ماه رجب، اولین ماه از فصل نیایش است. در کلام ائمه معصومین(ع) بارها بر فضیلت ماه های رجب، شعبان و رمضان تأکید شده است. روز ها و شب های این سه ماه، بهترین و برترین لحظه های بندگی معرفی شده اند. آن چه در اهمیت ماه رجب از سوی آن بزرگواران به ما رسیده است، حجم زیادی از احادیث این عزیزان را در بر دارد.
رسول خدا(ص) فرمودند: “رجب، ماه بزرگ خداوند است. در این ماه جنگ با کافران، حرام است. رجب، ماه خدا و شعبان، ماه من و ماه رمضان، ماه امّت من است. کسى که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، مستحق خشنودى بزرگ خداوند مى‏شود و خشم حق، از او دور مى‏شود.(وسائل ‏الشیعة، ج 8، ص 98)
در روایتی که در کتاب شریف وسائل الشیعة، جلد 10، صفحه 511 آمده است، امام صادق(ع) از پیغمبر اکرم(ص) نقل کرده اند که آن حضرت فرمودند: “رجب شهر الإستغفار لأمتی أکثروا فیه من الإستغفار فَإنه غفور رحیم؛ ماه رجب، ماه استغفار امّت من است. پس در این ماه، بسیار طلب آمرزش کنید که خداوند آمرزنده و مهربان است.
همچنین آن حضرت فرمودند: “من استغفر اللّه فی رجب و سأله التوبة سبعین مرّة بالغداة و سبعین مرّة بالعشیّ یقول أَستغفر اللَه و أَتوب إلیه فإِذا بلغ تمام سبعین مرّة رفع یدیه و قال اللهمّ اغفر لی و تب علیّ فإِن مات فی رجب مات مرضیّا عنه و لا تمسّه النّار ببرکة رجب؛ کسی که در ماه رجب، هفتاد مرتبه در هنگام طلوع آفتاب و هفتاد مرتبه در هنگام غروب آفتاب بگوید أَستغفر الله و أَتوب إلَیه و سپس دست‌ها را بلند کند و بگوید اللّهم اغفر لی و تب علیّ، اگر در ماه رجب بمیرد، خدا از او راضی باشد و به برکت ماه رجب، آتش او را لمس نکند". (همان، جلد 10، صفحه 484)
در سخن دیگری از امام صادق(ع) به نقل از رسول خدا(ص) آمده است: “و سمّی شهر رجب الأَصب لأَن الرحمة تصبّ على أمّتی فیه صبا؛ ماه رجب را “اصب” نامیده‏ اند؛ زیرا در این ماه، رحمت الهى بر امّت من مى‏بارد. (همان، ص 511)
امام موسى بن جعفر(ع) نیز فرموده اند: “روزه یک روز از ماه رجب، آتش دوزخ را به اندازه یک سال راه دور مى‏گرداند. هر که سه روز از آن را روزه بدارد، بهشت بر او واجب مى‏شود". ( من لایحضره‏الفقیه، ج 2، ص 92)