نیاز مردان به محبت
نیاز مردان به محبت
زنها باید متوجه باشند که شوهران آنها نیز مانند خودشان انسانند و به شدت نیازمند محبت و دوستیاند.
به طور کلی، نیاز انسان به تعلق و محبت از مهمترین کشانندههای روان شناختی و اجتماعی در تمام مراحل رشد انسان محسوب میشود. همة انسانها نیازمند آنند که عشق و محبت را از دیگران دریافت و به دیگران ارائه کنند.
این نیاز پس از ازدواج در مردان، به ویژه از طریق همسر برآورده میشود. مردی که همسرش به او عشق میورزد، از روحیهای شاد و بانشاط برخوردار است
و به همين جهت انگیزة او در جهت تلاش برای تأمین نیازهای خانواده و همسر بسیار زیاد است. احتمال ابتلای این مرد به بیماریهای روانی نيز مانند اضطراب و افسردگی به شدت پائین است.
بسیاری از افراد که دچار اختلالات و ناراحتیهای روانی هستند از عدم ارضاء نیاز به محبت رنج میبرند.
برآورده نشدن این نیاز میتواند باعث به وجود آمدن عوارضی مانند: سرزنش خود و دیگران، احساس ترحم نسبت به خود، افسردگی، انزوا و عدم امنیت شود.
از سوی دیگر، لازم است به این نکته توجه شود که عشق یک خیابان دوطرفه است. نیاز مرد به علاقه همسر، درست به اندازه نیاز زن به عشق و علاقه شوهر است.
اگر مرد واقعاً محبت زنش را احساس نکند برای او بسیار دشوار خواهد بود که عشق بی قید و شرط به زنش ابراز کند.
بنابراین، چنانچه زن بخواهد قابلیت شوهرش را در ابراز عشق و محبت افزایش دهد شاید هیچ چیز به اندازة دوست داشتن شوهر به او انگیزه ندهد.
وقتی مخزن عشق مرد از سوی همسر لبریز شده باشد انگیزه بیشتری خواهد داشت تا در راه تبدیل شدن به یک شوهر و پدر کارآمد تلاش کند.
شخصی که بیش از همه ممکن است مرد را دوست داشته باشد همسرش است و در واقع اگر مردی واقعاً عشق و محبت زنش را احساس کند دنیا در نظرش زیباتر جلوه میکند و استعدادهای او شکوفا میشود.
از سوی دیگر، اگر مرد محبتی از جانب همسرش احساس نکند، دنیا در نظرش تاریک میشود و ذوق و استعداد او به پایینترین سطح سقوط میکند.
بنابراین برای ترغیب مرد به رشد بیشتر، کمتر چیزی به اندازه رفع دائم نیاز به او به عشق از سوی همسر اهمیت دارد.
وقتی زنی دوست داشتن شوهرش را انتخاب میکند و یاد میگیرد چگونه عشق و محبت خود را به او ابراز کند نیاز مرد به محبت همسر، کم کم برآورده میشود و طرز برخوردش نیز تغییر میکند. این امر، تغییر شدیدی در نگرش او نسبت به افزایش تواناییهای خود به عنوان یک شوهر و پدر توانمند ایجاد میکند.
قرآن کریم نیز ازدواج را مایة رسیدن افراد به آرامش و دوستی میان زن و شوهر میداند و می فرماید:
«و من آیاته أن خلق لکم من انفسکم أزواجاً لتسکنوا إلیها و جعل بینکم مودة و رحمة؛ و از نشانههای خداوند این است که از جنس خودتان همسرانی را برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و در میان شما دوستی و مهربانی نهاد.»
امام صادق(ع) میفرمایند:
«لا غنی بالزوجة فیما بینها و بین زوجها الموافق لها عن ثلاث خصالو هن… و إظهار العشق له بالخلابة و الهیئة الحسنة لها فی عینه؛زن در روابط خود با شوهر همدلش از سه چیز بینیاز نیست:… و سوم، اظهار عشق و علاقه به شوهر با دلربایی و آرایش خود در برابر او.»