از وظایف مهم پدر و مادر در برابر فرزند عبارت است از:

2- دعا در حق فرزند:

فرزند همواره محتاج دعای پدر و مادر است. دعای پدر و مادر در حق فرزندان از دعاهایی است که زود مستجاب می شود. بنابراین دعای پدران و مادران برای فرزندانشان نقش مؤثر و سرنوشت ساز دارد. دعا برای خوب تربیت شدن فرزند یکی از ابزارهای تربیتی و بلکه نوعی کوشش برای تربیت و پرورش کودک است. چه اینکه دعا حاکی از نوعی آرزو و تقاضاست و تا زمانی که در نهان فرد علاقه به چیزی وجود نداشته باشد برای نیل به آن دست به دعا بر نمی دارد. 
پیامبران و پشیوایان معصوم این درس را عملاً به ما آموخته اند. آنان برای تربیت و سرنوشت خوب آینده فرزندانشان از خدا کمک می خواستند و به نیایش می پرداختند:
الف) اما دعای حضرت ابراهیم علیه السلام:

(رَبَّنَا وَ اجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّهً مُّسْلِمَهً لَّکَ) (ای پروردگار ما، ما را فرمانبردار خویش ساز و نیز فرزندان ما را فرمانبردار خویش گردان).
(رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلاَهِ وَ مِن ذُرِّیَّتِی رَبَّنَا وَ تَقَبَّلْ دُعَاء)  (ای پروردگار من، مرا و فرزندانم را بر پای دارنده نماز قرار ده، ای پروردگار ما دعایم را پذیرا باش).
ب) دعای امام سجاد علیه السلام: 

«خداوندا بر من منت گذار به بقای فرزندانم و به شایسته نمودن ایشان برای منع و به برخورداری من از آنان. خداوندا عمر آنان را برای من طولانی گردان، و بر ایام زندگی شان برای من بیفزا و خردسالشان را برایم تربیت کن و ناتوانشان را برایم نیرو ده و بدن ها و دینشان و اخلاقشان را برایم به سلامت دار و …»
ج) دعای حضرت زکریا علیه السلام:

(رَبِّ هَبْ لِی مِن لَّدُنْکَ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاء) 
(ای پروردگار من، مرا از جانب خود فرزندی پاک و نیکو عطا کن همانا که تو دعا را می شنوی).
اینها نمونه هایی از ادعیه پدران نمونه در حق فرزندانشان است. به اعتقاد ایشان فرزند صالح پدر و مادر را در پیشگاه خدا و خلق سرفراز می کند و یقیناً مقام و مرتبت آنها را از لحاظ بندگی ارتقا می بخشد.

از وظایف مهم پدر و مادر در برابر فرزند عبارت است از:
1- تفاهم و توافق در پرورش تربیت کودک:

یکی از وظایف مهم مادر و پدر در برابر فرزندان حفظ تعادل و هماهنگی و دوستی و تفاهم بین خودشان است. باید توجه داشت که رمز موفقیت یک خانواده در وصول به اهداف و آرمان ها وجود توافق و تفاهم بین زوجین است و اگر میان دو همسر تفاهم و توافق نباشد، در تربیت فرزند و ثمره ی هستی آن دو نیز چندان موفقیتی نخواهد بود. حال اگر میان دو همسر تفاهم و توافق نباشد ولو اینکه یکی از طرفین وظیفه شناس باشد و به وظیفه تربیتی خویش عمل کند، چندان تأثیر مثبتی بر روی فرزند نخواهد، گذارد، چرا که دیگری با اخلاق و رفتار نا صحیح خود زحمات طرف دیگر را خنثی می کند. هماهنگی والدین خود ساخته، احتمال شکست تربیتی آنها را بسیار ضعیف می سازد و ناهماهنگی آنها این احتمال را به شدت قوت می بخشد. حال در این رابطه به داستان حضرت نوح علیه السلام و فرزند گمراهش اشاره می شود. حضرت نوح هر چه تلاش می کند که پسرش را از ضلالت نجات دهد نمی تواند. از این رو وقتی به درگاه خدا ناله و اصرار می کند به او اعلام می شود که او از خانواده تو نیست:
(إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ) (او از خاندان تو نیست، او عملی است نا صالح).
پسر حضرت نوح در گرداب گمراهی میافتد و بدنبال آن به هلاکت می رسد. با اینکه پدری صالح و شایسته داشت. اما از آنجائی که مادرش زنی غیر مکتبی و گمراه بود و پسر تحت تأثیر مادر و تربیت ناصحیح او قرار گرفته و به علت عدم تفاهم در شیوه ی تربیتی بین زوجین، فرزندی ناصالح بار آمده و در نهایت به هلاک می رسد:
(ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ کَفَرُوا اِمْرَأَهَ نُوحٍ وَ اِمْرَأَهَ لُوطٍ کَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئًا)  (خدا برای کافران مَثَل زن نوح و زن لوط را می آورد که هر دو در نکاح دو تن از بندگان صالح ما بودند و به آن دو خیانت ورزیدند و آنها نتوانستند از زنان خود دفع عذاب کنند).

وظایف پدر و مادر در برابر فرزند:

پدران و مادران در امر تربیت فرزندان مسؤولیت خطیری را بر عهده دارند و در این رابطه باید پاسخگو باشند. در واقع فرزند پروری از اهمیت بسیار بالایی برخوردا است و آن زمینه ساز بسیاری از رشد ها و گاهی نیز انحطاط ها می شود. کارکرد خانواده تأمین نیازهای فرهنگی، اخلاقی، عاطفی، اقتصادی و انضباطی فرزندان و زمینه سازی برای رشد او در شرایط مطلوب اجتماعی و آماده سازی برای پذیرش مسؤولیت های فردی و اجتماعی است. والدین وظیفه دارند موجبات آگاهی کودک را جهت پرهیز از آلودگی ها و نابسامانی ها فراهم آورند و تقویت روح مقاومت در برابر سختی ها و مفاسد و آلودگی ها برای او موجبات دوری از رسوائی ها، ذلت و حقارت ها باشند. 
از این رو پدر و مادر باید به طور همه جانبه مراقب فرزندان خویش باشند و وظایف سنگین و خطیر خود را در برابر ایشان انجام دهند:
(یُوصِیکُمُ اللهُ فِی أوْلَادِکُمْ)  (خدا درباره فرزندانتان به شما سفارش می کند).
انسان همواره آرزومند داشتن فرزندی صالح بوده و یکی از افتخارات هر پدر و مادری این می باشد که فرزندی شایسته و دین مدار به جامعه تحویل نماید. امام صادق علیه السلام می فرماید:
«من سعاده الرجل الولد الصالح» 
(سعادت و خوشبختی انسان به داشتن فرزندی صالح و شایسته است).
در واقع داشتن چنین فرزندانی موجب خرسندی و روشنی چشم می شود. در اواخر سوره فرقان نیز با آیاتی در وصف «عبادالرحمن» که از دیدگاه قرآن انسان های کامل هستند، از خواسته های قلبی آنها داشتن چنین فرزندانی را ذکر می کند:
(وَ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیَّاتِنَا قُرَّهَ أَعْیُنٍ)  (و آنان که می گویند: ای پروردگار ما، از همسران و فرزندان ما دلهای ما را شاد گردان).

وظایف متقابل زوجین در خانواده اسلامی:

در بحث مسائل خانواده و حقوق زوجین نسبت به هم برخی همسران تصور می کنند که حقوق یکی از آنها نسبت به دیگری بیشتر است، در حالی که کلام آسمانی و احادیث خاندان عصمت و طهارت گویای این حقیقت است که زن و مرد (زن و شوهر) هر کدام وظایف مخصوص به خود را دارد. اگرچه آن دو در رابطه با بندگی خدا و صفات لازمه آن به یک چشم نگریسته می شوند و پاداش آنها فقط به اعمال آنها ربط دارد. و از آنجائی که این دو انسان از لحاظ آفرینش و احساسات و تمایلات متفاوت هستند، علاوه بر حقوق مشترک، حقوق خاص جنس خود را هم خواهند داشت و این دلیل برتری یکی بر دیگری نیست:
(إِنَّ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْقَانِتِینَ وَ الْقَانِتَاتِ وَ الصَّادِقِینَ وَ الصَّادِقَاتِ وَ الصَّابِرِینَ وَ الصَّابِرَاتِ وَ الْخَاشِعِینَ وَ الْخَاشِعَاتِ وَ الْمُتَصَدِّقِینَ وَ الْمُتَصَدِّقَاتِ وَ الصَّائِمِینَ وَ الصَّائِمَاتِ وَ الْحَافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحَافِظَاتِ وَ الذَّاکِرِینَ اللَّهَ کَثِیرًا وَ الذَّاکِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَهً وَ أَجْرًا عَظِیمًا) (خدا برای مردان مسلمان و زنان مسلمان و مردان مؤمن و زنان مؤمن و مردان اهل طاعت و زنان اهل طاعت و مردان راست گوی و زنان راست گوی و مردان شکیبا و زنان شکیبا و مردان خداترس و زنان خداترس و مردان صدقه دهنده و زنان صدقه دهنده و مردان روزه دار و مردانی که شرمگاه خود حفظ می کنند و زنانی که شرمگاه خود حفظ می کنند و مردانی که خدا را فراوان یاد می کنند و زنانی که خدا را فراوان یاد می کنند، آمرزش و مزدی بزرگ آماده کرده است).
مطابق با این آیه شخصیت زنان و مردان هر یک به طور مستقل و در جایگاه ویژه ی خود تبیین گردیده است. آن دو در مقام بندگی یکسانند و هیچ یک بر دیگری برتری ندارد. 
اسلام می خواهد زن و مرد در کمال صفا و حسن نیت زندگی کنند و محیط خانه از هر سو برای آرامش، تولید و تربیت نسل آماده باشد. شک نیست چنین زمینه ای نیازمند این است که هر یک خود را وابسته به هم بدانند، به هم مطمئن باشند و جز در مرز رضای هم گام بر ندارند و از عواملی که باعث فراق و جدائی، اضطراب و آشفتگی خانواده است جلوگیری به عمل آورده و آن دو در کنار هم گام های استوار را برای ساختن بنیان خانواده و جامعه بردارند و غم خوار یکدیگر و محروم اسرار هم باشند. قرآن همین را به زیبائی به تصویر می کشد:
(هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ) (آنها پوشش شمایند و شما پوشش آنهایید).
در واقع این تمثیل نشان گر آن است که زن و شوهر نسبت به یکدیگر بسیار نزدیک اند و هر یک از آن دو موجب حفظ عفت و پوشش دیگری است. همانطور که لباس انسان را از برهنگی و بی عفتی حفظ می کند. در واقع همان طور که لباس هر فرد مایه وقار و آراستگی اوست، همسر نیز مایه وقار و آراستگی فرد در زندگی اجتماعی است. 
در خانواده قرآنی همسران وسیله تکون و آرامش یکدیگرند و دوستی و رحمت در میان آنها حاکم می باشد:
(وَ مِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَ جَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّهً وَ رَحْمَهً) 
(و از نشانه های قدرت اوست که برایتان از جنس خودتان همسرانی آفرید. تا به ایشان آرامش یابید و میان شما دوستی و مهربانی نهاد).
اگر در مفهوم این آیه مبارکه دقیق شویم می بینیم صحبت از آرامش در سایه ازدواج و صحبت از رأفت و محبت میان همسران است. لذا بهترین تجلی گاه مودت و رحمت خانواده است و قرآن روی آن توقف کرده است. یکی از عوامل وجود مودت و رحمت در خانواده هم کفو بودن و رعایت مسائل اخلاقی و ارزش های انسانی است. ارزش یک زن و کمال او در زن بوده و کامل بودن او در جنبه های زنانگی و ارزش و کمال یک مرد کامل بودن او در جنبه های مردانگی است.
حال به بحث پیرامون وظایف اصلی زوجین نسبت به هم می پردازیم که اسلام آنها را به زوجین در جهت حفظ و بقای خانواده و استحکام آن توصیه می کند.
(الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَ بِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ) 
(مردان سرپرست و قیم زنانند به آن جهت که خداوند بعضی را به بعضی برتری داده است و به آن جهت که آنها از مال خود برای خانواده نفقه می دهند.)
مطابق این آیه شریفه یکی از وظایف مرد مسؤولیت سرپرستی خانواده و تأمین نفقه آن است. از این رو زنان در امر سرپرستی خانواده و مسؤولیت اقتصادی خانواده و تأمین نفقه و مخارج زندگی پس از همسران خود قرار دارند.
وظیفه ی مهم دیگر مرد داشتن رفتاری شایسته و پسندیده در برابر زن و حسن معاشرت با اوست:
(وَ عاشِروُهُنَّ بِالمَعْرُوفِ)  (با زنان به نیکویی رفتار کنید).
و اما وظایف اصلی زن به قرار ذیل است:
(فَالصَّالِحَاتُ قَانِتاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَیْبِ)  (زنان صالح در برابر شوهران خود، مطیع و متواضع اند و در غیاب آنها حافظ مال و ناموس آنهایند).
مطابق این آیه شریفه زن دو وظیفه مهم در برابر شوهر دارد:
1- اینکه در برابر او متواضع باشد. «قنوت» در مقابل «نشوز» است. یعنی وظیفه زن در مقابل شوهرش تمکین است و نباید از این وظیفه سرباز زند و با آن مخالفت کند در واقع وظیفه اصلی زن این است که در امر تمکین برای همسرش همواره مطیع و متواضع باشد.
2- اینکه در غیاب شوهر حافظ مال و ناموس او باشد و عفت و پاکدامنی را در حضور و غیاب وی رعایت کند.
اکنون چارچوب وظایف مرد و زن مشخص است و اگر طرفین به وظایف خود آشنا باشند و از آن تخلف نکنند و توقع اضافی از هم نداشته باشند، اختلافات اساسی در زندگی ایجاد نمی شود.
دو وظیفه زن عبارت است از «قنوت» و «حفظ» و دو وظیفه عبارت است از «انفاق» و «معاشرت به معروف»  زن و مرد متعهّد و مسؤول طالب این هستند که با مشاهده ثمره ی وجود خویش، خود را بر مسند پر افتخار مادری و پدری بنگرند و مسئولیت تربیت انسان هایی صالح و ارزشمند را برعهده گیرند و از این رهگذر به وجود خویشتن و آرمان های خود امتداد بخشند. در چنین خانواده ای والدین به همان اندازه در تربیت اولاد خود مسؤلیت دارند که فرزندان آنان در مورد حقوق والدینشان مسؤول می باشند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید:
«یلزم الوالدین من عقوق الولد ما یلزم الولد لها من العقوق» 
(والدین در برابر حقوق فرزند به همان اندازه مسؤولیت دارند که فرزند در برابر حقوق پدر و مادر مسؤول می باشد).

خانواده ایده آل اسلامی:

یکی از موضوعات بسیار مهمی که در اسلام به آن پرداخته شده، خانواده است. در محیط خانواده ای که براساس معیارهای قرآنی تشکیل شده باشد، آرامش و آسایش جسم و جان انسان تأمین می گردد و در صفا و صمیمت و همفکری و همدردی و هماهنگی آن، زنگارهای پریشانی و خستگی های عصبی و جسمی زدوده می شود و زن و شوهر می توانند با اتحاد و تعاوت و یکی شدن نیرومندتر و مستحکم تر حرکت کنند. زن و شوهر با الهام از قوانین حیات بخش اسلام، می توانند محیط خانواده را آکنده از عشق و صفا کنند و کانون پرمهری را برای فرزندان فراهم آورند. فرزندان این نوع خانواده ها نیز، انسان هایی دلسوز و مهربان و عنصرهای پر کار و متعهد و هدفمند در جامعه می باشند. در این صورت روح مودت و محبت بر اعضای خانواده حاکم بوده و از نشاط و سلامتی و هم آهنگی در پیشرفت برخوردار خواهند بود. به گفته قرآن، خانواده ای که در آن انس و الفت باشد، خدمت به یکدیگر نیز باشد، خانواده ای که پایبند به اصول و ارزش های دینی باشد و همواره ذکر دعا و قرآن در آن باشد و از نام خدا با عظمت یاد شود، خداوند بنیان چنین خانه و خانواده ای را مستحکم می سازد. این خانه ها با عظمت و با برکت شده و اهل آن همچون ستاره ای در آسمان هستی می درخشند: (فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ * رِجَالٌ لَّا تُلْهِیهِمْ تِجَارَهٌ وَ لَا بَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَ إِقَامِ الصَّلَاهِ وَ إِیتَاء الزَّکَاهِ یَخَافُونَ یَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصَارُ * لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَ یَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَ اللَّهُ یَرْزُقُ مَن یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ)  (آن نور در خانه هایی است که خدا رخصت داد ارجمندش دارند و نامش در آنجا یاد شود و او را هر بامداد و شبانگاه تسبیح گویند. مردانی که هیچ تجارت و خرید و فروختی از یاد خدا و نمازگزاردن و زکات دادن بازشان ندارد، از روزی که دل ها و دیدگان دگرگون می شوند هراسناکند. تا خدا نیکوتر از آنچه کرده اند جزایشان دهد، و از فضل خود بر آن بیفزاید و خدا هر که را خواهد بی حساب روزی دهد).
و به عکس آن خانه هایی که در آنها عداوت باشد، ناسازگاری باشد، ذکر نماز و قرآن و دعا نباشد، در آن خانه هایی که گناه جاری باشد، آن خانه ها همواره تاریک بوده و نور الهی در آنها نمی تابد.  این خانه ها و افراد آنها مورد تأیید اسلام نبوده و با آرمان های اسلامی هماهنگی و همخوانی ندارد. 

چهار قُل : سوره‌های کوتاهی که اولش با «قُل» شروع می شود.

قُل یا أیُّهَا الکافِرُون

قُل أعُوذُ برَبِّ الفَلَق

قُل أعُوذُ برَبِّ النّاس

قُل هُوَ اللهُ أحَد

خواندن سوره «توحید» از جهت ثواب و فضیلت، معادل ثلث قرآن است. و مضمون آن، ‌شناسنامه ی خداست.

مضمون دو سوره‌ی «ناس» و «فلق» پناه بردن به خداوند است از شُرور و بدی‌ها. و آندو را معوِّذتَین می‌گویند یعنی دو سوره‌ای که انسان را در پناه امن الهی قرار می‌دهند.

مضمون سوره‌ی «کافرون» اعلام برائت و بیزاری از کفر کافران و دوری کردن از آنان است.

پس خلاصه‌ی این چهار سوره، دور شدن از کفر ، پناهندگی به خداوند متعال ، و آشنایی با خدای اَحَد و صَمَد است.

سورة الإخلاص - سورة ١١٢ - عدد آیاتها ۴

                                       بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (١) اللَّهُ الصَّمَدُ (٢) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (٣) وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (۴)

سورة الفلق - سورة ١١٣ - عدد آیاتها ۵

                                            بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (١)مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (٢) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (٣) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (۴)وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (۵)

سورة الناس - سورة ١١۴ - عدد آیاتها ۶

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (١) مَلِکِ النَّاسِ (٢)إِلَهِ النَّاسِ (٣) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (۴) الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (۵)
مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (۶)

سورة الکافرون - سورة ١٠٩ - عدد آیاتها ۶

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ (١) لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (٢) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (٣) وَلا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ (۴)وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (۵) لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ (۶)

عصر غربت لاله هاست ، اینجا كسی دیگر از شهیدان نمی گوید

از آنان كه تلاطمی هستند در این دنیای سرد و سكوت ما بعد از شما هیچ نكردیم ، چفیه هایتان را به دست فراموشی سپردیم و وصیت نامه هایتان را نخوانده رها كردیم پلاكهایتان ،كه تا دیروز نشانی از شما بود، امروز گمنام مانده است . كسی دیگر به سراغ سربندهایتان نمی رود ودیگر كسی نیست كه در وصف گلهای لاله شاعرانه ترین احساسش را بسراید و بگوید چرا آلاله آنقدر سرخ است. چرا كسی نپرسید مزار باكری كجاست ؟؟؟چرا وقتی گفتیم : یك گردان كه همگی سربند یا حسین ( ع ) بسته بودند شهید شدند كسی تعجب نكرد چرا وقتی گفتند : تنی معبر عبور دیگران از میدان مین شد شانه ای نلرزید.چرا نمی دانیم شیمایی چیست و زخم شیمیایی چقدر دردناك است و چطورمی شود یك عمر با درد زیست نمی دانم كه چرا كسی نپرسید چگونه خدا خرمشهر را آزاد كرد !!!!

ای شیهدان ما بعد از شما هیچ نكردیم

آن ندای یاحسین ( ع ) كه ما را به كربلا نزدیك و نزدیكتر می كرد دیگر بگوش نمی رسد .یادتان هست كه گفتید سرخی خونمان را به سیاهی چادرتان به امانت می دهیم .ما امانت دار خوبی نبودیم و خونتان را فرش راه رهگذاران كردیم .یادتان هست هنگامی كه گفتید :

رفتیم تا آسمانی شویم و شما بمانید و بگویید كه بر یاران خمینی ( ره ) چه گذشت

آری بسیجیان و شهیدان زنده امروز ما می دانیم كه از آن روزی كه تمام شهیدان را بدرقه كردید و برگشتید دلهایتان را در سنگرها جا گذاشتید می دانم كه هنوز هم دلهایتان هوای خاكریزهای جنوب را می كند و می دانم كه دیگر كسی از بسیج نمی گوید.

ولی بدانید كه تا شما هستید ما می توانیم از همت بشنویم و از خاطرات حسین خرازی لذت ببریم

تا شما هستید میدانم كه رهبر تنها نیست و تا شما هستید تنها عشق تنها میاندار این عرصه است ………….

ما ماندیم تا امروز از آنان بگوییم

و فریاد برآوریم «‌ ما از این گردنه آسان نگذشتیم ای قوم »ما ماندیم كه نه یك هفته بلكه سالهای سال از آنان بگوییم .

چرا كه خون آنان است كه می تپد و یادمان نرود كه اگر امروز در آسایش زندگی می كنیم مدیون آنانیم .

مدیون حماسه هایی كه آنان آفریدند .یادمان نرود كه ما هنوز باید جواب بدهیم كه :

بعد از شهدا چه كردیم . بعد از شهدا چه كردیم ……………….

ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺑﺎﺷﯿﻢ …

ﺻﺪﺍﯾﻤﺎﻥ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺻﻮﺗﯽ ﻗﻠﺒﯽ ﺭﺍ ﻧﺸﮑﻨﺪ …

ﻋﯿﺐ ﺁﺩم ها ﺭﻭ ﺩﺍﺩ ﻧﺰﻥ …

ﺍﻭﻝ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﻭ ﺗﺮﻭﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ، ﺑﻌﺪ ﺁﺑﺮﻭﯼ ﺍﻭﻧﺎﺭﻭ …

ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﺮﮎ ﺩل ها ﺭﻭ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺑﺎن ها ﻣﯽ ﺷﻨﻮﺩ …

ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﺭس ها ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺨﺘﯽ ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ …

ﻭ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﺻﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﯾﮏ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺩﺍﺭﯼ ﯾﮏ ﻧﻮﻉ ﻋﺒﺎﺩﺕ …

ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺷﮑﺴﺖ …

ﻭ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﯾﮏ ﻧﯿﺎﯾﺶ ﺍﺳﺖ،

ﺩﻋﺎ می کنم ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻧﯿﺎﯾﺶ ﺑﺎﺷﯽ …

بزرگی میگفت ؛
زنده بودن حرکتی است افقی ،
از گهواره تا گور ……
اما زندگی کردن حرکتی است عمودی ،
از فرش تا عرش ……
زندگی یک تداوم بی نهایت اکنون هاست …

ماموریت ما در زندگی
” بی مشکل زیستن ” نیست ،
” با انگیزه زیستن ” است …

” سلطان دلها ” باش ,
اما دل نشکن …
پله بساز ،
اما از کسی بالا نرو …
دورت را شلوغ کن ،
اما در شلوغی ها خودت را گم نکن …..

ادامه »

بسم الله الرحمن الرحیم

امام خامنه ای:
حسادت و غیرت یکدیگر را تحریک نکنید!
من همیشه به مردهای جوان توصیه میکنم، که شما در معاشرت با نامحرم و حتی (""محارم"") کاری نکنید و حرفی نزنید که زنانِ خود را وادار به حسادت کنید…

به دختران جوان هم سفارش میکنم، که در برخورد با مردهای بیگانه، کاری نکنید و حرفی نزنید که حسّ حسادت و غیرت شوهرانشان را تحریک نمایند.

این حسادتها بدبینی میآورد و پایه های محبّت را سُست میکند و از ریشه میسوزاند…
.
خطبه عقد مورخ10\/9\/79