ محبت و دوستي، گوهر گرانبهايي است؛ كه خداوند در نهاد زن و مرد قرار داده است. تنها مي‏بايست دو همسر اين امر فطري را ابراز نمايند تا رابطه دوستانه و صميمانه آنان بيش از پيش برقرار گردد. مرد در عرصه اجتماع با افراد گوناگون و سلايق مختلف مواجه مي‏شود و بسا اوقات مورد اهانت قرار مي‏گيرد. زن مي‏تواند با خوشرويي و اظهار محبت به شوهر، از غم و اندوهش بكاهد و با چهره‏اي دل‏ انگيز او را مسرور نمايد.

حضرت رضاعليه السلام مي‏ فرمايد: «بدان كه زنان گوناگونند؛ بعضي زن‏ها دستاوردي گرانبها و تاوان (رنج‏هاي آدمي) هستند و اين زن كسي است به شوهرش محبت مي‏كند و عاشق اوست». «اِعْلَمْ اَنَّ النِّساءَ شَتي‏ فَمِنْهُنَّ الْغَنيمَةُ وَ الْغَرامَةُ وَ هِيَ الْمُتَحَبِّبَةُ لِزَوْجِها وَالْعاشِقَةُ لَهُ»؛ (مستدرك‏الوسائل، ج 14، ص‏161).

امام علي‏ عليه السلام در باره رفتار حضرت زهراعليها السلام چنين مي‏گويد: «هرگاه به رخسارش نظاره مي‏كردم تمام غصّه‏ هايم برطرف مي‏شد و دردهايم را فراموش مي‏كردم». بحارالانوار، ج 43، ص 123.
بايد دانست كه همه چيز در زيبايي زن خلاصه نمي‏شود. زن هر چقدر هم زيبا باشد ولي اگر رفتارش با شوهر نامناسب و خشن باشد، نمي‏تواند دل او را به دست آورد، در حالي كه يك نگاه لبريز از عشق و يك رفتار محبت‏آميز از سوي زن مي‏تواند قلب مرد را تسخير نمايد؛ اگر چه از نظر زيبايي، در رتبه‏هاي كمتر باشد. مرد هنگامي كه با كوله‏باري از سختي‏ها به منزل مي‏آيد، دادن يك ليوان آب يا شربت به او از سوي همسرش، مي‏تواند بسيار آرامش‏بخش و لذت‏بخش باشد.

امام صادق ‏عليه السلام مي‏ فرمايد: «هيچ زني نيست كه آب به همسرش بنوشاند، در حالي كه اين كار از عبادت يك سال كه روزهايش روزه باشد و شب‏هايش به عبادت بايستد بهتر است». «ما مِنْ اِمْرَأَةٍ تَسْقي‏ زَوْجَها شَرْبَةً مِنْ ماءٍ اِلاَّ كانَ خَيْراً لَها مِنْ عِبادَةِ سَنَة صِيامِ نَهارِها وَ قِيامِ لَيْلِها»؛ (وسائل‏الشيعه، ج‏14، ص 123).

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

الخَلقُ عِيالُ الله تعالي - فَأحَبُّ الخَلقِ إلَي الله مَن نَفَعَ عِيالَ الله- أو أدخَلَ عَلي أهلِ بيتٍ سروراً وَ مَشيٌ مَعَ أخٍ مُسلِمٍ في حاجَتَهِ أحَبُّ إلَي اللهِ تعالي مِنِ اعتِکافِ شَهرَينِ فِي المَسجِد الحَرام؛

همه ي خلق عيال (خانواده و نيازمند) خدا هستند، پس محبوب ترين خلق به درگاه خدا کسي است که به عيال خدا سودي رساند يا خانواده اي را خوشحال کند يا در پي برآوردن حاجت برادر مسلمانش باشد که اين نزد خدا از اعتکاف دو ماه در مسجدالحرام محبوب تر است.

یکی از خادمان آیت الله حائری (رضوان الله علیه )می‌گوید؛

یک شب زمستانی که برف زیادی هم آمده بود در خانه به صدا درآمد، من در را باز کردم زنی بود، گفت من مریض دارم، زغال ندارم، دوا ندارم، گفتم این وقت شب در این سرما و برف که دوا و زغال پیدا نمی‌شود در را بسته و به اتاق آمدم، حاج شیخ صدایم زد و فرمود، شیخ علی با چه کسی صحبت می‌کردی؟

جریان را گفتم فرمود؛ اگر فردای قیامت خدا از تو سوال کندکه شیخ علی تو در خانه گرم و در کنار کرسی نشسته بودی و زنی نیازمند، در خانه آمد و تو جوابش کردی چه می‌گویی؟ اگر از من هم سوال کند من هم نمی‌توانم جواب بدهم.

سپس ادامه داد: خانه پیرزن را می‌شناسی؟ گفتم بله، گفت بلند شو برویم عرض کردم آقا وضع شما برای رفتن در این هوا مناسب نیست، فرمود آهسته آهسته می‌رویم، رفتیم و به خانه که رسیدیم مشاهده کردیم که پیرزن در اتاقی سرد و در کنار بیماری نشسته است، حاج شیخ گفت؛ برو از قول من به طبیب بگو بیاید، مقداری هم زغال بیاور، طبیب آمد و نسخه‌ای نوشت و من هم دارویش را تهیه کردم، پس از چند ساعت که رفتیم حاج شیخ به من فرمود شیخ علی، روزانه چقدر نان و گوشت برای من تهیه می‌کنی؟

جواب دادم، آنگاه فرمود از امروز نان را دو قسمت می‌کنی، یک قسمت را به این خانه می‌آوری و گوشت را هم نصف می‌کنی، نصفش را برای من و نصف دیگر را برای اهل این خانه می‌آوری.

سال نو میلادی آغاز شد در حالیکه بسیاری از کشورهای مسیحی و اروپایی حال و روزشان اصلاً شبیه روزهای عید نیست

مردمی که در آستانه سال جدید به علت استبداد و زیاده خواهی دولتمردانشان در شرایط سخت آمنیتی به سر می برند.مردمی که کمترین گناهشان سکوت در برابر اعمال دولتمردانشان است

وشاید این ناخوشی ایام عید آنها ، طعم تلخ همان آتشی که دولتهای ظالمشان سالهاست به دامن مردم مظلوم یمن و سوریه و فلسطین و عراق و افغانستان زده اند.

شاید این سایه ترسی است که بیش از چهارسال غوط روزانه مردم سوریه و عراق است

سالی که گذشت برای بسیاری از مردم جهان آبستن حوادث تلخ و یادآور خاطره جنگ و کشتار و بی خانمانی است

سالی که تروریستها به اسم اسلام تا توانستند ظلم و جنایت کردند و حامیانشان به نام مبارزه با همان تروریستها !!! به کشورهای اسلامی تاختند

چه بسیار خانه ها که در آستانه این سال نو در آتش سوخت و چه بسیار کودکان که به نام مبارزه با تروریسم یتیم شدند و یا در خون خود غلطیدند

بگذار سیاستمداران کشورهای انگلیس و آمریکا و فرانسه و آلمان و … در صفحات شخصی شان پیام تبریک بگذارند و بگذارصدای شادی این شبها مانع رسیدن صدای مظلومان عالم به گوش شود ولی مطمئن باشند سیاهی این ظلم و آه مظلومان دامن خود و مردمشان را خواهد گرفت .

روزی را شاهد خواهیم بود که ترور و جنگ و وحشت دامن کشورهای اروپایی را گرفته و ظلم به ظالم برگشته است

برخلاف دنیایی که برای مردم خاورمیانه درست کردید کریسمس تان شاد و آرام و امن