خدایا

داده هایت

  نداده هایت

     وگرفته هایت 

             را شکر میگویم….

چون داده هایت نعمت

نداده هایت حکمت

و گرفته هایت امتحان است.

   ♦♦خدایا شکرت♦♦

امام باقر علیه‌السّلام فرمود: زنی به خدمت رسول خدا صلّی‌الله علیه وآله شرفیاب شد و عرض کرد حقّ شوهر بر زن چیست؟

حضرت فرمود:زن باید که فرمانبردار شوهر باشد و از او نافرمانی نکند، از متاع خانه چیزی بدون اجازه شوهر صدقه ندهد، روزه مستحبّی نگیرد مگر به اذن شوهر، او را از خود منع نکند اگر چه بر جهاز شتر باشد، و بدون اذن شوهر از خانه بیرون نرود، که اگر بدون اذن او بیرون رود فرشتگان زمین و آسمان و فرشتگان رحمت و عذاب او را لعنت کنند تا به خانه‌اش باز گردد.

منبع:کتاب حقوق متقابل زن و شوهر،نویسنده:حاج ید اللّه بهتاش

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله):

آن کس که ساعتی به ذلت علم آموزی تن ندهد ، در همه عمر گرفتار ذلت جهل خواهد بود.

منبع:کتاب پیام های قرانی ،ص128

امام خمینی قدس سره می فرماید:«اگر بخواهید عضو مفیدی برای اسلام و جامعه باشید ، ملتی را رهبری کرده به اسلام متوجه سازید ، از اساس اسلام دفاع کنید ، لازم است پایه ی فقاهت را تحکیم کرده ، صاحب نظر باشید.اگر خدای نخواسته درس نخوانید ، حرام است در مدرسه بمانید؛ نمی توانید از حقوق شرعی محصلین علوم اسلامی استفاده کنید».

کتاب جهاد کبیر امام خمینی رحمة الله علیه ،ص30(چاپ قدیم)

تحصیل علم برای طلبه به عنوان یک تکلیف واجب ،همانند نماز و روزه به شمار می آید.

کم کاری ، گناه شمرده می شود و هیچ چیزی به جز عذر شرعی نباید مانع تلاش جّدی و پیوسته ی دانش پژوه گردد. بنابراین اشتغال به درس و بحث ، در درجه اوّل اهمیت قرار دارد و امر دیگری نباید برای آن مزاحمت ایجاد کند.

مرحوم مقدّس اردبیلی در سفر به کربلا نمازش را هم تمام و هم شکسته می خواند ، با این که باید فقط شکسته می خواند. علتش را پرسیدند ، فرمود :«تحصیل علم یک تکلیف واجب است و زیارت امام حسین علیه السلام مستحب می باشد . فکر کردم چون واجب را رها کرده ام و به مستحب پرداخته ام ؛ مستحبی که وقت بسیار زیادی می گیرد، سفرم ،سفر معصیت باشد ، بنابراین احتیاط کرده و نمازم را جمع (یعنی هم تمام و هم شکسته )می خوانم.»

کتاب راهکارهای موفقیت در تحصیل علوم اسلامی ،نویسنده:محمدعلی مجاهدی،55

منافقان می خواهند خدا را فریب دهند در حالی که او آن ها را فریب می دهد

و هنگامی که به نماز بر می خیزند،با کسالت بر می خیزند

و در برابر مردم ریا می کنند و خدا را جز اندکی یاد نمی نمایند.

نساء آیه 142

امام علی علیه السلام:

خوشبخت و سعادتمند کسی است که از دیگران پند پذیرد و خود را به پاکی پرورش دهد و شقّی و بدبخت کسی است که از تمایلات نامشروع و غرور خویشتن فریب خورد و به ناپاکی بگراید.

نهج البلاغه ،خطبه 85

میل به خودنمایی و ابراز وجود یکی از مهم ترین علل بی حجابی و بدحجابی در دختران است و با تربیت و هدایت درست می توان این مشکل را از بین برد.

یکی از عوامل افزایش تضادها و تعارضات در خانواده، ایراد گرفتن از وضعیت پوشش دختران در سنین نوجوانی است.

دختران نوجوان به اقتضای سن خود میل به خودنمایی و ابراز وجود دارند که در بیشتر موارد چون تجربه کافی ندارند برای ارضای این میل به سراغ بی حجابی و بدحجابی و نمایش اندام خود می روند.

والدین اگر در مواجهه با این اقدامات دختران نوجوان، بجای خرده گیری و سرزنش راه درست ابراز وجود را به آنها نشان دهند؛ نه تنها آنها به سراغ بدحجابی و بدپوششی نمی روند بلکه سعی می کنند پوشش خود را به نحو شایسته در مقابل نامحرم حفظ کنند چون می دانند یک مروارید ارزشمند هستند که باید با گوهر حجاب این مروارید را از یغما و دستبرد افراد بیمار دل در امان نگه دارند.

شرکت در المپیادهای علمی، حضور در گروه های هنری و سرود دانش آموزی، شرکت در کلاس های قصه گویی و قصه
خوانی، شرکت در مسابقات فکری و ورزشی و یادگیری هنرهای دستی، از مهم ترین راه های ابراز وجود و خودنمایی در دختران نوجوان است.

دختران نوجوان با انجام این فعالیت ها بدون اینکه از گوهر حجاب و احساس بندگی در محضر خداوند متعال فاصله بگیرند می توانند به حس خودنمایی و ابراز وجود خود در سن نوجوانی پاسخ مثبت دهند.

باید زمینه های صحیح بروز خودنمایی در دختران نوجوان از سوی والدین و اطرافیان آنها فراهم شود تا از توجه افراطی دختران در این سن به ظاهرشان کاسته شود.

والدین باید داشتن شخصیت و ویژگی های شخصیتی مثبت را به دختران خود تلقین کنند؛ زیرا این امر سبب می شود اگر فرزندشان مرتکب خطا یا اشتباهی شوند از درون احساس گناه کرده و با فکر کردن به این احساس متوجه خطا و اشتباه خود خواهند شد.

والدین به خصوص مادران باید با تربیت صحیح و دین محور دختران خود به آنها اعتماد کنند؛ زیرا اگر تربیت دختران صحیح، درونی و دین محور باشد دختران و به طور کلی فرزندان خود کنترلگر می شوند و مراقب اعمال و رفتار خود هستند.

مادری که همیشه با زبان سرزنش و توبیخ با دخترش حرف می زند قطعا نمی تواند دوست خوبی برای دخترش
باشد.

دخترانی که چنین مادرانی دارند در پنهان کاری و مخفی کاری استاد می شوند و خصوصیت بارز این مادران این است که همیشه از میان حرفهای دخترشان به دنبال چیزی برای مچ گیری و ملامت او هستند.

حجت الاسلام محمد عباسی نیا

ضمن عرض تبریک وشادباش میلاد با سعادت امام حسن عسگری (علیه اسلام ) به ساحت مقدس امام زمان و تمام مسلمانان عالم حدیثی از ایشان را که به نوعی وصیتنامه ایشان محسوب می شود با هم مرور می کنیم

توجه داشته باشیم که امام حسن در متن حدیث فرموده اند که هرکس به این موارد عمل کند علاوه بر آنکه شیعه حساب می شود و مرا خوشحال می سازد شامل دعا و سلام امام هم می شود

امید آنکه به همه عامل به دستورات الهی باشیم انشا…

متن حدیث :

شما را به تقواى الهى و پارسایى در دینتان و تلاش براى خدا و راستگویى و امانتدارى درباره کسى که شما را امین دانسته ـ نیکوکار باشد یا بدکار ـ و طول سجود و حُسنِ همسایگى سفارش مى کنم. محمّد(صلى الله علیه وآله وسلم)براى همین آمده است. در میان جماعت هاى آنان نماز بخوانید و بر سر جنازه آنها حاضر شوید و مریضانشان را عیادت کنید. و حقوقشان را ادا نمایید، زیرا هر یک از شما چون در دینش پارسا و در سخنش راستگو و امانتدار و خوش اخلاق با مردم باشد، گفته مى شود: این یک شیعه است، و این کارهاست که مرا خوشحال مى سازد. تقواى الهى داشته باشید، مایه زینت باشید نه زشتى، تمام دوستى خود را به سوى ما بکشانید و همه زشتى را از ما بگردانید، زیرا هر خوبى که درباره ما گفته شود ما اهل آنیم و هر بدى درباره ما گفته شود ما از آن به دوریم. در کتاب خدا براى ما حقّى و قرابتى از پیامبر خداست و خداوند ما را پاک شمرده، احدى جز ما مدّعى این مقام نیست، مگر آن که دروغ مى گوید. زیاد به یاد خدا باشید و زیاد یاد مرگ کنید و زیاد قرآن را تلاوت نمایید و زیاد بر پیغمبر(صلى الله علیه وآله وسلم) صلوات بفرستید. زیرا صلوات بر پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) ده حسنه دارد. آنچه را به شما گفتم حفظ ( و عمل) کنید و شما را به خدا مى سپارم، و سلام بر شما.

من روز خویش را

با آفتاب روی تو

كز مشرق خیال دمیده ست

آغاز می كنم

من با تو می نویسم و می خوانم

من با تو راه می روم و حرف می زنم                                       

وز شوق این محال

- كه دستم به دست توست!-

من جای راه رفتن

پرواز می كنم…!

آن لحظه ها كه مات

در انزوای خویش

یا در میان جمع

خاموش می نشینم:

موسیقی نگاه تو را گوش می كنم

گاهی میان مردم،ازدحام شهر

غیر از تو، هر چه هست فراموش می كنم

گویند این و آن به هم _آهسته_:

_هان و هان؟

دیوانه را ببینید!

بیخود ، چو كودكان،

لبخند می زند!

با خود، چگونه گرم سخن گفتن است؟!

_آه_،

من،دور ازین ملامت بیگاه،

همچنان،

سرمست،

در فضای پریخانه های راز

شاد از شكوه طالع و بخت موافقم

آخر، چگونه بانگ برآرم كه:

-عاقلان!

دیوانه نیستم،

به خدا سخت عاشقم!